ລາຄາອະສັງຫາລິມະຊັບ ກໍຄືທີ່ດິນແລະບ້ານ
ເຮືອນ ທີ່ກໍາລັງຖີບຕົວສູງຂຶ້ນໄປນັບມື້ ໃນນະຄອນນີວຢ໊ອກນັ້ນ
ໄດ້ສ້າງຜົນກະທົບອັນໃຫຍ່ຫລວງຕໍ່ຜູ້ຄົນໃນຫຼາຍໆຄຸ້ມ ໂຮມທັງ
ຄຸ້ມເມືອງຈີນ ຫຼື Chinatown ທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງນີວຢ໊ອກນັ້ນ. ຄຸ້ມ
ທີ່ວ່ານີ້ ຊຶ່ງຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດຕອນລຸ່ມຂອງເກາະ Manhattan ເອິ້ນ
ວ່າ Lower Manhattan ນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ເປັນຖານບ່ອນຢູ່ແລະ
ບ່ອນທໍາມາຫາກິນທີ່ສໍາຄັນ ຂອງພວກຄອບຄົວຊາວຕ່າງດ້າວ
ຫຼາຍຊົນຊາດ ມາເປັນເວລາດົນນານ ແຕ່ມາລະຍະຫຼັງໆນີ້ ປະ
ກົດວ່າມີຫຼາຍຄົນພາກັນຍົກຍ້າຍໜີຈາກເຂດດັ່ງກ່າວ ຍ້ອນມີ
ການຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາຢູ່ອາໄສຂອງພວກນັກວິຊາຊີບຊາວຜິວຂາວ
ແລະພວກນັກສຶກສາ ທີ່ໄດ້ຜັກດັນໃຫ້ລາຄາບ້ານຖີບສູງຂຶ້ນໄປ
ນັບມື້. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ Rebecca Valli ມີໂອກາດໄດ້ໂອ້ລົມກັບຫລາຍໆຄົນທີ່ອາໄສຢູ່
ໃນເຂດນັ້ນ ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງທີ່ວ່ານີ້ ຊຶ່ງດາຣາ ຈະນໍາມາສະເໜີທ່ານ.
ເບິ່ງວີດີໂອພາສາລາວ ກ່ຽວກັບລາຍງານນີ້:
ເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີຜ່ານມາ ທີ່ເກາະ Manhattan ໄດ້ກາຍເປັນບ່ອນຢຸດແວ່ແຫ່ງທໍາອິດ
ຂອງພວກຊາວຕ່າງດ້າວ ທີ່ເດີນທາງເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນສະຫະລັດ.
ແຕ່ເມື່ອການເວລາຜ່ານໄປ ຂະນະທີ່ຕົວເມືອງຂະຫຍາຍກວ້າງອອກໄປ ຄຸ້ມບ່ອນຢູ່ລາຄາ
ຖືກໆຫຼາຍໆຄຸ້ມ ທີ່ພວກຊາວຕ່າງໆດ້າວເຄີຍອາໄສຢູ່ຮ່ວມກັນມາແຕ່ດົນນານນັ້ນ ກໍໄດ້ຮັບ
ຜົນກະທົບທາງເສດຖະກິດ ຈາກການຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາຂອງພວກຊົນຊັ້ນກາງ ຫລືນັກວິຊາຊີບ
ຊຶ່ງຄຸ້ມເມືອງຈີນຫຼື Chinatown ກໍເບິ່ງຊົງວ່າ ກໍາລັງກ້າວໄປສູ່ທິດທາງດຽວກັນນີ້ແລ້ວ.
Peter Kwong ອາຈານສອນ ວິຊາການສຶກສາເອເຊຍອາເມຣິກັນ ແລະຜູ້ວາງຜັງເມືອງ
ປະຈໍາມະຫາວິທະຍາໄລ Hunter College ເວົ້າວ່າ:
“ເຫດຜົນສໍາຄັນຢ່າງນຶ່ງນັ້ນ ກໍຄືແທ້ໆແລ້ວພວກພັດທະນາທີ່ດິນ ຕ້ອງການ
ປ່ຽນແປງເຂດຄຸ້ມດັ່ງກ່າວນີ້ ໃຫ້ເປັນຕຶກສູງໆ ເພື່ອຮອງຮັບຫຼາຍໆທຸລະກິດ
ການຈະລາຈອນ ຕຶກຢູ່ອາໄສລາ ຄາແພງ ແລະທັງໝົດນັ້ນ. ເຫດຜົນສໍາຄັນ
ອີກປະການນຶ່ງ ກໍແມ່ນມາຈາກໂຮງການເມືອງ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດແບບ
ນີ້ໄປທົ່ວນະຄອນນີວຢ໊ອກກໍວ່າໄດ້ ໂດຍສະເພາະເທິງເກາະ Manhattan.
ຄຸ້ມ Chinatown ເປັນຄຸ້ມສຸດທ້າຍ ທີ່ຍັງບໍ່ຖືກລົບກວນໂດຍພວກຊົນຊັ້ນກາງ.”
ລາຍງານສະບັບນຶ່ງ ທີ່ນໍາອອກເຜີຍແຜ່ເມື່ອຕົ້ນປີ 2013 ໂດຍກອງທຶນເພື່ອການປ້ອງກັນ
ດ້ານກົດໝາຍ ແລະການສຶກສາຂອງຊາວອາເມຣິກັນ ເຊື້ອສາຍເອເຊຍ ທີ່ມີສໍານັກງານ
ຢູ່ນີວຢ໊ອກ ໄດ້ເວົ້າຢ່າງລະອຽດເຖິງລັກສະນະການປ່ຽນແປງຂອງ Chinatown ໄປເປັນ
ເຂດຂອງຊົນຊັ້ນກາງ ອັນມີໂຮມທັງ ບ້ານເຮືອນແລະໂຮງແຮມຫຼູຫຼາມີເພີ້ມຂຶ້ນ ລາຄາບ້ານ
ເຮືອນແລະທີ່ດິນແພງຂຶ້ນ ແລະຈໍານວນຮ້ານອາຫານເອເຊຍແລະທຸລະກິດຂອງຊາວເອ
ເຊຍ ລຸດໜ້ອຍລົງ.
Sun Meirong ອາໄສຢູ່ໃນ Chinatown ມາຕັ້ງແຕ່ນາງເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນສະຫະ
ລັດຈາກເມືອງ Fuzhou ບ້ານເກີດຂອງນາງ ໃນປີ 1990 ແລະໄດ້ເປີດຮ້ານອາຫານ ຊຶ່ງ
ຮ້ານຂອງນາງ ແມ່ນບໍລິການພວກຊາວຈີນ ເປັນສ່ວນໃຫຍ່. ຊຸນ ເໝີຍຣົງ ເວົ້າວ່າ:
“ຜ່ານມາເນາະ ຍາມວັນພັກ Thanksgiving ແມ່ນຈະມີຫຼາຍຄົນຍ່າງອັ່ງອໍກັນ
ຢູ່ຕາມຖະໜົນນີ້ ເຮົາຍ່າງໄປໃສກໍລໍາບາກ ເພາະຄົນມັນຫຼາຍ ແຕ່ເມື່ອສອງສາມ
ປີຜ່ານມານີ້ ປະກົດວ່າບໍ່ຄ່ອຍມີຄົນຍ່າງຢູ່ຕາມຖະໜົນຫຼາຍຄືເກົ່າ ນີ້ຄືການປ່ຽນ
ແປງທີ່ເຮົາເຫັນເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນ Chinatown. ທຸລະກິດແມ່ນຕົກຕໍ່າລົງຫຼາຍ.”
ນາງ ຊຸນ ເວົ້າວ່າ ການຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາຢູ່ໃນຄຸ້ມຂອງລາວຂອງພວກຊົນຊັ້ນກາງນັ້ນ ໝາຍ
ເຖິງວ່າ ຊາວຈີນຖືກຂັບໄລ່ໃຫ້ຍ້າຍໜີອອກຈາກບ້ານເຮືອນ ທີ່ເຂົາເຈົ້າເຄີຍຢູ່ອາໄສມາ
ດົນນານ. ນາງ ຊຸນ ເວົ້າວ່າ:
“ບ້ານເຮືອນຖືກດັດແປງໃຫ້ງົດງາມ ຫຼູຫຼາ ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນ ກໍຂາຍໃຫ້ພວກຈັດ
ສັນ ໂດຍບໍ່ໄດ້ຄິດເລີຍວ່າ ຈະຍົກໃຫ້ພວກທີ່ອາໄສຢູ່ໃນນີ້ມາກ່ອນ ກໍຄືພວກ
ຊາວຕ່າງດ້າວທີ່ຢູ່ມາດົນນານແລ້ວນັ້ນ. ສະຫະລັດເປັນປະເທດທີ່ປະກອບ
ດ້ວຍຊາວຕ່າງດ້າວ ແຕ່ຊາວຕ່າງດ້າວຫຼາຍໆຄົນ ມາຕົກໜີ້ ແລ້ວກໍບໍ່ມີບ່ອນຢູ່
ອາໄສ ຫຼືບໍ່ມີເງິນຊື້ ຫຼືເຊົ່າບ້ານຢູ່ໄດ້.”
ລາຄາບ້ານເຮືອນທີ່ແພງຂຶ້ນໄປນັບມື້ ໃນນະຄອນນີວຢ໊ອກ ໄດ້ກາຍມາບັນຫາໂຕ້ແຍ້ງກັນ
ທາງການເມືອງຢ່າງໃຫຍ່ ແລະກຸ່ມຮາກຫຍ້າບາງກຸ່ມໃນຄຸ້ມ Chinatown ເວົ້າວ່າ ທ່າອ່ຽງ
ດັ່ງກ່າວນີ້ ໄດ້ມີຫລາຍຂຶ້ນ ໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງ ເປັນເວລາແປດປີຂອງທ່ານ Michael
Bloomberg ໃນຖານະເຈົ້າຄອງກໍາແພງນະຄອນນີວຢ໊ອກນັ້ນ.
Li Hua ເລຂາສະມາຄົມ ພະນັກງານແລະຄົນງານຈີນ ຫຼື Chinese Staff & Workers Association ມີຄວາມເຫັນດັ່ງນີ້:
“ການວາງແຜນເມືອງເຂດຕາເວັນອອກຂອງເກາະ Manhattan ນັ້ນ ແມ່ນການ
ດໍາເນີນງານຂອງທ່ານ Bloomberg ທັງນັ້ນ. ພວກເຮົາໄດ້ທໍາການປະທ້ວງ
ຕະຫຼອດມາ ຢູ່ທຸກໆເວທີເທົ່າທີ່ຈະເຮັດໄດ້. ທັງຢູ່ໃນກອງປະຊຸມຮັບຟັງບັນຫາ
ຂອງມະຫາຊົນ ທັງຮ້ອງຮຽນກັບກົມວາງແຜນຜັງເມືອງຂອງກໍາແພງນະຄອນ
ແລະຕໍ່ສະພາປົກຄອງເມືອງ. ພວກເຮົາມີໂຕແທນຮ່ວມປະກອບສ່ວນໃນເລື້ອງ
ນີ້ໃນທຸກໆບາດກ້າວ ບໍ່ແມ່ນພຽງສິບຊາວຄົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເປັນຫຼາຍຮ້ອຍຄົນ
ແຕ່ທ່ານ Bloomberg ກໍຍັງເດີນໜ້າຕໍ່ໄປ. ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນນໍາການປະທ້ວງ
ໃດໆທັງນັ້ນ.”
ບາງຄົນກໍມີຄວາມຫວັງວ່າ ການປ່ຽນແປງທີ່ກ່າວມານັ້ນ ຈະສາມາດຕ່າວປີ້ນຄືນໄດ້
ພ້ອມກັບການເຂົ້າມາຮັບຕໍາແໜ່ງ ຂອງເຈົ້າຄອງກໍາແພງຄົນໃໝ່ ທ່ານ Bill de Blasio
ທີ່ໄດ້ເຂົ້າມາເລີ່ມບໍລິຫານນະຄອນນີວຢ໊ອກເມື່ອຕົ້ນເດືອນມັງກອນນີ້ ພ້ອມກັບຮັບປາກ
ວ່າ ຈະເຮັດໃຫ້ຊ່ອງວ່າງລະຫວ່າງຄົນຮັ່ງມີກັບຄົນທຸກໃນນີວຢ໊ອກ ແຄບເຂົ້າແລະຈະຂະ
ຫຍາຍບ້ານເຮືອນລາຄາຖືກ ທີ່ພວກຄົນທຸກຈົນສາມາດຊື້ ຫຼືເຊົ່າຢູ່ໄດ້ນັ້ນ ອອກໄປອີກ.
ເຮືອນ ທີ່ກໍາລັງຖີບຕົວສູງຂຶ້ນໄປນັບມື້ ໃນນະຄອນນີວຢ໊ອກນັ້ນ
ໄດ້ສ້າງຜົນກະທົບອັນໃຫຍ່ຫລວງຕໍ່ຜູ້ຄົນໃນຫຼາຍໆຄຸ້ມ ໂຮມທັງ
ຄຸ້ມເມືອງຈີນ ຫຼື Chinatown ທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງນີວຢ໊ອກນັ້ນ. ຄຸ້ມ
ທີ່ວ່ານີ້ ຊຶ່ງຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດຕອນລຸ່ມຂອງເກາະ Manhattan ເອິ້ນ
ວ່າ Lower Manhattan ນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ເປັນຖານບ່ອນຢູ່ແລະ
ບ່ອນທໍາມາຫາກິນທີ່ສໍາຄັນ ຂອງພວກຄອບຄົວຊາວຕ່າງດ້າວ
ຫຼາຍຊົນຊາດ ມາເປັນເວລາດົນນານ ແຕ່ມາລະຍະຫຼັງໆນີ້ ປະ
ກົດວ່າມີຫຼາຍຄົນພາກັນຍົກຍ້າຍໜີຈາກເຂດດັ່ງກ່າວ ຍ້ອນມີ
ການຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາຢູ່ອາໄສຂອງພວກນັກວິຊາຊີບຊາວຜິວຂາວ
ແລະພວກນັກສຶກສາ ທີ່ໄດ້ຜັກດັນໃຫ້ລາຄາບ້ານຖີບສູງຂຶ້ນໄປ
ນັບມື້. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ Rebecca Valli ມີໂອກາດໄດ້ໂອ້ລົມກັບຫລາຍໆຄົນທີ່ອາໄສຢູ່
ໃນເຂດນັ້ນ ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງທີ່ວ່ານີ້ ຊຶ່ງດາຣາ ຈະນໍາມາສະເໜີທ່ານ.
ເບິ່ງວີດີໂອພາສາລາວ ກ່ຽວກັບລາຍງານນີ້:
ເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີຜ່ານມາ ທີ່ເກາະ Manhattan ໄດ້ກາຍເປັນບ່ອນຢຸດແວ່ແຫ່ງທໍາອິດ
ຂອງພວກຊາວຕ່າງດ້າວ ທີ່ເດີນທາງເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນສະຫະລັດ.
ແຕ່ເມື່ອການເວລາຜ່ານໄປ ຂະນະທີ່ຕົວເມືອງຂະຫຍາຍກວ້າງອອກໄປ ຄຸ້ມບ່ອນຢູ່ລາຄາ
ຖືກໆຫຼາຍໆຄຸ້ມ ທີ່ພວກຊາວຕ່າງໆດ້າວເຄີຍອາໄສຢູ່ຮ່ວມກັນມາແຕ່ດົນນານນັ້ນ ກໍໄດ້ຮັບ
ຜົນກະທົບທາງເສດຖະກິດ ຈາກການຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາຂອງພວກຊົນຊັ້ນກາງ ຫລືນັກວິຊາຊີບ
ຊຶ່ງຄຸ້ມເມືອງຈີນຫຼື Chinatown ກໍເບິ່ງຊົງວ່າ ກໍາລັງກ້າວໄປສູ່ທິດທາງດຽວກັນນີ້ແລ້ວ.
Peter Kwong ອາຈານສອນ ວິຊາການສຶກສາເອເຊຍອາເມຣິກັນ ແລະຜູ້ວາງຜັງເມືອງ
ປະຈໍາມະຫາວິທະຍາໄລ Hunter College ເວົ້າວ່າ:
“ເຫດຜົນສໍາຄັນຢ່າງນຶ່ງນັ້ນ ກໍຄືແທ້ໆແລ້ວພວກພັດທະນາທີ່ດິນ ຕ້ອງການ
ປ່ຽນແປງເຂດຄຸ້ມດັ່ງກ່າວນີ້ ໃຫ້ເປັນຕຶກສູງໆ ເພື່ອຮອງຮັບຫຼາຍໆທຸລະກິດ
ການຈະລາຈອນ ຕຶກຢູ່ອາໄສລາ ຄາແພງ ແລະທັງໝົດນັ້ນ. ເຫດຜົນສໍາຄັນ
ອີກປະການນຶ່ງ ກໍແມ່ນມາຈາກໂຮງການເມືອງ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດແບບ
ນີ້ໄປທົ່ວນະຄອນນີວຢ໊ອກກໍວ່າໄດ້ ໂດຍສະເພາະເທິງເກາະ Manhattan.
ຄຸ້ມ Chinatown ເປັນຄຸ້ມສຸດທ້າຍ ທີ່ຍັງບໍ່ຖືກລົບກວນໂດຍພວກຊົນຊັ້ນກາງ.”
ລາຍງານສະບັບນຶ່ງ ທີ່ນໍາອອກເຜີຍແຜ່ເມື່ອຕົ້ນປີ 2013 ໂດຍກອງທຶນເພື່ອການປ້ອງກັນ
ດ້ານກົດໝາຍ ແລະການສຶກສາຂອງຊາວອາເມຣິກັນ ເຊື້ອສາຍເອເຊຍ ທີ່ມີສໍານັກງານ
ຢູ່ນີວຢ໊ອກ ໄດ້ເວົ້າຢ່າງລະອຽດເຖິງລັກສະນະການປ່ຽນແປງຂອງ Chinatown ໄປເປັນ
ເຂດຂອງຊົນຊັ້ນກາງ ອັນມີໂຮມທັງ ບ້ານເຮືອນແລະໂຮງແຮມຫຼູຫຼາມີເພີ້ມຂຶ້ນ ລາຄາບ້ານ
ເຮືອນແລະທີ່ດິນແພງຂຶ້ນ ແລະຈໍານວນຮ້ານອາຫານເອເຊຍແລະທຸລະກິດຂອງຊາວເອ
ເຊຍ ລຸດໜ້ອຍລົງ.
Sun Meirong ອາໄສຢູ່ໃນ Chinatown ມາຕັ້ງແຕ່ນາງເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນສະຫະ
ລັດຈາກເມືອງ Fuzhou ບ້ານເກີດຂອງນາງ ໃນປີ 1990 ແລະໄດ້ເປີດຮ້ານອາຫານ ຊຶ່ງ
ຮ້ານຂອງນາງ ແມ່ນບໍລິການພວກຊາວຈີນ ເປັນສ່ວນໃຫຍ່. ຊຸນ ເໝີຍຣົງ ເວົ້າວ່າ:
“ຜ່ານມາເນາະ ຍາມວັນພັກ Thanksgiving ແມ່ນຈະມີຫຼາຍຄົນຍ່າງອັ່ງອໍກັນ
ຢູ່ຕາມຖະໜົນນີ້ ເຮົາຍ່າງໄປໃສກໍລໍາບາກ ເພາະຄົນມັນຫຼາຍ ແຕ່ເມື່ອສອງສາມ
ປີຜ່ານມານີ້ ປະກົດວ່າບໍ່ຄ່ອຍມີຄົນຍ່າງຢູ່ຕາມຖະໜົນຫຼາຍຄືເກົ່າ ນີ້ຄືການປ່ຽນ
ແປງທີ່ເຮົາເຫັນເກີດຂຶ້ນຢູ່ໃນ Chinatown. ທຸລະກິດແມ່ນຕົກຕໍ່າລົງຫຼາຍ.”
ນາງ ຊຸນ ເວົ້າວ່າ ການຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາຢູ່ໃນຄຸ້ມຂອງລາວຂອງພວກຊົນຊັ້ນກາງນັ້ນ ໝາຍ
ເຖິງວ່າ ຊາວຈີນຖືກຂັບໄລ່ໃຫ້ຍ້າຍໜີອອກຈາກບ້ານເຮືອນ ທີ່ເຂົາເຈົ້າເຄີຍຢູ່ອາໄສມາ
ດົນນານ. ນາງ ຊຸນ ເວົ້າວ່າ:
“ບ້ານເຮືອນຖືກດັດແປງໃຫ້ງົດງາມ ຫຼູຫຼາ ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນ ກໍຂາຍໃຫ້ພວກຈັດ
ສັນ ໂດຍບໍ່ໄດ້ຄິດເລີຍວ່າ ຈະຍົກໃຫ້ພວກທີ່ອາໄສຢູ່ໃນນີ້ມາກ່ອນ ກໍຄືພວກ
ຊາວຕ່າງດ້າວທີ່ຢູ່ມາດົນນານແລ້ວນັ້ນ. ສະຫະລັດເປັນປະເທດທີ່ປະກອບ
ດ້ວຍຊາວຕ່າງດ້າວ ແຕ່ຊາວຕ່າງດ້າວຫຼາຍໆຄົນ ມາຕົກໜີ້ ແລ້ວກໍບໍ່ມີບ່ອນຢູ່
ອາໄສ ຫຼືບໍ່ມີເງິນຊື້ ຫຼືເຊົ່າບ້ານຢູ່ໄດ້.”
ລາຄາບ້ານເຮືອນທີ່ແພງຂຶ້ນໄປນັບມື້ ໃນນະຄອນນີວຢ໊ອກ ໄດ້ກາຍມາບັນຫາໂຕ້ແຍ້ງກັນ
ທາງການເມືອງຢ່າງໃຫຍ່ ແລະກຸ່ມຮາກຫຍ້າບາງກຸ່ມໃນຄຸ້ມ Chinatown ເວົ້າວ່າ ທ່າອ່ຽງ
ດັ່ງກ່າວນີ້ ໄດ້ມີຫລາຍຂຶ້ນ ໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງ ເປັນເວລາແປດປີຂອງທ່ານ Michael
Bloomberg ໃນຖານະເຈົ້າຄອງກໍາແພງນະຄອນນີວຢ໊ອກນັ້ນ.
Li Hua ເລຂາສະມາຄົມ ພະນັກງານແລະຄົນງານຈີນ ຫຼື Chinese Staff & Workers Association ມີຄວາມເຫັນດັ່ງນີ້:
“ການວາງແຜນເມືອງເຂດຕາເວັນອອກຂອງເກາະ Manhattan ນັ້ນ ແມ່ນການ
ດໍາເນີນງານຂອງທ່ານ Bloomberg ທັງນັ້ນ. ພວກເຮົາໄດ້ທໍາການປະທ້ວງ
ຕະຫຼອດມາ ຢູ່ທຸກໆເວທີເທົ່າທີ່ຈະເຮັດໄດ້. ທັງຢູ່ໃນກອງປະຊຸມຮັບຟັງບັນຫາ
ຂອງມະຫາຊົນ ທັງຮ້ອງຮຽນກັບກົມວາງແຜນຜັງເມືອງຂອງກໍາແພງນະຄອນ
ແລະຕໍ່ສະພາປົກຄອງເມືອງ. ພວກເຮົາມີໂຕແທນຮ່ວມປະກອບສ່ວນໃນເລື້ອງ
ນີ້ໃນທຸກໆບາດກ້າວ ບໍ່ແມ່ນພຽງສິບຊາວຄົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເປັນຫຼາຍຮ້ອຍຄົນ
ແຕ່ທ່ານ Bloomberg ກໍຍັງເດີນໜ້າຕໍ່ໄປ. ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນນໍາການປະທ້ວງ
ໃດໆທັງນັ້ນ.”
ບາງຄົນກໍມີຄວາມຫວັງວ່າ ການປ່ຽນແປງທີ່ກ່າວມານັ້ນ ຈະສາມາດຕ່າວປີ້ນຄືນໄດ້
ພ້ອມກັບການເຂົ້າມາຮັບຕໍາແໜ່ງ ຂອງເຈົ້າຄອງກໍາແພງຄົນໃໝ່ ທ່ານ Bill de Blasio
ທີ່ໄດ້ເຂົ້າມາເລີ່ມບໍລິຫານນະຄອນນີວຢ໊ອກເມື່ອຕົ້ນເດືອນມັງກອນນີ້ ພ້ອມກັບຮັບປາກ
ວ່າ ຈະເຮັດໃຫ້ຊ່ອງວ່າງລະຫວ່າງຄົນຮັ່ງມີກັບຄົນທຸກໃນນີວຢ໊ອກ ແຄບເຂົ້າແລະຈະຂະ
ຫຍາຍບ້ານເຮືອນລາຄາຖືກ ທີ່ພວກຄົນທຸກຈົນສາມາດຊື້ ຫຼືເຊົ່າຢູ່ໄດ້ນັ້ນ ອອກໄປອີກ.