ທີ່ຜ່ານມາ ພວກເຮົາໄດ້ນໍາສະເໜີການດໍາເນີນທຸລະກິດໃນແບບຕ່າງໆ ຫຼືຂັ້ນຕອນຂອງການດໍາເນີນທຸລະກິດໃນແຕ່ລະອາຊີບ ແລະແຕ່ລະຂະແໜງ ການ, ແຕ່ສໍາລັບການສ້າງອາຊີບ ເພື່ອສ້າງລາຍຮັບທີ່ຍືນຍົງ ແລະຍາວນານນັ້ນ ຈະມີລາຍລະອຽດດັ່ງທີ່ ທິບສຸດາ ຈະນໍາສະເໜີທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ບາງຄັ້ງ ຖ້າຄົນຜູ້ນຶ່ງຫາກມີຄວາມຕັ້ງໃຈ ແຕ່ບໍ່ມີໂອກາດມັນກໍຍາກສໍາລັບພວກເຂົາເຈົ້າທີ່ຈະຊອກຫາສິ່ງທີ່ດີ ແລະຄວາມໝັ້ນຄົງໃນຊີວິດມາໃຫ້ຕົນເອງ, ແຕ່ຖ້າເປັນຜູ້ພິການແລ້ວ ແຮງເປັນການຍາກເຂົ້າໄປຕື່ມ ທີ່ຈະຫາໂອກາດ ແລະສິ່ງທີ່ແທດເໝາະມາເປັນອາຊີບທີ່ຍືນຍົງໄດ້ ໂດຍສະເພາະ ຢູ່ໃນຂົງເຂດທີ່ຍັງມີໂອກາດໜ້ອຍຢູ່ທາງສັງຄົມ.
ຍານາງພຸດອາລີ ວົງສະໃໝ, ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງ Xonphao Pottery ທີ່ສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ 2017, ເຊິ່ງເປັນໜ່ວຍງານນ້ອຍໆສໍາລັບການສ້າງອາຊີບໃຫ້ແກ່ຜູ້ພິການ ດ້ວຍການຜະລິດ ແລະຈັດຈໍາໜ່າຍ ໂດຍນໍາເອົາວັດສະດຸ ແລະອຸປະກອນທຸກໆຢ່າງຢູ່ພາຍໃນປະເທດ ລວມທັງນໍາໃຊ້ຂີ້ເຫຍື້ອຈາກກ່ອງໂຟມ.
ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງສູນເລົ່າໃຫ້ຟັງວ່າ ເລີ້ມຕົ້ນທໍາອິດ ແມ່ນມາຈາກແນວຄິດທີ່ຈະສ້າງອາຊີບທີ່ຍືນຍົງໃຫ້ແກ່ຜູ້ພິການ ເນື່ອງຈາກຕົນເອງກໍເປັນຄົນພິການ, ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອເປັນການຂະຫຍາຍແນວຄວາມຄິດດັ່ງກ່າວ ນາງຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງສູນແຫ່ງນີ້ຂຶ້ນມາ ດ້ວຍງົບປະມານຂອງຕົນເອງ ໂດຍມີສໍານັກງານຕັ້ງຢູ່ບ້ານສາລາຄໍາ ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ດ້ວຍພະນັກງານ 5 ຄົນ, ເຊິ່ງພະນັກງານທຸກຄົນ ກໍເປັນຜູ້ພິການທີ່ມາຈາກພາກສ່ວນຂອງແຂວງຕ່າງໆ.
ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງສູນກ່າວວ່າ ເລີ້ມຕົ້ນທໍາອິດ ສູນຂອງນາງມີຜະລິດຕະພັນທີ່ມີພຽງ 4 ພະແນກ ຈາກການຮຽນດ້ວຍປະສົບການຂອງຕົນເອງ ຈົນສາມາດສ້າງຜະລິດຕະພັນອອກມາເປັນທີ່ຮູ້ຈັກຢູ່ໃນຕະຫຼາດ ຈຶ່ງໄດ້ເລີ້ມຂະຫຍາຍອອກມາເປັນ 6 ພະແນກ ໂດຍນາງໄດ້ກ່າວໃຫ້ຟັງວ່າ:
“ເຮົາຄົ້ນຄວ້າເລື້ອງອາຊີບທີ່ມັນດີຕໍ່ຜູ້ພິການ, ຖ້າຫາກວ່າເຮົາພັດທະນາ ແລ້ວເຮັດໃຫ້ມັນໄດ້ມາດຕະຖານຂອງສາກົນໄດ້ຫັ້ນນະ ມັນກໍຈະເປັນອາຊີບທີ່ຍືນຍົງໃຫ້ແກ່ຜູ້ພິການ, ຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບການຝຶກອົບຮົມມາແລ້ວ ເຮົາກໍມາລອງຜິດລອງຖືກ ກໍຄືເຮົາເອົງພວກເຄື່ອງປະດັບທີ່ມາຈາກ Recycle ມາປະດັບໃສ່ເກີບເຮົານໍາ ຈັ່ງຊີ້ນະ.”
ປັດຈຸບັນ, ຢູ່ໃນສູນ Xonphao Pottery ມີຜະລິດຕະພັນຈາກທັງໝົດ 6 ພະແນກ ໂດຍມີທີມງານລວມກັນທັງໝົດ 31 ຄົນ, ເຊິ່ງຜະລິດຕະພັນໃນ 6 ພະແນກລວມມີ: ຕັດຫຍິບ ພະແນກດັ່ງກ່າວນີ້ຈະລວມມີຫຼາຍລາຍການ ໂດຍລວມມີປະເພດກະເປົາ ໝວກ ເສື້ອຜ້າ ເຄື່ອງເອ້ເຮືອນ ແລະອື່ນໆ..., ພະແນກປັກແສ່ວ, Recycle, ຈັກສານ (ຈາກໄມ້ໄຜ່), ປູກດອກໄມ້ສົ່ງ (ດອກອັນຊັນ), ເຄື່ອງປະດັບ, ໂດຍຈະມີສ່ວນປະກອບຫຼັກຈາກຜ້າຂອງຊາວບ້ານ ທີ່ມາຈາກຊົນເຜົ່າຕ່າງໆໃນທົ່ວປະເທດ.
ຜະລິດຕະພັນທີ່ທາງສູນຜະລິດອອກມາທັງໝົດ ຈະເປັນຜະລິດຕະພັນທີ່ເຮັດດ້ວຍມື 100 ເປີເຊັນ ຈາກທີມງານຂອງສູນ, ສ່ວນໄລຍະ ແລະເວລາ ແມ່ນຈະຂຶ້ນຢູ່ກັບເຄື່ອງແຕ່ລະປະເພດ ແລະຄວາມຊ້າ ຫຼືໄວໃນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງແຕ່ລະຄົນ.
ຕົວຢ່າງ: ປະເພດເຄື່ອງປະດັບທີ່ເປັນຕ້າງຫູ ເຊິ່ງເປັນຜະລິດຕະພັນທີ່ມີຄວາມ ຊໍານານທີ່ສຸດ ຈະໃຊ້ເວລາ 1 ຊົ່ວໂມງ ຕໍ່ 1 ຄູ່, ສ່ວນລາຍປັກແສ່ວຊົນເຜົ່າ ຈະໃຊ້ເວລາລະຫວ່າງ 2 ອາທິດ ຫາ 2 ເດືອນ ໂດຍຈະຂຶ້ນຢູ່ກັບຄວາມຍາກງ່າຍ ແລະຄວາມໃຫຍ່ນ້ອຍຂອງລວດລາຍ, ແຕ່ສໍາລັບລາຍປັກແສ່ວທີ່ຫຍິບໃສ່ເກີບ ແມ່ນຈະໃຊ້ໄລຍະເວລາປະມານ 10 ມື້.
ສໍາລັບຕະຫຼາດການຈໍາໜ່າຍ, ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງສູນ Xonphao Pottery ກ່າວວ່າ ຈະເປັນການຂາຍແບບ Off line, ໂດຍຈະມີໜ້າຮ້ານຢູ່ທີ່ສູນ ແລະອອກ Boost ຕາມງານວາງສະແດງຕ່າງໆ ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາດໍາເນີນງານແບບນີ້ປະມານ 3-4 ປີ ກໍມີຄົນຮູ້ຈັກຫຼາຍຂຶ້ນ ມີການຕິດຕໍ່ເຂົ້າມາ ແລະບາງກໍລະນີ ກໍມີການເປັນຜູ້ຄ້າຮ່ວມ ຫຼືລັກສະນະຂອງໂຕແທນຈໍາໜ່າຍ ເຊັ່ນ: ການຮັບຊື້ສິນຄ້າທີ່ສັ່ງຈາກສູນ Xonphao Pottry ແລ້ວຈໍາໜ່າຍໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ, ນະຈຸດນີ້ ທາງຜູ້ຄ້າຮ່ວມ ຈະມີການພົວພັນກັບທາງສູນຕະຫຼອດ ກ່ຽວກັບຄວາມມັກ ແລະຄວາມຕ້ອງການຂອງລູກຄ້າຢູ່ຍີ່ປຸ່ນ.
ລາຄາຂອງຜະລິດຕະພັນ ກໍຈະແຕກຕ່າງກັນຕາມລວດລວຍ, ແຕ່ເພິ່ນຄິດໄລ່ໃຫ້ຟັງໂດຍລວມດັ່ງນີ້: ໃນໄລຍະ 1-3 ປີທໍາອິດ ສິນຄ້າແຕ່ລະປະເພດຈະບວກເພີ້ມ 40 ເປີເຊັນຈາກລາຄາຕົ້ນທຶນ, ປັດຈຸບັນ ເພິ່ນຈະໄລ່ເພີ້ມຂຶ້ນ 60 ເປີເຊັນ, ໃນນັ້ນບາງລາຍການ ກໍບວກເພີ້ມ 70 ເປີເຊັນ.
ຜູ້ກໍ່ຕັ້ງ Xonphao Pottery ກ່າວວ່າ ມາຮອດປັດຈຸບັນນີ້ ລູກຄ້າຂອງສູນ 70 ເປີເຊັນ ແມ່ນລູກຄ້າພາຍໃນປະເທດ, ແລະ ອີກ 30 ເປີເຊັນແມ່ນລູກຄ້າຕ່າງ ປະເທດ.
ນອກຈາກລູກຄ້າທີ່ມາອຸດໜຸນຜະລິດຕະພັນຂອງສູນແລ້ວ ທາງສູນຍັງໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜຸນບາງພາກສ່ວນ ຈາກໜ່ວຍງານ NGOs ຢູ່ໃນ ສປປ ລາວ ນໍາອີກດ້ວຍ.
ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ທາງສູນມີເປົ້າໝາຍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ສິນຄ້າເປັນທີ່ນິຍົມ ແລະຍອມຮັບຫຼາຍຂຶ້ນ ຈາກພື້ນຖານຂອງຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງກຸ່ມ, ເຊິ່ງນາງໄດ້ກ່າວວ່າ:
“ເປົ້າໝາຍທີ່ເຮົາຢາກໄດ້ກໍຄື ຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງທີມງານ ຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຊາວບ້ານ ຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຄົນພິການ ແລ້ວກະຄວາມເຂັ້ມແຂງຂອງຜະລິດຕະພັນຂອງພວກເຮົາໃຫ້ມັນໄດ້ມາດຕະຖານນໍາກັນ. ກ່ອນທີ່ທີ່ຜະລິດຕະພັນເຮົາຈະໄດ້ມາດຕະຖານ ເຮົາຈະຕ້ອງສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ກັບເຂົາເຈົ້າ ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຫັນຄຸນຄ່າຂອງເຂົາເຈົ້າຫຼາຍຂຶ້ນ.”
ຍານາງພຸດອາລີ ຍັງກ່າວຕື່ມອີກວ່າ ທາງສູນບໍ່ພຽງແຕ່ຕ້ອງການທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ທີມງານສາມາດຜະລິດເຄື່ອງຕ່າງໆອອກມາເປັນສິນຄ້າເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ທາງສູນຍັງຕ້ອງການໃຫ້ຜະລິດຕະພັນເປັນທີ່ຍອມຮັບຂອງຕະຫຼາດຢ່າງແທ້ຈິງ ເພາະມັນຈະເປັນການສ້າງອາຊີບທີ່ຍືນຍົງ ແລະຍາວນານ ບໍ່ສະເພາະ ແຕ່ກຸ່ມຜູ້ພິການ ແຕ່ມັນຍັງລວມເຖິງການສ້າງອາຊີບໃຫ້ຊາວບ້ານໃນແຕ່ລະຊົນເຜົ່ານໍາອີກດ້ວຍ.
