ການສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນຕັດຫຍິບຂອງລາວຍັງຫຼຸດລົງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 2020 ເປັນຕົ້ນມາ ແລະ ການເປີດໂຮງງານເພື່ອເລີ້ມການຜະລິດຄືນໃໝ່ ກໍ່ຍັງປະສົບກັບບັນຫາຂາດແຄນແຮງງານຫຼາຍກວ່າ 5,000 ຄົນ. ຊົງລິດ ໂພນເງິນ ມີລາຍງານເລື້ອງນີ້ມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ທ່ານໄຊບັນດິດ ລາດຊະພົນ, ປະທານສະມາຄົມຕັດຫຍິບແຫ່ງຊາດລາວ ຖະແຫຼງການຢືນຢັນວ່າ ການສົ່ງອອກຜະລິດຕະພັນເສື້ອຜ້າຂອງລາວ ຍັງມີທ່າອ່ຽງຫຼຸດລົງໃນປີ 2022 ໂດຍມີສາເຫດສຳຄັນມາຈາກການລະບາດຂອງພະ ຍາດໂຄວິດ-19 ທີ່ເຮັດໃຫ້ໂຮງງານຕັດຫຍິບທັງໝົດ 85 ແຫ່ງ ໃນລາວຕ້ອງຢຸດການຜະລິດ ເພື່ອປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສະກັດກັ້ນການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19 ນັບແຕ່ເດືອນເມສາປີ 2020 ເປັນຕົ້ນມານັ້ນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ບັນດາໂຮງງານຕັດຫຍິບໃນລາວບໍ່ມີຜະລິດຕະພັນ ເພື່ອສົ່ງມອບໃຫ້ແກ່ຜູ້ສັ່ງຊື້ໃນຕ່າງປະເທດໄດ້ຕາມສັນຍາ ນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 2020 ເປັນຕົ້ນມາ ທັງຍັງເຮັດໃຫ້ຜູ້ປະກອບການໃນລາວຕ້ອງຖືກປັບໃໝ ຍ້ອນການຜິດສັນຍາການ ສົ່ງມອບສິນຄ້າດັ່ງກ່າວອີກດ້ວຍ ແລະໃນປັດຈຸບັນ ເຖິງແມ່ນວ່າໂຮງງານສ່ວນໃຫຍ່ ຈະໄດ້ເປີດການຜະລິດໃໝ່ແລ້ວກໍຕາມ ແຕ່ວ່າ ບັນຫາໃຫຍ່ທີ່ຜູ້ປະກອບການ ກໍາລັງປະເຊີນໃນເວລານີ້ ກໍຄືການຂາດແຄນແຮງງານຢ່າງ ຫນ້ອຍ 5,000 ຄົນ ດັ່ງທີ່ທ່ານໄຊບັນດິດຢືນຢັນວ່າ:
“ໃນໄລຍະເດືອນ 9 ຫາ ເດືອນ 12 ປີ 2021 ໂຮງງານກໍມີການປິດໆ ເປີດໆ, ຜົນຜະລິດ ອອກມາບໍ່ໄດ້ເຕັມເມັດເຕັມໜ່ວຍ ໃນເມື່ອເປັນຈັ່ງຊັ້ນມາແລ້ວ ແນ່ນອນ ມັນກະເກີດຜົນ ກະທົບຕໍ່ການສົ່ງອອກບໍ່ໄດ້ຕາມການສັ່ງຊື້, ເຮັດໃຫ້ຖືກການປັບໃໝ, ຖືກຍົກເລີກ Order ສໍາລັບມູນຄ່າການສົ່ງອອກ ປີ 2021 ກະແມ່ນ 189,777,000 ໂດລາ ຖືວ່າ ແມ່ນຫຼຸດລົງເມື່ອທຽບໃສ່ປີ 2020 ກໍຄືໃນປີ 2020 ພວກເຮົາສົ່ງອອກ 192,354,000 ໂດລາ ແລ້ວກະບັນຫາເລື້ອງແຮງງານຍັງຕ້ອງການອີກ 5.000 ຄົນ.”
ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ການລະບາດພະຍາດໂຄວິດ-19 ຍັງໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານລາວຈັດເກັບລາຍຮັບ ໄດ້ຕໍ່າກວ່າແຜນການທີ່ວາງໄວ້ ອັນໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ເນື່ອງເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານລາວຕ້ອງປະເຊີນກັບການຂາດ ແຄນງົບປະມານ ສຳລັບນໍາໃຊ້ໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການພັດທະນາ ເພື່ອລົບລ້າງບັນຫາຍາກຈົນຂອງປະ ຊາຊົນໃນເຂດຊົນນະບົດທັງຍັງປາກົດມີຈຳນວນປະຊາກອນລາວທີ່ທຸກຍາກເພີ້ມຂຶ້ນອີກດ້ວຍ ເພາະວ່າ ຖືກເລີກຈ້າງໂດຍບັນດາຫົວໜ່ວຍທຸລະກິດ ທີ່ຖືກກະທົບຈາກການລະບາດພະຍາດໄວຣັສໂຄວິດ-19 ຈຳນວນ ນັບລ້ານຄົນ ຮວມເຖິງແຮງງານລາວ ກວ່າ 6 ແສນຄົນ ທີ່ຖືກເລີກຈ້າງໃນໄທ ແລະເດີນທາງກັບມາລາວ ອີກດ້ວຍ ຊຶ່ງເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານລາວ ຕ້ອງເລື່ອນຄາດໝາຍການລົບລ້າງບັນຫາຍາກຈົນຈາກກຳນົດເດີມ ໃນປີ 2020 ໄປເປັນປີ 2025.
ໂດຍໃນປີ 2020 ຫາ 2021 ລັດຖະບານລາວ ສາມາດສະນັບສະໜູນງົບປະມານ ໃຫ້ແກ່ກອງທຶນລົບລ້າງຄວາມ ທຸກຍາກແຫ່ງຊາດລາວໄດ້ພຽງ 120 ຕຶ້ກີບ ຊຶ່ງພຽງພໍສຳລັບການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການພັດທະນາ ຊົນນະບົດ ເພືຶ່ອລົບລ້າງຄວາມຍາກຈົນ ໃນ 144 ຈຸດສຸມເທົ່ານັ້ນຈາກເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້ທັງໝົດ 449 ຈຸດ ສຸມໃນທົ່ວປະເທດ ສ່ວນເຂດຈຸດສຸມທີ່ບໍ່ສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໂຄງການໄດ້ ໃນປີ 2020 ຫາ 2021 ນັ້ນ ກໍຕ້ອງເລື່ອນມາຈັດຕັ້ງປະ ຕິບັດໃນປີ 2021 ຫາ 2022 ທີ່ຍັງມີຂໍ້ຈຳກັດທາງດ້ານງົບປະມານເຊັ່ນກັນ ຈຶຶ່ງເຮັດໃຫ້ ບັນຫາຍາກຈົນໃນລາວ ຕົກຢູ່ໃນສະພາບການທີ່ຮຸນແຮງກວ່າໃນປີ 2019 ຊຶ່ງຜົນຈາກສຳຫຼວດພົບວ່າ ຍັງມີປະຊາຊົນລາວຍາກຈົນເກີນ ກວ່າ 23 ເປີເຊັນ ຂອງຈຳນວນປະຊາກອນທັງໝົດ.
ທາງດ້ານເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາ (UNDP) ເປີດເຜີຍວ່າ ການຫລຸດ ຜ່ອນບັນຫາຍາກຈົນໃນລາວ ສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໄດ້ ຕໍ່າກວ່າເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້ ຊຶ່ງເຫັນໄດ້ຈາກປະຊາຊົນ ລາວ 632,909 ຄົນ ທີີ່ມີຊີວິດການເປັນຢູ່ຍາກຈົນຢ່າງຍິ່ງ ຫຼືມີລາຍໄດ້ຕໍ່າກວ່າ 1.9 ໂດລາຕໍ່ຄົນຕໍ່ວັນ ຄິດເປັນ 9 ເປີເຊັນຂອງປະຊາກອນ ລາວທັງໝົດ ຊຶ່ງໃນນີ້ກໍຍັງແບ່ງເປັນກຸ່ມ ທີ່ອາໄສຢູ່ເຂດໂຕເມືອງ 153,184 ຄົນ ແລະ ກຸ່ມທີ່ອາໄສຢູ່ໃນ ຊົນນະບົດ 479,729 ຄົນ.
ສ່ວນກະຊວງແຜນການ ແລະການລົງທຶນຄາດວ່າ ຍອດຜະລິດຕະພັນລວມ ຫຼື (GDP) ໃນປີ 2022 ຈະຄິດສະ ເລ່ຍເປັນລາຍຮັບຂອງປະຊາຊົນລາວ ທີ່ລະດັບ 2,496 ໂດລາຕໍ່ຄົນ ຕໍ່ປີ ຊຶ່ງ ຫລຸດລົງຈາກລະດັບ 2,597 ໂດລາ ຕໍ່ຄົນໃນປີ 2021 ແລະສະພາອຸດສາຫະກຳການຄ້າສະຫະພາບຢູໂຣບ (EU) ກໍຄາດວ່າ ການລະບາດໂຄວິດ-19 ຈະເຮັດໃຫ້ເກີນກວ່າ 80 ເປີເຊັນ ຂອງໜ່ວຍທຸລະກິດ ທັງໝົດໃນລາວສູນເສຍລາຍໄດ້ຫຼາຍກວ່າ 80 ເປີເຊັນໃນປີ 2022. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ ການທີ່ກອງປະຊຸມຄະນະກຳມະການ 3 ຝ່າຍດ້ານແຮງງານໃນລາວ ໄດ້ມີມະຕິບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ປັບຂຶ້ນອັດຕາຄ່າຈ້າງຂັ້ນຕ່ຳຈາກ 1 ລ້ານ 1 ແສນກີບຕໍ່ເດືອນເປັນ 1 ລ້ານ 5 ແສນກີບຕໍ່ເດືອນຈົນກວ່າວ່າ ຈະເຖິງເດືອນພຶດສະພາ 2023 ຍ້ອນຜົນກະທົບຈາກການລະບາດຂອງພະຍາດໄວຣັສໂຄວິດ-19ນັ້ນ ຈຶ່ງຄາດວ່າແຮງງານລາວ ຈະພາກັນລັກລອບເດີນທາງໄປທຳງານໃນໄທເພີ້ມຂຶ້ນອີກດ້ວຍ.
