ໃນຂະນະທີ່ ອິສຣາແອລ ກະກຽມທີ່ຈະຂະຫຍາຍການຕໍ່ສູ້ທາງທະຫານຂອງເຂົາເຈົ້າອອກໃນເຂດກາຊາ, ຊາວປາແລັສໄຕນ໌ ເຊັ່ນທ່ານ ມາຣູສ ນາສຣາລລາ ອາຍຸ 80 ປີສົງໄສວ່າມັນຈະມີບ່ອນລີ້ໄພເຫຼືອຢູ່ບ່ອນໃດຫຼືບໍ່ໃນດິນແດນທີ່ຖືກປິດລ້ອມນ້ອຍໆດັ່ງກ່າວ ເຊິ່ງໝູ່ບ້ານທັງໝົດ ແມ່ນຖືກທຳລາຍຈົນແປນ.
ທ່ານ ນາສຣາລລາ ມີອາຍຸ 5 ປີ ເວລາທີ່ຄອບຄົວຂອງລາວຖືກບັງຄັບໃຫ້ຍ້າຍອອກຈາກບ້ານເກີດຂອງລາວໃນເມືອງ ເບຍເຊບາ ເຂົ້າໄປໃນເຂດ ກາຊາ ໃນລະຫວ່າງ “ນາກບາ,” ເຊິ່ງພາສາອາຣັບແປວ່າ “ໄພຫາຍະນະ” ທີ່ອ້າງເຖິງການຖືກຂັບໄລ່ອອກຈາກດິນແດນຂອງຊາວ ປາແລັສໄຕນ ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ຫຼັງຈາກ ອິສຣາແອລ ຖືກກໍ່ຕັ້ງຂຶນໃນປີ 1948.
ລາວຍັງມີຄວາມຝັນ ທີ່ຈະກັບຄືນໄປເຮືອນ ສະໄໝຍັງນ້ອຍນັ້ນ ໃນທະເລຊາຍ ເນເກຟ.
ທ່ານໄດ້ກ່າວວ່າ “ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສົ່ງພວກເຮົາໄປ ເນເກຟ. ເນເກຟ ສາມາດຮັບເອົາປະຊາຊົນຫຼາຍລ້ານຄົນ ແລະ ເຂົາເຈົ້າກໍສາມາດຢຸດສ້າງບັນຫາທຸກໆສອງປີ. ນີ້ແມ່ນຊີວິດທີ່ໝົດຫວັງ.”
ຄວາມຫວັງໃດໆ ກ່ຽວກັບ ສະຖານທີ່ລີ້ໄພແຫ່ງໃໝ່ ໃນໃຈກາງຂອງ ອິສຣາແອລ ໃນເວລານີ້ ແມ່ນຄວາມຫວັງທີ່ຫ່າງໄກ ແລະ ຍາກທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້.
