ທ່ານຜູ້ຟັງທີ່ເຄົາລົບ ແລງວັນພະຫັດມື້ນີ້ ເຮົາຂໍໂຈະລາຍການ
ຊີວິດຊາວລາວໃນຕ່າງແດນໄວ້ ເພື່ອຈະນຳເອົາຕອນທີສອງ
ຂອງການສຳພາດ ກັບທານ ນາງ Karen Stewart ເອກອັກ
ຄະລັດຖະທູດສະຫະລັດ ປະຈຳສປປ ລາວ ມາສະເໜີທ່ານ
ຊຶ່ງທ່ານທູດແຄເຮັນ ກໍາລັງຈະສິ້ນສຸດໜ້າທີ່ຂອງທ່ານນາງ
ໃນເດືອນນີ້. ວີໂອເອຈຶ່ງໄດ້ຖືໂອກາດນີ້ ສໍາພາດທ່ານທູດ
ແຄເຮັນ ກ່ຽວກັບຄວາມສໍາພັນແລະການຮ່ວມມືລະຫວ່າງ
ສະຫະລັດ ກັບ ສປປ ລາວ ຊຶ່ງກິ່ງສະຫວັນຈະນໍາມາສະເໜີ
ທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ທ່ານທູດແຄເຮັນ ກໍາລັງຈະອໍາລາພາຈາກປະຊາຊົນລາວໄປ ໃນອີກບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຂ້າງໜ້ານີ້ ຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ປະຕິບັດໜ້າທີ່ເອກອັກຄະລັດຖະທູດສະຫະລັດ ປະຈໍາປະເທດລາວ ມາໄດ້ສາມປີປາຍຕາມກໍານົດ ຊຶ່ງເປັນເທື່ອທີ່ສາມ ທີ່ທ່ານທູດໄດ້ຮັບມອບໝາຍໜ້າທີ່ໃຫ້ມາປະຈໍາຢູ່ ສປປ ລາວ ແລະໃນໄລຍະດັ່ງກ່າວນີ້ ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງ
ສະຫະລັດກັບລາວ ກໍໄດ້ມີບາດກ້າວຂະຫບາຍໂຕຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ ພ້ອມກັບການຊ່ວຍເຫລືອທີ່ສະຫະລັດມອບໃຫ້ລາວ ແລະການຮ່ວມມືກັນສອງຝ່າຍ ທີ່ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງແລະຂະຫຍາຍກ້ວາງອອກເລື້ອຍໆ ອິງຕາມທ່ານທູດແຄເຮັນ ທີ່ກ່າວກັບວີໂອເອວ່າ:
“ດັ່ງທີ່ຫລາຍໆຄົນກໍອາດຈະຮູ້ແລ້ວ ເທື່ອນີ້ແມ່ນເທື່ອທີສາມ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງ
ໃຫ້ມາປະຈໍາຢູ່ປະເທດລາວ ໃນໄລຍະ 25 ປີທີ່ ຜ່ານມາ. ເພາະສະນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າ
ຈຶ່ງໄດ້ເຫັນ
ມີການພັດທະນາຂຶ້ນໄປ ຫລາຍສົມຄວນ ໃນຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງສະຫະລັດ
ກັບລາວ
ໃນໄລຍະດັ່ງກ່າວ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ພວກເຮົາຢູ່ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ດີ ໃນໄລຍະຫລາຍໆປີ
ທີ່ຜ່ານມານີ້ ເພາະໄດ້ມີການເສີມສ້າງຄວາມສໍາພັນສອງຝ່າຍໃຫ້ເຂ້ມແຂງແໜ້ນແຟ້ນຂຶ້ນ
ຢ່າງສະໜໍ່າສະເໝີມາ. ຖ້າສົມທຽບກັບໃນເມື່ອກ່ອນແລ້ວ ສາຍພົວພັນຂອງພວກເຮົາແມ່ນ
ກວ້າງຂວາງຫລາຍ ເວລານີ້ ຊຶ່ງມີການຮ່ວມມືກັນໃນຫລາຍໆດ້ານ ລະຫວ່າງສອງລັດຖະບານ
ຂອງພວກເຮົາ.”
ທ່ານທູດແຄເຮັນກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ ສາຍພົວພັນລະວ່າງສະຫະລັດ
ກັບລາວນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນມາຈາກການຮ່ວມມືກັນທີ່
ມີມາແຕ່ດັ້ງເດີມ ລະຫວ່າງສອງຝ່າຍ ທີ່ເລີ້ມຂຶ້ນໃນຊຸມປີກາງ
1990 ຊຶ່ງກໍຄືໃນດ້ານວຽກງານຂຸດຄົ້ນຮ່ວມກັນເພື່ອຊອກຫາ
ຊາກກະດູກແລະສິ່ງເສດເຫລືອ ຂອງທະຫານອາເມຣິກັນ ທີ່
ຫາຍສາບສູນໃນປາງສົງຄາມອິນໂດຈີນ ຊຶ່ງທ່ານທູດ ແຄເຣັນ
ກ່າວວ່າໄດ້ສືບຕໍ່ດໍາເນີນມາຈົນເທົ່າທຸກມື້ນີ້ ໃນລະດັບທີ່ເຂັ້ມ
ແຂງຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ ແລະມີການປະຕິບັດງານຮ່ວມກັນ ເປັນ
ປະຈໍາຕະຫລອດປີ. ນອກຈາກນີ້ແລ້ວ ທັງສອງຝ່າຍໄດ້ເຮັດ
ວຽກນໍາກັນມາເປັນເວລາດົນນານ ໃນດ້ານການປາບປາມຢາ
ເສບຕິດແລະສະຫະລັດຍັງສືບຕໍ່ໃຫ້ ການຊ່ວຍເຫລືອໃນມູນຄ່າປີລະນຶ່ງລ້ານໂດລາ
ສໍາລັບວຽກ
ງານປາບປາມຢາເສບຕິດນີ້. ປັດຈຸບັນ ວຽກນີ້ແມ່ນໄດ້ຂະຫຍາຍກ້ວາງອອກໄປອີກ ຄືບໍ່ພຽງແຕ່
ເຮັດວຽກກັບຕໍາຫລວດປາບປາມຢາເສບຕິດ ກັບພວກຄົນຕິດຢາເສບຕິດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງ
ມີການ ຊ່ວຍເຫລືອລາວໃນດ້ານການປະຕິຮູບພະແນກຍຸຕິທໍາ ໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນແກ່
ລັດຖະບານລາວ ແລະແຜນການຂອງລາວ ທີ່ຈະສ້າງປະເທດຂອງຕົນໃຫ້ເປັນສັງຄົມທີ່ ປົກຄອງ
ໂດຍຕົວບົດກົດໝາຍນໍາດ້ວຍ. ນອກຈາກການຮ່ວມມືໃນສອງດ້ານທີ່ກ່າວມານັ້ນແລ້ວ ດ້ານທີ
ສາມທີ່ສໍາຄັນແລະໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ກໍຄືໂຄງການເກັບກູ້ລະເບີດ. ທ່ານທູດແຄເຣັນ ກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ:
“ໂຄງການທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນການຮ່ວມມືສອງຝ່າຍຂອງພວກເຮົາ ກໍຄືການຮ່ວມມືກັນ
ແກ້ໄຂບັນຫາລູກລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ຊຶ່ງເວລານີ້ ພວກເຮົາມອບເງິນຊ່ວຍເຫລືອໃຫ້
ໂຄງການນີ້ 9 ລ້ານໂດລ່າຕໍ່ປີ. ສ່ວນໃຫຍ່ກໍແມ່ນເພື່ອຊ່ວບເກັບກູ້ລະເບີດທີ່ບໍ່ທັນ
ແຕກ ອອກໄປຈາກພື້ນທີ່ ປູກຝັງ ຈາກເດີ່ນໂຮງຮຽນ ແລະຂົງເຂດບຸລິມະສິດອື່ນໆ
ແຕ່ຈໍານວນນຶ່ງກໍແມ່ນສໍາລັບໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອແກ່ຜູ້ເຄາະຮ້າຍຖືກລະເບິດ ໃຫ້
ການສຶກສາແລະເຄຶ່ອງມື ເພື່ອຝຶກແອບພວກເດັກນ້ອຍ ໃຫ້ຮູ້ຈັກຫລີກລ່ຽງລະເບີດ
ທີ່ຍັງບໍ່ທັນແຕກ ແລະຮຽນຮູ້ວິທີດໍາລົງຊີວິດຢູ່ຢ່າງປອດໄພ ໃນຂົງເຂດທີ່ຍັງມີ
ລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ຕົກຄ້າງຢາຍຊະຊາຍ ຢູ່ເຕັມນັ້ນ.”
ທ່ານທູດແຄເຮັນກ່າວວ່າ ນອກຈາກສາມຂົງເຂດດັ່ງກ່າວທີ່ສະຫະລັດກັບລາວ ໄດ້ຮ່ວມມື
ກັນມາເປັນເວລາດົນນານແລ້ວນັ້ນ ສະຫະລັດກໍຍັງໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອດ້ານມະນຸດສະທໍາ
ແກ່ ສປປ ລາວ ອີກ ຊຶ່ງໂຄງການນີ້ກໍໄດ້ຂະຫຍາຍກວ້າງຂຶ້ນຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຈາກຕອນ
ທີ່ທ່ານນາງມາຢູ່ເມື່ອສິບປີກ່ອນ.
“ໂຄງການນີ້ແມ່ນລິເລີ້ມຂຶ້ນ ໂດຍກອງບັນຊາການ ປະຈໍາພາກພື້ນມະຫາສະມຸດປາ
ຊິຟິກ ຂອງສະຫະລັດເພື່ອເປັນການສະແດງຄວາມຂອບໃຈ ຕໍ່ລັດຖະບານລາວ ທີ່
ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອໃນການຊອກຫາ ຜູ້ຫາຍສາບສູນໃນສົງຄາມ ຊຶ່ງໂຄງການ
ນີ້ໄດ້ສ້າງອາຄານໂຮງຮຽນຂະໜາດນ້ອຍຫລາຍຫລັງ ສ້າງຄລີນິກຢູ່ໃນຫລາຍຫົວ
ເມືອງ ສ້າງສະຖານທີ່ອໍານວຍຄວາມສະດວກອື່ນໆ ທີ່ພົວພັນກັບດ້ານອະນາໄມ ຢູ່
ຂົງເຂດທີ່ຍາກຈົນທີ່ສຸດຂອງປະເທດ ຊຶ່ງລວມທັງໝົດແລ້ວ ໂຄງການຕ່າງໆເຫລົ່ານີ້
ແມ່ນມີຄຸນຄ່າ ປະມານ 3 ຫາ 4 ລ້ານໂດລ່າໃນແຕ່ລະປີ ແລະຄວາມຈິງແລ້ວ ຂ້າພະ
ເຈົ້າກໍຫາກັບຄືນມາຈາກ ອັດຕະປື ກັບ ສາຣະວັນ ຊຶ່ງຂ້າພເຈົ້າໄດ້ໄປມອບອາຄານ
ໂຮງຮຽນປະຖົມສາມຫລັງ ໃຫ້ທາງການແຂວງ ແລະນັ້ນກໍແມ່ນເປັນໂຄງການນຶ່ງທີ່
ພາໃຫ້ພວກເຮົາພາກພູມໃຈຫລາຍ.”
ໂຄງການຕ່າງໆທີ່ກ່າວມານັ້ນ ກໍແມ່ນໂຄງການຮ່ວມມືກັນ ລະຫວ່າງລາວກັບສະຫະລັດ ທີ່ໄດ້ມີມານັບຕັ້ງແຕ່ທ່ານທູດແຄເຣັນໄດ້ມາປະຈໍາຢູ່ ສປປ ລາວ ເທື່ອທີສອງ ເມື່ອປີ 1999 ຫາ 2001. ທ່ານທູດແຄເຣັນເວົ້າວ່າ ດຽວນີ້ ທັງສອງປະເທດໄດ້ມີການຮ່ວມງານກັນຫລາຍຂຶ້ນ ໃນດ້ານອື່ນໆນໍາ ເປັນຕົ້ນດ້ານສາທາລະນະສຸກ ຊຶ່ງສະຫະລັດໄດ້ຊ່ວຍລາວ ສ້າງຄວາມສາມາດໃນການຕໍ່ສູ້ກັບໂຣຄາພະຍາດຕ່າງໆ ເຊ່ນເຊື້ອ HIV AIDS ໄຂ້ຍຸງແລະໂຣກປອດແຫ້ງເປັນຕົ້ນ. ທ່ານທູດແຄເຣັນກ່າວອີກວ່າ ນອກນັ້ນແລ້ວ ສະຫະ
ລັດຍັງໄດ້ຮ່ວມມືກັບລາວໃນດ້ານການຄ້າອີກ ໂດຍໄດ້ເຊັນສັນຍາການຄ້າສອງຝ່າຍ ແລະ
ຊ່ວຍເຫລືອລາວ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເງື່ອນໄຂຕ່າງໆຂອງອົງການການຄ້າໂລກ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ເຂົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງ WTO ຊື່ງລາວກໍໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ WTO ໃນເດືອນກັນຍາທີ່ຜ່ານມາ
ແລະສະຫະລັດກໍກໍາລັງຊ່ວຍເຫລືອລາວ ໃນການກຽມພ້ອມ ກ້າວໄປສູ່ການເຂົ້າຮ່ວມປະຊາ
ຄົມເສດຖະກິດຂອງອາຊຽນ ໃນປີ 2015.
ໃນດ້ານການຄ້າລະຫວ່າງກັນນັ້ນ ທ່ານທູດແຄເຣັນເວົ້າວ່າ
ໂຕເລກທີ່ແທ້ຈິງນັ້ນແມ່ນຍັງຕໍ່າຫລາຍ ແຕ່ກໍໄດ້ຂະຫຍາຍ
ຂຶ້ນຫລາຍສົມຄວນ ນັບຕັ້ງແຕ່ການເຊັນຍາການຄ້າສອງຝ່າຍ
ໃນປີ 2005 ເປັນຕົ້ນມາ ຊຶ່ງມີມູນຄ່າໃນລະຫວ່າງ 80 ຫາ 85
ລ້ານໂດລາຕໍ່ປີ ແລະສິນຄ້າທີ່ລາວຊື້ຈາກສະຫະລັດ ກໍມີແກ້ວ
ນິນຈິນດາ ເຮືອບິນ ລົດ ເຫລັກແລະອາຫານ ປະເພດເມັດ.
ສ່ວນສິນຄ້າຂາອອກຂອງລາວ ທີ່ສົ່ງໄປຍັງສະຫະລັດກໍມີ ເສື້ອ
ຜ້າ ກາເຟລາວ ແລະເຄື່ອງເອ້. ຄືກັນກັບການຄ້າ ການລົງທຶນ
ຂອງສະຫະລັດໃນລາວ ກໍບໍ່ມີຫລາຍ ຊຶ່ງທ່ານທູດແຄເຣັນກ່າວວ່າ:
“ແນ່ນອນ ພວກເຮົາຢາກໃຫ້ມີຫລາຍຂຶ້ນອີກ ແຕ່ວ່າ ມັນຍາກທີ່ຈະໃຫ້ຮູບພາບອັນແທ້ຈິງຂອງມັນນັ້ນ. ສະຖິຕິຂອງກະຊວງແຜນການແລະການລົງທຶນ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ອອກໃບອະນຸຍາດລົງທຶນໃນມູນ ຄ່າເກືອບ 85 ລ້ານໂດລາ
ໃຫ້ນັກທຸລະກິດສະຫະລັດ ແຕ່ວ່າ ການອອກໃບອະນຸຍາດໃຫ້ລົງທຶນ ກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າ ໄດ້ມີການລົງທຶນໃນພາກໂຕຈິງ ສະນັ້ນ ມັນຈຶ່ງເປັນການຍາກທີ່ຈະບອກໄດ້ວ່າ ມີການລົງທຶນຫລາຍປານໃດ ແຕ່ວ່າງບໍ່ນານມານີ້ ກໍໄດ້ມີບໍລິສັດໃຫຍ່ໆ ຈໍານວນນຶ່ງເຂົ້າມາລົງທຶນ ຮວມທັງບໍລິສັດ Coca Cola ທີ່ໄດ້ມາຕັ້ງໂຮງງານເອົາ
ນໍ້າອັດລົມໃສ່ແກ້ວແລະນໍາອອກຈໍານ່າຍຢູ່ທີ່ນີ້ກັບສົ່ງໄປຕ່າງປະເທດນໍາ. ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າ ຈະມີບໍລິສັດອື່ນໆສົນໃຈຕື່ມອີກ ໃນຂະນະທີ່ມີການຈັດຕັ້ງ ປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນ ຂຶ້ນມາໃນອີກສອງປີນີ້. ແນ່ນອນວ່າ ພວກເຮົາກໍພະຍາຍາມຊຸກຍູ້ທັງການລົງທຶນ ແລະການຄ້າ ໂດຍໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ ສະພາການຄ້າອາເມຣິກັນ ໄດ້ມາເປີດ ສາຂາຂຶ້ນຢູ່ທີ່ນີ້ ເພື່ອອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ບັນດານັກລົງທຶນ ສະຫະລັດ ທີ່ມາເຮັດທຸລະກິດຢູ່ທີ່ນີ້.”
ສປປ ລາວ ກໍາລັງເລ່ງລັດສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຢ່າງໃຫຍ່ ເພື່ອ ຈະໄດ້ລຸດພົ້ນຈາກສະຖານະພາບການເປັນປະເທດດ້ອຍພັດທະນາພາຍໃນປີ 2020 ຕາມທີ່ໄດ້ວາງແຜນໄວ້ ໂດຍໄດ້ສຸມໃສ່ໂຄງການພັດທະ ນາໃຫຍ່ໆ ເຊ່ນໂຄງການສ້າງທາງລົດໄຟຄວາມໄວສູງ ແລະເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ທີ່ບັນດາປະເທດເພື່ອນບ້ານອ້ອມຂ້າງພາກັນຄັດຄ້ານນັ້ນ. ກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ ທ່ານທູດແຄເຣັນມີຄວາມເຫັນວ່າ:
“ມີການສົນທະນາກັນກ່ຽວກັບໂຄງການຕ່າງໆ ຄືໂຄງການໃຫຍ່ໆເຫລົ່າ ນັ້ນຢ່າງ
ຫລວງຫລາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ເວົ້າລວມແລ້ວ ລາວຄວນ ຈະສັ່ງຊາເບີ່ງຢ່າງລະມັດລະວັງ ເຖິງຜົນໄດ້ແລະຜົນເສຍ ກໍຄືຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່າງໆ ແລະເລືອກເອົາໂຄງ
ການທີ່ດີສຸດສໍາລັບປະຊາຊົນລາວ. ໃນກໍລະນີຂອງການພັດທະນາທາງລົດໄຟນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ບັນດາຜູ້ສັງເກດການຈາກພາຍນອກ ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເປັນຫ່ວງ
ນໍາເລື້ອງການລົງທຶນຫລາຍກ່ວາ ຄືເປັນຫ່ວງວ່າ ຈະລົງທຶນແບບໃດຈຶ່ງຈະດີທີ່ສຸດ
ສໍາລັບໂຄງການໃຫຍ່ໆແບບນັ້ນ? ເປັນທີ່ແຈ້ງຂາວວ່າ ລາວຕ້ອງການໂຄງລ່າງ
ພື້ນຖານທີ່ດີຂຶ້ນ ສໍາລັບການຄົມມະນາຄົມ ແລະຂ້າພະເຂົ້າກໍຄິດວ່າ ຄົງບໍ່ມີໃຜຈະກ້າໂຕ້ແຍ້ງດອກ ທີ່ລາວຈະປັບປຸງໂຄງລ່າງພື້ນຖານຂອງຕົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ແຕ່ວ່າ ໃນເມື່ອມັນເປັນໂຄງການທີ່ໃຫຍ່ໂຕ ລາຄາແພງ ເຮົາກໍຕ້ອງເບິ່ງການລົງທຶນວ່າ ຈະ
ສ້າງພາລະດ້ານໜີ້ສິນໃຫ້ຫລາຍປານໃດ.
ໃນກໍລະນີເຂື່ອນໄຟຟ້ານໍ້າຕົກນັ້ນ ເປັນທີ່ແຈ້ງຂາວວ່າ ຊັບພະຍາກອນນໍ້າແມ່ນເປັນ
ທ່າແຮງແລະຄວາມໄດ້ປຽບທາງທໍາມະຊາດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງລາວ. ສະນັ້ນ ມັນກໍເປັນຂອງທໍາມະດາທີ່ລາວກໍຢາກຈະນໍາໃຊ້ໃຫ້ ເປັນຜົນປະໂຫຍດ ແລະສ້າງເຂື່ອນໄຟຟ້າພະລັງນໍ້າ. ທັດສະນະຂອງສະຫະລັດສໍາລັບໂຄງການພະລັງງານໄຟຟ້າໃຫຍ່ແບບນີ້ ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ກ່ອນອື່ນໝົດ ຈາກປະສົບປະການຂອງພວກເຮົາເອງນັ້ນ ກໍແມ່ນວ່າ ເຮົາຕ້ອງທໍາການສຶກສາທາງດ້ານວິທະຍາສາດ ຢ່າງລະມັດ ລະວັງ ແລະພິຈາລະນາເບິ່ງຜົນກະທົບໃນດ້ານຕ່າງໆທີ່ສາມາດມີຂຶ້ນໄດ້ ຕໍ່ເສດຖະກິດ ສັງຄົມ ແລະສິ່ງແວດລ້ອມ ແລ້ວກໍຊັ່ງຊາເບິ່ງວ່າ ເຮັດແນວໃດຈະໃຫ້ມີນ້ອຍທີ່ສຸດໄດ້ ແລະນັ້ນເປັນເຫດຜົນທີ່ວ່າ ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຊຸກຍູ້ໃຫ້ ລາວກັບປະເທດອື່ນໆໃນເຂດລຸ່ມແມ່ນໍ້າຂອງ ເຮັດວຽກແບບຮ່ວມມືກັນ ໃນການນໍາໃຊ້ແມ່ນໍ້າຂອງໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດ ນັ້ນ ແລະໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ເຂົາເຈົ້າມີຂັ້ນຕອນທີ່ແໜ້ນໜາ ສໍາລັບໃຊ້ພິຈາລະນາໂຄງ ການຕ່າງໆເຫລົ່ານັ້ນ ຄືຂັ້ນຕອນທີ່ມີຫລັກການວິທະຍາສາດ ມີຂໍ້ມູນດີ ມີຄວາມໂປ່ງໃສ ມີການປະກອບສ່ວນແລະມີຄວາມເຫັນຈາກສາທາລະນະຊົນ ແລະໃນກໍລະນີຂອງແມ່ນໍ້າທີ່ໄຫລຜ່ານຫລາຍໆປະເທດ ຫລືຊັບພະຍາກອນຂ້າມຊາຍແດນ ເຊັ່ນ
ແມ່ນໍ້າຂອງນັ້ນ ການປຶກສາຫາລືກັບປະເທດເພື່ອນບ້ານ ກ່ຽວກັບຜົນກະທົບຕໍ່ເຂດທີ່ຢູ່ລຸ່ມເຂື່ອນລົງໄປນັ້ນ ກໍແມ່ນຈໍາເປັນ ແລະເມື່ອທ່ານສຶກສາ ພິຈາລະນະ ແລະຊັ່ງຊາເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆທັງໝົດນັ້ນແລ້ວ ທ່ານກໍຈະສາມາດທໍາການຕັດສິນໃຈທີ່ຖືກ
ຕ້ອງ ເລືອກບຸລິມະສິດທີ່ຖືກຕ້ອງໄດ້ ກ່ຽວກັບໂຄງການ ທີ່ຈະດໍາເນີນນັ້ນ.”
ສຸດທ້າຍນີ້ ທ່ານທູດມີຄໍາແນະນໍາແນວໃດແດ່ ກ່ຽວກັບການດໍາເນີນໄປບົນເສ້ນທາງການພັດທະນາສ້າງສາປະເທດແບບຍືນຍົງຂອງ ສປປ ລາວ?
“ລັດຖະບານລາວ ກໍຄືເຈົ້າໜ້າທີ່ລາວ ແມ່ນເພ່ງເລັງແລະຕັ້ງໃຈຫລາຍໃສ່ເປົ້າໝາຍໃນການພັດທະນາປະເທດຊາດຂອງເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດຫລຸດພົ້ນຈາກສະຖານະພາບການເປັນປະເທດດ້ອຍພັດທະນາ ແລະກາຍມາເປັນສະມາຊິກທີ່
ເຂ້ມແຂງຂຶ້ນ ຂອງສະມາຄົມອາຊ່ຽນ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ບາງຢ່າງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າມາກ່ອນໜ້ານີ້ ກ່ຽວກັບການຊັ່ງຊາຕີລາຄາເບິ່ງຜົນໄດ້ແລະຜົນເສຍ ກໍແມ່ນ
ເປັນສິ່ງທີ່ຄວນຈະເຮັດໃນການພິຈາລະນາ ເລືອກເສ້ນທາງທີ່ລາວຢາກຈະກ້າວ
ເດີນໄປໃນອະນາຄົດ ຄືຟັງຫາງສຽງຂອງປະຊາຊົນ ໃຫ້ປະຊາຊົນພົນລະເມືອງ
ໄດ້ປະກອບສ່ວນອອກຄວາມເຫັນ ກ່ຽວກັບວ່າໂຄງການພັດທະນາແນວໃດດີ
ສໍາລັບເຂດຊົນນະບົດ ຫລືໝູ່ບ້ານຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຂໍຄວາມເຫັນຈາກຜູ້ຊ່ຽວ
ຊານ ເພື່ອທີ່ຈະສາມາດດໍາເນີນການຕັດສິນໃຈ ທີ່ຮອບຄອບ ແລະອິງໃສ່ຂໍ້ມູນ
ທີ່ຖືກຕ້ອງນັ້ນໄດ້. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ມີເຈດຕະນາດີ ມີຄວາມປາດຖະໜາດີຕໍ່
ປະເທດລາວຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຢູ່ຕ່າງປະເທດ ກໍຄືຢູ່ພາຍໃນປະເທດເອງ ແລະຂ້າພະເຈົ້າກໍຄິດວ່າ ມີອະນາຄົດທີ່ສົດໃສຫລາຍ ລໍຖ້າປະເທດລາວຢູ່ຂ້າງໜ້າ.”
ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ໄດ້ເດີນທາງມາເຖິງ ສປປ ລາວ ໃນເດືອນພະຈິກ ປີ 2010 ແລະໄດ້ສະເໜີສານຕາຕັ້ງຕໍ່ ປະທານປະເທດ ທ່ານຈູມມະລີ ໄຊຍະສອນ ໃນວັນທີ 26. ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ໄດ້ປະຕິບັດໜ້າທີ່ການມາເປັນເວລາເກືອບສາມປີແລ້ວ ແລະຈະສີ້ນສຸດພາລະກິດ ໃນອີກບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຂ້າງໜ້ານີ້. ຫລັງຈາກນັ້ນ ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ຈະເດີນທາງກັບມາປະຕິບັດງານຕໍ່ຢູ່ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ທີ່ ນະຄອນຫລວງ ວໍຊິງຕັນ ເພື່ອລໍຖ້າການແຕ່ງຕັ້ງ ໄປເປັນເອກອັກຄະລັດຖະທູດ ປະຈຳຢູ່ປະເທດໃໝ່ອີກ ຊຶ່ງຍັງເປັນທີ່ຊາບບໍ່ເທື່ອ.
ທ່ານທູດແຄເຣັນ ເປັນນັກການທູດທີ່ມີສະເໜ່ ເພາະທ່ານນາງມີໃບໜ້າ ຍີ້ມແຍ້ມແຈ່ມ
ໃສຢູສະເໝີ. ທ່ານນາງເປັນຄົນຂະຫຍັນຂັນແຂງ ມີມະນຸດສໍາພັນອັນດີເລີດ. ນອກຈາກນັ້ນອີກແລ້ວ ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ຍັງສາມາດລົງເຖິງພື້ນຖານແລະເຂົ້າຫາປະຊາຄົມລາວ
ຢູ່ຕາມຊົນນະບົດ ໄດ້ຢ່າງສະບາຍ ໂດຍບໍ່ຖືໂຕ. ທ່ານທູດແຄເຣັນ ເປັນເອກອັກຄະລັດຖະທູດ ສະຫະລັດ ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຊົມຊອບ ຈາກບັນດາຊາວໜຸ່ມລາວ ແລະເປັນ
ນາງເອກ ໃນດວງໃຈຂອງປະຊາຊົນລາວ ທີ່ຈະຄິດຮອດຄິດເຖິງ ດັ່ງທີ່ທ່ານນາງ ໄດ້ກ່າວ
ໄວ້ເຊ່ນດຽວກັນວ່າ ທ່ານຈະຄິດຮອດ ເມືອງລາວ ຢູ່ສະເໝີ.
ກ່ອນຈະອໍາລາພາຈາກປະເທດລາວນັ້ນ ທ່ານທູດແຄເຣັນ ກໍໄດ້ເຂົ້າຢ້ຽມຄໍານັບແລະ
ສັ່ງລາບັນດາຜູ້ນໍາຂັ້ນສູງຂອງລາວຕາມທໍານຽມ. ແລະໃນໂອກາດນີ້ ທາງສະຖານທູດສະຫະລັດ ກໍໄດ້ເຊື້ອເຊີນບັນດາພົນລະເມືອງອາເມຣິກັນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນລາວ ໄປສັງສັນແລະໂອ້ລົມ ກ່າວຄໍາອໍາລາຕໍ່ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ສະຕວດ ຢູ່ບໍລິເວນເດີ່ນກິລາຂອງທ່ານທູດໃນວັນເສົາທີ 3 ສິງຫານີ້. ທ່ານໃດທີ່ສົນໃຈ ກະລຸນາຕອບຮັບໄປໄດ້ ຕາມອີເມລນີ້: Conslao@state.gov
ຊີວິດຊາວລາວໃນຕ່າງແດນໄວ້ ເພື່ອຈະນຳເອົາຕອນທີສອງ
ຂອງການສຳພາດ ກັບທານ ນາງ Karen Stewart ເອກອັກ
ຄະລັດຖະທູດສະຫະລັດ ປະຈຳສປປ ລາວ ມາສະເໜີທ່ານ
ຊຶ່ງທ່ານທູດແຄເຮັນ ກໍາລັງຈະສິ້ນສຸດໜ້າທີ່ຂອງທ່ານນາງ
ໃນເດືອນນີ້. ວີໂອເອຈຶ່ງໄດ້ຖືໂອກາດນີ້ ສໍາພາດທ່ານທູດ
ແຄເຮັນ ກ່ຽວກັບຄວາມສໍາພັນແລະການຮ່ວມມືລະຫວ່າງ
ສະຫະລັດ ກັບ ສປປ ລາວ ຊຶ່ງກິ່ງສະຫວັນຈະນໍາມາສະເໜີ
ທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ທ່ານທູດແຄເຮັນ ກໍາລັງຈະອໍາລາພາຈາກປະຊາຊົນລາວໄປ ໃນອີກບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຂ້າງໜ້ານີ້ ຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ປະຕິບັດໜ້າທີ່ເອກອັກຄະລັດຖະທູດສະຫະລັດ ປະຈໍາປະເທດລາວ ມາໄດ້ສາມປີປາຍຕາມກໍານົດ ຊຶ່ງເປັນເທື່ອທີ່ສາມ ທີ່ທ່ານທູດໄດ້ຮັບມອບໝາຍໜ້າທີ່ໃຫ້ມາປະຈໍາຢູ່ ສປປ ລາວ ແລະໃນໄລຍະດັ່ງກ່າວນີ້ ສາຍພົວພັນລະຫວ່າງ
ສະຫະລັດກັບລາວ ກໍໄດ້ມີບາດກ້າວຂະຫບາຍໂຕຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ ພ້ອມກັບການຊ່ວຍເຫລືອທີ່ສະຫະລັດມອບໃຫ້ລາວ ແລະການຮ່ວມມືກັນສອງຝ່າຍ ທີ່ໄດ້ມີການປ່ຽນແປງແລະຂະຫຍາຍກ້ວາງອອກເລື້ອຍໆ ອິງຕາມທ່ານທູດແຄເຮັນ ທີ່ກ່າວກັບວີໂອເອວ່າ:
“ດັ່ງທີ່ຫລາຍໆຄົນກໍອາດຈະຮູ້ແລ້ວ ເທື່ອນີ້ແມ່ນເທື່ອທີສາມ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງ
ໃຫ້ມາປະຈໍາຢູ່ປະເທດລາວ ໃນໄລຍະ 25 ປີທີ່ ຜ່ານມາ. ເພາະສະນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າ
ຈຶ່ງໄດ້ເຫັນ
ມີການພັດທະນາຂຶ້ນໄປ ຫລາຍສົມຄວນ ໃນຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງສະຫະລັດ
ກັບລາວ
ໃນໄລຍະດັ່ງກ່າວ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ພວກເຮົາຢູ່ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ດີ ໃນໄລຍະຫລາຍໆປີ
ທີ່ຜ່ານມານີ້ ເພາະໄດ້ມີການເສີມສ້າງຄວາມສໍາພັນສອງຝ່າຍໃຫ້ເຂ້ມແຂງແໜ້ນແຟ້ນຂຶ້ນ
ຢ່າງສະໜໍ່າສະເໝີມາ. ຖ້າສົມທຽບກັບໃນເມື່ອກ່ອນແລ້ວ ສາຍພົວພັນຂອງພວກເຮົາແມ່ນ
ກວ້າງຂວາງຫລາຍ ເວລານີ້ ຊຶ່ງມີການຮ່ວມມືກັນໃນຫລາຍໆດ້ານ ລະຫວ່າງສອງລັດຖະບານ
ຂອງພວກເຮົາ.”
ທ່ານທູດແຄເຮັນກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ ສາຍພົວພັນລະວ່າງສະຫະລັດ
ກັບລາວນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນມາຈາກການຮ່ວມມືກັນທີ່
ມີມາແຕ່ດັ້ງເດີມ ລະຫວ່າງສອງຝ່າຍ ທີ່ເລີ້ມຂຶ້ນໃນຊຸມປີກາງ
1990 ຊຶ່ງກໍຄືໃນດ້ານວຽກງານຂຸດຄົ້ນຮ່ວມກັນເພື່ອຊອກຫາ
ຊາກກະດູກແລະສິ່ງເສດເຫລືອ ຂອງທະຫານອາເມຣິກັນ ທີ່
ຫາຍສາບສູນໃນປາງສົງຄາມອິນໂດຈີນ ຊຶ່ງທ່ານທູດ ແຄເຣັນ
ກ່າວວ່າໄດ້ສືບຕໍ່ດໍາເນີນມາຈົນເທົ່າທຸກມື້ນີ້ ໃນລະດັບທີ່ເຂັ້ມ
ແຂງຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ ແລະມີການປະຕິບັດງານຮ່ວມກັນ ເປັນ
ປະຈໍາຕະຫລອດປີ. ນອກຈາກນີ້ແລ້ວ ທັງສອງຝ່າຍໄດ້ເຮັດ
ວຽກນໍາກັນມາເປັນເວລາດົນນານ ໃນດ້ານການປາບປາມຢາ
ເສບຕິດແລະສະຫະລັດຍັງສືບຕໍ່ໃຫ້ ການຊ່ວຍເຫລືອໃນມູນຄ່າປີລະນຶ່ງລ້ານໂດລາ
ສໍາລັບວຽກ
ງານປາບປາມຢາເສບຕິດນີ້. ປັດຈຸບັນ ວຽກນີ້ແມ່ນໄດ້ຂະຫຍາຍກ້ວາງອອກໄປອີກ ຄືບໍ່ພຽງແຕ່
ເຮັດວຽກກັບຕໍາຫລວດປາບປາມຢາເສບຕິດ ກັບພວກຄົນຕິດຢາເສບຕິດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງ
ມີການ ຊ່ວຍເຫລືອລາວໃນດ້ານການປະຕິຮູບພະແນກຍຸຕິທໍາ ໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນແກ່
ລັດຖະບານລາວ ແລະແຜນການຂອງລາວ ທີ່ຈະສ້າງປະເທດຂອງຕົນໃຫ້ເປັນສັງຄົມທີ່ ປົກຄອງ
ໂດຍຕົວບົດກົດໝາຍນໍາດ້ວຍ. ນອກຈາກການຮ່ວມມືໃນສອງດ້ານທີ່ກ່າວມານັ້ນແລ້ວ ດ້ານທີ
ສາມທີ່ສໍາຄັນແລະໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ກໍຄືໂຄງການເກັບກູ້ລະເບີດ. ທ່ານທູດແຄເຣັນ ກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ:
“ໂຄງການທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນການຮ່ວມມືສອງຝ່າຍຂອງພວກເຮົາ ກໍຄືການຮ່ວມມືກັນ
ແກ້ໄຂບັນຫາລູກລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ຊຶ່ງເວລານີ້ ພວກເຮົາມອບເງິນຊ່ວຍເຫລືອໃຫ້
ໂຄງການນີ້ 9 ລ້ານໂດລ່າຕໍ່ປີ. ສ່ວນໃຫຍ່ກໍແມ່ນເພື່ອຊ່ວບເກັບກູ້ລະເບີດທີ່ບໍ່ທັນ
ແຕກ ອອກໄປຈາກພື້ນທີ່ ປູກຝັງ ຈາກເດີ່ນໂຮງຮຽນ ແລະຂົງເຂດບຸລິມະສິດອື່ນໆ
ແຕ່ຈໍານວນນຶ່ງກໍແມ່ນສໍາລັບໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອແກ່ຜູ້ເຄາະຮ້າຍຖືກລະເບິດ ໃຫ້
ການສຶກສາແລະເຄຶ່ອງມື ເພື່ອຝຶກແອບພວກເດັກນ້ອຍ ໃຫ້ຮູ້ຈັກຫລີກລ່ຽງລະເບີດ
ທີ່ຍັງບໍ່ທັນແຕກ ແລະຮຽນຮູ້ວິທີດໍາລົງຊີວິດຢູ່ຢ່າງປອດໄພ ໃນຂົງເຂດທີ່ຍັງມີ
ລະເບີດບໍ່ທັນແຕກ ຕົກຄ້າງຢາຍຊະຊາຍ ຢູ່ເຕັມນັ້ນ.”
ທ່ານທູດແຄເຮັນກ່າວວ່າ ນອກຈາກສາມຂົງເຂດດັ່ງກ່າວທີ່ສະຫະລັດກັບລາວ ໄດ້ຮ່ວມມື
ກັນມາເປັນເວລາດົນນານແລ້ວນັ້ນ ສະຫະລັດກໍຍັງໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອດ້ານມະນຸດສະທໍາ
ແກ່ ສປປ ລາວ ອີກ ຊຶ່ງໂຄງການນີ້ກໍໄດ້ຂະຫຍາຍກວ້າງຂຶ້ນຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຈາກຕອນ
ທີ່ທ່ານນາງມາຢູ່ເມື່ອສິບປີກ່ອນ.
“ໂຄງການນີ້ແມ່ນລິເລີ້ມຂຶ້ນ ໂດຍກອງບັນຊາການ ປະຈໍາພາກພື້ນມະຫາສະມຸດປາ
ຊິຟິກ ຂອງສະຫະລັດເພື່ອເປັນການສະແດງຄວາມຂອບໃຈ ຕໍ່ລັດຖະບານລາວ ທີ່
ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫລືອໃນການຊອກຫາ ຜູ້ຫາຍສາບສູນໃນສົງຄາມ ຊຶ່ງໂຄງການ
ນີ້ໄດ້ສ້າງອາຄານໂຮງຮຽນຂະໜາດນ້ອຍຫລາຍຫລັງ ສ້າງຄລີນິກຢູ່ໃນຫລາຍຫົວ
ເມືອງ ສ້າງສະຖານທີ່ອໍານວຍຄວາມສະດວກອື່ນໆ ທີ່ພົວພັນກັບດ້ານອະນາໄມ ຢູ່
ຂົງເຂດທີ່ຍາກຈົນທີ່ສຸດຂອງປະເທດ ຊຶ່ງລວມທັງໝົດແລ້ວ ໂຄງການຕ່າງໆເຫລົ່ານີ້
ແມ່ນມີຄຸນຄ່າ ປະມານ 3 ຫາ 4 ລ້ານໂດລ່າໃນແຕ່ລະປີ ແລະຄວາມຈິງແລ້ວ ຂ້າພະ
ເຈົ້າກໍຫາກັບຄືນມາຈາກ ອັດຕະປື ກັບ ສາຣະວັນ ຊຶ່ງຂ້າພເຈົ້າໄດ້ໄປມອບອາຄານ
ໂຮງຮຽນປະຖົມສາມຫລັງ ໃຫ້ທາງການແຂວງ ແລະນັ້ນກໍແມ່ນເປັນໂຄງການນຶ່ງທີ່
ພາໃຫ້ພວກເຮົາພາກພູມໃຈຫລາຍ.”
ໂຄງການຕ່າງໆທີ່ກ່າວມານັ້ນ ກໍແມ່ນໂຄງການຮ່ວມມືກັນ ລະຫວ່າງລາວກັບສະຫະລັດ ທີ່ໄດ້ມີມານັບຕັ້ງແຕ່ທ່ານທູດແຄເຣັນໄດ້ມາປະຈໍາຢູ່ ສປປ ລາວ ເທື່ອທີສອງ ເມື່ອປີ 1999 ຫາ 2001. ທ່ານທູດແຄເຣັນເວົ້າວ່າ ດຽວນີ້ ທັງສອງປະເທດໄດ້ມີການຮ່ວມງານກັນຫລາຍຂຶ້ນ ໃນດ້ານອື່ນໆນໍາ ເປັນຕົ້ນດ້ານສາທາລະນະສຸກ ຊຶ່ງສະຫະລັດໄດ້ຊ່ວຍລາວ ສ້າງຄວາມສາມາດໃນການຕໍ່ສູ້ກັບໂຣຄາພະຍາດຕ່າງໆ ເຊ່ນເຊື້ອ HIV AIDS ໄຂ້ຍຸງແລະໂຣກປອດແຫ້ງເປັນຕົ້ນ. ທ່ານທູດແຄເຣັນກ່າວອີກວ່າ ນອກນັ້ນແລ້ວ ສະຫະ
ລັດຍັງໄດ້ຮ່ວມມືກັບລາວໃນດ້ານການຄ້າອີກ ໂດຍໄດ້ເຊັນສັນຍາການຄ້າສອງຝ່າຍ ແລະ
ຊ່ວຍເຫລືອລາວ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເງື່ອນໄຂຕ່າງໆຂອງອົງການການຄ້າໂລກ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ເຂົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງ WTO ຊື່ງລາວກໍໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມ WTO ໃນເດືອນກັນຍາທີ່ຜ່ານມາ
ແລະສະຫະລັດກໍກໍາລັງຊ່ວຍເຫລືອລາວ ໃນການກຽມພ້ອມ ກ້າວໄປສູ່ການເຂົ້າຮ່ວມປະຊາ
ຄົມເສດຖະກິດຂອງອາຊຽນ ໃນປີ 2015.
ໃນດ້ານການຄ້າລະຫວ່າງກັນນັ້ນ ທ່ານທູດແຄເຣັນເວົ້າວ່າ
ໂຕເລກທີ່ແທ້ຈິງນັ້ນແມ່ນຍັງຕໍ່າຫລາຍ ແຕ່ກໍໄດ້ຂະຫຍາຍ
ຂຶ້ນຫລາຍສົມຄວນ ນັບຕັ້ງແຕ່ການເຊັນຍາການຄ້າສອງຝ່າຍ
ໃນປີ 2005 ເປັນຕົ້ນມາ ຊຶ່ງມີມູນຄ່າໃນລະຫວ່າງ 80 ຫາ 85
ລ້ານໂດລາຕໍ່ປີ ແລະສິນຄ້າທີ່ລາວຊື້ຈາກສະຫະລັດ ກໍມີແກ້ວ
ນິນຈິນດາ ເຮືອບິນ ລົດ ເຫລັກແລະອາຫານ ປະເພດເມັດ.
ສ່ວນສິນຄ້າຂາອອກຂອງລາວ ທີ່ສົ່ງໄປຍັງສະຫະລັດກໍມີ ເສື້ອ
ຜ້າ ກາເຟລາວ ແລະເຄື່ອງເອ້. ຄືກັນກັບການຄ້າ ການລົງທຶນ
ຂອງສະຫະລັດໃນລາວ ກໍບໍ່ມີຫລາຍ ຊຶ່ງທ່ານທູດແຄເຣັນກ່າວວ່າ:
“ແນ່ນອນ ພວກເຮົາຢາກໃຫ້ມີຫລາຍຂຶ້ນອີກ ແຕ່ວ່າ ມັນຍາກທີ່ຈະໃຫ້ຮູບພາບອັນແທ້ຈິງຂອງມັນນັ້ນ. ສະຖິຕິຂອງກະຊວງແຜນການແລະການລົງທຶນ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ອອກໃບອະນຸຍາດລົງທຶນໃນມູນ ຄ່າເກືອບ 85 ລ້ານໂດລາ
ໃຫ້ນັກທຸລະກິດສະຫະລັດ ແຕ່ວ່າ ການອອກໃບອະນຸຍາດໃຫ້ລົງທຶນ ກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າ ໄດ້ມີການລົງທຶນໃນພາກໂຕຈິງ ສະນັ້ນ ມັນຈຶ່ງເປັນການຍາກທີ່ຈະບອກໄດ້ວ່າ ມີການລົງທຶນຫລາຍປານໃດ ແຕ່ວ່າງບໍ່ນານມານີ້ ກໍໄດ້ມີບໍລິສັດໃຫຍ່ໆ ຈໍານວນນຶ່ງເຂົ້າມາລົງທຶນ ຮວມທັງບໍລິສັດ Coca Cola ທີ່ໄດ້ມາຕັ້ງໂຮງງານເອົາ
ນໍ້າອັດລົມໃສ່ແກ້ວແລະນໍາອອກຈໍານ່າຍຢູ່ທີ່ນີ້ກັບສົ່ງໄປຕ່າງປະເທດນໍາ. ຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າ ຈະມີບໍລິສັດອື່ນໆສົນໃຈຕື່ມອີກ ໃນຂະນະທີ່ມີການຈັດຕັ້ງ ປະຊາຄົມເສດຖະກິດອາຊຽນ ຂຶ້ນມາໃນອີກສອງປີນີ້. ແນ່ນອນວ່າ ພວກເຮົາກໍພະຍາຍາມຊຸກຍູ້ທັງການລົງທຶນ ແລະການຄ້າ ໂດຍໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ ສະພາການຄ້າອາເມຣິກັນ ໄດ້ມາເປີດ ສາຂາຂຶ້ນຢູ່ທີ່ນີ້ ເພື່ອອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ແກ່ບັນດານັກລົງທຶນ ສະຫະລັດ ທີ່ມາເຮັດທຸລະກິດຢູ່ທີ່ນີ້.”
ສປປ ລາວ ກໍາລັງເລ່ງລັດສ້າງສາພັດທະນາປະເທດຢ່າງໃຫຍ່ ເພື່ອ ຈະໄດ້ລຸດພົ້ນຈາກສະຖານະພາບການເປັນປະເທດດ້ອຍພັດທະນາພາຍໃນປີ 2020 ຕາມທີ່ໄດ້ວາງແຜນໄວ້ ໂດຍໄດ້ສຸມໃສ່ໂຄງການພັດທະ ນາໃຫຍ່ໆ ເຊ່ນໂຄງການສ້າງທາງລົດໄຟຄວາມໄວສູງ ແລະເຂື່ອນໄຊຍະບູລີ ທີ່ບັນດາປະເທດເພື່ອນບ້ານອ້ອມຂ້າງພາກັນຄັດຄ້ານນັ້ນ. ກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ ທ່ານທູດແຄເຣັນມີຄວາມເຫັນວ່າ:
“ມີການສົນທະນາກັນກ່ຽວກັບໂຄງການຕ່າງໆ ຄືໂຄງການໃຫຍ່ໆເຫລົ່າ ນັ້ນຢ່າງ
ຫລວງຫລາຍ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ເວົ້າລວມແລ້ວ ລາວຄວນ ຈະສັ່ງຊາເບີ່ງຢ່າງລະມັດລະວັງ ເຖິງຜົນໄດ້ແລະຜົນເສຍ ກໍຄືຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່າງໆ ແລະເລືອກເອົາໂຄງ
ການທີ່ດີສຸດສໍາລັບປະຊາຊົນລາວ. ໃນກໍລະນີຂອງການພັດທະນາທາງລົດໄຟນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ບັນດາຜູ້ສັງເກດການຈາກພາຍນອກ ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເປັນຫ່ວງ
ນໍາເລື້ອງການລົງທຶນຫລາຍກ່ວາ ຄືເປັນຫ່ວງວ່າ ຈະລົງທຶນແບບໃດຈຶ່ງຈະດີທີ່ສຸດ
ສໍາລັບໂຄງການໃຫຍ່ໆແບບນັ້ນ? ເປັນທີ່ແຈ້ງຂາວວ່າ ລາວຕ້ອງການໂຄງລ່າງ
ພື້ນຖານທີ່ດີຂຶ້ນ ສໍາລັບການຄົມມະນາຄົມ ແລະຂ້າພະເຂົ້າກໍຄິດວ່າ ຄົງບໍ່ມີໃຜຈະກ້າໂຕ້ແຍ້ງດອກ ທີ່ລາວຈະປັບປຸງໂຄງລ່າງພື້ນຖານຂອງຕົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ແຕ່ວ່າ ໃນເມື່ອມັນເປັນໂຄງການທີ່ໃຫຍ່ໂຕ ລາຄາແພງ ເຮົາກໍຕ້ອງເບິ່ງການລົງທຶນວ່າ ຈະ
ສ້າງພາລະດ້ານໜີ້ສິນໃຫ້ຫລາຍປານໃດ.
ໃນກໍລະນີເຂື່ອນໄຟຟ້ານໍ້າຕົກນັ້ນ ເປັນທີ່ແຈ້ງຂາວວ່າ ຊັບພະຍາກອນນໍ້າແມ່ນເປັນ
ທ່າແຮງແລະຄວາມໄດ້ປຽບທາງທໍາມະຊາດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງລາວ. ສະນັ້ນ ມັນກໍເປັນຂອງທໍາມະດາທີ່ລາວກໍຢາກຈະນໍາໃຊ້ໃຫ້ ເປັນຜົນປະໂຫຍດ ແລະສ້າງເຂື່ອນໄຟຟ້າພະລັງນໍ້າ. ທັດສະນະຂອງສະຫະລັດສໍາລັບໂຄງການພະລັງງານໄຟຟ້າໃຫຍ່ແບບນີ້ ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ກ່ອນອື່ນໝົດ ຈາກປະສົບປະການຂອງພວກເຮົາເອງນັ້ນ ກໍແມ່ນວ່າ ເຮົາຕ້ອງທໍາການສຶກສາທາງດ້ານວິທະຍາສາດ ຢ່າງລະມັດ ລະວັງ ແລະພິຈາລະນາເບິ່ງຜົນກະທົບໃນດ້ານຕ່າງໆທີ່ສາມາດມີຂຶ້ນໄດ້ ຕໍ່ເສດຖະກິດ ສັງຄົມ ແລະສິ່ງແວດລ້ອມ ແລ້ວກໍຊັ່ງຊາເບິ່ງວ່າ ເຮັດແນວໃດຈະໃຫ້ມີນ້ອຍທີ່ສຸດໄດ້ ແລະນັ້ນເປັນເຫດຜົນທີ່ວ່າ ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຊຸກຍູ້ໃຫ້ ລາວກັບປະເທດອື່ນໆໃນເຂດລຸ່ມແມ່ນໍ້າຂອງ ເຮັດວຽກແບບຮ່ວມມືກັນ ໃນການນໍາໃຊ້ແມ່ນໍ້າຂອງໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດ ນັ້ນ ແລະໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ເຂົາເຈົ້າມີຂັ້ນຕອນທີ່ແໜ້ນໜາ ສໍາລັບໃຊ້ພິຈາລະນາໂຄງ ການຕ່າງໆເຫລົ່ານັ້ນ ຄືຂັ້ນຕອນທີ່ມີຫລັກການວິທະຍາສາດ ມີຂໍ້ມູນດີ ມີຄວາມໂປ່ງໃສ ມີການປະກອບສ່ວນແລະມີຄວາມເຫັນຈາກສາທາລະນະຊົນ ແລະໃນກໍລະນີຂອງແມ່ນໍ້າທີ່ໄຫລຜ່ານຫລາຍໆປະເທດ ຫລືຊັບພະຍາກອນຂ້າມຊາຍແດນ ເຊັ່ນ
ແມ່ນໍ້າຂອງນັ້ນ ການປຶກສາຫາລືກັບປະເທດເພື່ອນບ້ານ ກ່ຽວກັບຜົນກະທົບຕໍ່ເຂດທີ່ຢູ່ລຸ່ມເຂື່ອນລົງໄປນັ້ນ ກໍແມ່ນຈໍາເປັນ ແລະເມື່ອທ່ານສຶກສາ ພິຈາລະນະ ແລະຊັ່ງຊາເບິ່ງສິ່ງຕ່າງໆທັງໝົດນັ້ນແລ້ວ ທ່ານກໍຈະສາມາດທໍາການຕັດສິນໃຈທີ່ຖືກ
ຕ້ອງ ເລືອກບຸລິມະສິດທີ່ຖືກຕ້ອງໄດ້ ກ່ຽວກັບໂຄງການ ທີ່ຈະດໍາເນີນນັ້ນ.”
ສຸດທ້າຍນີ້ ທ່ານທູດມີຄໍາແນະນໍາແນວໃດແດ່ ກ່ຽວກັບການດໍາເນີນໄປບົນເສ້ນທາງການພັດທະນາສ້າງສາປະເທດແບບຍືນຍົງຂອງ ສປປ ລາວ?
“ລັດຖະບານລາວ ກໍຄືເຈົ້າໜ້າທີ່ລາວ ແມ່ນເພ່ງເລັງແລະຕັ້ງໃຈຫລາຍໃສ່ເປົ້າໝາຍໃນການພັດທະນາປະເທດຊາດຂອງເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ສາມາດຫລຸດພົ້ນຈາກສະຖານະພາບການເປັນປະເທດດ້ອຍພັດທະນາ ແລະກາຍມາເປັນສະມາຊິກທີ່
ເຂ້ມແຂງຂຶ້ນ ຂອງສະມາຄົມອາຊ່ຽນ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ບາງຢ່າງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເວົ້າມາກ່ອນໜ້ານີ້ ກ່ຽວກັບການຊັ່ງຊາຕີລາຄາເບິ່ງຜົນໄດ້ແລະຜົນເສຍ ກໍແມ່ນ
ເປັນສິ່ງທີ່ຄວນຈະເຮັດໃນການພິຈາລະນາ ເລືອກເສ້ນທາງທີ່ລາວຢາກຈະກ້າວ
ເດີນໄປໃນອະນາຄົດ ຄືຟັງຫາງສຽງຂອງປະຊາຊົນ ໃຫ້ປະຊາຊົນພົນລະເມືອງ
ໄດ້ປະກອບສ່ວນອອກຄວາມເຫັນ ກ່ຽວກັບວ່າໂຄງການພັດທະນາແນວໃດດີ
ສໍາລັບເຂດຊົນນະບົດ ຫລືໝູ່ບ້ານຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຂໍຄວາມເຫັນຈາກຜູ້ຊ່ຽວ
ຊານ ເພື່ອທີ່ຈະສາມາດດໍາເນີນການຕັດສິນໃຈ ທີ່ຮອບຄອບ ແລະອິງໃສ່ຂໍ້ມູນ
ທີ່ຖືກຕ້ອງນັ້ນໄດ້. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ມີເຈດຕະນາດີ ມີຄວາມປາດຖະໜາດີຕໍ່
ປະເທດລາວຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຢູ່ຕ່າງປະເທດ ກໍຄືຢູ່ພາຍໃນປະເທດເອງ ແລະຂ້າພະເຈົ້າກໍຄິດວ່າ ມີອະນາຄົດທີ່ສົດໃສຫລາຍ ລໍຖ້າປະເທດລາວຢູ່ຂ້າງໜ້າ.”
ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ໄດ້ເດີນທາງມາເຖິງ ສປປ ລາວ ໃນເດືອນພະຈິກ ປີ 2010 ແລະໄດ້ສະເໜີສານຕາຕັ້ງຕໍ່ ປະທານປະເທດ ທ່ານຈູມມະລີ ໄຊຍະສອນ ໃນວັນທີ 26. ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ໄດ້ປະຕິບັດໜ້າທີ່ການມາເປັນເວລາເກືອບສາມປີແລ້ວ ແລະຈະສີ້ນສຸດພາລະກິດ ໃນອີກບໍ່ເທົ່າໃດມື້ຂ້າງໜ້ານີ້. ຫລັງຈາກນັ້ນ ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ຈະເດີນທາງກັບມາປະຕິບັດງານຕໍ່ຢູ່ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ທີ່ ນະຄອນຫລວງ ວໍຊິງຕັນ ເພື່ອລໍຖ້າການແຕ່ງຕັ້ງ ໄປເປັນເອກອັກຄະລັດຖະທູດ ປະຈຳຢູ່ປະເທດໃໝ່ອີກ ຊຶ່ງຍັງເປັນທີ່ຊາບບໍ່ເທື່ອ.
ທ່ານທູດແຄເຣັນ ເປັນນັກການທູດທີ່ມີສະເໜ່ ເພາະທ່ານນາງມີໃບໜ້າ ຍີ້ມແຍ້ມແຈ່ມ
ໃສຢູສະເໝີ. ທ່ານນາງເປັນຄົນຂະຫຍັນຂັນແຂງ ມີມະນຸດສໍາພັນອັນດີເລີດ. ນອກຈາກນັ້ນອີກແລ້ວ ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ຍັງສາມາດລົງເຖິງພື້ນຖານແລະເຂົ້າຫາປະຊາຄົມລາວ
ຢູ່ຕາມຊົນນະບົດ ໄດ້ຢ່າງສະບາຍ ໂດຍບໍ່ຖືໂຕ. ທ່ານທູດແຄເຣັນ ເປັນເອກອັກຄະລັດຖະທູດ ສະຫະລັດ ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຊົມຊອບ ຈາກບັນດາຊາວໜຸ່ມລາວ ແລະເປັນ
ນາງເອກ ໃນດວງໃຈຂອງປະຊາຊົນລາວ ທີ່ຈະຄິດຮອດຄິດເຖິງ ດັ່ງທີ່ທ່ານນາງ ໄດ້ກ່າວ
ໄວ້ເຊ່ນດຽວກັນວ່າ ທ່ານຈະຄິດຮອດ ເມືອງລາວ ຢູ່ສະເໝີ.
ກ່ອນຈະອໍາລາພາຈາກປະເທດລາວນັ້ນ ທ່ານທູດແຄເຣັນ ກໍໄດ້ເຂົ້າຢ້ຽມຄໍານັບແລະ
ສັ່ງລາບັນດາຜູ້ນໍາຂັ້ນສູງຂອງລາວຕາມທໍານຽມ. ແລະໃນໂອກາດນີ້ ທາງສະຖານທູດສະຫະລັດ ກໍໄດ້ເຊື້ອເຊີນບັນດາພົນລະເມືອງອາເມຣິກັນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນລາວ ໄປສັງສັນແລະໂອ້ລົມ ກ່າວຄໍາອໍາລາຕໍ່ທ່ານທູດ ແຄເຣັນ ສະຕວດ ຢູ່ບໍລິເວນເດີ່ນກິລາຂອງທ່ານທູດໃນວັນເສົາທີ 3 ສິງຫານີ້. ທ່ານໃດທີ່ສົນໃຈ ກະລຸນາຕອບຮັບໄປໄດ້ ຕາມອີເມລນີ້: Conslao@state.gov