ນາງ ເຣໂຈລ (Rachel) ແວນ ເຮັດວຽກເປັນພະນັກງານຂາຍເຄື່ອງຢູ່ໃນອຸດສາຫະກຳ
ລົດຖີບ, ແຕ່ປີກາຍນີ້, ລາວໄດ້ລາອອກຈາກວຽກງານດັ່ງກ່າວເພື່ອຄົນສອນຂີ່ລົດຖີບ
ທີ່ມີໃບຢັ້ງຢືນ. ລາວໄດ້ກໍ່ຕັ້ງບໍລິສັດ Pedal Power Kids ເພື່ອສອນເດັກນ້ອຍ ກ່ຽວ
ກັບ ການສຶກສາດ້ານລົດຖີບ. ດັ່ງທີ່ນັກຂ່າວ ໄຟຊາ ແອລມາສຣີ ໄດ້ບອກພວກເຮົານັ້ນ,
ເປົ້າໝາຍຂອງນາງ ແວນ ກໍແມ່ນເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍມາຂີ່ລົດຖີບຫຼາຍຂຶ້ນ ເຊິ່ງ ພຸດທະ
ສອນ ຈະນຳລາຍລະອຽດມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ນາງ ເຮໂຈລ ແວນ ກ່າວວ່າ “ຂ້ອຍຈະຂີ່ໄປທາງນີ້ເດີ.”
ນາງ ເຣໂຈລ ແວນ ຍັງຈື່ໄດ້ ຕອນທີ່ລາວຂີ່ລົດຖີບເປັນ ຄັ້ງທຳອິດ. ມັນແມ່ນເວລາທີ່ວ່າ
“ຂ້ອຍສາມາດເຮັດໄດ້” ທີ່ມະຫັດສະຈັນຫຼາຍ.
ນາງ ເຣໂຈລ ກ່າວວ່າ “ເຈົ້າເຮັດໄດ້ແລ້ວ, ເຈົ້າເຮັດໄດ້ແລ້ວ.”
ຕອນນີ້, ວຽກງານຂອງລາວ ແມ່ນຊ່ວຍເຫລືອເດັກນ້ອຍຄົນອື່ນ ໃຫ້ມີປະສົບການແນວ
ນັ້ນ.
ນາງ ເຣໂຈລ ກ່າວວ່າ “ມັນຄົງຈະແມ່ນສິ່ງເພີ່ມຄວາມໝັ້ນໃຈທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. ມັນຈະເຮັດ
ໃຫ້ພວກເດັກນ້ອຍມີຄວາມຮູ້ສຶກ ກ່ຽວກັບ ຄວາມເປັນອິດສະຫຼະ ແລະ ການຄວບຄຸມ.”
ນາງ ເຣໂຈວ ເວົ້າວ່າ “ໝູ່ເອີຍ, ເຮົາຂີ່ລົດໄປທາງນີ້ຄ່ອຍໆເບິ່ງເນາະ.”
ກ່ອນຈະເລີ່ມຖີບລົດອອກໄປ, ຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມໂຄງການ Pedal Power Kid ແຕ່ລະຄົນ
ຈະໄດ້ໝວກກັນກະທົບ, ຊົບມືຄູ່ນຶ່ງ ແລະ ຮຽນຮູ້ວິທີບົວລະບັດຮັກສາລົດຖີບ.
ນາງ ເຣໂຈລ ກ່າວວ່າ “ມີໃຜຈື່ໄດ້ບໍ່ວ່າ ການກວດກາ A, B, C ແມ່ນຫຍັງ?”
ນັກຮຽນຕອບວ່າ “A ແມ່ນລົມ”
ນາງ ເຣໂຈວ ເວົ້າວ່າ “A ແມ່ນ ລົມ ຕີນລົດ, ພວກເຮົາຕ້ອງກວດລົມຕີນລົດ ກ່ອນທີ່
ພວກເຮົາຈະຂີ່.”
“ແຕ່ລຸ່ມ ຫາເທິງເລີຍ.”
B ໝາຍເຖິງການກວດເບິ່ງ ເບກ.
ນາງ ເຣໂຈລ ກ່າວວ່າ “ພວກເຮົາຢາກເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ເບກ ມັນເຮັດວຽກ ກ່ອນທີ່
ພວກເຮົາຈະຂີ່ລົດລົງຄ້ອຍ.”
ແລະ C ແມ່ນໂສ້ລົດ.
ນາງ ເຣໂຈລ ເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາຢາກຮັບປະກັນວ່າ ໂສ້ຂອງພວກເຮົາບໍ່ມີຂີ້ເຫຍື້ອຢູ່
ໃນ, ຄື, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ເດະ, ຄືໃບໄມ້ ຫຼື ສິ່ງອື່ນໆຈາກລະດູໜາວທີ່ຜ່ານມາ.”
ນາງ ແວນ ເຮັດວຽກກັບພວກເດັກນ້ອຍ ເພື່ອພັດທະນາທັກສະຫຼາຍຢ່າງ.
ນາງ ເຣໂຈລ ກ່າວວ່າ “ຈາກການຈຶ້ງຫາຖີບລົດ ເຖິງທັກສະອື່ນໆຄືການລ້ຽວ, ເລີ່ມຢຸດ
ແລະ ອື່ນໆ. ພວກເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າພຸ່ງອອກໄປດ້ວຍການຖີບລົດ ແລະ ເຮັດ
ໃຫ້ມັນເປັນສ່ວນນຶ່ງໃນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງເຂົາເຈົ້າ.”
ນາງ ເຣໂຈລ ເວົ້າວ່າ “ເອົ້າ ເລີ້ມໄດ້.ໃຊ້ກຳລັງແຮງໆ ດີຫຼາຍ.”
ທັງຈະໃຫ້ມ່ວນແລະປອດໄພ ພວກເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຈື່ກົດລະບຽບພື້ນຖານບາງຢ່າງ.
ນາງ ເຣໂຈລ ກ່າວວ່າ “ສິ່ງທີ່ສຳຄັນອັນນຶ່ງແມ່ນແມ່ນຕ້ອງມືນຕາດີໆ ແນມໄປທາງໜ້າ.
ພວກເດັກນ້ອບຫຼາຍຄົນດີ້ນຮົນກັບການແນມເບິ່ງພື້ນດິນ, ຊອກຫາອັນຢຽບຖີບລົດ,
ແຕ່ເຫັນໄດ້ຊັດວ່າ ມັນບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຫັນສິ່ງທີ່ກຳລັງເກີດຂຶ້ນຢູ່ອ້ອມແອ້ມເຂົາ
ເຈົ້າ. ວິທີທີ່ພວກເຮົາລ້ຽວລົດ ແທ້ຈິງແລ້ວແມ່ນດ້ວຍການອຽງໂຕ. ບາງເທື່ອຄົນຈະຄິດ
ວ່າ ເຈົ້າລ້ຽວລົດດ້ວຍການໃຊ້ເຂົາລົດຖີບ, ເຈົ້າຈະເຫັນພວກເດັກນ້ອຍບັງຄັບລົດແນວ
ນີ້ ແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະລົ້ມ.”
ນັບຕັ້ງແຕ່ໄດ້ເລີ່ມໂຄງການ Pedal Power Kids ປີກາຍນີ້ເປັນຕົ້ນມາ, ນາງ ເຣໂຈລ
ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍປະມານ 250 ຄົນໄດ້ກາຍເປັນນັກຂີ່ລົດຖີບ.
ນາງ ຈູເລຍ ໂຣລິງ, ຜູ້ເປັນແມ່ຂອງນັກຮຽນຄົນນຶ່ງເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາມັກອັນທີ່ວ່າເຂົາ
ເຈົ້າສາມາດອອກໄປນອກ ແລະ ຖີບລົບຖີບຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະ ບໍ່ແມ່ນຢູ່ໃນບ້ານໝົດ
ມື້. ເຂົາເຈົ້າສາມາດຖີບມັນໄດ້ຢ່າງປອດໄພ ແລະ ເຂົາເຈົ້າຮູ້ວິທີທີ່ຈະໄປທົ່ວຊຸມຊົນ.”
ນາງ ຟີໂອນາ ນັກຖີບລົດຄົນນຶ່ງເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າ ຂ້ອຍຢາກຖີບໄວເທົ່າທີ່ຂ້ອຍ
ຈະຖີບໄດ້.”
ນາງ ເຣໂຈລ ເວົ້າວ່າຄວາມມ່ວນຊື່ນແມ່ນສຳຄັນ ໃນການທີ່ຈະນຳເອົາເດັກນ້ອຍພວກ
ນີ້ມາຫຼິ້ນກິລາ ທີ່ມັນຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຫ້າວຫັນຕະຫຼອດຊີວິດ.
ນາງ ເຣໂຈລ ເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາຄົງຈະບໍ່ຫຼິ້ນກິລາ ລາຄຣັອສ ຕອນເຮົາມີອາຍຸ 75 ຫຼື
80 ປີ, ແຕ່ແນ່ນອນພວກເຮົາສາມາດຖີບລົດໄດ້.”
ນາງ ເຣໂຈລ ເວົ້າວ່າ ພວກເຮົາເບິ່ງທາງສອງຟາກ, ບໍ່ມີລົດຢູ່ຫົນທາງແມ່ນບໍ່? ບໍ່ ບໍ່ມີ.
