ຕັ້ງຢູ່ເທິງພູດອຍທີ່ມີການຜະລິດຝິ່ນໃຫຍ່ເປັນອັນດັບສອງຂອງໂລກ, ເມືອງ Taunggyi, ເປັນເມືອງຫຼວງຂອງລັດ Shan ປະເທດ ມຽນມາ, ແລະຍັງເປັນບ່ອນທີ່ມີຜູ້ຕິດຢາເປັນ ຈຳນວນຫຼາຍຈົນເຮັດໃຫ້ຕົກໃຈຍ້ອນລາຄາຝິ່ນທີ່ຖືກ ແລະຫຼາຍເຫຼືອເຟືອ ເຊິ່ງອົງການສະຫະປະຊາຊາດຄາດວ່າ 40 ເປີເຊັນ ຂອງປະຊາຊົນອາຍຸ
ລະຫວ່າງ 18 ຫາ 20 ປີ ທີ່ອາໄສຢູ່ເມືອງດັ່ງກ່າວ ແມ່ນຜູ້ທີ່ເສບ
ຢາເສບຕິດ. Daniel de Carteret ມີລາຍງານ ຈາກເມືອງ
Taunggyi, ເຊິ່ງ ພຸດທະສອນ ຈະນຳລາຍລະອຽດ ມາສະເໜີທ່ານ.
ທ້າວ Phone Myint Han, ໄດ້ເສບຝິ່ນມາ ເປັນເວລາ 8 ປີແລ້ວ. ລາວກໍຄືຄົນອື່ນໆໃນລັດ Shan, ລາວສາມາດເຂົ້າເຖິງຢາເສບຕິດທີ່
ມີລາຄາຖືກ, ແລະຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ທີ່ປູກຂຶ້ນໃນພູຢູ່ອ້ອມຮອບນັ້ນ.
ທ້າວ Phone Myint Han ກ່າວວ່າ “ຂ້ອຍເຄີຍໃຊ້ “ສູດ” ໜຶ່ງ ມັນເຮັດຈາກການເອົາ ຝິ່ນປະສົມກັບນ້ຳ ແລ້ວກໍປະສົມກັບຢາແກ້ໄອ.”
ຜູ້ຊາຍອາຍຸ 26 ປີຄົນນີ້ໄດ້ພະຍາຍາມທີ່ຈະບຳບັດໂຕເອງ ຢູ່ສະຖາບັນແຫ່ງໜຶ່ງທີ່ດຳເນີນໂດຍ ລັດຖະບານ ແຕ່ລາວໄດ້ກ່າວວ່າ ລາວໄດ້ຖືກປະຕິບັດຕົນນຳ ຄືກັນກັບອາຊະຍາກອນຄົນໜຶ່ງ.
ທ້າວ Phone Myint Han ກ່າວວ່າ “ຢູ່ສູນທີ່ດຳເນີນໂດຍລັດຖະບານ ສະພາບມັນເປັນຄືກັບຢູ່ໃນຄຸກ. ຂ້ອຍເຄີຍໄປເທື່ອໜຶ່ງ ແລະ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກວ່າ ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ມີອິດສະຫຼະພາບເລີຍ.”
ເປັນທີສອງຮອງຈາກ ອັຟການິສຖານ ໃນການຜະລິດຝິ່ນ ຂອງໂລກ ຝິ່ນທັງໝົດຂອງ ມຽນມາ ແມ່ນຖືກສົ່ງໄປປະເທດ ຈີນ ເພື່ອປ້ອນການຄ້າເຮໂຣອິນ ທີ່ກຳລັງຂະຫຍາຍໂຕເພີ່ມຂຶ້ນ. ແຕ່ວ່າບາງສ່ວນກໍມີການເລັດລອດໄປສູ່ຊຸມຊົນທ້ອງຖິ່ນ.
ສູນຂອງ ສະຫະປະຊາຊາດ ເປັນພຽງທາງເລືອກດຽວ ຈາກສະຖານທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອຂອງລັດຖະບານໃນເມືອງ Taunggyi. ແຕ່ວ່າຢຸກຢາປິ່ນປົວ ແມ່ນມີໃນປະລິມານທີ່ຈຳກັດ.
ຫົວໜ້າສະຖານທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອ Dr. Than Myo Tun ກ່າວວ່າ ສະຖານທີ່ນີ້ເປັນບ່ອນທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ທ້ອງຖິ່ນເຮັດບໍ່ຮູ້ບໍ່ເຫັນ ໃນການຄ້າຢາເສບຕິດທີ່ກຳລັງເຕີບໂຕຢ່າງໄວວາ, ແລະ ຜູ້ຕິດຢາທີ່ດີ້ນຮົນກັບເງິນສະໜັບສະໜູນໜ້ອຍດຽວເພື່ອການບຳບັດ.
ທ່ານ Than Myo Tun ຫົວໜ້າຄວບຄຸມສະຖານທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອໃນ ມຽນມາ ກ່າວວ່າ “ບັນຫາຕໍ່ໄປແມ່ນຜູ້ທີ່ເສບຢາເສບຕິດ. ໃນເມື່ອພວກເຮົາບໍ່ປາບປາມບັນຫາການຈຳໜ່າຍຢາເສບຕິດ. ພວກເຮົາບໍ່ພຽງແຕ່ບອກໃຫ້ພວກເສບຢາເສບຕິດວ່າ: ອັນນີ້ມັນບໍ່ດີ, ເຈົ້າບໍ່ຄວນເສບມັນ. ພວກເສບຢາບາງຄົນເລີ່ມເສບຢາ ພຽງແຕ່ເປັນການທົດລອງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຕໍ່ມາ, ພວກເຂົາສາມາດພັດທະນາການຕິດຢາທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ດ້ານຈິດໃຈ.”
ສູນສະຫະປະຊາຊາດໄດ້ມີຜູ້ຕິດຢາລົງທະບຽນ 600 ຄົນ, ເຊິ່ງເປັນເສດສ່ວນນ້ອຍໆຂອງຜູ້ຕິດຢາຢູ່ໃນເມືອງທີ່ຄາດວ່າມີ 20,000 ຄົນ.
ພວກເຂົາບໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບທາງສັງຄົມ ໂດຍຊຸມຊົນຂອງພວກເຂົາ, ແລະ ກໍມີທາງເລືອກສຳລັບການເຂົ້າບຳບັດພຽງໜ້ອຍດຽວ, ຫຼາຍຄົນເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ອ້ອມຮອບຕົວເມືອງເພື່ອມຶນເມົາກັບຢາເສບຕິດ. ມັນເປັນສະຖານທີ່ພວກນີ້, ເມືອງ Taunggyi, ເປັນບ່ອນສ້າງລາຍໄດ້ສູງທີ່ສຸດຈາກການສົ່ງອອກຢາເສບຕິດ ໄດ້ກໍ່ຄວາມເສຍຫາຍອັນເປັນຕາຢ້ານຕໍ່ຄົນລຸ້ນຫຼັງຂອງພວກເຂົາ.
Nestled in the hills of the world's second largest opium producing region, Taunggyi, capital of Myanmar's Shan State, is also home to an alarming number of drug addicts. With opium cheap and plentiful, the U.N. estimates that 40 per cent of people aged between 18 and 20 there are drug users. Daniel de Carteret reports for VOA from Taunggyi.
Phone Myint Han, has been using opium for eight years.
He, like many young people in Shan State, has easy access to the cheap, abundant drug grown in the surrounding mountains.
(PHONE MYINT HAN, OPIUM ADDICT)
"I used to use "formula." It's made from taking opium mixed with water then mixed with cough syrup,"
The twenty-six year-old tried to get clean at a state-run institution but said he was treated like a criminal.
(PHONE MYINT HAN,OPIUM ADDICT)
"At the government run center it's like a prison. I went there once and I felt like I didn't have any freedom."
Second only to Afghanistan in world production, almost all of Myanmar's opium is shipped to China to feed a growing heroin trade. But some makes its way into local communities.
The U.N.'s drop-in center is the only alternative to government clinics available in Taunggyi. But its resources are limited.
Clinic head Dr Than Myo Tun says that in this place where local authorities turn a blind eye to the booming drug trade, users struggle with little support for recovery.
(THAN MYO TUN, CLINIC SUPERVISOR)
"The next issue is the drug users. While we are not tackling the supply issue, we can't just tell the drug user: this is not good, you shouldn't be using.' Some drug users start to use, just as a test, but later, they can develop a physical and psychological addiction."
The U.N. center has 600 registered usersa small fraction of the city's estimated 20,000 addicts.
Socially ostracized by their community, and with few options for recovery, many gather in the city outskirts to get high. It is these places that Taunggyi's most lucrative export takes a terrible toll on its next generation.
