ລະບົບການໃຫ້ບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກຂອງລັດຖະບານລາວ ບໍ່ສາມາດຕອບ
ສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂັ້ນພື້ນຖານຂອງແມ່ໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ ໂດນຈະຕ້ອງຍົກລະດັບ
ສຸກສາລາຫຼາຍກວ່າ 1 ພັນແຫ່ງ ຊົງຣິດ ໂພນເງິນ ມີລາຍງານຈາກບາງກອກ.
ທ່ານຝຸ່ນຄຳ ລັດຕະນະວົງ ຮອງຫົວໜ້າກົມແຜນການແລະການຮ່ວມມື ກະຊວງສາທາ
ລະນະສຸກ ຍອມຮັບວ່າລະບົບການໃຫ້ບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກຂອງລັດຖະບານ
ລາວໃນປັດຈຸບັນ ບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂັ້ນພື້ນຖານຂອງແມ່ຍິງລາວ
ທີ່ຖືພາໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ ໂດຍສະເພາະກໍແມ່ນຂໍ້ຈຳກັດທາງດ້ານບຸກຄະລາກອນ
ແລະເຄື່ອງມືທາງການແພດ ສຳຫຼັບໃຫ້ການຊ່ອຍເຫຼືອໃນການເກີດລູກ ຂອງແມ່ຍິງ
ລາວນັ້ນ ຖືເປັນບັນຫາທີ່ຫຍຸ້ງຍາກທີ່ສຸດ.
ພາຍໃຕ້ສະພາບການດັ່ງກ່າວນີ້ ຍັງເຮັດໃຫ້ລາວເປັນປະເທດທີ່ມີອັດຕາການເສຍຊີວິດ
ຂອງແມ່ຍິງລາວ ໃນຂະນະທີ່ເກີດລູກ ແລະການເສຍຊີວິດຂອງເດັກເກີດໃໝ່ ຍັງມີ
ອັດຕາສະເລ່ຍສູງທີ່ສຸດໃນອາຊຽນ ສ່ວນທາງການຫຼຸດຜ່ອນບັນຫານີ້ ກໍດ້ວຍການພັດ
ທະນາເພື່ອຍົກລະດັບຄຸນນະພາບການໃຫ້ບໍລິການຂອງໂຮງໝໍແລະສຸກສາລາຫຼາຍ
ກວ່າ 1 ພັນ ແຫ່ງ ໃຫ້ໄດ້ມາດຕະຖານດັ່ງທີ່ທ່ານຝຸ່ນຄຳ ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າ: “ຍົກລະ
ດັບໂຮງໝໍໃຫຍ່ ໃຫ້ເປັນໂຮງໝໍພາກ ຕົວຢ່າງວ່າ ຫຼວງພະບາງ ສະຫວັນນະເຂດ
ຈຳປາສັກ ອຸດົມໄຊນີ້ ໃຫ້ມັນໄດ້ມາດຕະຖານແທ້ໆເນາະ.”
ທາງດ້ານອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອການພັດທະນາ (UNDP) ປະເມີນວ່າການ
ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນການພັດທະນາເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໃນປີ 2011-2015 ລັດຖະ
ບານລາວບໍ່ສາມາດບັນລຸເປົ້າໝາຍສະຫັດສະວັດຂອງການພັດທະນາໃນດ້ານ ຄືເດັກ
ອາຍຸຕ່ຳກວ່າ 5 ປີ ຍັງມີສ່ວນສູງຕ່ຳກວ່າເກນ ເຖິງ 38 ເປີເຊັນ ສ່ວນເດັກທີ່ມີນ້ຳໜັກ
ຕ່ຳກວ່າເກນ ກໍຍັງມີອັດຕາສະເລ່ຍເຖິງ 27 ເປີເຊັນ ໃນຂະນະທີ່ອັດຕາການເຂົ້າຮຽນ
ແລະຮຽນຈົບຊັ້ນປະຖົມປີທີ 5 ກໍເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງຊັກຊ້າ ອັດຕາການຕາຍຂອງເດັກອາຍຸຕ່ຳ
ກວ່າ 1 ປີ ຍັງສູງເຖິງ 45 ຄົນຕໍ່ 1 ພັນ ຄົນ ອັດຕາການຕາຍຂອງແມ່ຍິງໃນຂະນະຖືພາ
ກໍຍັງສູງເຖິງ 197 ຄົນ ຕໍ່ 1 ແສນຄົນ ສ່ວນແມ່ນຍິງທີ່ເກີດລູກ ໂດຍໄດ້ຮັບການຊ່ອຍ
ເຫຼືອຈາກແພດ ຫຼືພະຍາບານ ກໍຄຶດເປັນ ອັດຕາສະເລ່ຍເຖິງ 53.9 ເປີເຊັນ ເທົ່ານັ້ນ.
ທາງດ້ານກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ກໍລາຍງານວ່າການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເປົ້າໝາຍ
ສະຫັດສະວັດການພັດທະນາທາງດ້ານສາທາລະນະສຸກ ໃນລາວ ຍັງມີບັນຫາທ້າ
ທາຍໃນຫຼາຍດ້ານທີ່ເປັນອຸບປະສັກຕໍ່ການພັດທະນາຄຸນນະພາບໃຫ້ບໍລິການ
ແກ່ປະຊາຊົນໃຫ້ໄດ້ມາດຕະຖານດຽວກັນກັບບັນດາປະເທດ ທີ່ເປັນສະມາຊິກ
ໃນກຸ່ມອາຊຽນດ້ວຍກັນ.
ຕົວຢ່າງກໍຄືບັນຫາການຂາດສານອາຫານຂອງເດັກນ້ອຍອາຍຸຕ່ຳກວ່າ 5 ປີ ກໍເປັນ
ສາເຫດທີ່ເຮັດໃຫ້ການຫຼຸດຈຳນວນເດັກນ້ອຍທີ່ຕົວເຕີ້ຍສາມາດດຳເນີນການ
ໄດ້ຢ່າງຊັກຊ້າກໍຄືສາມາດຫຼຸດໄດ້ຈາກ ອັດຕາສະເລ່ຍເຖິງ 40 ເປີເຊັນ ໃນປີ 2006
ມາເປັນ 38 ເປີເຊັນ ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ໝາຍຄວາມວ່າຫຼຸດລົງພຽງ 2 ເປີເຊັນ ເທົ່ານັ້ນ
ໃນໄລຍະ 10 ປີທີ່ຜ່ານມາ.
ສ່ວນເດັກນ້ອຍອາຍຸຕ່ຳກວ່າ 5 ປີ ທີ່ມີນ້ຳໜັກຕ່ຳກວ່າເກນ ກໍຍັງສູງເຖິງ32 ເປີເຊັນ
ຂະນະທີ່ ເປົ້າໝາຍສະຫັດສະວັດ ໄດ້ວາງເອົາໄວ້ທີ່ອັດຕາສະເລ່ຍບໍ່ເກີນ 22 ເປີເຊັນ
ຂອງຈຳນວນເດັກນ້ອຍທີ່ອາຍຸຕ່ຳ ກວ່າ 5 ປີ ໃນທົ່ວປະເທດ ຈຶ່ງເປັນອີກບັນຫານຶ່ງທີ່
ບໍ່ສາມາດບັນລຸເປົ້່າໝາຍໄດ້ຢ່າງແທ້ຈິງ.
ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ທ່ານບຸນຍັງ ວໍລະຈິດ ປະທານປະເທດ ໄດ້ສະແດງຄວາມເຊື່ອໝັ້ນວ່າ
ການຂະຫຍາຍຕົວທາງເສດຖະກິດໃນອັດຕາສະເລ່ຍ ບໍ່ຫຼຸດ 7 ເປີເຊັນ ຕໍ່ປີ ທີ່ເຮັດໃຫ້
ຍອດຜະລິດພັນຮວມພາຍໃນ(GDP) ສະເລ່ຍເປັນລາຍໄດ້ຂອງປະຊາກອນລາວທີ່
ລະດັບ 2 ພັນ 408 ຕໍ່ຄົນ ແລະອັດຕາຄວາມຍາກຈົນ ກໍຫຼຸດລົງເຫຼືອພຽງ 6.59 ເປີເຊັນ
ຂອງຕົວເຮືອນທັງໝົດດ້ວຍນັ້ນ ກໍຄືພື້ນຖານອັນສຳຄັນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ລາວຫຼຸດຜ່ອນ
ຈາກສະພາບດ້ອຍພັດທະນາໄດ້ໃນປີ 2020 ແລະກ້າວໄປສູ່ການເປັນປະເທດກຳລັງ
ພັດທະນາທີ່ປະຊາຊົນມີລາຍໄດ້ລະດັບກາງຂຶ້ນໄປຫາສູງໄດ້ຕາມເປົ້າໝາຍໃນປີ 2030
ຕໍ່ໄປ.
