ໃນລາຍງານ ກ່ຽວກັບ ການສຶກສາມື້ນີ້, ພວກເຮົາຈະນຳສະເໜີເລື່ອງນັກສຶກສາພິການ
ຫູ ຫຼື ຫູໜວກຄົນນຶ່ງ, ຜູ້ທີ່ມີຄວາມຂະຫຍັນໝັ່ນພຽນ ແລະ ມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນຢາກສຶກ
ສາ ກ່ຽວກັບ ພັນທຸກຳຂອງມະນຸດ, ໂດຍສະເພາະພັນທຸກຳທີ່ ກ່ຽວກັບ ຄົນຫູໜວກຄື
ລາວ. ເຊິ່ງ ພຸດທະສອນ ຈະນຳເອົາລາຍລະອຽດມານຳສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ຖ້າທ່ານເຫັນຕາລະລາງການເຮັດວຽກຂອງນາງ ເມແກັນ ມາໂຮຈາ, ມັນຈະເຮັດໃຫ້
ທ່ານເມື່ອຍນຳລາວແນ່ນອນ.
ຕອນເປັນນັກສຶກສາປະລິຍາຕີ, ລາວໄດ້ໄປຝຶກງານຢູ່ສາມບ່ອນ. ລາວຮູ້ສາມພາສາ
ແລະ ເປັນຜູ້ທີ່ເອົາໃຈໃສ່ຕິດຕາມລະຄອນ ກ່ຽວກັບ ການແພດ ທີ່ມີຊື່ສຽງຄື “Grey’s
Anatomy”. ນອກຈາກນັ້ນລາວຍັງຮັກໃນການອ່ານ, ອອກກຳລັງກາຍ ແລະ ອົບເຂົ້າ
ໜົມ, ທັງໝົດນັ້ນ ແມ່ນກິດຈະກຳທີ່ລາວໄດ້ເຮັດ ໃນເວລາທີ່ກຳລັງຈະຮຽນຈົບມະຫາ
ວິທະຍາໄລ.
ນາງ ມາໂຮຈາ ເວົ້າວ່າ ລາວໄດ້ຮຽນຊີວະວິທະຍາ ແລະ ຢາກເປັນແພດໝໍ ຍ້ອນວ່າພໍ່
ແມ່ຂອງລາວເປັນຄົນຫູໜວກ ແຕ່ອ້າຍນ້ອງຂອງລາວສາມາດໄດ້ຍິນສຽງ.
ນາງໄດ້ເວົ້າວ່າ “ວິຊາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າມັກແມ່ນ ພັນທຸກຳມະນຸດ, ໂດຍສະເພາະກ່ຽວກັບ
ພັນທຸກຳຄົນຫູໜວກ ແລະ ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຍິນຫຍັງ, ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍ
ໄດ້ຮຽນຮູ້ ກ່ຽວກັບ ຊຸມຊົນດັ່ງກ່າວ. ທັງໝົດນັ້ນແມ່ນສິ່ງທີ່ໄດ້ດຶງດູດໃຈຂ້າພະເຈົ້າ.”
ຍ້ອນວ່ານາງ ມາໂຮຈາ ກໍຫູໜວກເຊັ່ນກັນ.
ນາງຈື່ໄດ້ວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຕອນນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າມີອາຍຸປະມານ 5 ຫຼື 6 ປີ, ແລະ
ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ນັ່ງຢູ່ຕັກຂອງພໍ່, ແລະ ພວກເຮົາໄດ້ລົມກັນ ແລະ ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າເວົ້າ
ວ່າ, ລູກຢາກເຮັດຫຍັງເມື່ອລູກໃຫຍ່ຂຶ້ນມາ? ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າຄືວ່າໄດ້ນັ່ງ ແລະ ຄິດ
ກ່ຽວກັບ ມັນ ແລະ ເພິ່ນໄດ້ເວົ້າວ່າ, ລູກຢາກເປັນນາຍຄູບໍ? ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າ
ວ່າ ບໍ່. ເພິ່ນເວົ້າວ່າ, ລູກຢາກເປັນຕຳຫຼວດບໍ? ຂ້າພະເຈົ້າວ່າ ບໍ່. ດັ່ງນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າກໍ
ໄດ້ນັ່ງ ແລະ ຄິດ ກ່ຽວກັບ ມັນ ແລະ ຄຳຕອບຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນ, ລູກຢາກເປັນທ່ານ
ໝໍ.”
ນາງ ມາໂຮຈາ ໄດ້ເຂົ້າຮຽນຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລ ກາໂລເດັດ (Gallaudet) ໃນລັດ
ວໍຊິງຕັນ, ອີງຕາມເວັບໄຊ້ຂອງມະຫາວິທະຍາໄລນັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ “ເຂົາເຈົ້າເປັນ
ມະຫາວິທະຍາໄລພຽງບ່ອນດຽວໃນໂລກ ທີ່ອອກແບບມາໃຫ້ເປັນບ່ອນທີ່ບໍ່ມີສິ່ງກີດ
ຂວາງສຳລັບຄົນຫູໜວກ ແລະ ນັກຮຽນຜູ້ທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການໄດ້ຍິນສຽງ. ສະ
ຖາບັນດັ່ງກ່າວເຊິ່ງມີອາຍຸ 150 ປີນັ້ນ ແມ່ນຜູ້ຕີພິມປຶ້ມທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງໂລກ ກ່ຽວກັບ
ແລະ ສຳລັບຊຸມຊົນຄົນຫູໜວກ. ພວກນັກສຶກສາແມ່ນມາຈາກ ສະຫະລັດ ແລະ ຫຼາຍ
ກວ່າ 25 ປະເທດອື່ນໆ, ແລະ ສາມາດໄດ້ຮັບປະລິຍາຕີ, ປະລິຍາໂທ ແລະ ປະລິຍາ
ເອກໃນຂະແໜງການສື່ສານດ້ວຍພາສາມື ອາເມຣິກັນ.
ການສື່ສານດ້ວຍພາສາມື ອາເມຣິກັນ ບໍ່ແມ່ນພາສາສະເພາະບຸກຄົນ ທີ່ຈຳກັດໃຫ້ພຽງ
ຄົນຜູ້ທີ່ຮູ້ຈັກຄົນຫູໜວກເທົ່ານັ້ນ. ມັນແມ່ນພາສາທີ່ໄດ້ມີການຮ່ຳຮຽນຫຼາຍທີ່ສຸດເປັນ
ອັນດັບສາມໃນ ສະຫະລັດ ຕາມຫຼັງພາສາ ສເປນ ແລະ ຝຣັ່ງ, ອີງຕາມສະມາຄົມພາ
ສາຍຸກໃໝ່. ໃນລະຫວ່າງປີ 2009-2013, ຜູ້ເຂົ້າຮຽນວິຊາ ການສື່ສານດ້ວຍພາສາມື
ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ 19 ເປີເຊັນ. ມັນໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍກວ່າການຮຽນພາສາ ເຢຍຣະມັນ,
ເຊິ່ງຕາມຫຼັງມາໃນອັນດັບສີ່, ອີງຕາມການກ່າວຂອງສະມາຄົມພາສາຍຸກໃໝ່.
ນາງ ມາໂຮຈາ ໄດ້ເວົ້າວ່າ “ຊຸມຊົນຄົນຫູໜວກແມ່ນນ້ອຍຫຼາຍ, ແລະ ການມີສ່ວນ
ຮ່ວມໃນຊຸມຊົນນີ້ ມັນຮູ້ສຶກເປັນກຽດ. ມັນໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າລຸກຂຶ້ນສຳລັບສິ່ງທີ່ຂ້າ
ພະເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອໃນມັນ, ເພື່ອຕໍ່ສູ້ສຳລັບສິດທິຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ.”
ຫຼັງຈາກຮຽນຈົບ, ລາວໄດ້ເຮັດວຽກໃຫ້ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າຂອງແມ່ຍິງຊື່ວ່າ ມາກີ
(Magee) ໃນເມືອງ ພິດສເບີກ ໃນພະແນກຊີວະການຈະເລີນພັນ ໃນຖານະເປັນພະ
ນັກງານຄົນຫູໜວກພຽງຄົນດຽວຢູ່ທີ່ນັ້ນ.
ນາງໄດ້ກ່າວວ່າ, “ແຕ່ຄົນໄດ້ມີຄວາມສະໝັກໃຈທີ່ຈະຮຽນພາສາມືພຽງໜ້ອຍດຽວ
ເພື່ອຂະຫຍາຍການຮັບຮູ້ຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ຄວາມຮູ້ ກ່ຽວກັບ ໂຣກຫູໜວກ. ນາງໄດ້
ບອກວ່າ ການໄດ້ຍິນສຽງ ແມ່ນສາມາດເຮັດໃຫ້ຖາມຄຳຖາມໄດ້ ແລະ ມີຄວາມເປີດ
ກວ້າງ ກ່ຽວກັບ ການຮູ້ຈັກວັດທະນະທຳຂອງພວກເຮົາ ແລະ ຊຸມຊົນຂອງພວກເຮົາ.”
ນາງ ມາໂຮຈາ ຕອນນີ້ ກຳລັງເຮັດວຽກເປັນນັກສຶກສາ ໃນໂຄງການຫຼັງຈາກຮຽນຈົບ
ປະລິຍາຕີ ຢູ່ສະຖາບັນໂຣກມະເຮັງແຫ່ງຊາດ, ເຊິ່ງເປັນສ່ວນນຶ່ງຂອງສະຖາບັນສຸຂະ
ພາບແຫ່ງຊາດ, ກ່ຽວກັບ ການຄົ້ນຄວ້າພັນທຸກຳ.
Megan Majocha's schedule will leave you breathless.
As an undergrad, she worked three internships.She knows three languages and is a dedicated follower of the very popular medical drama "Grey's Anatomy."Add to that a love of reading, working out, and baking, all while graduating from university.
Majocha says she studied biology and wants to be a doctor because her parents are deaf.Her siblings are hearing.
"My favorite class ... was human genetics," she said, "especially related to deaf genes and what makes us deaf, and I learned about the community.All of that was very fascinating for me."
Because Majocha is deaf, too.
"I think I was about five or six years old, and I was sitting on my dad's lap, and we were having a conversation and my dad said, What do you want to do when you grow up?'" she recalled."And I kind of sat and thought about it and he said, Do you want to be a teacher?'And I said, No.'He said, Do you want to be a police officer?'I said, No.'So I did sit and think about it and my response was, I want to be a doctor."
Majocha attended Gallaudet University in Washington, "the world's only university designed to be barrier-free for deaf and hard of hearing students," according to its website.The 150-year-old institution is the world's largest publisher of books about and for the deaf community.Students come from the United States and more than 25 other countries, and can earn bachelor's, master's and doctoral degrees in American Sign Language (ASL).
ASL is not a boutique language limited only to people who know someone deaf.It is the third-most studied language in the United States after Spanish and French, according to the Modern Language Association.Between 2009-2013, enrollment in ASL classes increased 19 percent.It was more popular than learning German, which came in fourth, the MLA said.
"The deaf community is very small, and being a part of this community is an honor," she said."It really helped me stand up for what I believe in, to fight for my own rights."
After graduation, she worked with the Magee-Women's Research Institute in Pittsburgh in the reproductive biology department as the only deaf employee there.
"But people were willing to learn a little bit of sign language to increase their awareness and knowledge of deafness," she said, advising the hearing abled to "ask questions and be open about knowing our culture and our community."
Majocha is working now as a post-baccalaureate fellow at the National Cancer Institute, a part of National Institute of Health, on genetic research.
