ທາງການລາວຈະຕ້ອງປັບປຸງ ຖານຂໍ້ມູນສະຖິຕິ ແລະສະພາບ
ການ ກ່ຽວກັບບັນຫາລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ທີ່ຕົກຄ້າງໃນລາວ
ໃຫ້ນາໆຊາດເຊື່ອຖືຢ່າງແທ້ຈິງ ຈຶ່ງຈະໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫຼືອ
ຫຼາຍຂຶ້ນ.
ທ່ານພູຂຽວ ຈັນທະສົມບູນ ຫົວໜ້າຫ້ອງວ່າການ ຄະນະກຳມະ
ການຄຸ້ມຄອງແຫ່ງຊາດ ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາ ລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ
ທີ່ຕົກຄ້າງຢູ່ໃນລາວ ຍອມຮັບວ່າບັນຫາທີ່ສຳຄັນປະການໜຶ່ງທີ່
ເຮັດໃຫ້ນານາຊາດ ຍັງຄົງບໍ່ຕັດສິນໃຈ ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອລະຍະຍາວແກ່ລັດຖະບານ
ລາວ ໃນການເກັບກູ້ ແລະປ້ອງກັນຜົນກະທົບຈາກລະເບີດ UXO ຫາກແຕ່ຍັງໃຫ້ການ ຊ່ວຍເຫຼືອເປັນແບບຕໍ່ປີນັ້ນ ກໍເພາະມອງວ່າ ລະບົບຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບລະເບີດ UXO ຂອງ ທາງການລາວຍັງບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານສາກົນ.
ຊຶ່ງດ້ວຍການມອງດັ່ງກ່າວ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ນານາຊາດໄດ້ພາກັນພິຈາລະນາຂໍ້ມູນທີ່ໄດ້ຮັບ ຈາກ
ທາງການລາວຢ່າງລະອຽດ ແລະຮອບດ້ານເສຍກ່ອນ ຈຶ່ງຈະຕັດສິນໃຈວ່າ ຈະໃຫ້ການ
ຊ່ວຍເຫຼືອ ແກ່ລັດຖະບານລາວເທົ່າໃດ ໂດຍສາເຫດສຳຄັນທີ່ນານາຊາດ ຍັງບໍ່ເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ຂໍ້
ມູນຂອງທາງການລາວນັ້ນ ກໍຍ້ອນເຫັນວ່າ ການປະສານງານລະຫວ່າງ ໜ່ວຍງານຂອງ
ລັດຖະບານລາວ ຍັງບໍ່ມີປະສິດທິພາບ ຢ່າງພຽງພໍ ດັ່ງທີ່ທ່ານ ພູຂຽວ ໄດ້ໃຫ້ການຊີ້ແຈງວ່າ:
“ການປະສານງານຢູ່ທ້ອງຖິ່ນປັດຈຸບັນ ດຽວນີ້ມັນມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ເພາະພວກຂ້າພະເຈົ້າ ກໍສັງເກດເຫັນວ່າ ການປະສານງານ ເພື່ອເອົາຂໍ້ມູນມາຮັບໃຊ້ການ
ວາງແຜນ ດຽວນີ້ບໍ່ສະດວກປານໃດ ເພາະວ່າໂຄງການ ເກັບກູ້ລະເບີດແຫ່ງຊາດ
ຢູ່ຕັ້ງແຕ່ຫົວພັນຮອດ ອັດຕະປື ເຮົາຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຕ່າງປະເທດ ເຂົາເຈົ້າ
ຕ້ອງການຂໍ້ມູນທີ່ຊັດເຈນຄືກັນ.”
ພະນັກງານເກັບກູ້ລະເບີດ ກຳລັງຈະທຳລາຍ ລະເບີດທີ່ຍັງບໍ່ທັນແຕກ UXO ຕົກຄ້າງໃນລາວ ຈາກສົງຄາມອິນໂດຈີນ.
ໂດຍການເກັບກູ້ລະເບີດ UXO ໃນລາວໃນປີ 2013 ທີ່ຜ່ານມາ
ສາມາດປະຕິບັດໄດ້ ໃນພື້ນທີ່ລວມທັງໝົດ 10,514 ເຮັກຕາ
ແລະໄດ້ທຳລາຍລະເບີດ UXO ໄປທັງໝົດ 82,917 ໜ່ວຍ
ໂດຍນານາຊາດໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ ແກ່ລັດຖະບານລາວ ຄິດ
ເປັນມູນຄ່າລວມ 30 ລ້ານດອນລາ ໃນຂະນະທີ່ລັດຖະບານລາວ
ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອບໍ່ນ້ອຍກວ່າ 50 ລ້ານດອນລາ ໃນແຕ່
ລະປີ ຈຶ່ງຈະພຽງພໍຄວາມຕ້ອງການທີ່ເປັນຈິງ.
ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ສຳລັບທາງການສະຫະລັດອາເມຣິກາ ກໍໄດ້
ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລັດຖະບານລາວເພີ້ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ
ໃນປີ 2014 ນີ້ ລັດຖະສະພາສະຫະລັດ ກໍໄດ້ອະນຸມັດງົບປະມານໃນມູນຄ່າ 12 ລ້ານດອນລາ ສຳລັບໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລາວ ເພື່ອນຳໃຊ້ໃນການເກັບກູ້ລະເບີດ UXO ທີ່ຕົກຄ້າງໃນລາວ ລວມເຖິງການໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບເຄາະຈາກລະເບີດດັ່ງກ່າວ ແລະການລົນນະລົງເຜີຍແພ່ເພື່ອໃຫ້ຄວາມຮູ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວ ທີ່ແນໃສ່ການລົດອັນຕະລາຍ ຈາກລະເບີດ UXO ໃຫ້ໄດ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນອີກດ້ວຍ.
ໂດຍການອະນຸມັດດັ່ງກ່າວນີ້ ຖືເປັນງົບປະມານກ້ອນໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ທີ່ທາງການສະຫະລັດ
ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລາວນັບແຕ່ສົງຄາມອິນໂດຈີນ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1975 ເປັນ
ຕົ້ນມາ ດ້ວຍເປົ້າໝາຍທີ່ຈະຫລຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຈາກລະເບີດ UXO ໃນລາວລົງເທື່ອລະກ້າວຈົນໝົດໄປໃນທີ່ສຸດ ທັງນີ້ດ້ວຍການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ທັງໃນການເກັບກູ້ ການຊ່ວຍ
ເຫຼືອຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະ ແລະການປ້ອງກັນຄຽງຄູ່ກັນໄປ.
ທັງນີ້ນັບແຕ່ສົງຄາມອິນໂດຈີນ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງ ທາງການສະຫະລັດ ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ
ແກ່ລາວ ໃນການຫລຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຈາກລະເບີດ UXO ແລ້ວຫຼາຍກວ່າ 74 ລ້ານດອນລາ ຊຶ່ງລວມເຖິງການຊ່ວຍເຫຼືອໃນການສຶກສາອົບຮົມເພື່ອການລະວັງ ແລະປ້ອງກັນໄພອັນຕະລາຍຈາກລະເບີດ UXO ສຳລັບນັກຮຽນ ໃນເຂດ 15 ຕົວເມືອງ ໃນແຂວງ
ຫລວງພະບາງ ຫົວພັນ ຊຽງຂວາງ ຄຳມ່ວນ ສະຫວັນນະເຂດ ສາລະວັນ ເຊກອງ ອັດຕະປື ແລະຈຳປາສັກດ້ວຍ.
ການ ກ່ຽວກັບບັນຫາລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ທີ່ຕົກຄ້າງໃນລາວ
ໃຫ້ນາໆຊາດເຊື່ອຖືຢ່າງແທ້ຈິງ ຈຶ່ງຈະໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫຼືອ
ຫຼາຍຂຶ້ນ.
ທ່ານພູຂຽວ ຈັນທະສົມບູນ ຫົວໜ້າຫ້ອງວ່າການ ຄະນະກຳມະ
ການຄຸ້ມຄອງແຫ່ງຊາດ ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາ ລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ
ທີ່ຕົກຄ້າງຢູ່ໃນລາວ ຍອມຮັບວ່າບັນຫາທີ່ສຳຄັນປະການໜຶ່ງທີ່
ເຮັດໃຫ້ນານາຊາດ ຍັງຄົງບໍ່ຕັດສິນໃຈ ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອລະຍະຍາວແກ່ລັດຖະບານ
ລາວ ໃນການເກັບກູ້ ແລະປ້ອງກັນຜົນກະທົບຈາກລະເບີດ UXO ຫາກແຕ່ຍັງໃຫ້ການ ຊ່ວຍເຫຼືອເປັນແບບຕໍ່ປີນັ້ນ ກໍເພາະມອງວ່າ ລະບົບຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບລະເບີດ UXO ຂອງ ທາງການລາວຍັງບໍ່ໄດ້ມາດຕະຖານສາກົນ.
ຊຶ່ງດ້ວຍການມອງດັ່ງກ່າວ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ນານາຊາດໄດ້ພາກັນພິຈາລະນາຂໍ້ມູນທີ່ໄດ້ຮັບ ຈາກ
ທາງການລາວຢ່າງລະອຽດ ແລະຮອບດ້ານເສຍກ່ອນ ຈຶ່ງຈະຕັດສິນໃຈວ່າ ຈະໃຫ້ການ
ຊ່ວຍເຫຼືອ ແກ່ລັດຖະບານລາວເທົ່າໃດ ໂດຍສາເຫດສຳຄັນທີ່ນານາຊາດ ຍັງບໍ່ເຊື່ອໝັ້ນຕໍ່ຂໍ້
ມູນຂອງທາງການລາວນັ້ນ ກໍຍ້ອນເຫັນວ່າ ການປະສານງານລະຫວ່າງ ໜ່ວຍງານຂອງ
ລັດຖະບານລາວ ຍັງບໍ່ມີປະສິດທິພາບ ຢ່າງພຽງພໍ ດັ່ງທີ່ທ່ານ ພູຂຽວ ໄດ້ໃຫ້ການຊີ້ແຈງວ່າ:
“ການປະສານງານຢູ່ທ້ອງຖິ່ນປັດຈຸບັນ ດຽວນີ້ມັນມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ເພາະພວກຂ້າພະເຈົ້າ ກໍສັງເກດເຫັນວ່າ ການປະສານງານ ເພື່ອເອົາຂໍ້ມູນມາຮັບໃຊ້ການ
ວາງແຜນ ດຽວນີ້ບໍ່ສະດວກປານໃດ ເພາະວ່າໂຄງການ ເກັບກູ້ລະເບີດແຫ່ງຊາດ
ຢູ່ຕັ້ງແຕ່ຫົວພັນຮອດ ອັດຕະປື ເຮົາຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຕ່າງປະເທດ ເຂົາເຈົ້າ
ຕ້ອງການຂໍ້ມູນທີ່ຊັດເຈນຄືກັນ.”
ໂດຍການເກັບກູ້ລະເບີດ UXO ໃນລາວໃນປີ 2013 ທີ່ຜ່ານມາ
ສາມາດປະຕິບັດໄດ້ ໃນພື້ນທີ່ລວມທັງໝົດ 10,514 ເຮັກຕາ
ແລະໄດ້ທຳລາຍລະເບີດ UXO ໄປທັງໝົດ 82,917 ໜ່ວຍ
ໂດຍນານາຊາດໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ ແກ່ລັດຖະບານລາວ ຄິດ
ເປັນມູນຄ່າລວມ 30 ລ້ານດອນລາ ໃນຂະນະທີ່ລັດຖະບານລາວ
ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອບໍ່ນ້ອຍກວ່າ 50 ລ້ານດອນລາ ໃນແຕ່
ລະປີ ຈຶ່ງຈະພຽງພໍຄວາມຕ້ອງການທີ່ເປັນຈິງ.
ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ສຳລັບທາງການສະຫະລັດອາເມຣິກາ ກໍໄດ້
ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລັດຖະບານລາວເພີ້ມຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ແລະ
ໃນປີ 2014 ນີ້ ລັດຖະສະພາສະຫະລັດ ກໍໄດ້ອະນຸມັດງົບປະມານໃນມູນຄ່າ 12 ລ້ານດອນລາ ສຳລັບໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລາວ ເພື່ອນຳໃຊ້ໃນການເກັບກູ້ລະເບີດ UXO ທີ່ຕົກຄ້າງໃນລາວ ລວມເຖິງການໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ປະຊາຊົນທີ່ໄດ້ຮັບເຄາະຈາກລະເບີດດັ່ງກ່າວ ແລະການລົນນະລົງເຜີຍແພ່ເພື່ອໃຫ້ຄວາມຮູ້ແກ່ປະຊາຊົນລາວ ທີ່ແນໃສ່ການລົດອັນຕະລາຍ ຈາກລະເບີດ UXO ໃຫ້ໄດ້ຢ່າງມີປະສິດທິຜົນອີກດ້ວຍ.
ໂດຍການອະນຸມັດດັ່ງກ່າວນີ້ ຖືເປັນງົບປະມານກ້ອນໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ທີ່ທາງການສະຫະລັດ
ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລາວນັບແຕ່ສົງຄາມອິນໂດຈີນ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງໃນປີ 1975 ເປັນ
ຕົ້ນມາ ດ້ວຍເປົ້າໝາຍທີ່ຈະຫລຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຈາກລະເບີດ UXO ໃນລາວລົງເທື່ອລະກ້າວຈົນໝົດໄປໃນທີ່ສຸດ ທັງນີ້ດ້ວຍການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ທັງໃນການເກັບກູ້ ການຊ່ວຍ
ເຫຼືອຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະ ແລະການປ້ອງກັນຄຽງຄູ່ກັນໄປ.
ທັງນີ້ນັບແຕ່ສົງຄາມອິນໂດຈີນ ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງ ທາງການສະຫະລັດ ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ
ແກ່ລາວ ໃນການຫລຸດຜ່ອນຜົນກະທົບຈາກລະເບີດ UXO ແລ້ວຫຼາຍກວ່າ 74 ລ້ານດອນລາ ຊຶ່ງລວມເຖິງການຊ່ວຍເຫຼືອໃນການສຶກສາອົບຮົມເພື່ອການລະວັງ ແລະປ້ອງກັນໄພອັນຕະລາຍຈາກລະເບີດ UXO ສຳລັບນັກຮຽນ ໃນເຂດ 15 ຕົວເມືອງ ໃນແຂວງ
ຫລວງພະບາງ ຫົວພັນ ຊຽງຂວາງ ຄຳມ່ວນ ສະຫວັນນະເຂດ ສາລະວັນ ເຊກອງ ອັດຕະປື ແລະຈຳປາສັກດ້ວຍ.
