ໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມ ແມ່ນບັນຫາສາທາລະນະສຸກ ທີ່ກຳລັງເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງວ່ອງໄວຢູ່ທຸກ
ແຫ່ງໃນໂລກ. ປະຊາຊົນ 50 ລ້ານຄົນ ໄດ້ເປັນໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມ, ແລະໃນ 30 ປີ
ຂ້າງໜ້າ, ຕົວເລກດັ່ງກ່າວແມ່ນຄາດວ່າຈະເພີ່ມຂຶ້ນເຖິງສາມເທົ່າ. ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າ
ແມ່ນກຳລັງຊອກຫາວິທີ ທີ່ຈະປິ່ນປົວ ແລະ ປ້ອງກັນໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມ. ນັກຂ່າວວີ
ໂອເອ ແຄໂຣລ ເພຍສັນ ຈະເລົ່າໃຫ້ເຮົາຟັງ ກ່ຽວກັບ ການທົດລອງການແພດທີ່ມີ
ຄວາມຫວັງນີ້ໃນ ສະຫະລັດ, ເຊິ່ງ ພຸດທະສອນ ຈະນຳລາຍລະອຽດມາສະເໜີທ່ານໃນ
ອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ການອອກກຳລັງກາຍປົກກະຕິ, ກິນອາຫານທີ່ດີຕໍ່ສຸຂະພາບ, ຮັກສາລະດັບຄວາມດັນ
ເລືອດ, ໄຂມັນໃນເລືອດ ແລະ ນ້ຳຕານໃນເລືອດໃຫ້ແຂງແຮງຈະຊ່ວຍກຳຈັດໂຣກຈິດ
ເສື່ອມໃນຂະນະທີ່ພວກເຮົາມີອາຍຸແກ່ຂຶ້ນ. ໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມບໍ່ແມ່ນເລື່ອງປົກກະຕິ
ຂອງການມີອາຍຸສູງ, ແຕ່ອາຍຸແມ່ນເລື່ອງທີ່ມີຄວາມສ່ຽງເປັນຢ່າງສູງ.
ໃນຂະນະທີ່ປະຊາຊົນທົ່ວໂລກມີອາຍຸຍືນຂຶ້ນ, ບັນດາອົງການສາທາລະນະສຸກ ແລະ
ນັກຄົ້ນຄວ້າ ແມ່ນກຳລັງຊອກຫາວິທີທີ່ຈະປ້ອງກັນ, ຢຸດ ຫຼື ປິ່ນປົວໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມ,
ລວມທັງໂຣກສະໝອງເສື່ອມ ອາລໄຊເມີ, ເຊິ່ງແມ່ນນຶ່ງໃນຊະນິດທີ່ມີທົ່ວໄປທີ່ສຸດຂອງ
ໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມ.
ທ່ານ ເດວິດ ຊໍ ແມ່ນກຳລັງເຮັດການດຳເນີນການຊະນິດໃໝ່ ທີ່ອາດປິ່ນປົວໂຣກ ອາລ
ໄຊເມີ ໃນຂັ້ນຕົ້ນ. ລາວຢູ່ກັບແພດໝໍຂອງລາວ, ດຣ. ວິບໍ ຄຣິສນາ, ແພດລະບົບເສັ້ນ
ປະສາດ ຢູ່ສູນການແພດ ເວັກສເນີ ລັດ ໂອໄຮໂອ.
ຂັ້ນຕອນທີ່ທ່ານ ຊໍ ກຳລັງຈະເຮັດນັ້ນປະກອບມີໃຊ້ຄື້ນສຽງ. ຄື້ນອັລຕຣາຊາວ ຈະແນ
ເປົ້າໃສ່ ແລະ ເປີດຕົວກັ້ນເລືອດສະໝອງ, ເປັນຊັ້ນຄຸ້ມກັນທີ່ປ້ອງກັນສະໝອງຈາກ
ການຕິດເຊື້ອ. ແຕ່ ດຣ. ຄຣິສນາ ກ່າວວ່າ ຊັ້ນຄຸ້ມກັນດັ່ງກ່າວ ຍັງຈະເຮັດໃຫ້ມັນຍາກ
ທີ່ຈະປິ່ນປົວໂຣກ ກ່ຽວກັບ ປະສາດຄືໂຣກສະໝອງເສື່ອມ.
ດຣ. ຄຣິສນາ ກ່າວວ່າ “ການເປີດຕົວກັ້ນເລືອດສະໝອງ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາສາມາດ
ເຂົ້າເຖິງເນື້ອເຫຍື່ອສະໝອງໄດ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະ ສາມາດທີ່ຈະຂະຫຍາຍປະສິດທິພາບ
ແລະ ການດູດຊຶມຂອງການຮັກສາ.”
ທ່ານຊໍ ກັບພັນລະຍາຂອງລາວ, ທ່ານນາງ ຄິມ, ມີຄວາມຍິນດີທີ່ຈະລອງການ ປິ່ນປົວ
ແບບໃໝ່ ທີ່ອາດຊ່ວຍປົວໂຣກຄວາມຈຳເສື່ອມຂອງລາວ. ທ່ານນາງຄິມ ໄດ້ອະທິບາຍ
ປະຕິກິລິຍາຂອງສາມີ ພັນລະຍາສອງຄົນນັ້ນ ເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບໂທລະສັບ ທີ່ເຊື້ອ
ເຊີນໃຫ້ທ່ານ ຊໍ ເຂົ້າຮ່ວມການທົດລອງທາງແພດ.
ທ່ານນາງ ຄິມ ຊໍ ກ່າວວ່າ “ມັນມີການທົດລອງນີ້. ເຈົ້າສົນໃຈບໍ່? ແລະ ໂດຍທີ່ບໍ່ຮູ້ວ່າມັນ
ແມ່ນຫຍັງ, ພວກເຮົາໄດ້ເວົ້າວ່າ ສົນໃຈ, ແນ່ນອນ.”
ທ່ານ ຊໍ ໄດ້ກາຍເປັນນຶ່ງໃນຄົນໄຂ້ 10 ຄົນ ທີ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນການສຶກສາ. ການທົດ
ລອງຈະພິສູດຮູບພາບຈາກການສ່ອງໄຟຟ້າ MRI ເພື່ອແນເປົ້າໃສ່ພາກສ່ວນຂອງສະ
ໝອງທີ່ຮັບຜິດຊອບສຳລັບຄວາມຈຳ ແລະ ຄວາມຮູ້ຄວາມເຂົ້າໃຈ. ດຣ. ຄຣິສນາ ໄດ້
ອະທິບາຍວ່າ ນັ້ນແມ່ນບ່ອນທີ່ຄົນໄຂ້ ອາລໄຊເມີ ໄດ້ສ້າງໂປຣຕີນ ພິດ ເອີ້ນວ່າ
ອາມີລອຍ (Amyloid).
ດຣ. ຄຣິສນາ ໄດ້ກ່າວວ່າ “ການປ່ອຍ ອາມີລອຍ ລະດັບສູງ ຈະໄປຄູ່ກັບການສູນເສຍ
ການເຮັດວຽກໃນໂຣກ ອາລໄຊເມີ.”
ດຣ. ຄຣິສນາ ເວົ້າວ່າ ຂັ້ນຕອນນີ້ອາດເຮັດໃຫ້ລະບົບພູມປ້ອງກັນຂອງຄົນໄຂ້ເອງ
ກວາດລ້າງ ອາມີລອຍ ບາງຈຳນວນ.
ໃນຂັ້ນຕອນນີ້, ຈັງຫວະຄື້ນ ອັລຕຣາຊາວ ຈະເຮັດໃຫ້ຟອງຂະໜາດນ້ອຍຂະຫຍາຍ
ແລະ ຕິດກັບສະໝອງ.
ດຣ. ຄຣິສນາ ເວົ້າວ່າ “ການຂະຫຍາຍ ແລະ ຫຼຸດຂະໜາດຂອງຟອງຂະໜາດນ້ອຍ
ພວກນີ້ ຈະເປີດຕົວກັ້ນເລືອດສະໝອງຢ່າງບໍ່ຢຸດ.”
ຄົນໄຂ້ຈະຮູ້ສຶກຕົວໃນລະຫວ່າງການດຳເນີນການ.
ການເປີດຕົວກັ້ນ ມື້ໃດມື້ນຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ບັນດາແພດໝໍ ສາມາດປິ່ນປົວເຖິງຈຸດທີ່ເປັນ
ພະຍາດໂດຍກົງ.
ທ່ານນາງ ຄິມ ຊໍ ຮູ້ວ່າສາມີຂອງລາວ ອາດບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການປິ່ນປົວນີ້.
ທ່ານນາງ ຄິມ ຊໍ ກ່າວວ່າ “ພວກເຮົາຫວັງວ່າມັນຈະສາມາດຊ່ວຍລາວ, ແຕ່ພວກເຮົາ
ກໍຮູ້ວ່າມັນອາດຈະຊ່ວຍຄົນອື່ນໄດ້.
ທ່ານ ຊໍ ຖືກກວດພົບໂຣກສະໝອງເສື່ອມ ອາລໄຊເມີ ຕອນອາຍຸ 65 ປີ. ລາວດີໃຈທີ່
ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນຄົ້ນຄວ້າ ທີ່ອາດຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນໆ ຜູ້ທີ່ເປັນໂຣກ ອາລໄຊເມີ ໃນຂັ້ນ
ຕົ້ນ, ເຖິງແມ່ນວ່າມັນຈະບໍ່ຊ່ວຍຫຍັງລາວກໍຕາມ.
