ທາງການຫວຽດນາມ ກັບກຳປູເຈຍ ຮ່ວມກັນ ກົດດັນທາງ
ການລາວ ເພື່ອ ໃຫ້ທຳການສຶກສາ ຢ່າງຮ້ອບດ້ານ ໃນການ
ປ້ອງກັນຜົນກະທົບ ຈາກການກໍ່ສ້າງ ເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ເທິງແມ່ນ້ຳຂອງໃນລາວ.
ການສະແດງທ່າທີກົດດັນ ແລະຮຽກຮ້ອງໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ
ທຳການສຶກສາຢ່າງຮ້ອບດ້ານ ເພື່ອປ້ອງກັນບັນຫາ ຜົນກະທົບ
ຕໍ່ສັງຄົມ ແລະສະພາບແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ຈາກໂຄງການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຟຟ້າດອນ
ສະຫົງ ເທິງແມ່ນ້ຳຂອງ ໃນເຂດສີ່ພັນດອນ ຄອນພະເພັງ ທີ່ເມືອງໂຂງ ແຂວງຈຳປາສັກ
ຂອງລາວນັ້ນ ໄດ້ມີຂຶ້ນ ໃນໂອກາດກອງປະຊຸມສຸດຍອດ ຄະນະກຳມາທິການແມ່ນ້ຳຂອງ
ຄັ້ງທີ 2 ເມື່ອຕົ້ນເດືອນເມສານີ້ ຢູ່ທີ່ນະຄອນ ໂຮຈີມິນ ຊິຕີ້ ຂອງຫວຽນາມ.
ໂດຍການປະຊຸມສຸດຍອດດັ່ງກ່າວນີ້ ມີນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີຈາກລາວ ກຳປູເຈຍ ແລະຫວຽດນາມ ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງພ້ອມໜ້າ ຈຶ່ງຂາດພຽງນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີໄທ
ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ ຮອງນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີ ແລະລັດຖະມົນຕີວ່າການ
ຕ່າງປະເທດເຂົ້າຮ່ວມໃນກອງປະຊຸມແທນ ເນື່ອງຈາກຍັງຜະເຊີນກັບບັນຫາຂັດ
ແຍ້ງທາງການເມືອງພາຍໃນປະເທດຢູ່ເລື້ອຍມາ.
ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ການກົດດັນແລະຮຽກຮ້ອງດັ່ງກ່າວນີ້ ຂອງນາຍຍົກລົດຖະມົນຕີ ຫວຽດນາມ ແລະກຳປູເຈຍ ກໍມີນ້ຳໜັກພຽງພໍສຳຫຼັບການເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ
ຈະຕ້ອງມີການທົບທວນ ແຜນການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນດອນສະຫົງ ອີກເທື່ອໃໝ່ ໂດຍສະ
ເພາະ ແມ່ນການທີ່ຈະຕ້ອງ ນຳສະເໜີແຜນການ ເຂົ້າສູ່ຂັ້ນຕອນ ການພິຈາລະນາ
ຮ່ວມກັນລະຫວ່າງພາຄີ ໃນຂໍ້ຕົກລົງຂອງຄະນະກຳມາທິການແມ່ນ້ຳຂອງ ວ່າດ້ວຍ
ການໃຊ້ປະໂຫຍດ ຈາກນ້ຳຂອງ ທີ່ລັດຖະບານລາວ ໄທ ກຳປູເຈຍ ແລະຫວຽດນາມ
ໄດ້ລົງນາມຮ່ວມກັນຢ່າງເປັນທາງການ ນັບແຕ່ປີ 1995 ເປັນຕົ້ນມາແລ້ວ.
ຮູບພາບ ໂຄງການກໍ່ສ້າງ ເຂື່ອນໄຟຟ້າ ດອນສະຫົງ
ກ່ອນໜ້ານີ້ ທາງການລາວ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ ໄດ້ທຳ
ການສຶກສາເພື່ອປ້ອງກັນ ຜົນກະທົບຕໍ່ສັງຄົມແລະສະພາບ
ແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ຈາກການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ຢ່າງໄດ້ມາດຕະຖານສາກົນແລ້ວ ນອກຈາກນີ້ ການທີ່ໂຄງ
ການເຂື່ອນດອນສະຫົງ ຈະໃຊ້ເນື້ອທີ່ພຽງ 100 ແມັດເທົ່າ
ນັ້ນ ໃນຂະນະທີ່ເຂດ ສີ່ພັນດອນ ຄອນພະເພັງນັ້ນ ມີພື້ນທີ່
ກວ້າງກວ່າ 10 ກິໂລແມັດ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ
ເຫັນວ່າ ບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງນຳສະເໜີໂຄງການ ເຂົ້າສູ່
ການພິຈາລະນາຮ່ວມກັນຂອງ 4 ປະເທດພາຄີແຕ່ຢ່າງໃດ
ຫາກແຕ່ວ່າເມື່ອຖືກກົດດັນ ຈາກນາຍຍົກລົດຖະມົນຕີ ຫວຽດນາມ ແລະກຳປູເຈຍ ໃນ
ຄັ້ງນີ້ ກໍຍ່ອມຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແຜນການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນດອນສະຫົງ ຢ່າງຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້.
ຊຶ່ງກໍໝາຍຄວາມວ່າ ລັດຖະບານລາວແລະກຸ່ມລົງທຶນ ໃນໂຄງການເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ຈະຕ້ອງທຳການສຶກສາເພື່ອປ້ອງກັນບັນຫາຜົນກະທົບໃນທຸກດ້ານ ຈົນເປັນທີ່ຍອມຮັບ
ຂອງປະເທດສະມາຊິກ ໃນຄະນະກຳມາທິການແມ່ນ້ຳຂອງດ້ວຍກັນຢ່າງແທ້ຈິງ ໂດຍ
ເຖິງແມ່ນວ່າ ໃນລະຍະທີ່ຜ່ານມານີ້ ທາງການລາວຈະໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າໂຄງການ
ເຂື່ອນດອນສະຫົງ ຈະບໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ທັງກໍຍັງຈະ
ສ້າງຜົນປະໂຫຍດໄດ້ຢ່າງຄຸ້ມຄ່າກໍຕາມ.
ດັ່ງທີ່ ທ່ານ ສົມຈິດ ອິນທະມິດ ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງແຜນການແລະການ
ລົງທຶນ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນ ໃນໂອກາດທີ່ໄດ້ນຳພາຄະນະທູດຕານຸທູດ ແລະບັນດາຜູ້
ຕ່າງໜ້າອົງການສາກົນ ໃນລາວ ລົງໄປຢ້ຽມຢາມ ແລະຮັບຮູ້ຂໍ້ມູນຢູ່ເຂດກໍ່ສ້າງເຂື່ອນ
ດອນສະຫົງ ໃນເຂດເມືອງໂຂງ ແຂວງຈຳປາສັກ ເມື່ອບໍ່ນານມານີ້ວ່າ:
“ພວກເຮົາຄິດວ່າປະເທດລາວເຮົາມີທ່າແຮງທາງສັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ
ໂດຍສະເພາະແມ່ນເລື້ອງ ແມ່ນ້ຳລຳເຊ ແລ້ວກະຖືເອົາວຽກງານ ການສ້າງ
ເຂື່ອນໄຟຟ້ານ້ຳຕົກນີ້ ຈະເປັນເຂື່ອນທີ່ເປັນມິດ ຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມຫຼາຍກວ່າ
ການນຳໃຊ້ພະລັງການດ້ານອື່ນໆ ເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າ ຄັນເຂື່ອນດອນສະຫົງນີ້
ສຳເລັດ ລັດຖະບານລາວກໍຈະໄດ້ທຶນປີລະ ປະມານ 30 ຫາ 40 ລ້ານໂດລາ.”
ຊຶ່ງໝາຍຄວາມວ່າ ຖ້າຫາກຄິດໄລ່ ໃນຕະຫຼອດລະຍະ ສຳປະທານ ໂຄງການ 25 ປີນັ້ນ
ກໍຈະເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ ຈາກໂຄງການເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ຄິດເປັນມູນຄ່າລວມ ລະຫວ່າງ 750 ລ້ານ ເຖິງ 1,000 ລ້ານໂດລາ ໂດຍລາຍຮັບດັ່ງ
ກ່າວນີ້ ກໍຈະຖືກນຳໄປໃຊ້ຈ່າຍ ເປັນງົບປະມານໃນໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆ ທີ່ມີເປົ້າ
ໝາຍ ເພື່ອການລົບລ້າງ ບັນຫາຄວາມຍາກຈົນ ຂອງປະຊາຊົນ ໃນເຂດຊົນນະບົດຂອງ
ລາວ ເປັນສຳຄັນນັ້ນເອງ.
ການລາວ ເພື່ອ ໃຫ້ທຳການສຶກສາ ຢ່າງຮ້ອບດ້ານ ໃນການ
ປ້ອງກັນຜົນກະທົບ ຈາກການກໍ່ສ້າງ ເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ເທິງແມ່ນ້ຳຂອງໃນລາວ.
ການສະແດງທ່າທີກົດດັນ ແລະຮຽກຮ້ອງໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ
ທຳການສຶກສາຢ່າງຮ້ອບດ້ານ ເພື່ອປ້ອງກັນບັນຫາ ຜົນກະທົບ
ຕໍ່ສັງຄົມ ແລະສະພາບແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ຈາກໂຄງການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຟຟ້າດອນ
ສະຫົງ ເທິງແມ່ນ້ຳຂອງ ໃນເຂດສີ່ພັນດອນ ຄອນພະເພັງ ທີ່ເມືອງໂຂງ ແຂວງຈຳປາສັກ
ຂອງລາວນັ້ນ ໄດ້ມີຂຶ້ນ ໃນໂອກາດກອງປະຊຸມສຸດຍອດ ຄະນະກຳມາທິການແມ່ນ້ຳຂອງ
ຄັ້ງທີ 2 ເມື່ອຕົ້ນເດືອນເມສານີ້ ຢູ່ທີ່ນະຄອນ ໂຮຈີມິນ ຊິຕີ້ ຂອງຫວຽນາມ.
ໂດຍການປະຊຸມສຸດຍອດດັ່ງກ່າວນີ້ ມີນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີຈາກລາວ ກຳປູເຈຍ ແລະຫວຽດນາມ ເຂົ້າຮ່ວມຢ່າງພ້ອມໜ້າ ຈຶ່ງຂາດພຽງນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີໄທ
ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ ຮອງນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີ ແລະລັດຖະມົນຕີວ່າການ
ຕ່າງປະເທດເຂົ້າຮ່ວມໃນກອງປະຊຸມແທນ ເນື່ອງຈາກຍັງຜະເຊີນກັບບັນຫາຂັດ
ແຍ້ງທາງການເມືອງພາຍໃນປະເທດຢູ່ເລື້ອຍມາ.
ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ການກົດດັນແລະຮຽກຮ້ອງດັ່ງກ່າວນີ້ ຂອງນາຍຍົກລົດຖະມົນຕີ ຫວຽດນາມ ແລະກຳປູເຈຍ ກໍມີນ້ຳໜັກພຽງພໍສຳຫຼັບການເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ
ຈະຕ້ອງມີການທົບທວນ ແຜນການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນດອນສະຫົງ ອີກເທື່ອໃໝ່ ໂດຍສະ
ເພາະ ແມ່ນການທີ່ຈະຕ້ອງ ນຳສະເໜີແຜນການ ເຂົ້າສູ່ຂັ້ນຕອນ ການພິຈາລະນາ
ຮ່ວມກັນລະຫວ່າງພາຄີ ໃນຂໍ້ຕົກລົງຂອງຄະນະກຳມາທິການແມ່ນ້ຳຂອງ ວ່າດ້ວຍ
ການໃຊ້ປະໂຫຍດ ຈາກນ້ຳຂອງ ທີ່ລັດຖະບານລາວ ໄທ ກຳປູເຈຍ ແລະຫວຽດນາມ
ໄດ້ລົງນາມຮ່ວມກັນຢ່າງເປັນທາງການ ນັບແຕ່ປີ 1995 ເປັນຕົ້ນມາແລ້ວ.
ກ່ອນໜ້ານີ້ ທາງການລາວ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ ໄດ້ທຳ
ການສຶກສາເພື່ອປ້ອງກັນ ຜົນກະທົບຕໍ່ສັງຄົມແລະສະພາບ
ແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ຈາກການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ຢ່າງໄດ້ມາດຕະຖານສາກົນແລ້ວ ນອກຈາກນີ້ ການທີ່ໂຄງ
ການເຂື່ອນດອນສະຫົງ ຈະໃຊ້ເນື້ອທີ່ພຽງ 100 ແມັດເທົ່າ
ນັ້ນ ໃນຂະນະທີ່ເຂດ ສີ່ພັນດອນ ຄອນພະເພັງນັ້ນ ມີພື້ນທີ່
ກວ້າງກວ່າ 10 ກິໂລແມັດ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ
ເຫັນວ່າ ບໍ່ຈຳເປັນທີ່ຈະຕ້ອງນຳສະເໜີໂຄງການ ເຂົ້າສູ່
ການພິຈາລະນາຮ່ວມກັນຂອງ 4 ປະເທດພາຄີແຕ່ຢ່າງໃດ
ຫາກແຕ່ວ່າເມື່ອຖືກກົດດັນ ຈາກນາຍຍົກລົດຖະມົນຕີ ຫວຽດນາມ ແລະກຳປູເຈຍ ໃນ
ຄັ້ງນີ້ ກໍຍ່ອມຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແຜນການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນດອນສະຫົງ ຢ່າງຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້.
ຊຶ່ງກໍໝາຍຄວາມວ່າ ລັດຖະບານລາວແລະກຸ່ມລົງທຶນ ໃນໂຄງການເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ຈະຕ້ອງທຳການສຶກສາເພື່ອປ້ອງກັນບັນຫາຜົນກະທົບໃນທຸກດ້ານ ຈົນເປັນທີ່ຍອມຮັບ
ຂອງປະເທດສະມາຊິກ ໃນຄະນະກຳມາທິການແມ່ນ້ຳຂອງດ້ວຍກັນຢ່າງແທ້ຈິງ ໂດຍ
ເຖິງແມ່ນວ່າ ໃນລະຍະທີ່ຜ່ານມານີ້ ທາງການລາວຈະໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າໂຄງການ
ເຂື່ອນດອນສະຫົງ ຈະບໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມທຳມະຊາດ ທັງກໍຍັງຈະ
ສ້າງຜົນປະໂຫຍດໄດ້ຢ່າງຄຸ້ມຄ່າກໍຕາມ.
ດັ່ງທີ່ ທ່ານ ສົມຈິດ ອິນທະມິດ ລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍວ່າການກະຊວງແຜນການແລະການ
ລົງທຶນ ໄດ້ໃຫ້ການຢືນຢັນ ໃນໂອກາດທີ່ໄດ້ນຳພາຄະນະທູດຕານຸທູດ ແລະບັນດາຜູ້
ຕ່າງໜ້າອົງການສາກົນ ໃນລາວ ລົງໄປຢ້ຽມຢາມ ແລະຮັບຮູ້ຂໍ້ມູນຢູ່ເຂດກໍ່ສ້າງເຂື່ອນ
ດອນສະຫົງ ໃນເຂດເມືອງໂຂງ ແຂວງຈຳປາສັກ ເມື່ອບໍ່ນານມານີ້ວ່າ:
“ພວກເຮົາຄິດວ່າປະເທດລາວເຮົາມີທ່າແຮງທາງສັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ
ໂດຍສະເພາະແມ່ນເລື້ອງ ແມ່ນ້ຳລຳເຊ ແລ້ວກະຖືເອົາວຽກງານ ການສ້າງ
ເຂື່ອນໄຟຟ້ານ້ຳຕົກນີ້ ຈະເປັນເຂື່ອນທີ່ເປັນມິດ ຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມຫຼາຍກວ່າ
ການນຳໃຊ້ພະລັງການດ້ານອື່ນໆ ເຮົາເຂົ້າໃຈວ່າ ຄັນເຂື່ອນດອນສະຫົງນີ້
ສຳເລັດ ລັດຖະບານລາວກໍຈະໄດ້ທຶນປີລະ ປະມານ 30 ຫາ 40 ລ້ານໂດລາ.”
ຊຶ່ງໝາຍຄວາມວ່າ ຖ້າຫາກຄິດໄລ່ ໃນຕະຫຼອດລະຍະ ສຳປະທານ ໂຄງການ 25 ປີນັ້ນ
ກໍຈະເຮັດໃຫ້ ລັດຖະບານລາວ ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ ຈາກໂຄງການເຂື່ອນດອນສະຫົງ
ຄິດເປັນມູນຄ່າລວມ ລະຫວ່າງ 750 ລ້ານ ເຖິງ 1,000 ລ້ານໂດລາ ໂດຍລາຍຮັບດັ່ງ
ກ່າວນີ້ ກໍຈະຖືກນຳໄປໃຊ້ຈ່າຍ ເປັນງົບປະມານໃນໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆ ທີ່ມີເປົ້າ
ໝາຍ ເພື່ອການລົບລ້າງ ບັນຫາຄວາມຍາກຈົນ ຂອງປະຊາຊົນ ໃນເຂດຊົນນະບົດຂອງ
ລາວ ເປັນສຳຄັນນັ້ນເອງ.
