ສາຍຕາຈາກປັກກິ່ງ ແລະມົສກູ ແມ່ນໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມໃນເອເຊຍກາງ, ເຊິ່ງແຮງກະຕຸ້ນມາຈາກການຢຶດຄອງອໍານາດຂອງກຸ່ມຕາລິບານ.
ອີງຕາມທ່ານອີມີລ ອັບ໌ວດາເລຍນີ (Emil Avdaliani) ຜູ້ອໍານວຍການຂອງສູນສຶກສາຕາເວັນອອກກາງຈໍຈຽນ ຕິງ-ແທັງ ຈີໂອເຄສ ກ່າວວ່າ, ໄພຄຸກຄາມດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງຢູ່ໃນອັຟການິສຖານ ແລະຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈະປິດເອເຊຍກາງຈາກມະຫາອໍານາດອື່ນໆເຊັ່ນ ສະຫະລັດ, ກໍາລັງຜັກດັນໃຫ້ປັກກິ່ງ ແລະມົສກູຮ່ວມມືກັນ ແລະຂ້າມຜ່ານຄວາມແຕກຕ່າງຂອງພວກເຂົາ.
“ພວກເຂົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຫລີກລ້ຽງການສ້າງສໍາພັນທະມິດໃນລັກສະນະດັ່ງກ່າວ, ດັ່ງທີ່ມົສກູ ແລະປັກກິ່ງໂຕ້ແຍ້ງກັນ ຈະຈໍາກັດນະໂຍບາຍຕ່າງປະເທດຂອງພວກເຂົາ ແທນທີ່ຈະສ້າງສະພາບການທີ່ດີກວ່າໃນການຮ່ວມມືກັນ.” ທ່ານອັບ໌ວດາເລຍນີ ກ່າວກັບ VOA.
ໃນຂະນະທີ່ຈີນເປັນປະເທດມະຫາອໍານາດທາງດ້ານເສດຖະກິດໃນພູມິພາກເອເຊຍກາງ, ລັດເຊຍມີບົດບາດຫລາຍກວ່າໃນການເປັນຜູ້ຮັບປະກັນດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງ, ອີງຕາມການລາຍງານຂອງທ່ານອັບ໌ວດາເລຍນີ.
ໃນຊ່ວງສາມທົດສະວັດນັບຕັ້ງແຕ່ການພັງທະລາຍລົງຂອງສະຫະພາບໂຊຫວຽດ, ການພົວພັນແບບຄ່ອຍເປັນຄ່ອຍໄປຂອງປັກກິ່ງກັບບັນດາປະເທດໃນຂົງເຂດເອເຊຍກາງໄດ້ມຸ້ງເນັ້ນໄປທາງດ້ານເສດຖະກິດເປັນຫລັກ, ດ້ວຍການລົງທຶນທີ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຈາກລັດຖະບານຂອງປະເທດດັ່ງກ່າວໃນດ້ານ ສານໄຮໂດຣເຈັນ, ການຂຸດຄົ້ນແຮ່ທາດ, ການກໍ່ສ້າງທໍ່ສົ່ງນໍ້າມັນ, ການຂົນສົ່ງ, ການຜະລິດໄຟຟ້າ ແລະປັດຈຸບັນ ການສ້າງອຸດສາຫະກໍາທີ່ບໍ່ນໍາໃຊ້ພະລັງງານ. ຈີນຍັງໄດ້ພັດທະນາການຮ່ວມມືດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງກັບມະຫາອໍານາດໃນຂົງເຂດພູມິພາກຜ່ານອົງການການຮ່ວມມືຊຽງໄຮ ຫລື SCO.
ມົສກູ ເປັນຄູ່ຮ່ວມພາຄີດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງທີ່ສໍາຄັນສໍາລັບປະເທດຕ່າງໆ ພາຍໃນຂອບເຂດການປະຕິບັດງານຂອງອົງການສົນທິສັນຍາດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງຮ່ວມ ທີ່ນໍາພາໂດຍຣັດເຊຍ ແລະເປັນຜູ້ສະໜອງອາວຸດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. ຣັດເຊຍຍັງຄົງເປັນຜູ້ສະໜັບສະໜຸນຫລັກດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງເອເຊຍກາງ, ເຊິ່ງຄິດເປັນຈໍານວນ 62 ເປີເຊັນຂອງຕະຫລາດຢູ່ໃນຂົງເຂດພູມິພາກນີ້, ໃນຂະນະທີ່ການຄອບຄອງທາງເສດຖະກິດໄດ້ຫລຸດລົງມາຈາກ 80 ເປີເຊັນຂອງການຄ້າທັງໝົດຢູ່ໃນພູມິພາກໃນຊ່ວງຊຸມປີ 1990 ( 110 ຕື້ໂດລາ) ມາເປັນພຽງສອງໃນສາມຂອງປັກກິ່ງ ( 18 ຕື້ 600 ລ້ານໂດລາ).
“ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ຈີນມີທ່າອ່ຽງທີ່ຈະກາຍມາເປັນຜູ້ກໍາອໍານາດດ້ານຄວາມໝັ້ນຄົງເຊັ່ນກັນ,” ທ່ານ ອັບ໌ວດາເລຍນີ ກ່າວຕໍ່ VOA. “ທໍາອິດ, ມີລາຍງານກ່ຽວກັບຄ້າຍທະຫານຂອງຈີນຢູ່ໃນຕາຈິກກິສຖານ ແລະບາງທີອາດຈະມີການຮັກສາຄວາມປອດໄພຢູ່ທາງເໜືອຂອງອັຟການິສຖານ. ຈີນຍັງເພີ້ມການມີສ່ວນຮ່ວມໃນດ້ານການຝຶກຊ້ອມທະຫານກັບບັນດາປະເທດຢູ່ໃນຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກກາງນໍາດ້ວຍ.”
ການຂົນສົ່ງອາວຸດຜ່ານການບໍລິຈາກຂອງປັກກິ່ງ ແລະການຂາຍໃຫ້ກັບປະເທດຕ່າງໆໃນຂົງເຂດພູມິພາກເຊັ່ນ ກາຊັກສະຖານ, ເຕີກເມນິສຖານ, ອຸສເບັກກິສຖານ ແລະຕາຈິກກິສຖານ ແມ່ນທໍາມະດາ ຈົນເຖິງປີ 2014. ນັບຕັ້ງແຕ່ປີນັ້ນມາ, ຈີນໄດ້ເພີ້ມການຂົນສົ່ງອາວຸດເຂົ້າໄປໃນຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ, ອີງຕາມລາຍງານໃນປີນີ້ຂອງສູນກາງ ວີລສັນ.
