ເນື່ອງໃນໂອກາດວັນແຫ່ງໂຣກມະເຮັງໂລກ ເມື່ອວັນທີ 4 ກຸມພາວານນີ້, ອົງການອະ
ນາໄມໂລກ ໄດ້ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ເລັ່ງການດຳເນີນການເພື່ອລົບລ້າງມະເຮັງປາກມົດລູກ,
ເຊິ່ງເປັນໂຣກທີ່ສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ທີ່ໄດ້ສັງຫານຊີວິດຂອງແມ່ຍິງຫຼາຍກວ່າ 300,000
ຄົນໃນແຕ່ລະປີ ຢູ່ໃນປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາເປັນສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ. ນັກຂ່າວ ລີຊາ
ສໄລນ໌ ມີລາຍງານສຳລັບວີໂອເອ ຈາກສຳນັກງານໃຫຍ່ຂອງ WHO ໃນນະຄອນ ເຈນີ
ວາ ປະເທດສວິສເຊີແລນ, ເຊິ່ງ ພຸດທະສອນ ຈະນຳລາຍລະອຽດມາສະເໜີທ່ານໃນ
ອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ໂຣກມະເຮັງປາກມົດລູກແມ່ນສາເຫດນຳໜ້າທີ່ພາໃຫ້ມີການຕາຍຂອງແມ່ຍິງໃນທົ່ວ
ໂລກ. ການເສຍຊີວິດຂອງ 9 ຄົນ ໃນ 10 ຄົນໃດ ແມ່ນເກີດຂຶ້ນໃນປະເທດທີ່ທຸກຍາກ
ແລະມີລາຍໄດ້ປານກາງ. ໂຣກດັ່ງກ່າວເກີດມາຈາກໄວຣັສປາປີລໂລມາຂອງມະນຸດ
ແລະ ຖືກຕິດຕໍ່ໃສ່ຄົນອື່ນໂດຍຜ່ານການສຳພັດທາງເພດ.
ອົງການອະນາໄມໂລກກ່າວວ່າ ມະເຮັງປາກມົດລູກ ສາມາດຮັກສາໄດ້ ຖ້າການຕິດ
ເຊື້ອໄດ້ຖືກກວດພົບ ແລະ ຖືກປິ່ນປົວຕົ້ງແຕ່ຫົວທີ. ແຕ່, ເໝືອນກັນກັບການເປັນພະ
ຍາດບາງຢ່າງຢູ່ໃນຊີວິດເຮົາ, ການປ້ອງກັນແມ່ນການປິ່ນປົວທີ່ດີທີ່ສຸດ. ແລະ ໃນກໍ
ລະນີຂອງມະເຮັງປາກມົດລູກນີ້, ມີຢາວັກຊີນທີ່ມີປະສິດທິພາບທີ່ສາມາດປ້ອງກັນ
ໂຣກດັ່ງກ່າວໄດ້ ເມື່ອເອົາສັກໃຫ້ເດັກຍິງອາຍຸລະຫວ່າງ 9 ແລະ 14 ປີ.
ເຈົ້າໜ້າທີ່ດ້ານເຕັກນິກຂອງໂຄງການປ້ອງກັນພະຍາດຂອງອົງການ WHO,ທ່ານ
ພອລ ໂບລມ ກ່າວວ່າ ຢາວັກຊີນດັ່ງກ່າວແມ່ນໄດ້ສະໜອງໃຫ້ຢູ່ໃນບັນດາປະເທດ
ທີ່ຮັ່ງມີ. ໃນຂະນະທີ່ປະເທດຕ່າງໆ ທີ່ເປັນໂຣກມະເຮັງປາກມົດລູກສູງທີ່ສຸດໃນ ອາ
ຟຣິກາ ແລະ ເອເຊຍນັ້ນແມ່ນລາກຫຼັງໝູ່ ແຕ່ທ່ານກໍເວົ້າວ່າ ມັນກຳລັງມີຄວາມກ້າວ
ໜ້າຢູ່.
ທ່ານ ໂບລມ ກ່າວວ່າ “ໃນປະເທດຕ່າງໆ, ເຊັ່ນ ຣວັນດາ, ເຊິ່ງເປັນຜູ້ລິເລີ່ມກ່ອນໝູ່
ຢູ່ໃນທະວີບອາຟຣິກາໄດ້ ຢານີ້ເຂົ້າເຖິງຫລາຍກວ່າ 90 ເປີເຊັນ ນັບຕັ້ງແຕ່ 5, 6 ປີ
ກ່ອນນັ້ນ ເປັນຕົ້ນມາ. ພູຖານ ຢາວັກຊີນນັ້ນ ກໍໄດ້ເຂົ້າເຖິງ 90 ເປີເຊັນຂອງຈຳນວນ
ເດັກນ້ອຍຜູ້ຍິງທັງໝົດຂອງປະເທດນັ້ນ. ມາເລເຊຍ ຢາວັກຊີນນັ້ນ ໄດ້ເຂົ້າເຖິງ 97
ເປີເຊັນຂອງເດັກນ້ອຍຜູ້ຍິງຂອງປະເທດ. ສະນັ້ນ ມັນມີຕົວຢ່າງທີ່ດີເປັນຢ່າງຍິ່ງຢູ່
ຫລາຍອັນ ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຢາວັກຊີນນີ້ ແມ່ນໄດ້ຮັບການຍອມຮັບ ແລະ
ສາມາດສົ່ງໄປໃຫ້ປະເທດທີ່ມີລາຍໄດ້ຕ່ຳໄດ້.”
ທ່ານ ໂບລມ ກ່າວອີກວ່າ 4 ປະເທດໃນອາຟຣິກາຄື ເອທິໂອເປຍ, ແທນຊາເນຍ,
ຊິມບັບເວ ແລະ ເຊເນກາລ ໄດ້ນຳສະເໜີຢາວັກຊີນດັ່ງກ່າວໃນປີກາຍນີ້. ທ່ານກ່າວ
ວ່າອີກຫຼາຍກວ່າ 11 ປະເທດໃນອາຟຣິກາ ແລະ ເອເຊຍ ຈະເລີ່ມໃຊ້ວັກຊີນດັ່ງກ່າວ
ໃນປີໜ້ານີ້.
ເຈົ້າຍິງ ໂນເທັມບາ ຊິເມເລລາ ເປັນຮອງຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ຂອງ WHO ສຳລັບ
ຄອບຄົວ, ແມ່ຍິງ, ເດັກນ້ອຍ ແລະ ເດັກໄວລຸ້ນ. ເຈົ້າຍິງກ່າວວ່າ ບັນຫາໃຫຍ່ຢູ່ໃນ
ບັນດາປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາແມ່ນການຂາດຄົນຜູ້ທີ່ມີຄວາມຊຳນິ ຊຳນານໃນ
ການທົດລອງ ແລະກວດຫາໂຣກມະເຮັງປາກມົດລູກຂອງແມ່ຍິງ.
ເຈົ້າຍິງເວົ້າວ່າ ແມ່ຍິງໃນເຂດ ຊົນນະບົດຫ່າງໄກສອກຫຼີກ ມັກຈະມີຄວາມຫຍຸ້ງ
ຍາກໃນການໄປຫາຄລີນິກ ບ່ອນທີ່ເຂົາເຈົ້າສາມາດໄດ້ຮັບການກວດ ແລະປິ່ນປົວ
ໂຣກດັ່ງກ່າວ. ແຕ່ເຈົ້າຍິງໄດ້ກ່າວຕໍ່ວີໂອເອວ່າ ມັນມີຍຸດທະສາດຕ່າງໆທີ່ບັນດາລັດ
ຖະບານສາມາດນຳໃຊ້ເພື່ອເອົາຊະນະຕໍ່ບັນຫານັ້ນໄດ້.
ເຈົ້າຍິງ ຊິເມເລລາ ໄດ້ກ່າວວ່າ “ພວກເຮົາສາມາດມີຄລີນິກເຄື່ອນທີ່. ບາງເທື່ອ, ສິ່ງ
ທີ່ເຈົ້າມີກໍຄື ມື້ທີ່ບັນດາແມ່ຍິງສາມາດຖືກເອີ້ນມາ ຫຼື ເດັກຍິງສາມາດຖືກນຳເຂົ້າມາ,
ເພື່ອໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ໃນເລື້ອງນີ້ເປັນການສະເພາະ.”
ເຈົ້າຍິງກ່າວວ່າ ອີກຍຸດທະສາດນຶ່ງທີ່ລັດຖະບານສາມາດເຮັດໄດ້ກໍຄືໃຊ້ໂຄງການ
ດ້ານສຸຂະພາບຢູ່ໂຮງຮຽນ. ເຈົ້າຍິງເວົ້າວ່າ ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ປະເທດ ຣວັນດາ ແລະ
ອາຟຣິກາໃຕ້ ໄດ້ນຳເອົາຢາວັກຊີນໄປໃຫ້ໂຮງຮຽນຕ່າງໆ ບ່ອນທີ່ມີມີການເຂົ້າເຖິງ
ເດັກຍິງໄດ້ເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ໃນກຸ່ມອາຍຸທີ່ຕ້ອງໄດ້ມີການເອົາຢານີ້ເຂົ້າໄປຫາ.
