ລັດຖະບານລາວອອກໃບຕາດິນໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວໄດ້ຫຼາຍ
ກວ່າ 7 ແສນຄອບຄົວ ໃນທົ່ວປະເທດ ຫາກແຕ່ກໍຍັງຄິດເປັນ
ພຽງ 30% ຂອງຈໍານວນຄອບຄົວທັງໝົດຂອງປະຊາຊົນລາວ
ເທົ່ານັ້ນ.
ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ເປີດເຜີຍວ່າ ການອອກໃບຕາດິນ ໃຫ້ປະ ຊາຊົນລາວທີ່ໄດ້ເລີ່ມລົງມືດໍາເນີນການນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 1997 ເປັນຕົ້ນມາຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ກໍນັບເປັນເວລາເຖິງ 16 ປີແລ້ວ ຫາກແຕ່ຄະນະຮັບຜິດຊອບກໍສາມາດອອກໃບຕາ ດິນ ໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວໄດ້ພຽງແຕ່ 705,000 ແປງ ຫຼືຄິດເປັນ 30% ຂອງຈໍານວນແປງທີ່ດິນທັງໝົດ ໃນທົ່ວປະເທດເທົ່ານັ້ນ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ ຈຶ່ງຖືເປັນການດໍາເນີນງານທີ່ຊັກຊ້າທີ່ສຸດ ເມື່ອທຽບກັບແຜນການທີ່ລັດຖະ ບານລາວໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະອອກໃບຕາດິນໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວ ໃຫ້ໄດ້ບໍ່ໜ້ອຍກວ່າ 1 ລ້ານຄອບຄົວໃນທົ່ວປະເທດ ພາຍໃນປີ 2015.
ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ການຊັກຊ້າໃນການອອກໃບຕາດິນ ກໍຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາການຍາດແຍ່ງເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນລາວຢ່າງກວ້າງຂວາງອີກດ້ວຍ ໂດຍເຖິງແມ່ນວ່າປະຊາ ຊົນຈະເປັນເຈົ້າຂອງທ່ີດິນດ້ວຍການສືບມໍລະດົກຈາກພໍ່ແມ່ກໍຕາມ ຫາກແຕ່ການທີ່ບໍ່ມີໃບຕາດິນ ທີ່ສະແດງເຂດຂອງທີ່ດິນຢ່າງຄັກແນ່ ກໍໄດ້ເປັນຊ່ອງທາງສວຍໂອກາດໂດຍພະນັກງານລັດທີ່ສະແຫວງຫາປະໂຫຍດ ຈາກການຍຶດເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນໄປສົ່ງມອບໃຫ້ກັບນາຍທຶນລາວ ແລະຕ່າງປະຊາດອີກດ້ວຍ.
ທັງນີ້ໂດຍບັນດາພະນັກງງານລັດດັ່ງກ່າວ ຈະໃຊ້ກົດໝາຍໄປຂົ່ມຂູ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຢ້ານກົວວ່າຈະມີຄວາມຜິດໃນຂໍ້ຫາບຸກລຸກທີ່ດິນຂອງສ່ວນລວມ ແລະເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ພາກັນຍົກຍ້າຍອອກໄປແລ້ວນັ້ນ ບັນດາພະນັກງານລັດເຫຼົ່ານີ້ ກໍຈະຈັດການສົ່ງມອບທີ່ດິນດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ແກ່ນາຍທຶນໃນທັນທີ ຫາກແຕ່ສໍາລັບປະຊາຊົນລາວທີ່ຮູ້ເທົ່າທັນການກະທໍາຂອງພະນັກງານລັດນັ້ນ ກໍໄດ້ມີການຟ້ອງຮ້ອງສານເປັນຄະດີຄວາມທີ່ຂັດແຍ່ງກັນຢ່າງກວ້າງຂວາງ ທັງຍັງ ປາກົດດ້ວຍວ່າ ໄດ້ມີການບຸກລຸກເຂົ້າໄປໃນເຂດປ່າສະຫງວນຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດອີກດ້ວຍ ດັ່ງທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງຂອງລາວໄດ້ໃຫ້ການຢືນ ຢັນວ່າ:
“ເລຶ່ອງບັນຫາທີ່ດິນນີ້ກະຍັງເປັນບັນຫາທີ່ວ່າມີຄວາມສົນໃຈ ແລະເປັນຫ່ວງເປັນໃຍຂອງສັງຄົມ ເວົ້າເຖິງທີ່ດິນມັນຕ້ອງ ເວົ້າເຖິງການພົວພັນເຖິງປ່າ ແລ້ວກະພົວພັນເຖິງບ່ອນວ່າການຈັບຈອງນັບແຕ່ພວກເຮົານີ້ ການຈັດສັນແບ່ງດິນແບ່ງປ່າໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ຄຸ້ມຄອງນໍາໃຊ້ນັ້ນ ແລະພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ບັນຫາດັ່ງກ່າວກະຍັງເປັນຊ່ອງວ່າງເກີດມີການຊື້ສິດທິນໍາໃຊ້ທີ່ດິນຈາກປະຊາຊົນ ແລ້ວກະ ລາມໄປຮອດບ່ອນປ່າສະຫງວນ.”
ນອກຈາກນີ້ ການທີ່ທາງການລາວໄດ້ອະນຸມັດສໍາປະທານທີ່ດິນ ໃຫ້ແກ່ພາກເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດໂດຍບໍ່ຕ້ອງລົງໄປກວດສອບພື້ນທີ່ຕົວຈິງນັ້ນ ກໍຍັງເປັນອີກປັດໄຈນຶ່ງ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາຂັດແຍ້ງທີ່ກ່ຽວກັບສິດທິ ໃນການຖືຄອງທີ່ດິນ ລະຫວ່າງປະຊາຊົນລາວກັບບໍລິສັດເອກກະຊົນ ເນື່ອງຈາກປາກົດວ່າເຂດສໍາປະທານໄດ້ໄປກວມເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນ ດ້ວຍນັ້ນເອງ.
ທີ່ດິນສໍາປະທານ ແຫ່ງນຶ່ງ
ໂດຍໃນປັດຈຸບັນ ທາງການລາວ ໄດ້ອະນຸຍາດສໍາປະທານທີ່
ດິນໃຫ້ແກ່ພາກເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດໄປແລ້ວເຖິງ
2,135 ສັນຍາ ຊຶ່ງໃນນີ້ແບ່ງເປັນສໍາປະທານທີ່ດິນຂອງເອກ
ກະຊົນລາວ 1,440 ສັນຍາ ແລະຂອງຕ່າງຊາດ 540 ສັນຍາ
ສ່ວນ 155 ສັນຍາເປັນ ການຮ່ວມທຶນລະຫວ່າງເອກກະຊົນ
ລາວກັບຕ່າງຊາດ.
ຊຶ່ງຈາກສະຖິຕິດັ່ງກ່າວ ຈະເຫັນໄດ້ວ່າ ເອກກະຊົນລາວຖືຄອງສັນຍາສໍາປະທານຫຼາຍກວ່າຕ່າງຊາດ ແຕ່ເມື່ອພິດຈາລະນາຈາກເນື້ອທີ່ສໍາປະທານຕົວຈິງນັ້ນ ກໍພົບວ່າຕ່າງຊາດຖືຄອງພື້ນທີ່ສໍາປະທານຫຼາຍກວ່າເອກກະຊົນລາວ ກໍຄືໃນຂະນະທີ່ເອກກະຊົນລາວມີພື້ນທີ່ສໍາປະ ທານລວມກັນ 1 ແສນກວ່າເຮັກຕ້ານັ້ນ ກໍປາກົດວ່າຕ່າງຊາດມີເນື້ອທີ່ສໍາປະທານລວມກັນກວ້າງກວ່າ 3 ແສນເຮັກຕ້ານັ້ນເອງ.
ທັງນີ້ໂດຍບັນດາເອກກະຊົນຈາກຫວຽດນາມ ຈີນ ແລະໄທຄືກຸ່ມທຸລະກິດທີ່ມີເນື້ອທີ່ສໍາ ປະທານຫຼາຍທີ່ສຸດ ຊຶ່ງແບ່ງເປັນເຂດສໍາປະທານຂອງເອກກະຊົນຈີນໃນເຂດພາກເໜືອ ເຂດສໍາປະທານຂອງໄທໃນເຂດແຂວງພາກກາງ ແລະເຂດສໍາປະທານຂອງຫວຽດນາມໃນເຂດແຂວງພາກໃຕ້ຕາມລໍາດັບ.
ກວ່າ 7 ແສນຄອບຄົວ ໃນທົ່ວປະເທດ ຫາກແຕ່ກໍຍັງຄິດເປັນ
ພຽງ 30% ຂອງຈໍານວນຄອບຄົວທັງໝົດຂອງປະຊາຊົນລາວ
ເທົ່ານັ້ນ.
ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ເປີດເຜີຍວ່າ ການອອກໃບຕາດິນ ໃຫ້ປະ ຊາຊົນລາວທີ່ໄດ້ເລີ່ມລົງມືດໍາເນີນການນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 1997 ເປັນຕົ້ນມາຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ກໍນັບເປັນເວລາເຖິງ 16 ປີແລ້ວ ຫາກແຕ່ຄະນະຮັບຜິດຊອບກໍສາມາດອອກໃບຕາ ດິນ ໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວໄດ້ພຽງແຕ່ 705,000 ແປງ ຫຼືຄິດເປັນ 30% ຂອງຈໍານວນແປງທີ່ດິນທັງໝົດ ໃນທົ່ວປະເທດເທົ່ານັ້ນ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ ຈຶ່ງຖືເປັນການດໍາເນີນງານທີ່ຊັກຊ້າທີ່ສຸດ ເມື່ອທຽບກັບແຜນການທີ່ລັດຖະ ບານລາວໄດ້ວາງເປົ້າໝາຍທີ່ຈະອອກໃບຕາດິນໃຫ້ກັບປະຊາຊົນລາວ ໃຫ້ໄດ້ບໍ່ໜ້ອຍກວ່າ 1 ລ້ານຄອບຄົວໃນທົ່ວປະເທດ ພາຍໃນປີ 2015.
ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ການຊັກຊ້າໃນການອອກໃບຕາດິນ ກໍຍັງເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາການຍາດແຍ່ງເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນລາວຢ່າງກວ້າງຂວາງອີກດ້ວຍ ໂດຍເຖິງແມ່ນວ່າປະຊາ ຊົນຈະເປັນເຈົ້າຂອງທ່ີດິນດ້ວຍການສືບມໍລະດົກຈາກພໍ່ແມ່ກໍຕາມ ຫາກແຕ່ການທີ່ບໍ່ມີໃບຕາດິນ ທີ່ສະແດງເຂດຂອງທີ່ດິນຢ່າງຄັກແນ່ ກໍໄດ້ເປັນຊ່ອງທາງສວຍໂອກາດໂດຍພະນັກງານລັດທີ່ສະແຫວງຫາປະໂຫຍດ ຈາກການຍຶດເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນໄປສົ່ງມອບໃຫ້ກັບນາຍທຶນລາວ ແລະຕ່າງປະຊາດອີກດ້ວຍ.
ທັງນີ້ໂດຍບັນດາພະນັກງງານລັດດັ່ງກ່າວ ຈະໃຊ້ກົດໝາຍໄປຂົ່ມຂູ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຢ້ານກົວວ່າຈະມີຄວາມຜິດໃນຂໍ້ຫາບຸກລຸກທີ່ດິນຂອງສ່ວນລວມ ແລະເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ພາກັນຍົກຍ້າຍອອກໄປແລ້ວນັ້ນ ບັນດາພະນັກງານລັດເຫຼົ່ານີ້ ກໍຈະຈັດການສົ່ງມອບທີ່ດິນດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ແກ່ນາຍທຶນໃນທັນທີ ຫາກແຕ່ສໍາລັບປະຊາຊົນລາວທີ່ຮູ້ເທົ່າທັນການກະທໍາຂອງພະນັກງານລັດນັ້ນ ກໍໄດ້ມີການຟ້ອງຮ້ອງສານເປັນຄະດີຄວາມທີ່ຂັດແຍ່ງກັນຢ່າງກວ້າງຂວາງ ທັງຍັງ ປາກົດດ້ວຍວ່າ ໄດ້ມີການບຸກລຸກເຂົ້າໄປໃນເຂດປ່າສະຫງວນຕ່າງໆ ໃນທົ່ວປະເທດອີກດ້ວຍ ດັ່ງທີ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງຂອງລາວໄດ້ໃຫ້ການຢືນ ຢັນວ່າ:
“ເລຶ່ອງບັນຫາທີ່ດິນນີ້ກະຍັງເປັນບັນຫາທີ່ວ່າມີຄວາມສົນໃຈ ແລະເປັນຫ່ວງເປັນໃຍຂອງສັງຄົມ ເວົ້າເຖິງທີ່ດິນມັນຕ້ອງ ເວົ້າເຖິງການພົວພັນເຖິງປ່າ ແລ້ວກະພົວພັນເຖິງບ່ອນວ່າການຈັບຈອງນັບແຕ່ພວກເຮົານີ້ ການຈັດສັນແບ່ງດິນແບ່ງປ່າໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນໄດ້ຄຸ້ມຄອງນໍາໃຊ້ນັ້ນ ແລະພ້ອມດຽວກັນນັ້ນ ບັນຫາດັ່ງກ່າວກະຍັງເປັນຊ່ອງວ່າງເກີດມີການຊື້ສິດທິນໍາໃຊ້ທີ່ດິນຈາກປະຊາຊົນ ແລ້ວກະ ລາມໄປຮອດບ່ອນປ່າສະຫງວນ.”
ນອກຈາກນີ້ ການທີ່ທາງການລາວໄດ້ອະນຸມັດສໍາປະທານທີ່ດິນ ໃຫ້ແກ່ພາກເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດໂດຍບໍ່ຕ້ອງລົງໄປກວດສອບພື້ນທີ່ຕົວຈິງນັ້ນ ກໍຍັງເປັນອີກປັດໄຈນຶ່ງ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາຂັດແຍ້ງທີ່ກ່ຽວກັບສິດທິ ໃນການຖືຄອງທີ່ດິນ ລະຫວ່າງປະຊາຊົນລາວກັບບໍລິສັດເອກກະຊົນ ເນື່ອງຈາກປາກົດວ່າເຂດສໍາປະທານໄດ້ໄປກວມເອົາທີ່ດິນຂອງປະຊາຊົນ ດ້ວຍນັ້ນເອງ.
ດິນໃຫ້ແກ່ພາກເອກກະຊົນລາວ ແລະຕ່າງຊາດໄປແລ້ວເຖິງ
2,135 ສັນຍາ ຊຶ່ງໃນນີ້ແບ່ງເປັນສໍາປະທານທີ່ດິນຂອງເອກ
ກະຊົນລາວ 1,440 ສັນຍາ ແລະຂອງຕ່າງຊາດ 540 ສັນຍາ
ສ່ວນ 155 ສັນຍາເປັນ ການຮ່ວມທຶນລະຫວ່າງເອກກະຊົນ
ລາວກັບຕ່າງຊາດ.
ຊຶ່ງຈາກສະຖິຕິດັ່ງກ່າວ ຈະເຫັນໄດ້ວ່າ ເອກກະຊົນລາວຖືຄອງສັນຍາສໍາປະທານຫຼາຍກວ່າຕ່າງຊາດ ແຕ່ເມື່ອພິດຈາລະນາຈາກເນື້ອທີ່ສໍາປະທານຕົວຈິງນັ້ນ ກໍພົບວ່າຕ່າງຊາດຖືຄອງພື້ນທີ່ສໍາປະທານຫຼາຍກວ່າເອກກະຊົນລາວ ກໍຄືໃນຂະນະທີ່ເອກກະຊົນລາວມີພື້ນທີ່ສໍາປະ ທານລວມກັນ 1 ແສນກວ່າເຮັກຕ້ານັ້ນ ກໍປາກົດວ່າຕ່າງຊາດມີເນື້ອທີ່ສໍາປະທານລວມກັນກວ້າງກວ່າ 3 ແສນເຮັກຕ້ານັ້ນເອງ.
ທັງນີ້ໂດຍບັນດາເອກກະຊົນຈາກຫວຽດນາມ ຈີນ ແລະໄທຄືກຸ່ມທຸລະກິດທີ່ມີເນື້ອທີ່ສໍາ ປະທານຫຼາຍທີ່ສຸດ ຊຶ່ງແບ່ງເປັນເຂດສໍາປະທານຂອງເອກກະຊົນຈີນໃນເຂດພາກເໜືອ ເຂດສໍາປະທານຂອງໄທໃນເຂດແຂວງພາກກາງ ແລະເຂດສໍາປະທານຂອງຫວຽດນາມໃນເຂດແຂວງພາກໃຕ້ຕາມລໍາດັບ.
