ເມື່ອວັນທີ 2 ກໍລະກົດ ທ່ານຈູ ດົງຢູ (Qu Dongyu) ອະດີດລັດຖະມົນຕີຂອງຈີນ ໄດ້ຖືກເລືອກ ໃຫ້ເຂົ້າຮັບຕຳແໜ່ງເປັນສະໄໝທີສອງ ໃນຖານະຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ຂອງອົງການອາຫານແລະກະເສດສະຫະປະຊາຊາດຫຼື FAO. ທ່ານຈູ ເປັນຜູ້ສະໝັກພຽງຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ ໃນການເລືອກຕັ້ງດັ່ງກ່າວນີ້.
ນຶ່ງໃນບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ແລະມີອິດທິພົນຫຼາຍທີ່ສຸດຂອງສະຫະປະຊາຊາດ, ອົງການ FAO ແມ່ນມີໜ້າທີ່ບົດບາດໃນການກຳກັບນຳຄວາມພະຍາຍາມຂອງນາໆຊາດ ເພື່ອເອົາຊະນະຄວາມອຶດຢາກແລະບັນລຸຄວາມໝັ້ນຄົງທາງດ້ານອາຫານຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ.
ສອງມື້ ກ່ອນການເລືອກຕັ້ງຜູ້ນຳ ຂອງອົງການ FAO, ລາຍງານການສືບສວນຂອງເຢຍຣະມັນ ໄດ້ກ່າວຫາທ່ານຈູວ່າ ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍ ໃຫ້ແກ່ອົງການອາຫານສະຫະຊາຊາດ ແລະຫັນເຫໄປຈາກນະໂຍບາຍຂອງທາງອົງການ ໃນການຊ່ວຍໃຫ້ພວກພໍ່ໄຮ່ຊາວສວນຫລຸດຜ່ອນການເພິ່ງພານຳການໃຊ້ຢາຂ້າແມງໄມ້.
ການສືບສວນເປີດເຜີຍວ່າ ພາຍໃຕ້ການນຳພາຂອງທ່ານຈູ ອົງການ FAO ໄດ້ໃຫ້ການອະນຸມັດ ອຳນວຍຄວາມສະດວກ ແລະສະໜອງທຶນແກ່ບັນດາປະເທດທີ່ທຸກຍາກໃນອາຟຣິກາ ແລະເອເຊຍໃຕ້ ພ້ອມກັບຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ຖືກຫ້າມຢູ່ໃນຢູໂຣບ ຍ້ອນມີສານພິດທີ່ສູງເກີນໄປ.
ເມື່ອມີການຖາມກ່ຽວກັບການກ່າວຫານີ້ຕໍ່ທ່ານຈູ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດຈີນຕອບວ່າ:
“ ….ການຖືກເລືອກຄືນອີກຂອງທ່ານ (ຈູ ດົງຢູ) ດ້ວຍຄະແນນສຽງສ່ວນຫຼາຍ ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ວຽກງານຂອງທ່ານໃນຮອບສີ່ປີທີ່ຜ່ານມາໄດ້ຖືກຮັບຮູ້ເປັນຢ່າງສູງໂດຍປະຊາຄົມນາໆຊາດ ແລະການໃຫ້ເຫດຜົນທີ່ທ່ານຫາກໍອ້າງໄປນັ້ນ ແມ່ນເປັນທີ່ຮັບເອົາບໍ່ໄດ້ ຕໍ່ປະຊາຄົມນາໆຊາດ” ໂຄສົກກະຊວງການຕ່າງປະເທດຈີນ ທ່ານຫວັງ ເຫວິນບິນ ກ່າວໃນວັນທີ 3 ກໍລະກົດ.
ນັ້ນແມ່ນພາໃຫ້ສັງຄົມເຂົ້າໃຈຜິດ.
ພາຍໃຕ້ທ່ານຈູ ອົງການ FAO ໄດ້ຫັນເຫໄປຈາກນະໂຍບາຍທີ່ມີມາເປັນເວລາດົນນານ ໃນການຫຼຸດຜ່ອນການເພິ່ງພາຕໍ່ຢາຂ້າແມງໄມ້ ແລະໄດ້ເຮັດຂໍ້ຕົກລົງໃນການເປັນພາຄືກັບ ກັບກຸ່ມອຸດສາຫະກຳແລະບໍລິສັດ ສານເຄມີທາງດ້ານກະສິກຳ ຮວມທັງບັນດາບໍລິສັດທີ່ເຊື່ອມໂຍງກັບລັດຖະບານຈີນ.
ເວລາເວົ້າເຖິງສຸຂະພາບຂອງຜົນລະປູກ ອົງການອາຫານແລະກະເສດຂອງສະຫະປະຊາຊາດກ່າວວ່າ ນະໂຍບາຍຂອງຕົນແມ່ນຊຸກຍູ້ວີທີການທີ່ເອີ້ນວ່າ ການຄຸ້ມຄອງປະສົມປະສານ ຊຶ່ງໄດ້ເນັ້ນຢ້ຳເຖິງການລົບກວນທີ່ເປັນໄປໄດ້ທີ່ໜ້ອຍທີ່ສຸດ ຕໍ່ລະບົບນິເວດດ້ານການກະສິກຳ ແລະຊຸກຍູ້ໃຫ້ນຳໃຊ້ກົນໄກການຄວບຄຸມແມງໄມ້ຕາມທຳມະຊາດ.
ໂດຍເປັນທາງການແລ້ວ ການສະເໜີແນະຂອງອົງການ FAO ໃຫ້ນຳໃຊ້ຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ເໝາະສົມ “ໃນວິທີທີ່ສຸດທ້າຍເທົ່ານັ້ນ” ເວລາໃດທີ່ບໍ່ມີທາງເລືອກ.
ແຕ່ແນວໃດກໍຕາມ ການສືບສວັນ ທີ່ມີຊື່ວ່າ “Food.Power.China” ທີ່ຜະລິດຂຶ້ນໂດຍອົງການອອກອາກາດສາທາລະນະ ບາວາຣຽນເຢຍຣະມັນ ຊຶ່ງເປັນອົງການອອກອາກາດສູນກາງຂອງປະເທດ, RBB Fernsehen ແລະ SWR Fernsehen, ໄດ້ເຜີຍໃຫ້ເຫັນວ່າ ອົງການ FAO ພາຍໃຕ້ການນຳພາ ຂອງທ່ານຈູ ໄດ້ອຳນວຍຄວາມສະດວກ ແລະໃຫ້ທຶນແບບໃດເພື່ອໃຫ້ມີການນຳໃຊ້ຢາຂ້າແມງໄມ້ເພີ້ມຂຶ້ນຢູ່ໃນບັນດາປະເທດທີ່ທຸກຍາກໃນອາຟຣິກາແລະເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້.”
ໃນປີ 2020 ນຶ່ງປີຫຼັງຈາກທ່ານໄດ້ເຂົ້າກຳຕຳແໜ່ງຫົວໜ້າອົງການ FAO ທ່ານຈູໄດ້ລົງນາມ ໃນຈົດໝາຍສະແດງຄວາມຕັ້ງໃຈ ເພື່ອສຳຫຼວດເບິ່ງການເປັນພາຄີໃໝ່ກັບບໍລິສັດ CropLife International ຊຶ່ງເປັນກຸ່ມວິ້ງເຕັ້ນກ່ຽວກັບອຸດສາຫະກຳສານເຄມີທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ.
ບໍລິສັດ CropLife International ກ່າວວ່າ ພາລະກິດຂອງຕົນແມ່ນ ເພື່ອຊຸກຍູ້ເທັກໂນໂລຈີຕ່າງໆທາງດ້ານກະສິກຳ ເຊັ່ນວ່າ ຢາຂ້າແມງໄມ້ ແລະເທັກໂນໂລຈີຊີວະພາບຂອງພືດ.“ ບັນດາສະມາຊິກຂອງສະມາຄົມແມ່ນຮວມທັງບໍລິສັດເບເຢີ, ຊູມີໂຕໂມເຄມີໂກລ ແລະຊິນເຈັນຕາ.
ແຜນການເຂົ້າເປັນພາຄີດັ່ງກ່າວ ໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດມີຄວາມເປັນຫ່ວງກັງວົນ ພາຍໃນກຸ່ມສັງຄົມພົນລະເຮືອນ ແລະໃນໝູ່ພວກນັກວິທະຍາສາດທີ່ກ່າວວ່າ ມັນຈະສ້າງຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ຄວາມສາມາດຂອງອົງການ FAO ທີ່ຈະເຮັດວຽກໃນຖານະອົງການອິດສະຫຼະ ເປັນກາງແລະເອເຢັນທີ່ຊື່ສັດ ລະຫວ່າງລັດຖະບານຂອງປະເທດຕ່າງແລະພາກເອກກະຊົນ.
ພວກນັກວິຊາການ ນັກວິທະຍາສາດແລະນັກຄົ້ນຄວ້າກຸ່ມນຶ່ງ ໄດ້ພິມເຜີຍແຜ່ຈົດໝາຍສະບັບນຶ່ງທີ່ສົ່ງໄປຫາທ່ານຈູ ກ່າວວ່າ ຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃນການເປັນພາຄີ “ບ່ອນທຳລາຍນະໂຍບາຍຂອງ FAO ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ໜ້ອຍທີ່ສຸດຕໍ່ການນຳໃຊ້ສານເຄມີຂ້າແມງໄມ້ ຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ ຮວມທັງຄວາມສ່ຽງທີ່ພົວພັນກັບຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ເປັນອັນຕະລາຍສູງ (HHPs) ຊຶ່ງຫຼາຍໆຊະນິດແມ່ນຜະລິດໂດຍສະມາຊິກຂອງບໍລິສັດ CropLife.”
ຈົດໝາຍກ່າວຕື່ມວ່າ ສະຖາບັນສະຫະປະຊາຊາດ “ບໍ່ຄວນໃຫ້ການສະໜັບສະໜຸນຕໍ່ສະມາຄົມບໍລິສັດເອກກະຊົນທີ່ຊອກຫາຜົນກຳໄລໃນການສືບຕໍ່ຂາຍຜະລິດຕະພັນ ທີ່ຖືກຈົດບັນທຶກວ່າມີຜົນກະທົບທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຊີວະນາໆພັນ.
ເວັບໄຊຂ່າວວິທະຍາສາດ Mongabay ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ພາຍໃຕ້ທ່ານຈູ ອົງການ FAO ໄດ້ໃຫ້ການອະນຸມັດຕໍ່ການນຳໃຊ້ “ຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ເປັນພິດ 6 ຊະນິດຢູ່ໃນເຂດອາຟຣິກາຕາເວັນອອກ 3 ຊະນິດໃນນັ້ນແມ່ນຖືວ່າເປັນອັນຕະລາຍໂດຍອົງການອະນາໄມໂລກ.
ເວັບໄຊ Mongabay ໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າ ອີງຕາມຂໍ້ມູນຂອງອົງການ FAO ເອງແລ້ວ 95.8 ເປີເຊັນ ຂອງຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ສົ່ງໄປໃຫ້ ບັນດາປະເທດໃນເຂດອາຟຣິກາຕາເວັນອອກ ລະຫວ່າງປີ 2019 ຫາ 2021 ຊຶ່ງ “ໃນທາງວິທະຍາສາດແລ້ວໄດ້ພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າ ເປັນອັນຕະລາຍຮ້າຍແຮງ” ຕໍ່ມະນຸດ ປາ ແລະສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນ້ຳນົມ.
ໃນເອກກະສານທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນ ອະດີດພະນັກງານຂອງອົງການ FAO ທ່ານແຮນສ໌ ດຣາຍເອີ້ (Hans Dreyer) ກ່າວວ່າ “ທ່ານຕື່ນຕົກໃຈ ໃນຄວາມຖີ່ຂອງການຈັດສົ່ງຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ເປັນພິດໃນທຳນອງນີ້ໄດ້ຮັບການອະນຸມັດ.”
ທ່ານອາແລັນ ຣັສກາ (Allan Hruska) ອະດີດເຈົ້າໜ້າທີ່ອົງການ FAO ຊຶ່ງເປັນນັກຊ່ຽວຊານດ້ານການຄຸ້ມຄອງພືດ ກ່າວຕໍ່ພວກນັກຂ່າວວ່າ ໂດຍການເຂົ້າເປັນພາຄີ ກັບບໍລິສັດ CropLife ລະຫວ່າງປະເທດນັ້ນ ອົງການດັ່ງກ່າວ ຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນທ່າທີ ທີ່ຈະປຶກສາຫາລື ກ່ຽວກັບການເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຊີວິດຂອງຢາຂ້າແມງໄມ້ໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ ກັບບັນດາປະເທດສະມາຊິກ ແລະບໍລິສັດຕ່າງໆ.
“ປັດຈຸບັນນີ້ ຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ ຫົວຍິ້ມໃສ່ກ້ອງ ກັບພວກຜູ້ນຳ ຂອງບໍສັດ CropLife ແລະກ່າວວ່າ ‘ພວກເຮົາໄດ້ເຂົ້າສູ່ການເປັນພາຄີຍຸດທະສາດ. ພວກເຮົາຈະກ້າວເດີນໄປຂ້າງໜ້າພ້ອມກັນ.` ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າແລ້ວ ນັ້ນແມ່ນການປາກົດໂຕແລະສົ່ງສານທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງ" ທ່ານຣັສກາກ່າວ.
ອົງການ FAO ເຂົ້າເປັນພາຄີກັບບໍລິສັດ CropLife ລະຫວ່າງປະເທດທີ່ເປັນສະມາຊິກຂອງ Syngenta ໃນປີ 2020 ໂດຍກ່າວວ່າ ເປົ້າໝາຍແມ່ນເພື່ອ “ລົງມືດຳເນີນການແລກປ່ຽນທາງດ້ານເທັກນິກ ແລະປຶກສາຫາລື ໃນຂົງເຂດທີ່ມີຜົນປະໂຫຍດຮ່ວມກັນ.”
ພວກນັກຂ່າວເຢຍຣະມັນ ວິເຄາະວ່າ ຂໍ້ມູນຂອງອົງການ FAO ຖືວ່າຢາຂ້າແມງໄມ້ທີ່ຖືກຈັດສົ່ງ ແລະພົບວ່າ Syngenta ແມ່ນເປັນຜູ້ສະໜອງ ລາຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ເຄີຍມີມາ.
Syngenta ແມ່ນບໍລິສັດຊ່ຽວຊານດ້ານເມັດພັນແລະຢາຂ້າແມງໄມ້ ແມ່ນເປັນເຈົ້າຂອງໂດຍບໍສິສັດສານເຄມີແຫ່ງຊາດຂອງຈີນ (China National Chemical Corporation (ChemChina) ຊຶ່ງເປັນບໍລິສັດລັດວິສາຫະກິດສານເຄມີຂອງຈີນ.
ອີງຕາມ ສະຖາບັນເສດຖະກິດລະຫວ່າງປະເທດປີເຕີສັນ ຊຶ່ງເປັນສະຖາບັນນັກຊ່ຽວຊານທີ່ຕັ້ງຢູ່ວໍຊິງຕັນ ແລ້ວ ບໍລິສັດລັດວິສາຫະກິດໃນຈີນແມ່ນບໍລິສັດທີ່ລັດຖະບານຈີນເປັນເຈົ້າຂອງ ດ້ວຍການຖືຮຸ້ນສ່ວນໃຫຍ່ ນັ້ນໝາຍຄວາມ ລັດຖະບານຈີນສາມາດ ເຂົ້າຮ່ວມໃນການກຳນົດແຜນຍຸດທະສາດໃຫ້ບໍລິສັດສານເຄມີແຫ່ງຊາດຂອງຈີນ ແລະເຂົ້າແຊກແຊງໃນຂັ້ນຕອນການຕັດສິນໃຈຕ່າງໆ.
ທີ່ມາ ພະແນກ Polygraph ຂອງວີໂອເອ
