ວິກິດການທາງການເມືອງໃນປັດຈຸບັນຂອງໄທ ທີ່ມີການປະທ້ວງ
ຫຼາຍບັ້ນ ຢູ່ຕາມຖະໜົນຫົນທາງ ຍັງຜົນໃຫ້ມີຄົນເສຍຊີວິດໄປ
ແລ້ວ ຢ່າງໜ້ອຍ 4 ຄົນ ແລະບາດເຈັບອີກຫຼາຍຮ້ອຍຄົນນັ້ນ
ແມ່ນໄດ້ກໍ່ໂຕຂຶ້ນມາໄດ້ຫຼາຍປີແລ້ວ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອທີ່ບາງ
ກອກ Steve Herman ພິຈາລະນາເບິ່ງບັນຫາທີ່ນອນຢູ່ເບື້ອງ
ຫຼັງ ທີ່ຂັບດັນໃຫ້ມີການປະທ້ວງນັ້ນ ຊຶ່ງດາຣາຈະນໍາເອົາລາຍ
ລະອຽດມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ການປະທ້ວງບັ້ນລ່າສຸດໂດຍພວກເສື້ອເຫຼືອງ ໃນການເມືອງຂອງໄທ ທີ່ໃຊ້ສີເປັນລະຫັດຂອງຝ່າຍຕ່າງໆນັ້ນ ແມ່ນສະທ້ອນເຖິງການປະທ້ວງ ທໍານອງດຽວກັນນີ້ ໃນປີ 2006 ຕໍ່ຕ້ານອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ.
ກຸ່ມປະສົມທີ່ປະກອບດ້ວຍ ພວກທີ່ຈົ່ງຮັກພັກດີຕໍ່ກະສັດ ແລະກຸ່ມຊົນຊັ້ນກາງໃນຕົວເມືອງ ໄດ້ກ່າວຫາ ທ່ານທັກສິນ ນັກການເມືອງມະຫາເສດຖີ ວ່າສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະທ່ານກໍໄດ້ຖືກໂຄ່ນລົ້ມລົງຈາກອໍານາດ ໂດຍການກໍ່ລັດຖະປະຫານທີ່ປາດສະຈາກການ
ນອງເລືອດ ຂອງກອງທັບ.
ທ່ານທັກສິນ ໄດ້ຫຼົບໜີໄປຂໍລີ້ໄພໃນຕ່າງປະເທດ ແຕ່ກໍຍັງໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຊົມຊອບຢູ່
ໃນກຸ່ມຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນໄທ ພວກທີ່ມັກນະໂຍບາຍໃຫ້ເງິນເກື້ອກຸນຄ່າຮັກສາສຸຂະພາບ
ແລະການສຶກສາ ຂອງທ່ານ.
ເວລາຜູ້ນໍາພັກຝ່າຍຄ້ານ ກໍຄືພັກປະຊາທິປັດ ຖືກເລືອກໃຫ້ເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີໃນປີ 2008 ນັ້ນ ກໍເປັນໂອກາດແກ້ແຄ້ນຄືນຂອງພວກທີ່ນິຍົມທັກສິນ ຄືພວກປະທ້ວງເສື້ອແດງ
ທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ນະຄອນຫຼວງບາງກອກເປັນອໍາມະພາດໄປ ໃນເວລານັ້ນ. ກຸ່ມປະທ້ວງເສື້ອແດງຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍກຸ່ມຄົນງານແລະພວກຊາວນາ ເປັນສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ເຫັນຄູ່ປໍລະປັກ
ຂອງພວກຕົນ ວ່າເປັນພວກຊາວເມືອງຊັ້ນສູງທີ່ຮັ່ງມີ ບໍ່ເຂົ້າໃຈແລະບໍ່ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄວາມ
ຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງຊາວໄທໃນຊົນນະບົດແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.
ຕໍ່ມາໃນປີ 2011 ທ່ານນາງ ຢິ່ງລັກ ຊິນນະວັດ ນ້ອງສາວຂອງທ່ານທັກສິນ ຊະນະການເລືອກຕັ້ງແລະໄດ້ຂຶ້ນເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີ. ຫຼັງຈາກໄດ້ຊົມໃຊ້ສະຖຽນລະພາບມາໄດ້ສອງປີ ການແຕກແຍກທາງການເມືອງກໍໄດ້ລະເບີດຂຶ້ນມາອີກ ຍ້ອນຮ່າງກົດໝາຍນີລະໂທດກໍາສະບັບນຶ່ງ ທີ່ຈະເປີດໂອກາດໃຫ້ທ່ານທັກສິນກັບຄືນສູ່ປະເທດໄດ້ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງ
ປະເຊີນກັບໂທດຈໍາຄຸກ ໃນຂໍ້ຫາສໍ້ລາດບັງຫຼວງນັ້ນ.
ຮ່າງກົດໝາຍດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກຖອນອອກ ແຕ່ພວກຕໍ່ຕ້ານທັກສິນກໍຍັງບໍ່ຍອມ ພ້ອມກັບສືບຕໍ່ທໍາການປະທ້ວງ ທວງໃຫ້ຈັດຕັ້ງສະພາປະຊາຊົນ ໂດຍທີ່ບໍ່ມີການເລືອກຕັ້ງເອົານັ້ນ ຂຶ້ນມາບໍລິຫານປະເທດແທນລັດຖະບານ.
ຕະຫຼອດເວລາຂອງຂໍ້ຂັດແຍ້ງກັນນີ້ ກະສັດ ພູມິພົນ ອະດຸນຍະເດດ ຊົງຖືກເບິ່ງເຫັນວ່າ
ເປັນຜູ້ຖືຫາງເສືອທີ່ສໍາຄັນ.
ຂະນະທີ່ປະເທດຊາດຢຸດການຜິດຖຽງກັນໄວ້ຊົ່ວຄາວ ເພື່ອສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນຄ້າຍວັນ
ປະສູດຄົບຮອບ 86 ພັນສາຂອງພະອົງ ກະສັດພູມິພົນບໍ່ໄດ້ຊົງດໍາລັດໂດຍກົງ ກ່ຽວກັບວິກິດ
ການທາງການເມືອງໃນປັດຈຸບັນ ແຕ່ຊົງກ່າວວ່າ ປະເທດຊາດມີສັນຕິສຸກ ຍ້ອນປະຊາຊົນ
ປຸ້ມລຸມກັນ.
ກະສັດພູມີພົນ ຊົງກ່າວວ່າ “ຊາວໄທທຸກຄົນຄວນຈະສໍານຶກໃນຂໍ້ນີ້ໃຫ້ດີ ແລະຄວນ
ຈະຕັ້ງໃຈປະພຶດຕົວ ປະຕິບັດງານໃຫ້ສົມກັບຖານະແລະໜ້າທີ່ ເພື່ອໃຫ້ສໍາເລັດ
ປະໂຫຍດຂອງສ່ວນລວມ ເພື່ອຄວາມໝັ້ນຄົງ ປອດໄພຂອງຊາດບ້ານເມືອງ.”
ສະຖາບັນທີ່ມີອິດທິພົນຫຼາຍທີ່ສຸດ ລອງຈາກກະສັດ ກໍຄືກອງທັບ. ພວກນາຍພົນໄດ້ເຂົ້າ
ໄປແຊກແຊງໃນການເມືອງໄທ 18 ຄັ້ງ ນັບຕັ້ງແຕ່ການ ປົກຄອງໂດຍລະບອບກະສັດທີ່
ມີອໍານາດເດັດຂາດ ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1932.
ທ່ານ ຊອນ ບຸນປຣະຄົງ ທີ່ປຶກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ຢືນຢັດວ່າ ບັນດານາຍພົນ
ທັງຫຼາຍໄດ້ເປັນຜູ້ສະໜັບສະໜຸນຢ່າງແຂງຂັນ ຂອງລັດຖະບານຊຸດປັດຈຸບັນ.
ທ່ານ ຊອນ ເວົ້າວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ທ່າທີ່ຂອງຝ່າຍທະຫານໄດ້ປ່ຽນແປງໄປ
ຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ນັບຕັ້ງແຕ່ການກໍ່ລັດຖະປະຫານເມື່ອປີ 2006 ເປັນຕົ້ນມາ. ຄື
ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະຕິບັດງານກັບນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ເພື່ອຍຸຕິຄວາມເຄັ່ງຕຶງ.”
ແຕ່ຄົນອື່ນໆ ເຊັ່ນທ່ານ ປານິທານ ວັດທະນະຢາກອນ ອາຈານສອນແລະອະດີດໂຄສົກ
ລັດຖະບານພັກປະຊາທິປັດ ກ່າວວ່າ ຝ່າຍທະຫານໄດ້ໃຫ້ສົ່ງສັນຍານໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມ
ເຫັນໃຈຕໍ່ຝ່າຍຄ້ານ ຊຶ່ງອາດເປັນຄໍາອະທິບາຍໄດ້ວ່າ ເປັນຫຍັງຝ່າຍຕໍາຫຼວດຈຶ່ງມີທ່າທີ
ລັງເລໃຈຫຼາຍຂຶ້ນໄປນັບມື້ ຕໍ່ການປະເຊີນໜ້າ ຫຼືຂັດຂວາງພວກປະທ້ວງ.
ທ່ານ ປານິທານເວົ້າວ່າ: “ຝ່າຍທະຫານເວົ້າວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າສະໜັບສະໜຸນ
ປະເທດຊາດ ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເວົ້າວ່າ ສະໜັບສະໜຸນລັດຖະບານ. ສະນັ້ນ
ຈຶ່ງຖືວ່າເປັນສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງປະການນຶ່ງສໍາລັບທ່ານນາງ ຢິ່ງລັກ ໃນ
ຖານະລັດຖະມົນຕີປ້ອງກັນປະເທດ ທີ່ຈະຕ້ອງພະຍາຍາມໃຫ້ ໄດ້ຮັບການ
ສະໜັບສະໜຸນໂດຍເຕັມ ຄືການສະໜັບສະໜຸນໂດຍເດັດຂາດ ຈາກຝ່າຍທະ
ຫານ ຊຶ່ງ ບໍ່ຊົງວ່າ ທ່ານນາງຈະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນດັ່ງກ່າວນັ້ນເລີຍ.”
ທາງຝ່າຍທ່ານຊອນ ທີ່ປຶກສາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ ແລະອະດີດໂຄສົກຄົນນຶ່ງຂອງ
ຝ່າຍເສື້ອແດງ ສະແດງຄວາມຫວັງວ່າ ໄທໄດ້ກ່າວເຂົ້າສູ່ຍຸກ ທີ່ການແຊກແຊງຂອງຝ່າຍທະຫານນັ້ນ ໄດ້ກາຍເປັນປະຫວັດສາດໄປແລ້ວ. ທ່ານຊອນເວົ້າຕໍ່ໄປວ່າ:
“ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຄໍາວ່າ “ລັດຖະປະຫານ” ເປັນຄໍາທີ່ລ້າສະໄໝແລ້ວ ບໍ່ຫຼາຍ
ກໍໜ້ອຍ ແຕ່ໄທກໍຍັງເປັນໄທ ຄືແທ້ໆແລ້ວ ເຮົາຈະບໍ່ມີວັນລຶບຄໍານັ້ນອອກໄດ້.”
ໄທຈະຫຼີກລ່ຽງເຫດການນອງເລືອດຢ່າງໃຫຍ່ໄດ້ຫຼືບໍ່ນັ້ນ ຍັງບໍ່ເປັນທີ່ແຈ້ງຂາວ ແຕ່ຫຼາຍໆ
ຄົນກໍຫວັງວ່າ ຊາວໄທຈະຖອດຖອນບົດຮຽນຈາກຄວາມວຸ້ນວາຍທາງການເມືອງ ທີ່ມີມາ
ໄດ້ເກືອບນຶ່ງທົດສະວັດແລ້ວນັ້ນ.
ຫຼາຍບັ້ນ ຢູ່ຕາມຖະໜົນຫົນທາງ ຍັງຜົນໃຫ້ມີຄົນເສຍຊີວິດໄປ
ແລ້ວ ຢ່າງໜ້ອຍ 4 ຄົນ ແລະບາດເຈັບອີກຫຼາຍຮ້ອຍຄົນນັ້ນ
ແມ່ນໄດ້ກໍ່ໂຕຂຶ້ນມາໄດ້ຫຼາຍປີແລ້ວ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອທີ່ບາງ
ກອກ Steve Herman ພິຈາລະນາເບິ່ງບັນຫາທີ່ນອນຢູ່ເບື້ອງ
ຫຼັງ ທີ່ຂັບດັນໃຫ້ມີການປະທ້ວງນັ້ນ ຊຶ່ງດາຣາຈະນໍາເອົາລາຍ
ລະອຽດມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ການປະທ້ວງບັ້ນລ່າສຸດໂດຍພວກເສື້ອເຫຼືອງ ໃນການເມືອງຂອງໄທ ທີ່ໃຊ້ສີເປັນລະຫັດຂອງຝ່າຍຕ່າງໆນັ້ນ ແມ່ນສະທ້ອນເຖິງການປະທ້ວງ ທໍານອງດຽວກັນນີ້ ໃນປີ 2006 ຕໍ່ຕ້ານອະດີດນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ທັກສິນ ຊິນນະວັດ.
ກຸ່ມປະສົມທີ່ປະກອບດ້ວຍ ພວກທີ່ຈົ່ງຮັກພັກດີຕໍ່ກະສັດ ແລະກຸ່ມຊົນຊັ້ນກາງໃນຕົວເມືອງ ໄດ້ກ່າວຫາ ທ່ານທັກສິນ ນັກການເມືອງມະຫາເສດຖີ ວ່າສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ແລະທ່ານກໍໄດ້ຖືກໂຄ່ນລົ້ມລົງຈາກອໍານາດ ໂດຍການກໍ່ລັດຖະປະຫານທີ່ປາດສະຈາກການ
ນອງເລືອດ ຂອງກອງທັບ.
ທ່ານທັກສິນ ໄດ້ຫຼົບໜີໄປຂໍລີ້ໄພໃນຕ່າງປະເທດ ແຕ່ກໍຍັງໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຊົມຊອບຢູ່
ໃນກຸ່ມຊົນຊັ້ນກໍາມະກອນໄທ ພວກທີ່ມັກນະໂຍບາຍໃຫ້ເງິນເກື້ອກຸນຄ່າຮັກສາສຸຂະພາບ
ແລະການສຶກສາ ຂອງທ່ານ.
ເວລາຜູ້ນໍາພັກຝ່າຍຄ້ານ ກໍຄືພັກປະຊາທິປັດ ຖືກເລືອກໃຫ້ເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີໃນປີ 2008 ນັ້ນ ກໍເປັນໂອກາດແກ້ແຄ້ນຄືນຂອງພວກທີ່ນິຍົມທັກສິນ ຄືພວກປະທ້ວງເສື້ອແດງ
ທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ນະຄອນຫຼວງບາງກອກເປັນອໍາມະພາດໄປ ໃນເວລານັ້ນ. ກຸ່ມປະທ້ວງເສື້ອແດງຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍກຸ່ມຄົນງານແລະພວກຊາວນາ ເປັນສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ເຫັນຄູ່ປໍລະປັກ
ຂອງພວກຕົນ ວ່າເປັນພວກຊາວເມືອງຊັ້ນສູງທີ່ຮັ່ງມີ ບໍ່ເຂົ້າໃຈແລະບໍ່ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄວາມ
ຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການຂອງຊາວໄທໃນຊົນນະບົດແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.
ຕໍ່ມາໃນປີ 2011 ທ່ານນາງ ຢິ່ງລັກ ຊິນນະວັດ ນ້ອງສາວຂອງທ່ານທັກສິນ ຊະນະການເລືອກຕັ້ງແລະໄດ້ຂຶ້ນເປັນນາຍົກລັດຖະມົນຕີ. ຫຼັງຈາກໄດ້ຊົມໃຊ້ສະຖຽນລະພາບມາໄດ້ສອງປີ ການແຕກແຍກທາງການເມືອງກໍໄດ້ລະເບີດຂຶ້ນມາອີກ ຍ້ອນຮ່າງກົດໝາຍນີລະໂທດກໍາສະບັບນຶ່ງ ທີ່ຈະເປີດໂອກາດໃຫ້ທ່ານທັກສິນກັບຄືນສູ່ປະເທດໄດ້ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງ
ປະເຊີນກັບໂທດຈໍາຄຸກ ໃນຂໍ້ຫາສໍ້ລາດບັງຫຼວງນັ້ນ.
ຮ່າງກົດໝາຍດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກຖອນອອກ ແຕ່ພວກຕໍ່ຕ້ານທັກສິນກໍຍັງບໍ່ຍອມ ພ້ອມກັບສືບຕໍ່ທໍາການປະທ້ວງ ທວງໃຫ້ຈັດຕັ້ງສະພາປະຊາຊົນ ໂດຍທີ່ບໍ່ມີການເລືອກຕັ້ງເອົານັ້ນ ຂຶ້ນມາບໍລິຫານປະເທດແທນລັດຖະບານ.
ຕະຫຼອດເວລາຂອງຂໍ້ຂັດແຍ້ງກັນນີ້ ກະສັດ ພູມິພົນ ອະດຸນຍະເດດ ຊົງຖືກເບິ່ງເຫັນວ່າ
ເປັນຜູ້ຖືຫາງເສືອທີ່ສໍາຄັນ.
ຂະນະທີ່ປະເທດຊາດຢຸດການຜິດຖຽງກັນໄວ້ຊົ່ວຄາວ ເພື່ອສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນຄ້າຍວັນ
ປະສູດຄົບຮອບ 86 ພັນສາຂອງພະອົງ ກະສັດພູມິພົນບໍ່ໄດ້ຊົງດໍາລັດໂດຍກົງ ກ່ຽວກັບວິກິດ
ການທາງການເມືອງໃນປັດຈຸບັນ ແຕ່ຊົງກ່າວວ່າ ປະເທດຊາດມີສັນຕິສຸກ ຍ້ອນປະຊາຊົນ
ປຸ້ມລຸມກັນ.
ກະສັດພູມີພົນ ຊົງກ່າວວ່າ “ຊາວໄທທຸກຄົນຄວນຈະສໍານຶກໃນຂໍ້ນີ້ໃຫ້ດີ ແລະຄວນ
ຈະຕັ້ງໃຈປະພຶດຕົວ ປະຕິບັດງານໃຫ້ສົມກັບຖານະແລະໜ້າທີ່ ເພື່ອໃຫ້ສໍາເລັດ
ປະໂຫຍດຂອງສ່ວນລວມ ເພື່ອຄວາມໝັ້ນຄົງ ປອດໄພຂອງຊາດບ້ານເມືອງ.”
ສະຖາບັນທີ່ມີອິດທິພົນຫຼາຍທີ່ສຸດ ລອງຈາກກະສັດ ກໍຄືກອງທັບ. ພວກນາຍພົນໄດ້ເຂົ້າ
ໄປແຊກແຊງໃນການເມືອງໄທ 18 ຄັ້ງ ນັບຕັ້ງແຕ່ການ ປົກຄອງໂດຍລະບອບກະສັດທີ່
ມີອໍານາດເດັດຂາດ ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1932.
ທ່ານ ຊອນ ບຸນປຣະຄົງ ທີ່ປຶກສາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ ຢືນຢັດວ່າ ບັນດານາຍພົນ
ທັງຫຼາຍໄດ້ເປັນຜູ້ສະໜັບສະໜຸນຢ່າງແຂງຂັນ ຂອງລັດຖະບານຊຸດປັດຈຸບັນ.
ທ່ານ ຊອນ ເວົ້າວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອວ່າ ທ່າທີ່ຂອງຝ່າຍທະຫານໄດ້ປ່ຽນແປງໄປ
ຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ນັບຕັ້ງແຕ່ການກໍ່ລັດຖະປະຫານເມື່ອປີ 2006 ເປັນຕົ້ນມາ. ຄື
ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ປະຕິບັດງານກັບນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ເພື່ອຍຸຕິຄວາມເຄັ່ງຕຶງ.”
ແຕ່ຄົນອື່ນໆ ເຊັ່ນທ່ານ ປານິທານ ວັດທະນະຢາກອນ ອາຈານສອນແລະອະດີດໂຄສົກ
ລັດຖະບານພັກປະຊາທິປັດ ກ່າວວ່າ ຝ່າຍທະຫານໄດ້ໃຫ້ສົ່ງສັນຍານໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມ
ເຫັນໃຈຕໍ່ຝ່າຍຄ້ານ ຊຶ່ງອາດເປັນຄໍາອະທິບາຍໄດ້ວ່າ ເປັນຫຍັງຝ່າຍຕໍາຫຼວດຈຶ່ງມີທ່າທີ
ລັງເລໃຈຫຼາຍຂຶ້ນໄປນັບມື້ ຕໍ່ການປະເຊີນໜ້າ ຫຼືຂັດຂວາງພວກປະທ້ວງ.
ທ່ານ ປານິທານເວົ້າວ່າ: “ຝ່າຍທະຫານເວົ້າວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າສະໜັບສະໜຸນ
ປະເທດຊາດ ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເວົ້າວ່າ ສະໜັບສະໜຸນລັດຖະບານ. ສະນັ້ນ
ຈຶ່ງຖືວ່າເປັນສິ່ງທ້າທາຍອັນໃຫຍ່ຫຼວງປະການນຶ່ງສໍາລັບທ່ານນາງ ຢິ່ງລັກ ໃນ
ຖານະລັດຖະມົນຕີປ້ອງກັນປະເທດ ທີ່ຈະຕ້ອງພະຍາຍາມໃຫ້ ໄດ້ຮັບການ
ສະໜັບສະໜຸນໂດຍເຕັມ ຄືການສະໜັບສະໜຸນໂດຍເດັດຂາດ ຈາກຝ່າຍທະ
ຫານ ຊຶ່ງ ບໍ່ຊົງວ່າ ທ່ານນາງຈະໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນດັ່ງກ່າວນັ້ນເລີຍ.”
ທາງຝ່າຍທ່ານຊອນ ທີ່ປຶກສາຄວາມໝັ້ນຄົງແຫ່ງຊາດ ແລະອະດີດໂຄສົກຄົນນຶ່ງຂອງ
ຝ່າຍເສື້ອແດງ ສະແດງຄວາມຫວັງວ່າ ໄທໄດ້ກ່າວເຂົ້າສູ່ຍຸກ ທີ່ການແຊກແຊງຂອງຝ່າຍທະຫານນັ້ນ ໄດ້ກາຍເປັນປະຫວັດສາດໄປແລ້ວ. ທ່ານຊອນເວົ້າຕໍ່ໄປວ່າ:
“ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຄໍາວ່າ “ລັດຖະປະຫານ” ເປັນຄໍາທີ່ລ້າສະໄໝແລ້ວ ບໍ່ຫຼາຍ
ກໍໜ້ອຍ ແຕ່ໄທກໍຍັງເປັນໄທ ຄືແທ້ໆແລ້ວ ເຮົາຈະບໍ່ມີວັນລຶບຄໍານັ້ນອອກໄດ້.”
ໄທຈະຫຼີກລ່ຽງເຫດການນອງເລືອດຢ່າງໃຫຍ່ໄດ້ຫຼືບໍ່ນັ້ນ ຍັງບໍ່ເປັນທີ່ແຈ້ງຂາວ ແຕ່ຫຼາຍໆ
ຄົນກໍຫວັງວ່າ ຊາວໄທຈະຖອດຖອນບົດຮຽນຈາກຄວາມວຸ້ນວາຍທາງການເມືອງ ທີ່ມີມາ
ໄດ້ເກືອບນຶ່ງທົດສະວັດແລ້ວນັ້ນ.