ພວກຊາວບ້ານຢູ່ໃນເຂດດົງ Prey Lang ຂອງກຳປູເຈຍ ກ່າວ
ວ່າ ໄດ້ມີການລັກຕັດໄມ້ ທຳລາຍປ່າຢ່າງຜິດກົດໝາຍ ເພີ້ມຂຶ້ນ
ຢູ່ໃນບໍລິເວນໝູ່ບ້ານຂອງເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ມີອຳນາດ ທີ່
ຈະປ້ອງກັນ ການທຳລາຍປ່າໄມ້ ຊຶ່ງກຳລັງຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ ການທຳມາ
ຫາກິນຂອງພວກຊາວບ້ານເຫຼົ່ານັ້ນ. ຜູ້ສື່ຂ່າວ ວີໂອເອ Say
Mony ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນຂົງເຂດທີ່ ຫ່າງໄກສອກຫຼີກດັ່ງກ່າວ ແລະ
ມີລາຍງານກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ ຊຶ່ງ ໄຊຈະເຣີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
ຢູ່ໃນດົງ Prey Lang ຊຶ່ງຕັ້ງຢູ່ໃນແຂວງກຣະແຈະນີ້ ລຸງ ຮຽນ ຈິດ
ແລະຫຼານສາວຂອງລາວກຳລັງພາກັນອອກໄປເອົານ້ຳ ມັນຍາງ
ຈາກຕົ້ນຍາງຂອງເຂົາ ເພື່ອໃຊ້ໃນການເຮັດກະບອງແລະ ຕາບ
ເຮືອຕ່າງໆນັ້ນ.
ລຸງ ຮຽນ ຈິດ ທີ່ມີອາຍຸໄດ້ 62 ປີແລ້ວ ແມ່ນເປັນຊາວໄຮ່ຊາວນາ ໄດ້ກ່າວວ່າລາວເຄີຍມີຕົ້ນຍາງ ປະມານຫຼາຍຮ້ອຍຕົ້ນ. ແຕ່ມາດຽວນີ້ ຍັງເຫຼືອພຽງປະມານສິບກວ່າຕົ້ນເທົ່ານັ້ນ
ພາຍຫຼັງຈາກທີ່ບໍລິສັດຂຸດຄົ້ນໄມ້ເຂົ້າມາໃນບໍລິເວນດົງນີ້.
ລຸງ ຮຽນ ຈິດ ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍໄດ້ດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນເຂດນີ້ ເປັນເວລາ ຫຼາຍກວ່າ 30 ປີມາແລ້ວ ໂດຍໄດ້ອາໄສເຂົ້າທີ່ປູກຢູ່ໃນທົ່ງນາ ພ້ອມກັບຕົ້ນຍາງ ເຄືອ ແລະຫວາຍ ຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້. ແຕ່ພາຍຫຼັງຈາກພວກຂຸດຄົ້ນໄມ້ ໄດ້ເຂົ້າມາທຳລາຍດົງ Prey Lang ນີ້ແລ້ວ ພວກເຮົາຈະອາໃສຫຍັງ ເພື່ອດຳລົງຊີວິດຕໍ່ໄປ?”
ນາງ ປຣາກ ຣິດ ແມ່ນພັນລະຍາຂອງລາວ ກ່າວວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າ ຕ້ອງອາໄສປ່າດົງແຫ່ງນີ້
ເພື່ອຈະສາມາດດຳລົງຊີວິດ ທີ່ເຄີຍມີມາແຕ່ໂບຮານນະການ ຕາມແບບຊົນເຜົ່າ ຂອງ
ເຂົາເຈົ້ານັ້ນ.
ນາງ ປຣາກ ຣິດ ເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາອາໄສນ້ຳມັນຍາງ ສຳລັບນຳໄປ ແລກຫຼືຊື້ເອົາສິ່ງຂອງທີ່ຈຳເປັນຕ່າງໆ ແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ສອຍອື່ນໆ ໃນ ການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນ
ແຕ່ລະມື້.”
ດົງ Prey Lang ແມ່ນນຶ່ງໃນຈຳນວນດົງໃຫຍ່ໆ ທີ່ຍັງຫຼົງເຫຼືອຢູ່ໃນກຳປູເຈຍ ຊຶ່ງມີຄວາມກວ້າງເຖິງປະມານ 3,600 ກິໂລແມັດມົນທົນ ທີ່ກວມເອົາບໍລິເວນ 4 ແຂວງ.
ເລິກເຂົ້າໄປຂ້າງໃນດົງດັ່ງກ່າວນີ້ ຜູ້ສື່ຂ່າວຂອງວີໂອເອ ໄດ້ເຫັນເຄື່ອງຈັກທີ່ໃຫຍ່ໆ ຫຼາຍຄັນ
ເຊັ່ນລົດດຸດ ແລະ ລົດຈົກຕ່າງໆ. ພວກຜູ້ຊາຍຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ກຳລັງຍາມລົດເຫຼົ່ານັ້ນຢູ່ ກ່າວ
ອ້າງວ່າ ເຄື່ອງຈັກດັ່ງກ່າວແມ່ນໃຊ້ໃນການເຮັດທາງໃນບໍລິເວນໝູ່ບ້ານຕ່າງໆ ທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃກ້
ຄຽງ. ແຕ່ພວກປະຊາຊົນ ໃນທ້ອງຖິ່ນກ່າວວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເຄື່ອງຈັກເຫຼົ່ານີ້ ເພື່ອບຸກເບິກພື້ນທີ່ ເປັນປ່າດົງຕ່າງຫາກ.
ອີງຕາມເຄືອຄ່າຍ ຂອງປະຊາຄົມ Prey Lang ແລ້ວ ປະມານ 200,000 ຄົນ ຊຶ່ງສ່ວນ
ໃຫຍ່ແລ້ວເປັນຊົນເຜົ່າພື້ນເມືອງ ແມ່ນກາງ ຕໍ່ອາໄສປ່າດົງພົງໄພສຳລັບການດຳລົງຊີວິດ
ແລະການເປັນຢູ່ຕາມຮີດ ຄອງປະເພນີແບບດັ້ງເດີມຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ກຸ່ມດັ່ງກ່າວນີ້
ເວົ້າວ່າປ່າໄມ້ໄດ້ຖືກບຸກລຸກມາ ຕັ້ງແຕ່ລັດຖະບານ ໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການນະໂຍບາຍ ສຳປະທານທີ່ດິນ.
ຄິມ ໂສກອນ ແມ່ນຜູ້ຕາງໜ້າ ຂອງເຄືອຄ່າຍຂອງປະຊາຄົມ Prey Lang ກ່າວວ່າ ການ
ລາດຕະເວນເບິ່ງປ່າໄມ້ຂອງປະຊາຄົມ ບໍ່ມີປະສິດທິພາບເລີຍ ໃນການປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມີການ
ຂຸດຄົ້ນໄມ້ຜິດກົດໝາຍ ທີ່ເພີ້ມທະວີຂຶ້ນນັບມື້ນັ້ນ.
ທ່ານ KIM SOKHORN ເວົ້າວ່າ “ຄວາມຈິງແລ້ວ ມັນແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງອຳນາດການ
ປົກຄອງ ຄື ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ກົມປ່າໄມ້ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບເງິນເດືອນຈາກລັດເພື່ອຮັບຜິດ
ຊອບໜ້າທີ່ໃນການປ້ອງກັນ ແລະປາບປາມ ການຂຸດຄົ້ນໄມ້ຜິດກົດໝາຍດັ່ງກ່າວ
ຢູ່ໃນບໍລິເວນດົງ Prey Lang ນີ້. ແຕ່ຫາກວ່າພວກເຂົາເຈົ້າ ກັບໄປຮັບໃຊ້ຜົນ
ປະໂຫຍດ ຂອງທາງບໍລິສັດ.”
ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ປະຕິເສດຕໍ່ຂໍ້ກ່າວຫາ ຂອງປະຊາຄົມ ດັ່ງກ່າວ ແລ້ວເວົ້າວ່າ
ປ່າໄມ້ແລະດິນທີ່ຢູ່ໃນນະໂຍບາຍສຳປະທານຂອງລັດຖະບານ ແມ່ນແນໃສ່ເພື່ອຊຸກຍູ້
ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ ແລະ ສະໜອງວຽກເຮັດງານທຳ ໃຫ້ແກ່ປະຊາຄົມຢູ່ພື້ນຖານນັ້ນເອງ.
ວ່າ ໄດ້ມີການລັກຕັດໄມ້ ທຳລາຍປ່າຢ່າງຜິດກົດໝາຍ ເພີ້ມຂຶ້ນ
ຢູ່ໃນບໍລິເວນໝູ່ບ້ານຂອງເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ມີອຳນາດ ທີ່
ຈະປ້ອງກັນ ການທຳລາຍປ່າໄມ້ ຊຶ່ງກຳລັງຂົ່ມຂູ່ຕໍ່ ການທຳມາ
ຫາກິນຂອງພວກຊາວບ້ານເຫຼົ່ານັ້ນ. ຜູ້ສື່ຂ່າວ ວີໂອເອ Say
Mony ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນຂົງເຂດທີ່ ຫ່າງໄກສອກຫຼີກດັ່ງກ່າວ ແລະ
ມີລາຍງານກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້ ຊຶ່ງ ໄຊຈະເຣີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
ຢູ່ໃນດົງ Prey Lang ຊຶ່ງຕັ້ງຢູ່ໃນແຂວງກຣະແຈະນີ້ ລຸງ ຮຽນ ຈິດ
ແລະຫຼານສາວຂອງລາວກຳລັງພາກັນອອກໄປເອົານ້ຳ ມັນຍາງ
ຈາກຕົ້ນຍາງຂອງເຂົາ ເພື່ອໃຊ້ໃນການເຮັດກະບອງແລະ ຕາບ
ເຮືອຕ່າງໆນັ້ນ.
ລຸງ ຮຽນ ຈິດ ທີ່ມີອາຍຸໄດ້ 62 ປີແລ້ວ ແມ່ນເປັນຊາວໄຮ່ຊາວນາ ໄດ້ກ່າວວ່າລາວເຄີຍມີຕົ້ນຍາງ ປະມານຫຼາຍຮ້ອຍຕົ້ນ. ແຕ່ມາດຽວນີ້ ຍັງເຫຼືອພຽງປະມານສິບກວ່າຕົ້ນເທົ່ານັ້ນ
ພາຍຫຼັງຈາກທີ່ບໍລິສັດຂຸດຄົ້ນໄມ້ເຂົ້າມາໃນບໍລິເວນດົງນີ້.
ລຸງ ຮຽນ ຈິດ ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍໄດ້ດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນເຂດນີ້ ເປັນເວລາ ຫຼາຍກວ່າ 30 ປີມາແລ້ວ ໂດຍໄດ້ອາໄສເຂົ້າທີ່ປູກຢູ່ໃນທົ່ງນາ ພ້ອມກັບຕົ້ນຍາງ ເຄືອ ແລະຫວາຍ ຕ່າງໆເຫຼົ່ານີ້. ແຕ່ພາຍຫຼັງຈາກພວກຂຸດຄົ້ນໄມ້ ໄດ້ເຂົ້າມາທຳລາຍດົງ Prey Lang ນີ້ແລ້ວ ພວກເຮົາຈະອາໃສຫຍັງ ເພື່ອດຳລົງຊີວິດຕໍ່ໄປ?”
ນາງ ປຣາກ ຣິດ ແມ່ນພັນລະຍາຂອງລາວ ກ່າວວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າ ຕ້ອງອາໄສປ່າດົງແຫ່ງນີ້
ເພື່ອຈະສາມາດດຳລົງຊີວິດ ທີ່ເຄີຍມີມາແຕ່ໂບຮານນະການ ຕາມແບບຊົນເຜົ່າ ຂອງ
ເຂົາເຈົ້ານັ້ນ.
ນາງ ປຣາກ ຣິດ ເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາອາໄສນ້ຳມັນຍາງ ສຳລັບນຳໄປ ແລກຫຼືຊື້ເອົາສິ່ງຂອງທີ່ຈຳເປັນຕ່າງໆ ແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ສອຍອື່ນໆ ໃນ ການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນ
ແຕ່ລະມື້.”
ດົງ Prey Lang ແມ່ນນຶ່ງໃນຈຳນວນດົງໃຫຍ່ໆ ທີ່ຍັງຫຼົງເຫຼືອຢູ່ໃນກຳປູເຈຍ ຊຶ່ງມີຄວາມກວ້າງເຖິງປະມານ 3,600 ກິໂລແມັດມົນທົນ ທີ່ກວມເອົາບໍລິເວນ 4 ແຂວງ.
ເລິກເຂົ້າໄປຂ້າງໃນດົງດັ່ງກ່າວນີ້ ຜູ້ສື່ຂ່າວຂອງວີໂອເອ ໄດ້ເຫັນເຄື່ອງຈັກທີ່ໃຫຍ່ໆ ຫຼາຍຄັນ
ເຊັ່ນລົດດຸດ ແລະ ລົດຈົກຕ່າງໆ. ພວກຜູ້ຊາຍຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ກຳລັງຍາມລົດເຫຼົ່ານັ້ນຢູ່ ກ່າວ
ອ້າງວ່າ ເຄື່ອງຈັກດັ່ງກ່າວແມ່ນໃຊ້ໃນການເຮັດທາງໃນບໍລິເວນໝູ່ບ້ານຕ່າງໆ ທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃກ້
ຄຽງ. ແຕ່ພວກປະຊາຊົນ ໃນທ້ອງຖິ່ນກ່າວວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເຄື່ອງຈັກເຫຼົ່ານີ້ ເພື່ອບຸກເບິກພື້ນທີ່ ເປັນປ່າດົງຕ່າງຫາກ.
ອີງຕາມເຄືອຄ່າຍ ຂອງປະຊາຄົມ Prey Lang ແລ້ວ ປະມານ 200,000 ຄົນ ຊຶ່ງສ່ວນ
ໃຫຍ່ແລ້ວເປັນຊົນເຜົ່າພື້ນເມືອງ ແມ່ນກາງ ຕໍ່ອາໄສປ່າດົງພົງໄພສຳລັບການດຳລົງຊີວິດ
ແລະການເປັນຢູ່ຕາມຮີດ ຄອງປະເພນີແບບດັ້ງເດີມຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ກຸ່ມດັ່ງກ່າວນີ້
ເວົ້າວ່າປ່າໄມ້ໄດ້ຖືກບຸກລຸກມາ ຕັ້ງແຕ່ລັດຖະບານ ໄດ້ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດການນະໂຍບາຍ ສຳປະທານທີ່ດິນ.
ຄິມ ໂສກອນ ແມ່ນຜູ້ຕາງໜ້າ ຂອງເຄືອຄ່າຍຂອງປະຊາຄົມ Prey Lang ກ່າວວ່າ ການ
ລາດຕະເວນເບິ່ງປ່າໄມ້ຂອງປະຊາຄົມ ບໍ່ມີປະສິດທິພາບເລີຍ ໃນການປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມີການ
ຂຸດຄົ້ນໄມ້ຜິດກົດໝາຍ ທີ່ເພີ້ມທະວີຂຶ້ນນັບມື້ນັ້ນ.
ທ່ານ KIM SOKHORN ເວົ້າວ່າ “ຄວາມຈິງແລ້ວ ມັນແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງອຳນາດການ
ປົກຄອງ ຄື ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ກົມປ່າໄມ້ ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບເງິນເດືອນຈາກລັດເພື່ອຮັບຜິດ
ຊອບໜ້າທີ່ໃນການປ້ອງກັນ ແລະປາບປາມ ການຂຸດຄົ້ນໄມ້ຜິດກົດໝາຍດັ່ງກ່າວ
ຢູ່ໃນບໍລິເວນດົງ Prey Lang ນີ້. ແຕ່ຫາກວ່າພວກເຂົາເຈົ້າ ກັບໄປຮັບໃຊ້ຜົນ
ປະໂຫຍດ ຂອງທາງບໍລິສັດ.”
ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ປະຕິເສດຕໍ່ຂໍ້ກ່າວຫາ ຂອງປະຊາຄົມ ດັ່ງກ່າວ ແລ້ວເວົ້າວ່າ
ປ່າໄມ້ແລະດິນທີ່ຢູ່ໃນນະໂຍບາຍສຳປະທານຂອງລັດຖະບານ ແມ່ນແນໃສ່ເພື່ອຊຸກຍູ້
ເສດຖະກິດແຫ່ງຊາດ ແລະ ສະໜອງວຽກເຮັດງານທຳ ໃຫ້ແກ່ປະຊາຄົມຢູ່ພື້ນຖານນັ້ນເອງ.
