ໃນຂະນະທີ່ຄວາມເຄັ່ງຄຽດແລະຄວາມວິຕົກກັງວົນ ສົ່ງຜົນກະທົບ
ໃນທາງລົບຕໍ່ສຸຂະພາບ ການມີທ່າທີແລະແນວຄິດໃນທາງບວກ
ກໍເຮັດໃຫ້ມີກໍາລັງໃຈ ແລະສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ ຫາຍຈາກໂຣຄາພະ
ຍາດໄດ້. ນາງ Carol Pearson ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອໄດ້ໂອ້ລົມກັບ
ນັກຈິດຕະວິທະຍາຄົນນຶ່ງ ທີ່ເຮັດວຽກກັບພວກຄົນເຈັບທີ່ເປັນໂຣກ
ມະເຮັງ ແລະໄດ້ ໂອ້ລົມກັບເພື່ອນນັກຂ່າວວີໂອເອ ນາງ Zulima
Palacio ທີ່ເປັນໂຣກມະເຮັງ ຊຶ່ງຜູ້ກ່ຽວກຳລັງພະຍາຍາມຮັກສາ
ກໍາລັງໃຈ ແລະຈິດໃຈຂອງຕົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ໂດຍການບໍ່ຍອມຈົມຢູ່ກັບ
ຄວາມໂສກເສົ້າແລະທໍ້ໃຈ. ສິງມີລາຍລະອຽດ ມາສະເໜີທ່ານຕໍ່ໄປ...
ເວລານາງ Zulima Palacio ຮູ້ວ່າ ຕົນເປັນໂຣກມະເຮັງໃນເຕົ້ານົມນັ້ນ ນາງໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ຂຶ້ນທັນທີ. ນາງເວົ້າວ່າ :
“ພຽງແຕ່ໄດ້ຂ່າວວ່າ ເປັນໂຣກມະເຮັງເທົ່ານັ້ນ ມັນກໍເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ໂສກເສົ້າ
ແລະພາໃຫ້ທໍ້ໃຈທີ່ສຸດແລ້ວ.”
ນາງ Palacio ຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະໂສກເສົ້ານັ້ນ ໂດຍການເຮັດໃຫ້ຕົນເອງຫຍຸ້ງ
ຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ ກັບສິ່ງທີ່ລາວມັກເຮັດຫຼາຍ ເຊັ່ນການເຮັດສວນຄົວ ແລະໄປຍ່າງຫລິ້ນ
ເລາະແຄມແມ່ນ້ຳ ກັບສາມີຂອງນາງ ຫຼືກັບໝູ່ເພື່ອນຂອງລາວ.
ນາງ Palacio ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍອອກໄປຍ່າງ ໃນທ່າມກາງທຳມະຊາດ ເວລາໃດທີ່
ຂ້ອຍສາມາດເຮັດໄດ້. ຖ້າທ່ານໂຊກດີ ມີສວນສາທາລະນະຢູ່ໃກ້ໆ ຫຼືແມ່ນ້ຳ ຫຼື
ອັນໃດກໍຕາມ ທີ່ເປັນບ່ອນງາມໆ ກໍຄວນອອກໄປຍ່າງ.”
ຄັ້ງນຶ່ງ ນາງພົບເຕົ່ານ້ອຍໂຕນຶ່ງ ຊຶ່ງນາງເຫັນວ່າ ມັນງາມຫລາຍ ແລະເວົ້າວ່າ:
“ແລະຖ້າເຮົາເອົາໃຈໃສ່ກັບສິ່ງອ້ອມຂ້າງ ເຮົາກໍຈະພົບກັບສັດປ່າທຸກຢ່າງ.”
ເວລາຢູ່ໃນບ້ານເຮືອນ ນາງ Palacio ຈະຝຶກນັ່ງສະມາທິ ແລະປະຕິບັດເທັກນິກຕ່າງໆ
ໃນການຜ່ອນຄາຍ ຄວາມໂສກເສົ້າ ເຄ່ງຄຽດ ແລະເຮັດໃຫ້ຕົນເອງສະບາຍໃຈ.
ນາງ Palacio ເວົ້າວ່າ “ເຮົາສາມາດສະສາງສະໝອງຂອງເຮົາ ໃຫ້ປອດໂປ່ງ
ຈາກ ຄວາມຄຶດທີ່ ມືດມົນແລະໜ້າຢ້ານກົວຕ່າງໆໄດ້. ເວລາເຮົາລຸກຂຶ້ນຈາກ
ການປະຕິບັດວິທີການຜ່ອນຄາຍ ແລະການນັ່ງສະມາທິນັ້ນ ຄວາມຮູ້ສຶກໂດຍ
ລວມແມ່ນດີທີ່ສຸດ ຢ່າງບໍ່ໜ້າເຊື່ອ.”
ນາງ Palacio ກ່າວຕື່ມວ່າ ການຫົວກໍຊ່ອຍໄດ້ຫລາຍເຊັ່ນກັນ. ນາງໄດ້ສະສົມບົດຕອນຕ່າງໆຂອງລະຄອນເລື້ອງ I love Lucy ຊຶ່ງເປັນລະຄອນຕະຫຼົກ ທີ່ອອກອາກາດທາງ
ໂທລະພາບຕັ້ງແຕ່ສະໄໝຊຸມປີ 1950 ໄວ້ເບິ່ງ. ນາງ Palacio ກ່າວວ່າ :
“ຂ້ອຍຫົວນຳລາຍການ I Love Lucy ເອົາແທ້ເອົາວ່າ ຈົນເຈົ້າບໍ່ຢາກເຊື່ອພຸ້ນລະ.
ຂ້ອຍບໍ່ຈຳເປັນຈະຕ້ອງຄຶດໂສກເສົ້າ ວ່າຂ້ອຍຈະຕາຍ ຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ໃສ່ຢາຄີໂມ
ຊຶ່ງມັນພາໃຫ້ເຈັບປວດ. ເວລາຂ້ອຍຫົວ ຂ້ອຍລືມຄວາມເຈັບປວດໄປ ລືມວ່າ
ກ້ອນຊີ້ນຂ້ອຍອາດຈະເຈັບປວດ ຫຼືຂໍ້ຕໍ່ຕ່າງໆກໍຈະເຈັບປວດ. ຂ້ອຍລືມມັນໄປ
ເລີຍ. ແລະຂ້ອຍມີແຕ່ຫົວໄປເລື້ອຍໆ.”
ທ່ານນາງ ດອກເຕີ້ Suzanne Lechner ນັກຈິດຕະວິທະຍາ ກ່າວວ່າ ການມີແນວຄິດ
ທີ່ແຈ່ມໃສກ່ຽວກັບຊີວິດ ໃນຂະນະດຽວກັນກໍຍອມຮັບຮູ້ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ໂສກເສົ້ານັ້ນ
ສາມາດຊ່ອຍໃນຂັ້ນຕອນປິ່ນປົວພະຍາດໄດ້ ຊຶ່ງທ່ານນາງກ່າວຕໍ່ ວີໂອເອ ຜ່ານທາງ
Skype ວ່າ:
“ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຮູ້ນັ້ນ ກໍຄືວ່າ ພວກຄົນປ່ວຍຟື້ນໂຕຄືນໄດ້ໄວຂຶ້ນ ຖ້າເຂົາເຈົ້າມີຄວາມປະພຶດປະຕິບັດ ທີ່ມີຜົນດີຕໍ່ສຸຂະພາບໃນລະຫວ່າງ ຂັ້ນຕອນການປິ່ນ
ປົວ ຖ້າເຂົາເຈົ້າຄວບຄຸມຄວາມເຄ່ງຄຽດຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ ແລະຖ້າເຂົາເຈົ້າ
ສືບຕໍ່ພົວພັນເອົາໃຈໃສ່ນໍາ ຂັ້ນຕອນການປິ່ນປົວທົງໝົດນັ້ນ.”
ດອກເຕີ້ Lechner ກ່າວວ່າ ມີການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຫຼາຍໆບັ້ນ ທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ
ຄວາມເຄັ່ງຄຽດສົ່ງຜົນທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຮ່າງກາຍ. ການສຶກສາອື່ນໆອີກນັ້ນສະແດງ
ໃຫ້ເຫັນວ່າ ການຮັບມືກັບພະຍາດ ແລະການໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຊ່ອຍເຫຼືອແລະ
ກໍາລັງໃຈຈາກສາມີຫຼືພັນລະຍາ ຈາກໝູ່ເພື່ອນ ແລະຈາກພວກສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ
ກໍມີຜົນໃນທາງບວກຕໍ່ສຸຂະພາບ ແລະການຮັກສາປິ່ນປົວເຊັ່ນກັນ.
ດ້ວຍທ່າທີແລະແນວຄິດດັ່ງກ່າວນັ້ນ ນາງ Zulima Palacio ສາມາດຟື້ນໂຕຄືນຢ່າງໄວ
ຈາກຜົນກະທົບຂ້າງຄຽງຂອງ ການບໍາບັດດ້ວຍຢາເຄມີ ຫຼື chemotherapy ໃນແຕ່ລະ
ຮອບ ແລະຂະໜາດຂອງເນື້ອງອກຂອງນາງໄດ້ລົດລົງເຄິ່ງນຶ່ງ ຈາກເວລາທີ່ນາງເລີ້ມທຳ
ການປິ່ນປົວນັ້ນ ຊຶ່ງພາໃຫ້ນາງດີໃຈຢ່າງທີ່ສຸດ. ແລະພວກນາຍແພດຂອງນາງໄດ້ບອກ
ໃຫ້ນາງສືບຕໍ່ເຮັດ ໃນສິ່ງທີ່ນາງກໍາລັງເຮັດຢູ່ ເພາະວ່າມັນໄດ້ຜົນ.
ວີດີໂອພາສາລາວ ກ່ຽວກັບດາລາຮູບເງົາຊື່ດັງ Angelina Jolie ທີ່ຜ່າຕັດເອົາ
ນົມອອກ ທັ້ງໆທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນມະເຮັງເຕົ້ານົມ:
ໃນທາງລົບຕໍ່ສຸຂະພາບ ການມີທ່າທີແລະແນວຄິດໃນທາງບວກ
ກໍເຮັດໃຫ້ມີກໍາລັງໃຈ ແລະສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ ຫາຍຈາກໂຣຄາພະ
ຍາດໄດ້. ນາງ Carol Pearson ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອໄດ້ໂອ້ລົມກັບ
ນັກຈິດຕະວິທະຍາຄົນນຶ່ງ ທີ່ເຮັດວຽກກັບພວກຄົນເຈັບທີ່ເປັນໂຣກ
ມະເຮັງ ແລະໄດ້ ໂອ້ລົມກັບເພື່ອນນັກຂ່າວວີໂອເອ ນາງ Zulima
Palacio ທີ່ເປັນໂຣກມະເຮັງ ຊຶ່ງຜູ້ກ່ຽວກຳລັງພະຍາຍາມຮັກສາ
ກໍາລັງໃຈ ແລະຈິດໃຈຂອງຕົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ໂດຍການບໍ່ຍອມຈົມຢູ່ກັບ
ຄວາມໂສກເສົ້າແລະທໍ້ໃຈ. ສິງມີລາຍລະອຽດ ມາສະເໜີທ່ານຕໍ່ໄປ...
ເວລານາງ Zulima Palacio ຮູ້ວ່າ ຕົນເປັນໂຣກມະເຮັງໃນເຕົ້ານົມນັ້ນ ນາງໄດ້ຮ້ອງໄຫ້ຂຶ້ນທັນທີ. ນາງເວົ້າວ່າ :
“ພຽງແຕ່ໄດ້ຂ່າວວ່າ ເປັນໂຣກມະເຮັງເທົ່ານັ້ນ ມັນກໍເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ໂສກເສົ້າ
ແລະພາໃຫ້ທໍ້ໃຈທີ່ສຸດແລ້ວ.”
ນາງ Palacio ຕໍ່ສູ້ກັບຄວາມຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈແລະໂສກເສົ້ານັ້ນ ໂດຍການເຮັດໃຫ້ຕົນເອງຫຍຸ້ງ
ຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ ກັບສິ່ງທີ່ລາວມັກເຮັດຫຼາຍ ເຊັ່ນການເຮັດສວນຄົວ ແລະໄປຍ່າງຫລິ້ນ
ເລາະແຄມແມ່ນ້ຳ ກັບສາມີຂອງນາງ ຫຼືກັບໝູ່ເພື່ອນຂອງລາວ.
ນາງ Palacio ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍອອກໄປຍ່າງ ໃນທ່າມກາງທຳມະຊາດ ເວລາໃດທີ່
ຂ້ອຍສາມາດເຮັດໄດ້. ຖ້າທ່ານໂຊກດີ ມີສວນສາທາລະນະຢູ່ໃກ້ໆ ຫຼືແມ່ນ້ຳ ຫຼື
ອັນໃດກໍຕາມ ທີ່ເປັນບ່ອນງາມໆ ກໍຄວນອອກໄປຍ່າງ.”
ຄັ້ງນຶ່ງ ນາງພົບເຕົ່ານ້ອຍໂຕນຶ່ງ ຊຶ່ງນາງເຫັນວ່າ ມັນງາມຫລາຍ ແລະເວົ້າວ່າ:
“ແລະຖ້າເຮົາເອົາໃຈໃສ່ກັບສິ່ງອ້ອມຂ້າງ ເຮົາກໍຈະພົບກັບສັດປ່າທຸກຢ່າງ.”
ເວລາຢູ່ໃນບ້ານເຮືອນ ນາງ Palacio ຈະຝຶກນັ່ງສະມາທິ ແລະປະຕິບັດເທັກນິກຕ່າງໆ
ໃນການຜ່ອນຄາຍ ຄວາມໂສກເສົ້າ ເຄ່ງຄຽດ ແລະເຮັດໃຫ້ຕົນເອງສະບາຍໃຈ.
ນາງ Palacio ເວົ້າວ່າ “ເຮົາສາມາດສະສາງສະໝອງຂອງເຮົາ ໃຫ້ປອດໂປ່ງ
ຈາກ ຄວາມຄຶດທີ່ ມືດມົນແລະໜ້າຢ້ານກົວຕ່າງໆໄດ້. ເວລາເຮົາລຸກຂຶ້ນຈາກ
ການປະຕິບັດວິທີການຜ່ອນຄາຍ ແລະການນັ່ງສະມາທິນັ້ນ ຄວາມຮູ້ສຶກໂດຍ
ລວມແມ່ນດີທີ່ສຸດ ຢ່າງບໍ່ໜ້າເຊື່ອ.”
ນາງ Palacio ກ່າວຕື່ມວ່າ ການຫົວກໍຊ່ອຍໄດ້ຫລາຍເຊັ່ນກັນ. ນາງໄດ້ສະສົມບົດຕອນຕ່າງໆຂອງລະຄອນເລື້ອງ I love Lucy ຊຶ່ງເປັນລະຄອນຕະຫຼົກ ທີ່ອອກອາກາດທາງ
ໂທລະພາບຕັ້ງແຕ່ສະໄໝຊຸມປີ 1950 ໄວ້ເບິ່ງ. ນາງ Palacio ກ່າວວ່າ :
“ຂ້ອຍຫົວນຳລາຍການ I Love Lucy ເອົາແທ້ເອົາວ່າ ຈົນເຈົ້າບໍ່ຢາກເຊື່ອພຸ້ນລະ.
ຂ້ອຍບໍ່ຈຳເປັນຈະຕ້ອງຄຶດໂສກເສົ້າ ວ່າຂ້ອຍຈະຕາຍ ຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ໃສ່ຢາຄີໂມ
ຊຶ່ງມັນພາໃຫ້ເຈັບປວດ. ເວລາຂ້ອຍຫົວ ຂ້ອຍລືມຄວາມເຈັບປວດໄປ ລືມວ່າ
ກ້ອນຊີ້ນຂ້ອຍອາດຈະເຈັບປວດ ຫຼືຂໍ້ຕໍ່ຕ່າງໆກໍຈະເຈັບປວດ. ຂ້ອຍລືມມັນໄປ
ເລີຍ. ແລະຂ້ອຍມີແຕ່ຫົວໄປເລື້ອຍໆ.”
ທ່ານນາງ ດອກເຕີ້ Suzanne Lechner ນັກຈິດຕະວິທະຍາ ກ່າວວ່າ ການມີແນວຄິດ
ທີ່ແຈ່ມໃສກ່ຽວກັບຊີວິດ ໃນຂະນະດຽວກັນກໍຍອມຮັບຮູ້ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ໂສກເສົ້ານັ້ນ
ສາມາດຊ່ອຍໃນຂັ້ນຕອນປິ່ນປົວພະຍາດໄດ້ ຊຶ່ງທ່ານນາງກ່າວຕໍ່ ວີໂອເອ ຜ່ານທາງ
Skype ວ່າ:
“ສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຮູ້ນັ້ນ ກໍຄືວ່າ ພວກຄົນປ່ວຍຟື້ນໂຕຄືນໄດ້ໄວຂຶ້ນ ຖ້າເຂົາເຈົ້າມີຄວາມປະພຶດປະຕິບັດ ທີ່ມີຜົນດີຕໍ່ສຸຂະພາບໃນລະຫວ່າງ ຂັ້ນຕອນການປິ່ນ
ປົວ ຖ້າເຂົາເຈົ້າຄວບຄຸມຄວາມເຄ່ງຄຽດຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ ແລະຖ້າເຂົາເຈົ້າ
ສືບຕໍ່ພົວພັນເອົາໃຈໃສ່ນໍາ ຂັ້ນຕອນການປິ່ນປົວທົງໝົດນັ້ນ.”
ດອກເຕີ້ Lechner ກ່າວວ່າ ມີການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຫຼາຍໆບັ້ນ ທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ
ຄວາມເຄັ່ງຄຽດສົ່ງຜົນທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຮ່າງກາຍ. ການສຶກສາອື່ນໆອີກນັ້ນສະແດງ
ໃຫ້ເຫັນວ່າ ການຮັບມືກັບພະຍາດ ແລະການໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຊ່ອຍເຫຼືອແລະ
ກໍາລັງໃຈຈາກສາມີຫຼືພັນລະຍາ ຈາກໝູ່ເພື່ອນ ແລະຈາກພວກສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ
ກໍມີຜົນໃນທາງບວກຕໍ່ສຸຂະພາບ ແລະການຮັກສາປິ່ນປົວເຊັ່ນກັນ.
ດ້ວຍທ່າທີແລະແນວຄິດດັ່ງກ່າວນັ້ນ ນາງ Zulima Palacio ສາມາດຟື້ນໂຕຄືນຢ່າງໄວ
ຈາກຜົນກະທົບຂ້າງຄຽງຂອງ ການບໍາບັດດ້ວຍຢາເຄມີ ຫຼື chemotherapy ໃນແຕ່ລະ
ຮອບ ແລະຂະໜາດຂອງເນື້ອງອກຂອງນາງໄດ້ລົດລົງເຄິ່ງນຶ່ງ ຈາກເວລາທີ່ນາງເລີ້ມທຳ
ການປິ່ນປົວນັ້ນ ຊຶ່ງພາໃຫ້ນາງດີໃຈຢ່າງທີ່ສຸດ. ແລະພວກນາຍແພດຂອງນາງໄດ້ບອກ
ໃຫ້ນາງສືບຕໍ່ເຮັດ ໃນສິ່ງທີ່ນາງກໍາລັງເຮັດຢູ່ ເພາະວ່າມັນໄດ້ຜົນ.
ວີດີໂອພາສາລາວ ກ່ຽວກັບດາລາຮູບເງົາຊື່ດັງ Angelina Jolie ທີ່ຜ່າຕັດເອົາ
ນົມອອກ ທັ້ງໆທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນມະເຮັງເຕົ້ານົມ:
