ຊາວອົບພະຍົບຢູເຄຣນຍັງພາກັນຫລັ່ງເຂົ້າໄປປະເທດໂປແລນຢູ່. ຫຼາຍຄົນໄປຍັງທີ່ນັ້ນໂດຍຜ່ານດ່ານຊາຍແດນ ແລະພັກຢູ່ໃນສູນຕ່າງໆ ກ່ອນຈະຂຶ້ນລົດເມ ແລະລົດໄຟເພື່ອໄປຫາຈຸດໝາຍປາຍທາງແຫ່ງອື່ນໆ. ຢູ່ທີ່ສູນ ແລະສະຖານີແຫ່ງຕ່າງໆນັ້ນ ບັນດາອາສາສະຫມັກຊ່ວຍພວກເຂົາເຈົ້າ ໂດຍການສະໜອງສິ່ງທີ່ຕ້ອງ ການພື້ນຖານບາງຢ່າງ. Mary Mgawe ມີລາຍງານເລື້ອງນີ້ ຊຶ່ງ ບົວສະຫວັນ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ສູນອົບພະຍົມ ຄໍໂຊວາ (Korczowa), ທີ່ຢູ່ຫ່າງຈາກຊາຍແດນຢູເຄຣນ- ໂປແລນພຽງແຕ່ສອງສາມ ກິໂລແມັດເທົ່ານັ້ນ ແມ່ນຈຸດທາງຜ່ານ ສໍາລັບ ຊາວອົບພະຍົບຈາກຢູເຄຣນ.
ທັນທີທັນໃດທີ່ເຂົາເຈົ້າໄປເຖິງທີ່ນັ້ນ ອາສາສະຫມັກກໍທັກທາຍສະບາຍດີຊາວອົບພະຍົບ ແລະເອົາສະບຽງອາຫານ, ນໍ້າ ແລະສິ່ງຈໍາເປັນອື່ນໆ ໃຫ້.
ພວກເຂົາເຈົ້າມາຈາກປະເທດໂປແລນ ແລະພາກສ່ວນອື່ນຂອງໂລກ ຄືກັບ ອາສາສະໝັກສອງຄົນນີ້ ທີ່ມາຈາກເຢຍຣະມັນ.
ທ້າວຊາຊາ (Sasha) ເວົ້າວ່າ ລາວມາຊ່ວຍເຫຼືອອົບພະຍົບດ້ວຍຕົວເອງ ຫຼັງຈາກໄດ້ເລີ່ມທຳການຊ່ວຍເຫຼືອ ຢູ່ປະເທດຂອງຕົນແລ້ວ.
ທ້າວຊາຊາ ອາສາສະຫມັກຈາກເຢຍຣະມັນເວົ້າວ່າ:
“ຂ້ອຍໄດ້ຈັດຕັ້ງສິ່ງຕ່າງໆ, ສະນັ້ນພວກເຮົາເກັບກໍາຂໍ້ມູນຜ່ານທາງເຟສບຸກຢູ່ໃນເມືອງທີ່ບ້ານຂອງພວກເຮົາຢູ່. ແລະພາຍໃນບໍ່ເທົ່າໃດຊົ່ວໂມງ ຫຼາຍກວ່າຮ້ອຍກວ່າຄົນກໍໄດ້ມາມອບອາຫານ, ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ແລະໄດ້ບໍລິ ຈາກເງິນຈຳນວນນຶ່ງ. ໂດຍທີ່ມີເງິນນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງສາມາດມາທີ່ນີ້ໄດ້. ພວກ ເຮົາບໍ່ໄດ້ຮັບເງິນຄ່າຈ້າງ. ພວກເຮົາໃຊ້ມັນສໍາລັບຊື້ນໍ້າມັນເຊື້ອໄຟ. ມັນເປັນ ການອາສາສະຫມັກ. ແຕ່ມັນກໍ່ດີເພາະວ່າ ພວກເຮົາມີຫຼາຍສິ່ງຫລາຍຢ່າງແລ້ວ ຢູ່ປະເທດເຮົາ. ພວກເຮົາເອົາມາຈາກອາຟຣິກາຢ່າງຫລວງຫລາຍ. ພວກເຮົາເອົາມາຈາກປະເທດທີ່ເປັນຫົວເມືອງຂຶ້ນທັງໝົດຢ່າງຫລວງຫລາຍແລ້ວ. ພວກ ເຮົາຕ້ອງເອົາບາງສິ່ງບາງຢ່າງຄືນໃຫ້ຄົນ.”
ມີລົດເມຫລາຍຄັນຂົນສົ່ງຄົນ ຈາກສູນອົບພະຍົບ ຄໍໂຊວາ ໄປຫາສະຖານີລົດ ໄຟໃຫຍ່ໃນເມືອງປຣະເຊມມິສລ໌ (Przemyśl). ສະຖານີລົດໄຟແຫ່ງນີ້ ແມ່ນ ຈຸດເດີນທາງຜ່ານທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບຊາວອົບພະຍົບ. ຈາກທີ່ນີ້, ເຂົາເຈົ້າຂຶ້ນລົດໄຟ ໄປເມືອງອື່ນໆ ໃນໂປແລນ ແລະແມ່ນກະທັ້ງໄປ ຫາປະເທດເພື່ອນບ້ານ ອື່ນໆ ອີກດ້ວຍ.
ນາງດາເຣຍ, ຄູສອນທິດສະດີດ້ານດົນຕີຈາກຢູເຄຣນ, ກໍາລັງລໍຖ້າຢູ່ກັບລູກ ຊາຍສອງຄົນຂອງນາງ ເພື່ອຈະຂີ່ລົດໄຟໄປປະເທດສະວີເດັນ. ນາງຢາກຢູ່ ໃນຢູເຄຣນ ແລະຊ່ວຍເຫຼືອປະເທດ ແຕ່ກໍເວົ້າວ່າ ນາງຕ້ອງໄດ້ຄິດກ່ຽວກັບ ຄວາມປອດໄພຂອງລູກຊາຍນາງ.
ນາງດາເຣຍຊາວອົບພະຍົບຢູເຄຣນເວົ້າວ່າ:
“ຜົວຂອງຂ້ອຍຢູ່ໃນຢູເຄຣນ. ລາວຢູ່ໃນຢູເຄຣນເພື່ອປົກປ້ອງປະເທດຂອງລາວ. ພວກເຮົາໄດ້ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະອອກໜີມາ ເພາະວ່າຂ້ອຍເປັນຫ່ວງກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງພວກເຂົາ, ຮູ້ບໍ? ຂ້ອຍບໍ່ຄິດດອກກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງຂ້ອຍ, ກ່ຽວກັບຕົວ ເອງ. ແຕ່ຂ້ອຍມີລູກ, ສະນັ້ນຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ຄິດກ່ຽວກັບພວກເຂົາ, ຄິດກ່ຽວກັບວ່າ ຈະປົກປ້ອງພວກເຂົາແນວໃດດີ, ເຈົ້າຮູ້ບໍ່?”
ມີອາສາສະໝັກຫຼາຍຄົນຢູ່ທີ່ສະຖານີລົດໄຟ. ບາງຄົນກໍາລັງສະຫນອງທີ່ພັກເພື່ອ ຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ ແມ່ຍິງ ແລະເດັກນ້ອຍໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາເຈົ້າລໍຖ້າຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ຄົນອື່ນໆກໍໃຫ້ບໍລິການອາຫານທີ່ອຸ່ນຢູ່ໃນສະຖານີລົດໄຟ. ອາສາສະໝັກ ອີກຄົນນຶ່ງ – ທີ່ຊື່ວ່າຊາຊາ (Sasha) ຄືກັນແມ່ນໄດ້ມາກັບຄອບຄົວຂອງ ນາງຈາກເມືອງອອສຕີນ, ລັດເທັກຊັສ.
ນາງຊາຊາ, ອາສາສະຫມັກຈາກລັດເທັກຊັສເວົ້າວ່າ:
“ຂ້ອຍກໍມີແຕ່ມາກັບຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍ ເພື່ອອາສາສະຫມັກແລະຊ່ວຍເຫຼືອ ໃນທຸກແຫ່ງທີ່ຂ້ອຍສາມາດເຮັດໄດ້. ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍເວົ້າພາສາຣັດເຊຍໄດ້ແລະ ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຮູ້ສຶກວ່າພວກເຮົາມີຄວາມ ສາມາດ ພິເສດທີ່ຈະມາບ່ອນໜີ້ເພາະ ວ່າພວກເຮົາສາມາດແປພາສາໄດ້.”
ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງລໍຖ້າລົດໄຟຢູ່ນັ້ນ ນາງດາເຣຍເວົ້າວ່ານາງຮູ້ສຶກເສົ້າໃຈຫລາຍ ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນ ຢູ່ໃນປະເທດຂອງນາງ.
ນາງດາເຣຍ ຊາວອົບພະຍົບຢູເຄຣນກ່າວວ່າ:
“ມັນຮູ້ສຶກເປັນຕາຢ້ານ, ເປັນຕາຢ້ານ, ເພາະວ່າຄົນບ້າຄົນຜູ້ນຶ່ງເຂົ້າມາເຮືອນ ຂອງຂ້ອຍ ແລະທຳ ລາຍທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງເລີຍ. ທໍາລາຍເຮືອນຂອງໃຜຜູ້ນຶ່ງ ແລະທໍາລາຍຊີວິດຂອງໃຜຜູ້ນຶ່ງ, ເຈົ້າຮູ້ບໍ? ມັນເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເປັນຕາຢ້ານແທ້ໆ.”
ໃນຕອນນີ້ ນາງເປັນຊາວອົບພະຍົບ ແຕ່ນາງກໍມີຄວາມຫວັງວ່າມື້ນຶ່ງ ນາງຈະສາມາດ ໄດ້ກັບຄືນໄປອີກ.
ອ່ານຂ່າວນີ້ເພີ້ມເປັນພາສາອັງກິດ:
Ukrainian refugees are still arriving in Poland. Many are coming through border crossings and staying in camps before boarding buses and trains to reach other destinations. At the camps and stations, volunteers help them with some basic needs. Mary Mgawe has the story.
Korczowa camp, just a few kilometers from the Ukrainian-Polish border, is a transit point for refugees from Ukraine.
As soon as they arrive, volunteers greet the refugees and offer food, water and other necessities.
They come from Poland and others part of the world, like these two volunteers from Germany.
Sasha says he came to help in person after starting aid efforts at home.
Sasha, Volunteer From Germany:
“I was organizing the thing, so we collected via Facebook in the home city. And within a few hours, over a hundred people came over and gave a lot of food, a lot of clothes and also a little bit of donations. With this money, we can be here. We are not getting paid. We use it for fuel. It is volunteering. But it is nice because we have so much at home. We took so much from Africa. We took so much from all the colonized countries. We have to give something back.”
There are buses transporting people from the Korczowa refugee camp to the main train station in Przemyśl. This train station is a major transit point for refugees. From here, they board trains to other cities in Poland and even to other neighboring countries.
Daria, a music theory teacher from Ukraine, is waiting with her two sons for a train to Sweden. She wanted to stay in Ukraine and help but says she had to think about the safety of her sons.
Daria, Ukrainian Refugee:
“My husband is in Ukraine. He stayed in Ukraine to protect his country. We decided to leave because I worry about their lives, you know? I don’t think about my life, about myself. I have kids, so I have to think about them, how to protect them, you know?”
There are many volunteers at the train station. Some are providing accommodation for women and children while they wait. Others are serving warm meals at the platform. Another volunteer – also named Sasha - came with her family from Austin, Texas.
Sasha, Volunteer from Texas:
“I just came with my family to volunteer and help out anywhere I can. My family speaks Russian and so we felt like we were uniquely qualified to come because we can translate.”
As she waits for the train, Daria says she’s overwhelmed with what is happening in her home.
Daria, Ukraine Refugee:
“It feels horrible, horrible, because one crazy guy came to my home and destroy(ed) everything. Destroy(ed) somebody’s houses and destroy somebody’s life, you know? It’s a horrible feeling.”
A refugee for now, but she has hope that one day she will be able to return.
