ບັນດາຜູ້ຕາງໜ້າຈາກປະເທດຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງ
ໃຕ້ ທີ່ເປັນພາຄີໃນຄະນະກໍາມາທິການແມ່ນໍ້າຂອງສາກົນ ຫຼື
MRC ໄດ້ໄປປະຊຸມ ກັນຢູ່ທີ່ລາວໃນອາທິດແລ້ວນີ້ ເພື່ອປຶກສາ
ຫາລືກັນກ່ຽວກັບໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆຕາມລໍາແມ່ນໍ້າຂອງ.
ບັນຫາສໍາຄັນອັນນຶ່ງສໍາລັບຄະນະກໍາມາທິການ MRC ກໍຄືການ
ຊັ່ງຊາຕີລາຄາກ່ຽວກັບເຂື່ອນໄຟຟ້ານໍ້າຕົກ ໄຊຍະບູລີ ທີ່ລາວ
ກໍາລັງຈະວາງ ທີ່ບັນດານັກອະນຸລັກສະພາບແວດລ້ອມພາກັນ
ເປັນຫ່ວງວ່າ ມັນອາດທໍາລາຍລະບົບນິເວດວິທະຍາຢູ່ຕອນລຸ່ມ
ຂອງແມ່ນໍ້າຂອງໄດ້ບ່ອນທີ່ປະຊາຊົນຫຼາຍລ້ານຄົນເພິ່ງພາອາ
ໄສໃນການດໍາລົງຊີວິດຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ
Gabrielle Paluch ມີລາຍງານກ່ຽວກັບການອະພິປາຍກັນ
ເລື້ອງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ຊຶ່ງທອງປານຈະ ນໍາມາສະເໜີທ່ານ.
ໃນລະຫວ່າງການເຈລະຈາກັນເມື່ອອາທິດແລ້ວນີ້ ຄະນະຜູ້ແທນຈາກ ຫວຽດນາມ ແລະກໍາປູເຈຍ ໄດ້ສະແດງການຄັດຄ້ານຕໍ່ວິທີການທີ່ລາວດໍາເນີນຂັ້ນຕອນການປຶກສາຫາລືໃນເລຶ່ອງນີ້ ກ່ອນຈະເລີ່ມການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ຊຶ່ງຈະເປັນເຂື່ອນແຫ່ງທໍາອິດທີ່ຈະສ້າງຂຶ້ນມາ
ຂວາງກະແສນໍ້າຂອງແມ່ນໍ້າຂອງຕອນລຸ່ມ.
ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ຈາກປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ ບໍ່ຍອມໃຫ້ຄວາມຄິດເຫັນຢ່າງເປັນທາງການ ແຕ່ພວກອື່ນໆທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນກອງປະຊຸມເວົ້າວ່າ ຫວຽດນາມໄດ້ຂໍຮ້ອງໃຫ້ໂຈະໄວ້ຊົ່ວຄາວເປັນເວລາ 10 ປີ ການຕັດສິນໃຈໃດໆກ່ຽວກັບ ການສ້າງເຂື່ອນຕັນເສ້ນທາງໄຫລຂອງແມ່ນໍ້າ
ຂອງນັ້ນ ໂດຍກ່າວວ່າທາງການຍັງບໍ່ໄດ້ທໍາການສຶກສາ ລາຍລະອຽດຢ່າງພຽງພໍເຖິງຜົນ
ກະທົບຂອງເຂື່ອນ ຕໍ່ວິຖີຊີວິດຂອງປະຊາຊົນທີ່ອາໃສຢູ່ຕອນລຸ່ມຂອງແມ່ນໍ້າຂອງ.
ການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ໄດ້ປະກາດອອກໄປຢ່າງເປັນທາງການເມື່ອເດືອນພະຈິກ ປີ
ຜ່ານມາ ຄືດົນກ່ວານຶ່ງປີ ຫລັງຈາກທີ່ການກໍ່ສ້າງຕົວຈິງໄດ້ເລີ່ມຂຶ້ນ ໂດຍປາດສະຈາກຄວາມເຫັນພ້ອມກັນຢ່າງເປັນເອກະສັນຂອງບັນດາປະເທດສະມາຊິກ MRC ອັນເປັນການລະເມີດ
ຕໍ່ສັນຍາກ່ຽວກັບແມ່ນໍ້າຂອງ ທີ່ເຊັນກັນເມື່ອປີ 1995.
ທ່ານນາງ ປ່ຽນພອນ ດິຖີ ເປັນຜູ້ປະສານງານດ້ານການປຸກລະດົມ ປະຈໍາປະເທດໄທ ຂອງອົງການແມ່ນໍ້າສາກົນ International Rivers ຫລື IR ຊຶ່ງເປັນອົງການທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະ ບານ ທີ່ຕິດຕາມເບິ່ງແມ່ນໍ້າຂອງ.
ທ່ານນາງ ປ່ຽນພອນ ເວົ້າວ່າ: “ຄວາມເປັນຫ່ວງທີ່ບັນດາປະເທດສະມາຊິກໄດ້
ຍົກຂຶ້ນມານັ້ນ ກໍ່ບໍ່ໄດ້ເອົາໄປສຶກສາ ພິຈາລະນາກັນຢ່າງຖີ່ຖ້ວນຮອບດ້ານ.
ນອກນີ້ແລ້ວ ກໍຍັງເປັນການສໍາຄັນທີ່ຈະຕ້ອງຮັບຮູ້ຄວາມເປັນຫ່ວງຕໍ່ທີ່ຍົກ
ຂຶ້ນມາ ໂດຍປະຊາຄົມຕ່າງໆທີ່ຖືກກະທົບ ຄືປະຊາຊົນ 60 ລ້ານຄົນໃນທັງ
ໝົດສີ່ປະເທດ (ລາວ ໄທ ຫວຽດນາມແລະກໍາປູເຈຍນັ້ນ). ມັນບໍ່ແມ່ນກະທົບ
ຕໍ່ຊີວິດຂອງບໍ່ເທົ່າໃດຄົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ມັນກະທົບຕໍ່ 60 ລ້ານຄົນ ແລະໃນໂອ
ກາດນີ້ ພວກເຮົາຂໍຊົມເຊີຍກໍາປູເຈຍແລະຫວຽດນາມ ທີ່ຍຶດໝັ້ນໃນຄວາມ
ຮັບຜິດຊອບຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ ຕໍ່ສັນຍາວ່າດ້ວຍແມ່ນໍ້າຂອງ ສະບັບປີ
1995 ນັ້ນ.”
ເຖິງແມ່ນວ່າ ລັດຖະບານລາວໄດ້ມີແຜນການອັນໃຫຍ່ໂຕ ເພື່ອພັດທະນາຕົນເອງໃຫ້
ກາຍເປັນໝໍ້ໄຟຂອງເອເຊຍ ແລະກະແສໄຟຟ້າທີ່ຈະຜະລິດໂດຍເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ມູນຄ່າ 3.500 ລ້ານໂດລານີ້ ຈະສ້າງລາຍໄດ້ອັນສໍາຄັນທີ່ສຸດ ໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດທີ່ມີມູນຄ່າຜະລິດຕະພັນລວມພາຍໃນ ປະມານ 8 ພັນລ້ານໂດລາ ຕໍ່ປີນັ້ນກໍຕາມ ແຕ່ບັນດານັກອະນຸລັກສະພາບແວດລ້ອມກໍເປັນຫ່ວງວ່າ ໂຄງການເຂື່ອນໄຊຍະບູລີອາດສ້າງໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ຊີວິດ ແລະ
ວິຖີຊີວິດຂອງພວກປະຊາຄົມຕ່າງໆໃນເຂດຕອນລຸ່ມຂອງແມ່ນໍ້າຂອງນັ້ນ.
ອົງການແມ່ນໍ້າສາກົນຫລື IR ປະເມີນວ່າ ທາດໂປຣຕີນສູງເຖິງ 70 ເປີເຊັນ ທີ່ບໍລິໂພກໂດຍຊາວກໍາປູເຈຍນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກແມ່ນໍ້າຂອງ.
ທ່ານ ໄກຣສັກ ຊຸນຫະວັນ ອະດີດສະມາຊິກສະພາແຫ່ງຊາດໄທ ເຊື່ອວ່າ ຄວາມຮັບຜິດ ຊອບສໍາລັບການເລັ່ງລົງມືກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີດັ່ງກ່າວແມ່ນນອນຢູ່ກັບບັນດາບໍລິສັດຂອງໄທ ທີ່ໄດ້ເລືອກທີ່ຈະບໍ່ເອົາຫົວຊາຕໍ່ ຜົນກະທົບທາງສັງຄົມຂອງການລົງທຶນຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ.
ທ່ານ ໄກຣສັກ ກ່າວວ່າ: “ໂຄງການເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ແມ່ນເປັນເຂື່ອນທີ່ລ້ວນ
ແລ້ວແຕ່ຄົນໄທ ແລະທະນາຄານໄທເປັນຜູ້ລົງທຶນ ພ້ອມກັບການກໍ່ສ້າງກໍ
ແມ່ນເຮັດ ໂດຍບໍລິສັດໄທ ແລະຜົນປະໂຫຍດກໍແມ່ນຂອງບໍລິສັດໄທ. ມັນ
ຈະເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບໄພພິບັດທາງສັງຄົມຢ່າງຮຸນແຮງ. ປະຊາຊົນຫຼາຍ
ໝື່ນຄົນໄດ້ຖືກຍ້າຍຖິ່ນຢູ່ອາໃສ ແລະກໍບໍ່ມີຜູ້ຕາງໜ້າໄປຮ້ອງຮຽນຄວາມ
ຈົ່ມທຸກແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.”
ເຖິງແມ່ນ ຈະປະຕິເສດບໍ່ໄດ້ຕໍ່ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການກະແສໄຟຟ້າຂອງໄທ ແລະຜົນປະໂຫຍດອັນມາກມາຍມະຫາສານຕໍ່ເສດຖະກິດ ຈາກເຂື່ອນດັ່ງກ່າວນັ້ນກໍຈິງຢູ່ ແຕ່ບັນດານັກເຂື່ອນໄຫວເຊື່ອວ່າມັນຍັງບໍ່ສາຍເກີນໄປທີ່ຈະຢຸດໂຄງການດັ່ງກ່າວນີ້.
Mark Goichot ທີ່ເຮັດວຽກໃຫ້ ກອງທຶນສັດແລະພືດປ່າໂລກ ກ່ຽວກັບໂຄງການເຂື່ອນໄຟ
ຟ້ານໍ້າຕົກທີ່ຍືນຍົງຖາວອນໃນລາວນັ້ນ ເວົ້າວ່າ ລັດຖະ ບານລາວອາດຈະຍັງບໍ່ຮູ້ຢ່າງເຕັມສ່ວນເລີຍເຖິງຜົນກະທົບທີ່ເຂື່ອນດັ່ງກ່າວ ຈະສາມາດມີຕໍ່ ລະບົບນິເວດວິທະຍາຂອງຕົນແລະຕໍ່ປະເທດເພື່ອນບ້ານ ແຕ່ວ່າ ລັດຖະບານຫວຽດນາມແລະກໍາປູເຈຍ ກໍໄດ້ທໍາການຮຽກຮ້ອງ
ທີ່ບໍ່ສາມາດປະຕິເສດໄດ້.
ທ່ານ Goichot ເວົ້າວ່າ “ແມ່ນຢູ່ ເວົ້າໃນທາງຫຼັກການແລ້ວ ມັນກໍຍາກທີ່ບໍ່
ປະຕິບັດ ຕາມຄໍາແນະນໍາທີ່ເຂັ້ມແຂງອັນນີ້ ແຕ່ໂຄງການນີ້ກໍຈະດໍາເນີນ
ຕໍ່ໄປ ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າ ຜົນການສຶກສາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຜົນກະທົບ
ນັ້ນແມ່ນໃຫຍ່ຫລວງທີ່ສຸດ. ພວກເຮົາບໍ່ຄິດວ່າ ມັນຈະສາຍເກີນໄປທີ່ຈະ
ຢຸດໂຄງການດັ່ງກ່າວນີ້. ຄວາມເປັນຫ່ວງກໍາລັງເພີ່ມທະວີຂຶ້ນແລະການ
ຄັດຄ້ານກໍຍັງແຂງຂັນຢູ່ຢ່າງບໍ່ລົດລະ ສະນັ້ນມັນຈະຍາກຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ
ທີ່ຈະຫາເຫດຜົນ ມາເປັນຂໍ້ອ້າງໄດ້.”
ບັນດາຜູ້ແທນຈາກປະເທດໃຫ້ການບໍລິຈາກຊ່ວຍເຫລືອ ແລະສະມາຊິກຂອງຄະນະກໍາມາ
ທິການແມ່ນໍ້າຂອງສາກົນ ຫຼື MRC ໄດ້ໄປຍັງບ່ອນກໍ່ ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີເມື່ອວັນສຸກຜ່ານມາ ເພື່ອກວດກາເບິ່ງຄວາມກ້າວໜ້າ. ຄະນະກໍາມາທິການ MRC ເຄີຍໄດ້ຖືກໂຈມຕີຢ່າງ
ໃຫຍ່ມາແລ້ວໃນອະດີດວ່າ ບໍ່ມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານລາວປະຕິບັດຕາມ
ຄໍາແນະນໍາຂອງ MRC ໄດ້.
ໃຕ້ ທີ່ເປັນພາຄີໃນຄະນະກໍາມາທິການແມ່ນໍ້າຂອງສາກົນ ຫຼື
MRC ໄດ້ໄປປະຊຸມ ກັນຢູ່ທີ່ລາວໃນອາທິດແລ້ວນີ້ ເພື່ອປຶກສາ
ຫາລືກັນກ່ຽວກັບໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆຕາມລໍາແມ່ນໍ້າຂອງ.
ບັນຫາສໍາຄັນອັນນຶ່ງສໍາລັບຄະນະກໍາມາທິການ MRC ກໍຄືການ
ຊັ່ງຊາຕີລາຄາກ່ຽວກັບເຂື່ອນໄຟຟ້ານໍ້າຕົກ ໄຊຍະບູລີ ທີ່ລາວ
ກໍາລັງຈະວາງ ທີ່ບັນດານັກອະນຸລັກສະພາບແວດລ້ອມພາກັນ
ເປັນຫ່ວງວ່າ ມັນອາດທໍາລາຍລະບົບນິເວດວິທະຍາຢູ່ຕອນລຸ່ມ
ຂອງແມ່ນໍ້າຂອງໄດ້ບ່ອນທີ່ປະຊາຊົນຫຼາຍລ້ານຄົນເພິ່ງພາອາ
ໄສໃນການດໍາລົງຊີວິດຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ
Gabrielle Paluch ມີລາຍງານກ່ຽວກັບການອະພິປາຍກັນ
ເລື້ອງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ຊຶ່ງທອງປານຈະ ນໍາມາສະເໜີທ່ານ.
ໃນລະຫວ່າງການເຈລະຈາກັນເມື່ອອາທິດແລ້ວນີ້ ຄະນະຜູ້ແທນຈາກ ຫວຽດນາມ ແລະກໍາປູເຈຍ ໄດ້ສະແດງການຄັດຄ້ານຕໍ່ວິທີການທີ່ລາວດໍາເນີນຂັ້ນຕອນການປຶກສາຫາລືໃນເລຶ່ອງນີ້ ກ່ອນຈະເລີ່ມການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ຊຶ່ງຈະເປັນເຂື່ອນແຫ່ງທໍາອິດທີ່ຈະສ້າງຂຶ້ນມາ
ຂວາງກະແສນໍ້າຂອງແມ່ນໍ້າຂອງຕອນລຸ່ມ.
ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ຈາກປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ ບໍ່ຍອມໃຫ້ຄວາມຄິດເຫັນຢ່າງເປັນທາງການ ແຕ່ພວກອື່ນໆທີ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນກອງປະຊຸມເວົ້າວ່າ ຫວຽດນາມໄດ້ຂໍຮ້ອງໃຫ້ໂຈະໄວ້ຊົ່ວຄາວເປັນເວລາ 10 ປີ ການຕັດສິນໃຈໃດໆກ່ຽວກັບ ການສ້າງເຂື່ອນຕັນເສ້ນທາງໄຫລຂອງແມ່ນໍ້າ
ຂອງນັ້ນ ໂດຍກ່າວວ່າທາງການຍັງບໍ່ໄດ້ທໍາການສຶກສາ ລາຍລະອຽດຢ່າງພຽງພໍເຖິງຜົນ
ກະທົບຂອງເຂື່ອນ ຕໍ່ວິຖີຊີວິດຂອງປະຊາຊົນທີ່ອາໃສຢູ່ຕອນລຸ່ມຂອງແມ່ນໍ້າຂອງ.
ການກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ໄດ້ປະກາດອອກໄປຢ່າງເປັນທາງການເມື່ອເດືອນພະຈິກ ປີ
ຜ່ານມາ ຄືດົນກ່ວານຶ່ງປີ ຫລັງຈາກທີ່ການກໍ່ສ້າງຕົວຈິງໄດ້ເລີ່ມຂຶ້ນ ໂດຍປາດສະຈາກຄວາມເຫັນພ້ອມກັນຢ່າງເປັນເອກະສັນຂອງບັນດາປະເທດສະມາຊິກ MRC ອັນເປັນການລະເມີດ
ຕໍ່ສັນຍາກ່ຽວກັບແມ່ນໍ້າຂອງ ທີ່ເຊັນກັນເມື່ອປີ 1995.
ທ່ານນາງ ປ່ຽນພອນ ດິຖີ ເປັນຜູ້ປະສານງານດ້ານການປຸກລະດົມ ປະຈໍາປະເທດໄທ ຂອງອົງການແມ່ນໍ້າສາກົນ International Rivers ຫລື IR ຊຶ່ງເປັນອົງການທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະ ບານ ທີ່ຕິດຕາມເບິ່ງແມ່ນໍ້າຂອງ.
ທ່ານນາງ ປ່ຽນພອນ ເວົ້າວ່າ: “ຄວາມເປັນຫ່ວງທີ່ບັນດາປະເທດສະມາຊິກໄດ້
ຍົກຂຶ້ນມານັ້ນ ກໍ່ບໍ່ໄດ້ເອົາໄປສຶກສາ ພິຈາລະນາກັນຢ່າງຖີ່ຖ້ວນຮອບດ້ານ.
ນອກນີ້ແລ້ວ ກໍຍັງເປັນການສໍາຄັນທີ່ຈະຕ້ອງຮັບຮູ້ຄວາມເປັນຫ່ວງຕໍ່ທີ່ຍົກ
ຂຶ້ນມາ ໂດຍປະຊາຄົມຕ່າງໆທີ່ຖືກກະທົບ ຄືປະຊາຊົນ 60 ລ້ານຄົນໃນທັງ
ໝົດສີ່ປະເທດ (ລາວ ໄທ ຫວຽດນາມແລະກໍາປູເຈຍນັ້ນ). ມັນບໍ່ແມ່ນກະທົບ
ຕໍ່ຊີວິດຂອງບໍ່ເທົ່າໃດຄົນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ມັນກະທົບຕໍ່ 60 ລ້ານຄົນ ແລະໃນໂອ
ກາດນີ້ ພວກເຮົາຂໍຊົມເຊີຍກໍາປູເຈຍແລະຫວຽດນາມ ທີ່ຍຶດໝັ້ນໃນຄວາມ
ຮັບຜິດຊອບຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ ຕໍ່ສັນຍາວ່າດ້ວຍແມ່ນໍ້າຂອງ ສະບັບປີ
1995 ນັ້ນ.”
ເຖິງແມ່ນວ່າ ລັດຖະບານລາວໄດ້ມີແຜນການອັນໃຫຍ່ໂຕ ເພື່ອພັດທະນາຕົນເອງໃຫ້
ກາຍເປັນໝໍ້ໄຟຂອງເອເຊຍ ແລະກະແສໄຟຟ້າທີ່ຈະຜະລິດໂດຍເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ມູນຄ່າ 3.500 ລ້ານໂດລານີ້ ຈະສ້າງລາຍໄດ້ອັນສໍາຄັນທີ່ສຸດ ໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດທີ່ມີມູນຄ່າຜະລິດຕະພັນລວມພາຍໃນ ປະມານ 8 ພັນລ້ານໂດລາ ຕໍ່ປີນັ້ນກໍຕາມ ແຕ່ບັນດານັກອະນຸລັກສະພາບແວດລ້ອມກໍເປັນຫ່ວງວ່າ ໂຄງການເຂື່ອນໄຊຍະບູລີອາດສ້າງໄພຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ຊີວິດ ແລະ
ວິຖີຊີວິດຂອງພວກປະຊາຄົມຕ່າງໆໃນເຂດຕອນລຸ່ມຂອງແມ່ນໍ້າຂອງນັ້ນ.
ອົງການແມ່ນໍ້າສາກົນຫລື IR ປະເມີນວ່າ ທາດໂປຣຕີນສູງເຖິງ 70 ເປີເຊັນ ທີ່ບໍລິໂພກໂດຍຊາວກໍາປູເຈຍນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກແມ່ນໍ້າຂອງ.
ທ່ານ ໄກຣສັກ ຊຸນຫະວັນ ອະດີດສະມາຊິກສະພາແຫ່ງຊາດໄທ ເຊື່ອວ່າ ຄວາມຮັບຜິດ ຊອບສໍາລັບການເລັ່ງລົງມືກໍ່ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີດັ່ງກ່າວແມ່ນນອນຢູ່ກັບບັນດາບໍລິສັດຂອງໄທ ທີ່ໄດ້ເລືອກທີ່ຈະບໍ່ເອົາຫົວຊາຕໍ່ ຜົນກະທົບທາງສັງຄົມຂອງການລົງທຶນຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ.
ທ່ານ ໄກຣສັກ ກ່າວວ່າ: “ໂຄງການເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ແມ່ນເປັນເຂື່ອນທີ່ລ້ວນ
ແລ້ວແຕ່ຄົນໄທ ແລະທະນາຄານໄທເປັນຜູ້ລົງທຶນ ພ້ອມກັບການກໍ່ສ້າງກໍ
ແມ່ນເຮັດ ໂດຍບໍລິສັດໄທ ແລະຜົນປະໂຫຍດກໍແມ່ນຂອງບໍລິສັດໄທ. ມັນ
ຈະເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບໄພພິບັດທາງສັງຄົມຢ່າງຮຸນແຮງ. ປະຊາຊົນຫຼາຍ
ໝື່ນຄົນໄດ້ຖືກຍ້າຍຖິ່ນຢູ່ອາໃສ ແລະກໍບໍ່ມີຜູ້ຕາງໜ້າໄປຮ້ອງຮຽນຄວາມ
ຈົ່ມທຸກແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.”
ເຖິງແມ່ນ ຈະປະຕິເສດບໍ່ໄດ້ຕໍ່ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການກະແສໄຟຟ້າຂອງໄທ ແລະຜົນປະໂຫຍດອັນມາກມາຍມະຫາສານຕໍ່ເສດຖະກິດ ຈາກເຂື່ອນດັ່ງກ່າວນັ້ນກໍຈິງຢູ່ ແຕ່ບັນດານັກເຂື່ອນໄຫວເຊື່ອວ່າມັນຍັງບໍ່ສາຍເກີນໄປທີ່ຈະຢຸດໂຄງການດັ່ງກ່າວນີ້.
Mark Goichot ທີ່ເຮັດວຽກໃຫ້ ກອງທຶນສັດແລະພືດປ່າໂລກ ກ່ຽວກັບໂຄງການເຂື່ອນໄຟ
ຟ້ານໍ້າຕົກທີ່ຍືນຍົງຖາວອນໃນລາວນັ້ນ ເວົ້າວ່າ ລັດຖະ ບານລາວອາດຈະຍັງບໍ່ຮູ້ຢ່າງເຕັມສ່ວນເລີຍເຖິງຜົນກະທົບທີ່ເຂື່ອນດັ່ງກ່າວ ຈະສາມາດມີຕໍ່ ລະບົບນິເວດວິທະຍາຂອງຕົນແລະຕໍ່ປະເທດເພື່ອນບ້ານ ແຕ່ວ່າ ລັດຖະບານຫວຽດນາມແລະກໍາປູເຈຍ ກໍໄດ້ທໍາການຮຽກຮ້ອງ
ທີ່ບໍ່ສາມາດປະຕິເສດໄດ້.
ທ່ານ Goichot ເວົ້າວ່າ “ແມ່ນຢູ່ ເວົ້າໃນທາງຫຼັກການແລ້ວ ມັນກໍຍາກທີ່ບໍ່
ປະຕິບັດ ຕາມຄໍາແນະນໍາທີ່ເຂັ້ມແຂງອັນນີ້ ແຕ່ໂຄງການນີ້ກໍຈະດໍາເນີນ
ຕໍ່ໄປ ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າ ຜົນການສຶກສາຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ຜົນກະທົບ
ນັ້ນແມ່ນໃຫຍ່ຫລວງທີ່ສຸດ. ພວກເຮົາບໍ່ຄິດວ່າ ມັນຈະສາຍເກີນໄປທີ່ຈະ
ຢຸດໂຄງການດັ່ງກ່າວນີ້. ຄວາມເປັນຫ່ວງກໍາລັງເພີ່ມທະວີຂຶ້ນແລະການ
ຄັດຄ້ານກໍຍັງແຂງຂັນຢູ່ຢ່າງບໍ່ລົດລະ ສະນັ້ນມັນຈະຍາກຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ
ທີ່ຈະຫາເຫດຜົນ ມາເປັນຂໍ້ອ້າງໄດ້.”
ບັນດາຜູ້ແທນຈາກປະເທດໃຫ້ການບໍລິຈາກຊ່ວຍເຫລືອ ແລະສະມາຊິກຂອງຄະນະກໍາມາ
ທິການແມ່ນໍ້າຂອງສາກົນ ຫຼື MRC ໄດ້ໄປຍັງບ່ອນກໍ່ ສ້າງເຂື່ອນໄຊຍະບູລີເມື່ອວັນສຸກຜ່ານມາ ເພື່ອກວດກາເບິ່ງຄວາມກ້າວໜ້າ. ຄະນະກໍາມາທິການ MRC ເຄີຍໄດ້ຖືກໂຈມຕີຢ່າງ
ໃຫຍ່ມາແລ້ວໃນອະດີດວ່າ ບໍ່ມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ລັດຖະບານລາວປະຕິບັດຕາມ
ຄໍາແນະນໍາຂອງ MRC ໄດ້.
