ມຽນມາ ເປັນປະເທດ ທີ່ມີອັດຕາຄົນຕາບອດ ສູງທີ່ສຸດໃນໂລກ
ໂດຍປະກອບເປັນປະມານ 8.1 ເປີເຊັນ ຂອງປະຊາຊົນທັງໝົດ
ໃນເຂດຊົນນະບົດ. ໃນຈໍານວນຄົນຕາບອດທີ່ວ່ານີ້ ຫຼາຍກວ່າ
ເຄິ່ງນຶ່ງ ແມ່ນມີສາເຫດມາຈາກຕາຕໍ້ ທີ່ເຮັດໃຫ້ແກ້ວຕາມົວຂຶ້ນ
ຕາມວັນເວລາຜ່ານໄປ. ບັດນີ້ ທີມງານນັກຊ່ຽວຊານກ່ຽວກັບຕາ
ຕໍ້ ຊາວເນປາລທີມນຶ່ງໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນມຽນມາ
ເພື່ອທໍາການຜ່າຕັດຕາ ໃຫ້ແກ່ຫຼາຍກວ່າ 1,000 ຄົນ ໂດຍບໍ່ຄິດ
ຄ່າໃດໆ ໃນຄວາມຫວັງທີ່ຈະໃຫ້ເປັນເທື່ອທໍາອິດຂອງການປະຕິ
ບັດງານແບບນີ້ຫຼາຍໆຄັ້ງ. Steve Sandford ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ
ມີລາຍງານຈາກນະຄອນຢ່າງກຸ້ງ ປະເທດມຽນມາ ຊຶ່ງທອງປານ
ຈະນໍາມາສະເໜີທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ
ຢູ່ທີ່ໂຮງໝໍຕາ Yangon Eye Hospital ນີ້ ການຜ່າຕັດທີ່ໜ້າອັດສະຈັນ ຢ່າງນຶ່ງໄດ້ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້.
ໃນເວລາພຽງບໍ່ເທົ່າໃດອາທິດເທົ່ານັ້ນ ທີມງານການແພດປະສົມຈາກເນປາລ ແລະມຽນມາ ຈະສາມາດຜ່າຕັດພວກຄົນເປັນຕາຕໍ້ໃຫ້ສໍາເລັດຫຼາຍກວ່າ 1200 ຄົນ ໂດຍບໍ່ຄິດຄ່າໃດໆ ຊຶ່ງພະຍາດນີ້ເປັນພະຍາດຕາ ທີ່ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ ທີ່ພາໃຫ້ເສຍສາຍຕາ ແລະບາງທີກໍຕາບອດໄປເລີຍ.
ຈໍານວນຄົນເປັນໂຣກຕາຕໍ້ແມ່ນມີຫຼາຍຂຶ້ນຢ່າງໜ້າເປັນຫ່ວງ ແຕ່ສໍາລັບ Dr. Tin Win ຜູ້ອໍານວຍການໂຮງໝໍດັ່ງກ່າວນີ້ ເວົ້າວ່າ ສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ແມ່ນເປັນຍ້ອນຂາດຄວາມຮອບຮູ້.
ດຣ ທິນ ວິນ ເວົ້າວ່າ “ແຕ່ໃດມາແລ້ວ ຜູ້ຄົນຢູ່ໃນມຽນມາ ຢ້ານຫຼາຍທີ່ຈະຜ່າຕັດ ສະນັ້ນພວກເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ຢາກຜ່າຕັດ ເຂົາເຈົ້າຢ້ານ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າ ຍອມຮັບວ່າຄົນເປັນໂຣກຕາຕໍ້ຍ້ອນມີອາຍຸສູງຂຶ້ນ. ມັນກໍຈິງຢູ່ວ່າເປັນຍ້ອນສູງອາຍຸ ແຕ່ບັນຫານີ້ ສາມາດຜ່າຕັດໃຫ້ຫາຍດີໄດ້.”
ຄວາມພະຍາຍາມອັນໃຫຍ່ຫຼວງນີ້ ແມ່ນນໍາພາໂດຍ Dr. Sanduk Ruit ຊາວເນປາລ ຜູ້ຊ່ວຍພັດທະນາວິທີການຜ່າຕັດທີ່ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕໍ່າ ມີຜົນສູງ ໃນການຜ່າຕັດປ່ຽນແກ້ວຕາ. ທີມງານຂອງ ດຣ. Ruit ຈາກສູນກາງຕາ Tilganga Eye Centre ເຄີຍໄດ້ທໍາການຜ່າຕັດມາແລ້ວຫຼາຍແຫ່ງ ເຊັ່ນ ໃນເກົາຫຼີເໜືອ ອີທິໂອເປຍ ແລະອິນໂດເນເຊຍ.
ບັດນີ້ ທ່ານໝໍກໍາລັງມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນຢາກຊ່ວຍຂະຫຍາຍຄວາມຮູ້ຄວາມຊໍານານຂອງເພີ່ນ ແລະໃຫ້ການເຝິກອົບລົມ ຢູ່ໃນປະເທດໃດນຶ່ງ ບ່ອນທີ່ການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານການແພດຂັ້ນພື້ນຖານ ຍັງຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ຈ່າຍສູງຢູ່ສໍາລັບຄົນສ່ວນຫຼາຍນັ້ນ.
ດຣ. Ruit ເວົ້າວ່າ “ມັນເປັນການສໍາຄັນຫຼາຍ ທີ່ພວກເຮົານຳເອົາການ ບໍລິການ ນີ້ ໄປສູ່ລະດັບປະຊາຄົມ ໃນຫຼາຍໆພາກສ່ວນຂອງມຽນມາ ແລະຂ້າພະເຈົ້າ ຫວັງວ່າ ກະຊວງສາທາລະນະສຸກມຽນມາ ຈະອະນຸຍາດໃຫ້ ພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນມຽນມາໄດ້ ໂດຍປາດສະຈາກອຸບປະສັກໃດໆ.”
ການຜ່າຕັດນີ້ ອາດກາຍເປັນຊ່ວງເວລາໃນການປ່ຽນແປງຊີວິດບັ້ນນຶ່ງ ສໍາລັບພວກຄົນເຈັບຫຼາຍໆຄົນ ທີ່ຕາບອດ ບໍ່ເຫັນຮຸ່ງມາເປັນເວລາຫຼາຍປີແລ້ວນັ້ນ.
ສໍາລັບ ນາງ Daw Tin Hla ຄົນເຈັບເປັນໂຣກຕາບອດນັ້ນ ວຽກງ່າຍໆຂອງລາວ ເຊັ່ນ ເຫຍັ້ນນໍ້າໃສ່ຈອກ ແລະຄົວຢູ່ຄົວກິນ ບັດນີ້ ມັນກໍຈະງ່າຍຫຼາຍຂຶ້ນ.
ນາງ Daw tin Hla ເວົ້າວ່າ: “ຈັ່ງແມ່ນຂ້ອຍດີໃຈຫຼາຍ ເພາະຂ້ອຍເຫັນຮຸ່ງອີກແລ້ວ ໝໍບອກຂ້ອຍວ່າ ໃຫ້ຍ່າງຊ້າໆແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຟັງ ຂ້ອຍຢາກຍ່າງໄວໆໂລດ. ຫຼັງຈາກຜ່າຕັດແລ້ວ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເປັນອິດສະຫຼະ”
ໃນຂະນະທີ່ພວກຄົນເຈັບກຸ່ມທໍາອິດ ຕ້ອງໄດ້ປັບຕົວເຂົ້າກັບສາຍຕາທີ່ດີຂຶ້ນຂອງພວກເຂົາເຈົ້າອີກຄັ້ງນັ້ນ ພວກທີມງານກໍຫວັງວ່າ ຈະເຝິກອົບລົມ ພວກນາຍໝໍໃນປະຊາຄົມ ແລະພວກພະຍາບານ ເພື່ອປະຕິບັດງານນີ້.
ໂດຍປະກອບເປັນປະມານ 8.1 ເປີເຊັນ ຂອງປະຊາຊົນທັງໝົດ
ໃນເຂດຊົນນະບົດ. ໃນຈໍານວນຄົນຕາບອດທີ່ວ່ານີ້ ຫຼາຍກວ່າ
ເຄິ່ງນຶ່ງ ແມ່ນມີສາເຫດມາຈາກຕາຕໍ້ ທີ່ເຮັດໃຫ້ແກ້ວຕາມົວຂຶ້ນ
ຕາມວັນເວລາຜ່ານໄປ. ບັດນີ້ ທີມງານນັກຊ່ຽວຊານກ່ຽວກັບຕາ
ຕໍ້ ຊາວເນປາລທີມນຶ່ງໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ໃຫ້ເຂົ້າໄປໃນມຽນມາ
ເພື່ອທໍາການຜ່າຕັດຕາ ໃຫ້ແກ່ຫຼາຍກວ່າ 1,000 ຄົນ ໂດຍບໍ່ຄິດ
ຄ່າໃດໆ ໃນຄວາມຫວັງທີ່ຈະໃຫ້ເປັນເທື່ອທໍາອິດຂອງການປະຕິ
ບັດງານແບບນີ້ຫຼາຍໆຄັ້ງ. Steve Sandford ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ
ມີລາຍງານຈາກນະຄອນຢ່າງກຸ້ງ ປະເທດມຽນມາ ຊຶ່ງທອງປານ
ຈະນໍາມາສະເໜີທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ
ຢູ່ທີ່ໂຮງໝໍຕາ Yangon Eye Hospital ນີ້ ການຜ່າຕັດທີ່ໜ້າອັດສະຈັນ ຢ່າງນຶ່ງໄດ້ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້.
ໃນເວລາພຽງບໍ່ເທົ່າໃດອາທິດເທົ່ານັ້ນ ທີມງານການແພດປະສົມຈາກເນປາລ ແລະມຽນມາ ຈະສາມາດຜ່າຕັດພວກຄົນເປັນຕາຕໍ້ໃຫ້ສໍາເລັດຫຼາຍກວ່າ 1200 ຄົນ ໂດຍບໍ່ຄິດຄ່າໃດໆ ຊຶ່ງພະຍາດນີ້ເປັນພະຍາດຕາ ທີ່ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ ທີ່ພາໃຫ້ເສຍສາຍຕາ ແລະບາງທີກໍຕາບອດໄປເລີຍ.
ຈໍານວນຄົນເປັນໂຣກຕາຕໍ້ແມ່ນມີຫຼາຍຂຶ້ນຢ່າງໜ້າເປັນຫ່ວງ ແຕ່ສໍາລັບ Dr. Tin Win ຜູ້ອໍານວຍການໂຮງໝໍດັ່ງກ່າວນີ້ ເວົ້າວ່າ ສ່ວນໃຫຍ່ນັ້ນ ແມ່ນເປັນຍ້ອນຂາດຄວາມຮອບຮູ້.
ດຣ ທິນ ວິນ ເວົ້າວ່າ “ແຕ່ໃດມາແລ້ວ ຜູ້ຄົນຢູ່ໃນມຽນມາ ຢ້ານຫຼາຍທີ່ຈະຜ່າຕັດ ສະນັ້ນພວກເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ຢາກຜ່າຕັດ ເຂົາເຈົ້າຢ້ານ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າ ຍອມຮັບວ່າຄົນເປັນໂຣກຕາຕໍ້ຍ້ອນມີອາຍຸສູງຂຶ້ນ. ມັນກໍຈິງຢູ່ວ່າເປັນຍ້ອນສູງອາຍຸ ແຕ່ບັນຫານີ້ ສາມາດຜ່າຕັດໃຫ້ຫາຍດີໄດ້.”
ຄວາມພະຍາຍາມອັນໃຫຍ່ຫຼວງນີ້ ແມ່ນນໍາພາໂດຍ Dr. Sanduk Ruit ຊາວເນປາລ ຜູ້ຊ່ວຍພັດທະນາວິທີການຜ່າຕັດທີ່ມີຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕໍ່າ ມີຜົນສູງ ໃນການຜ່າຕັດປ່ຽນແກ້ວຕາ. ທີມງານຂອງ ດຣ. Ruit ຈາກສູນກາງຕາ Tilganga Eye Centre ເຄີຍໄດ້ທໍາການຜ່າຕັດມາແລ້ວຫຼາຍແຫ່ງ ເຊັ່ນ ໃນເກົາຫຼີເໜືອ ອີທິໂອເປຍ ແລະອິນໂດເນເຊຍ.
ບັດນີ້ ທ່ານໝໍກໍາລັງມີຄວາມກະຕືລືລົ້ນຢາກຊ່ວຍຂະຫຍາຍຄວາມຮູ້ຄວາມຊໍານານຂອງເພີ່ນ ແລະໃຫ້ການເຝິກອົບລົມ ຢູ່ໃນປະເທດໃດນຶ່ງ ບ່ອນທີ່ການຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານການແພດຂັ້ນພື້ນຖານ ຍັງຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ຈ່າຍສູງຢູ່ສໍາລັບຄົນສ່ວນຫຼາຍນັ້ນ.
ດຣ. Ruit ເວົ້າວ່າ “ມັນເປັນການສໍາຄັນຫຼາຍ ທີ່ພວກເຮົານຳເອົາການ ບໍລິການ ນີ້ ໄປສູ່ລະດັບປະຊາຄົມ ໃນຫຼາຍໆພາກສ່ວນຂອງມຽນມາ ແລະຂ້າພະເຈົ້າ ຫວັງວ່າ ກະຊວງສາທາລະນະສຸກມຽນມາ ຈະອະນຸຍາດໃຫ້ ພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນມຽນມາໄດ້ ໂດຍປາດສະຈາກອຸບປະສັກໃດໆ.”
ການຜ່າຕັດນີ້ ອາດກາຍເປັນຊ່ວງເວລາໃນການປ່ຽນແປງຊີວິດບັ້ນນຶ່ງ ສໍາລັບພວກຄົນເຈັບຫຼາຍໆຄົນ ທີ່ຕາບອດ ບໍ່ເຫັນຮຸ່ງມາເປັນເວລາຫຼາຍປີແລ້ວນັ້ນ.
ສໍາລັບ ນາງ Daw Tin Hla ຄົນເຈັບເປັນໂຣກຕາບອດນັ້ນ ວຽກງ່າຍໆຂອງລາວ ເຊັ່ນ ເຫຍັ້ນນໍ້າໃສ່ຈອກ ແລະຄົວຢູ່ຄົວກິນ ບັດນີ້ ມັນກໍຈະງ່າຍຫຼາຍຂຶ້ນ.
ນາງ Daw tin Hla ເວົ້າວ່າ: “ຈັ່ງແມ່ນຂ້ອຍດີໃຈຫຼາຍ ເພາະຂ້ອຍເຫັນຮຸ່ງອີກແລ້ວ ໝໍບອກຂ້ອຍວ່າ ໃຫ້ຍ່າງຊ້າໆແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຟັງ ຂ້ອຍຢາກຍ່າງໄວໆໂລດ. ຫຼັງຈາກຜ່າຕັດແລ້ວ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເປັນອິດສະຫຼະ”
ໃນຂະນະທີ່ພວກຄົນເຈັບກຸ່ມທໍາອິດ ຕ້ອງໄດ້ປັບຕົວເຂົ້າກັບສາຍຕາທີ່ດີຂຶ້ນຂອງພວກເຂົາເຈົ້າອີກຄັ້ງນັ້ນ ພວກທີມງານກໍຫວັງວ່າ ຈະເຝິກອົບລົມ ພວກນາຍໝໍໃນປະຊາຄົມ ແລະພວກພະຍາບານ ເພື່ອປະຕິບັດງານນີ້.
