ເມື່ອລັດຖະບານຂອງທ່ານໄບເດັນແລະສະພາສູງພັກເດໂມແຄຣັດ ໄດ້ເປີດເຜີຍ ອົງປະກອບກ່ຽວກັບຮ່າງກົດໝາຍ ການປ່ຽນແປງທາງສະພາບອາກາດໃນການສ້າງພື້ນຖານທີ່ດີກວ່ານັ້ນ, ກຸ່ມນັກສິ່ງແວດລ້ອມຢູ່ໃນສະຫະລັດ ແລະໃນທົ່ວໂລກຕ່າງກໍພາກັນດີໃຈ. ຂໍ້ສະເໜີການລົງທຶນຢູ່ 555 ຕື້ໂດລາ ໃນດ້ານພະລັງ ງານໝູນວຽນ ແລະຄວາມພະຍາຍາມອື່ນໆທີ່ເປັນມິດຕໍ່ສະພາບ ອາກາດ ອັນຈະເປັນການລົງທຶນຄັ້ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດ, ແລະມາພ້ອມກັບຄໍາໝັ້ນສັນຍາທີ່ອາເມຣິກາຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ນໍາທາງໄປສູ່ສິ່ງແວດລ້ອມທີ່ດີກວ່າໃນອະນາຄົດ.
ໃນວັນອາທິດທີ່ຜ່ານມາ, ບົດບາດໃນການເປັນຜູ້ນໍານັ້ນ ເບິ່ງຄືວ່າຈະຖືກຍາດແຍ່ງເອົາໄປໂດຍທັນທີທັນໃດ, ເມື່ອສະມາຊິກສະພາສູງ ໂຈ ແມນຊິນ ຈາກລັດເວີຈີເນຍຕາເວັນຕົກ ທີ່ສັງກັດພັກເດໂມແຄຣັດ ໄດ້ປະກາດວ່າ ທ່ານຈະບໍ່ສະໜັບສະໜຸນນະໂຍບາຍນີ້.
ທ່ານແມນຊິນ ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນມາດົນແລ້ວວ່າ ທ່ານບໍ່ເຫັນດີໃນອົງປະກອບ ບາງຢ່າງ ຂອງນະໂຍບາຍດັ່ງກ່າວ, ແຕ່ທ່ານກໍ່ໄດ້ມີການເຈລະຈາກັບສະມາຊິກຂອງພັກເດໂມແຄຣັດ ລວມເຖິງປະທານທທິບໍດີ ໄບເດັນ ໃນຊ່ວງບໍ່ເທົ່າໃດມື້ທີ່ຜ່ານມາ, ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງທໍານຽບຂາວ ຕ່າງກໍ່ສະແດງຄວາມບໍ່ພໍໃຈ ເປັນຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ການປະກາດດັ່ງກ່າວຂອງທ່ານແມນຊິນ, ເຊິ່ງທ່ານ ແມນຊິນ ໄດ້ປາ ກົດໂຕຜ່ານລາຍການໂທລະພາບ Sunday Morning, ໂດຍກ່າວວ່າ ການຖອນໂຕອອກຈາກການເປັນຜູ້ສະໜັບສະໜຸນຂອງທ່ານນັ້ນ ຖືເປັນການທໍລະຍົດຕໍ່ຄໍາໝັ້ນສັນຍາ ທີ່ທ່ານເຄີຍໃຫ້ກັບປະທານາທິບໍດີ.
ລັດເວີຈີເນຍ ຕາເວັນຕົກ ແມ່ນບ້ານເກີດຂອງ ທ່ານແມນຊິນ ໂດຍເພິ່ງພາອຸດສາຫະກໍາເຊື້ອໄຟທີ່ມາຈາກຊາກສັດແລະພືດດຶກດໍາບັນຢ່າງບໍ່ເປັນສັດສ່ວນສໍາລັບວຽກງານຕ່າງໆ ແລະພະລັງງານ. ເປົ້າໝາຍຫຼັກ ໃນອົງປະກອບດ້ານສະ ພາບອາກາດຂອງການດໍາເນີນງານທາງດ້ານພື້ນຖານທີ່ດີກວ່າ ຄືການສ້າງແຮງຈູງໃຈທາງດ້ານເສດຖະກິດສໍາລັບບັນດາບໍລິສັດພະລັງງານຂອງຊາວອາເມຣິກາ ໃນການຫັນປ່ຽນຈາກການນໍາໃຊ້ເຊື້ອໄຟທີ່ມາຈາກຊາກສັດ ແລະພືດດຶກດໍາບັນ.
ການໃຊ້ຈ່າຍມູນຄ່າ 555 ຕື້ໂດລາໃນຮ່າງກົດໝາຍນັ້ນ ຖືວ່າມີຄວາມສໍາຄັນເປັນຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ສະຫະລັດ ທີ່ຈະສາມາດບັນລຸວຽກງານລະດັບຊາດຕາມທີ່ໄດ້ກໍາໜົດໄວ້, ເຊິ່ງເປັນການຫຼຸດມົນລະພິດທີ່ສະຫະລັດໄດ້ໃຫ້ຄໍາໝັ້ນສັນຍາໄວ້ເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມຂໍ້ຕົກລົງສັນຍາສະພາບອາກາດປາຣີ ໃນຊ່ວງຕົ້ນປີນີ້. ຄໍາໝັ້ນສັນຍານັ້ນ ແມ່ນການຫຼຸດການປ່ອຍມົນລະພິດທັງໝົດລົງໃນລະດັບລະຫວ່າງ 50 ເປີ ເຊັນ ແລະ 52 ເປີເຊັນ ຂອງປີ 2005 ພາຍໃນປີ 2030.
