ສະພາແຫ່ງຊາດລາວໄດ້ຮັບຄໍາຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກປະຊາ
ຊົນລາວ ຫຼາຍກວ່າ 2,500 ກໍລະນີ ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ ເປັນບັນຫາ
ຂັດແຍ້ງ ກ່ຽວກັບສິດທິ ໃນການຖືຄອງທີ່ດິນທໍາກິນ ແລະທີ່ຢູ່ອາ
ໄສ.
ຫ້ອງການສະພາແຫ່ງຊາດລາວ ລາຍງານວ່າການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະມາຊິກສະພາ ແຫ່ງຊາດລາວຊຸດທີ 7 ໃນລະຍະ 2 ປີເຄິ່ງທີ່ຜ່ານມານີ້ ສາມາດລົງໄປເຄື່ອນໄຫວໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 2,400 ຈຸດໃນທົ່ວປະເທດ ໂດຍມີປະຊາຊົນລາວເຂົ້າຮ່ວມໃນກິດຈະກໍາຕ່າງໆ ຫຼາຍກວ່າ 5 ແສນຄົນ ໃນຂະນະດຽວກັນ ບັນດາສະມາຊິກສະພາແຫ່ງຊາດທີ່ລົງໄປເຄື່ອນໄຫວໃນເຂດຕ່າງໆນັ້ນ ກໍໄດ້ຮັບຄໍາຮ້ອງຂອງປະຊາຊົນລາວເພື່ອຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກສະພາແຫ່ງຊາດ ເຖິງ 2,549 ກໍລະນີ ດ້ວຍກັນ.
ໂດຍຄໍາຮ້ອງຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ກໍເປັນບັນຫາຂັດ
ແຍ້ງທີ່ກ່ຽວກັບສິດທິໃນການຖືຄອງທີ່ດິນທໍາກິນ ແລະທີ່ຢູ່ອາໄສ
ຊຶ່ງກໍມີທັງຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງປະຊາຊົນກັບປະຊາຊົນແລະ
ຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງປະຊາຊົນ ກັບບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວ
ແລະບໍລິສັດຕ່າງຊາດ ຕະຫຼອດຈົນຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງ ປະ
ຊາຊົນກັບພາກລັດຖະບານລາວ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ໃນສອງກໍ
ລະນີຫຼັງນີ້ ຖືເປັນບັນຫາ ທີ່ເກີດຂຶ້ນຢ່າງກວ້າງຂວາງທີ່ສຸດ.
ທັງນີ້ກໍເນື່ອງຈາກວ່າທາງການລາວທັງໃນຂັ້ນສູນກາງ ແລະທ້ອງຖິ່ນ ໄດ້ມີການໃຫ້ສໍາປະທານສິດທິໃນການເຊົ່າທີ່ດິນລະຍະຍາວແກ່ບັນດາບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວແລະຕ່າງຊາດຢ່າງກວ້າງຂວາງນັ້ນ ໄດ້ໄປກວມເອົາທີ່ດິນທໍາກິນ ແລະທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງປະຊາຊົນລາວດ້ວຍ ແລະເມື່ອປະກອບກັບການ ທີ່ປະຊາຊົນລາວສ່ວນໃຫຍ່ ກໍຍັງຄົງບໍ່ມີໃບຕາ ດິນ ເພື່ອຢັ້ງຢືນສິດທິໃນທີ່ດິນຂອງພວກຕົນດ້ວຍແລ້ວ ກໍໄດ້ເປັນຊ່ອງວ່າງໃຫ້ເກີດການຍາດແຍ່ງເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນໄປສົ່ງມອບໃຫ້ບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດຢ່າງເປັນຂະບວນການ ທັງນີ້ໂດຍມີບັນດາພະນັກງານຂອງລັດຖະບານລາວ ຈໍາ ນວນບໍ່ໜ້ອຍ ທີ່ດໍາເນີນການດັ່ງກ່າວ ເພື່ອແລກກັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ໄດ້ຮັບຈາກບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດນັ້ນເອງ.
ທັງນີ້ ໂດຍບັນດາພະນັກງານລັດດັ່ງກ່າວ ຈະໃຊ້ກົດໝາຍໄປຂົ່ມຂູ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຢ້ານກົວວ່າຈະມີຄວາມຜິດໃນຂໍ້ຫາບຸກລຸກທີ່ດິນຂອງສ່ວນລວມ ແລະເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ພາ ກັນຍົກຍ້າຍ ອອກໄປແລ້ວນັ້ນ ບັນດາພະນັກງານລັດເຫຼົ່ານັ້ນ ກໍຈະຈັດການສົ່ງມອບທີ່ດິນດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ແກ່ນາຍທຶນໃນທັນທີ ຫາກແຕ່ສໍາລັບປະຊາຊົນລາວທີ່ຮູ້ເທົ່າທັນການກະທໍາຂອງພະນັກງານລັດນັ້ນ ກໍໄດ້ມີການຟ້ອງຮ້ອງສານເປັນຄະດີຄວາມທີ່ຂັດແຍ້ງ ກັນຢ່າງກວ້າງຂວາງ ທັງຍັງປາກົດດ້ວຍວ່າ ໄດ້ມີການບຸກລຸກເຂົ້າໄປໃນເຂດປ່າສະ ຫງວນຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດ ດັ່ງທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ:
“ເລຶ່ອງບັນຫາທີ່ດິນນີ້ ກະຍັງເປັນບັນຫາທີ່ວ່າມີຄວາມສົນໃຈ ແລະເປັນຫ່ວງເປັນໃຍຂອງສັງຄົມ ເວົ້າເຖິງ ທີ່ດິນມັນຕ້ອງເວົ້າເຖິງການພົວພັນເຖິງປ່າ ແລະກະພົວພັນເຖິງບ່ອນວ່າການຈັບຈອງ ນັບແຕ່ພວກເຮົາໄດ້ມີການຈັດສັນແບ່ງດິນແບ່ງປ່າໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ຄຸ້ມຄອງນໍາໃຊ້ນັ້ນ ແລະພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ບັນຫາດັ່ງກ່າວກໍຍັງເປັນຊ່ອງວ່າງເກີດມີການຊື້ສິດນໍາໃຊ້ທີ່ດິນຈາກປະຊາຊົນ ກະລາມໄປຮອດບ່ອນປ່າສະຫງວນ.”
ພ້ອມກັນນີ້ ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ ກໍເປີດເຜີຍວ່າການອອກໃບຕາ ດິນ ໃຫ້ປະຊາຊົນລາວທີ່ໄດ້ເລີ່ມລົງມືດໍາເນີນການນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 1997 ເປັນຕົ້ນມາຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ນັບເປັນເວລາເຖິງ 16 ປີແລ້ວ ຫາກແຕ່ຄະນະຮັບຜິດຊອບກໍສາມາດອອກໃບຕາດິນ ໃຫ້ກັບປະຊາຊົນໄດ້ພຽງ 705,000 ແປງ ຄິດເປັນ 30% ຂອງຈໍານວນແປງທີ່ດິນທັງໝົດ ໃນທົ່ວປະເທດເທົ່ານັ້ນ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ ຈຶ່ງຖືເປັນການດໍາເນີນງານທີ່ຊັກຊ້າຢ່າງຍິ່ງ ເມື່ອທຽບກັບແຜນການທີ່ລັດ ຖະບານ ໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະອອກໃບຕາດິນໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວໃຫ້ໄດ້ບໍ່ໜ້ອຍກວ່າ 1 ລ້ານຄອບຄົວໃນທົ່ວປະເທດພາຍໃນປີ 2015 ອັນຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ເນື່ອງເຖິງເປົ້າໝາຍ ຂອງລັດຖະບານລາວ ທີ່ຈະອອກໃບຕາດິນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວໃຫ້ໄດ້ຢ່າງຄົບຖ້ວນພາຍໃນປີ 2020 ອີກດ້ວຍ.
ຊົນລາວ ຫຼາຍກວ່າ 2,500 ກໍລະນີ ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ ເປັນບັນຫາ
ຂັດແຍ້ງ ກ່ຽວກັບສິດທິ ໃນການຖືຄອງທີ່ດິນທໍາກິນ ແລະທີ່ຢູ່ອາ
ໄສ.
ຫ້ອງການສະພາແຫ່ງຊາດລາວ ລາຍງານວ່າການເຄື່ອນໄຫວຂອງສະມາຊິກສະພາ ແຫ່ງຊາດລາວຊຸດທີ 7 ໃນລະຍະ 2 ປີເຄິ່ງທີ່ຜ່ານມານີ້ ສາມາດລົງໄປເຄື່ອນໄຫວໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 2,400 ຈຸດໃນທົ່ວປະເທດ ໂດຍມີປະຊາຊົນລາວເຂົ້າຮ່ວມໃນກິດຈະກໍາຕ່າງໆ ຫຼາຍກວ່າ 5 ແສນຄົນ ໃນຂະນະດຽວກັນ ບັນດາສະມາຊິກສະພາແຫ່ງຊາດທີ່ລົງໄປເຄື່ອນໄຫວໃນເຂດຕ່າງໆນັ້ນ ກໍໄດ້ຮັບຄໍາຮ້ອງຂອງປະຊາຊົນລາວເພື່ອຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກສະພາແຫ່ງຊາດ ເຖິງ 2,549 ກໍລະນີ ດ້ວຍກັນ.
ໂດຍຄໍາຮ້ອງຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ກໍເປັນບັນຫາຂັດ
ແຍ້ງທີ່ກ່ຽວກັບສິດທິໃນການຖືຄອງທີ່ດິນທໍາກິນ ແລະທີ່ຢູ່ອາໄສ
ຊຶ່ງກໍມີທັງຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງປະຊາຊົນກັບປະຊາຊົນແລະ
ຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງປະຊາຊົນ ກັບບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວ
ແລະບໍລິສັດຕ່າງຊາດ ຕະຫຼອດຈົນຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງ ປະ
ຊາຊົນກັບພາກລັດຖະບານລາວ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ໃນສອງກໍ
ລະນີຫຼັງນີ້ ຖືເປັນບັນຫາ ທີ່ເກີດຂຶ້ນຢ່າງກວ້າງຂວາງທີ່ສຸດ.
ທັງນີ້ກໍເນື່ອງຈາກວ່າທາງການລາວທັງໃນຂັ້ນສູນກາງ ແລະທ້ອງຖິ່ນ ໄດ້ມີການໃຫ້ສໍາປະທານສິດທິໃນການເຊົ່າທີ່ດິນລະຍະຍາວແກ່ບັນດາບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວແລະຕ່າງຊາດຢ່າງກວ້າງຂວາງນັ້ນ ໄດ້ໄປກວມເອົາທີ່ດິນທໍາກິນ ແລະທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງປະຊາຊົນລາວດ້ວຍ ແລະເມື່ອປະກອບກັບການ ທີ່ປະຊາຊົນລາວສ່ວນໃຫຍ່ ກໍຍັງຄົງບໍ່ມີໃບຕາ ດິນ ເພື່ອຢັ້ງຢືນສິດທິໃນທີ່ດິນຂອງພວກຕົນດ້ວຍແລ້ວ ກໍໄດ້ເປັນຊ່ອງວ່າງໃຫ້ເກີດການຍາດແຍ່ງເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນໄປສົ່ງມອບໃຫ້ບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດຢ່າງເປັນຂະບວນການ ທັງນີ້ໂດຍມີບັນດາພະນັກງານຂອງລັດຖະບານລາວ ຈໍາ ນວນບໍ່ໜ້ອຍ ທີ່ດໍາເນີນການດັ່ງກ່າວ ເພື່ອແລກກັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ໄດ້ຮັບຈາກບໍລິສັດເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດນັ້ນເອງ.
ທັງນີ້ ໂດຍບັນດາພະນັກງານລັດດັ່ງກ່າວ ຈະໃຊ້ກົດໝາຍໄປຂົ່ມຂູ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຢ້ານກົວວ່າຈະມີຄວາມຜິດໃນຂໍ້ຫາບຸກລຸກທີ່ດິນຂອງສ່ວນລວມ ແລະເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ພາ ກັນຍົກຍ້າຍ ອອກໄປແລ້ວນັ້ນ ບັນດາພະນັກງານລັດເຫຼົ່ານັ້ນ ກໍຈະຈັດການສົ່ງມອບທີ່ດິນດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ແກ່ນາຍທຶນໃນທັນທີ ຫາກແຕ່ສໍາລັບປະຊາຊົນລາວທີ່ຮູ້ເທົ່າທັນການກະທໍາຂອງພະນັກງານລັດນັ້ນ ກໍໄດ້ມີການຟ້ອງຮ້ອງສານເປັນຄະດີຄວາມທີ່ຂັດແຍ້ງ ກັນຢ່າງກວ້າງຂວາງ ທັງຍັງປາກົດດ້ວຍວ່າ ໄດ້ມີການບຸກລຸກເຂົ້າໄປໃນເຂດປ່າສະ ຫງວນຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດ ດັ່ງທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ:
“ເລຶ່ອງບັນຫາທີ່ດິນນີ້ ກະຍັງເປັນບັນຫາທີ່ວ່າມີຄວາມສົນໃຈ ແລະເປັນຫ່ວງເປັນໃຍຂອງສັງຄົມ ເວົ້າເຖິງ ທີ່ດິນມັນຕ້ອງເວົ້າເຖິງການພົວພັນເຖິງປ່າ ແລະກະພົວພັນເຖິງບ່ອນວ່າການຈັບຈອງ ນັບແຕ່ພວກເຮົາໄດ້ມີການຈັດສັນແບ່ງດິນແບ່ງປ່າໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ຄຸ້ມຄອງນໍາໃຊ້ນັ້ນ ແລະພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ບັນຫາດັ່ງກ່າວກໍຍັງເປັນຊ່ອງວ່າງເກີດມີການຊື້ສິດນໍາໃຊ້ທີ່ດິນຈາກປະຊາຊົນ ກະລາມໄປຮອດບ່ອນປ່າສະຫງວນ.”
ພ້ອມກັນນີ້ ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ ກໍເປີດເຜີຍວ່າການອອກໃບຕາ ດິນ ໃຫ້ປະຊາຊົນລາວທີ່ໄດ້ເລີ່ມລົງມືດໍາເນີນການນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 1997 ເປັນຕົ້ນມາຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ນັບເປັນເວລາເຖິງ 16 ປີແລ້ວ ຫາກແຕ່ຄະນະຮັບຜິດຊອບກໍສາມາດອອກໃບຕາດິນ ໃຫ້ກັບປະຊາຊົນໄດ້ພຽງ 705,000 ແປງ ຄິດເປັນ 30% ຂອງຈໍານວນແປງທີ່ດິນທັງໝົດ ໃນທົ່ວປະເທດເທົ່ານັ້ນ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ ຈຶ່ງຖືເປັນການດໍາເນີນງານທີ່ຊັກຊ້າຢ່າງຍິ່ງ ເມື່ອທຽບກັບແຜນການທີ່ລັດ ຖະບານ ໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະອອກໃບຕາດິນໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວໃຫ້ໄດ້ບໍ່ໜ້ອຍກວ່າ 1 ລ້ານຄອບຄົວໃນທົ່ວປະເທດພາຍໃນປີ 2015 ອັນຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ເນື່ອງເຖິງເປົ້າໝາຍ ຂອງລັດຖະບານລາວ ທີ່ຈະອອກໃບຕາດິນໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວໃຫ້ໄດ້ຢ່າງຄົບຖ້ວນພາຍໃນປີ 2020 ອີກດ້ວຍ.