ລັດຖະມົນຕີຕ່າງປະເທດ ຮິລແລຣີ ຄຼິນຕັນ ທີ່ພົ້ນຈາກຕໍາແໜ່ງ
ນັກການທູດ ອັນດັບສູງສຸດຂອງອະເມຣິກາ ເມື່ອວັນທີ 1 ກຸມພາ
ນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ຖືກເບິ່ງເຫັນໂດຍມະຫາຊົນຊໍ້າແລ້ວຊໍ້າອີກວ່າເປັນ
ສະຕຣີທີ່ ໜ້າຍົກຍ້ອງຊຶ່ນຊົມທີ່ສຸດຂອງໂລກ ອິງຕາມຜົນການ ສໍາຫຼວດໂດຍອົງການຢັ່ງຫາງສຽງມະຫາຊົນ Gallup ນັ້ນ.
Scott Stearns ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ ປະຈໍາກະຊວງຕ່າງປະເທດ
ສຶກສາເບິ່ງມູນເຊື້ອມໍລະດົກດ້ານນະໂຍບາຍ ຕ່າງປະເທດຂອງ
ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ແລະວ່າ ທ່ານນາງອາດຈະສະໝັກເລືອກຕັ້ງ
ເອົາຕໍາແໜ່ງປະທານາທິບໍດີໃນປີ 2016 ຫຼືບໍ່ ຊຶ່ງທອງປານມີ
ລາຍລະອຽດມາສະເໜີທ່ານ.
ເບິ່ງວີດິໂອລາຍງານນີ້ ເປັນພາສາລາວ:
ທ່ານນາງຮິລແລຣີ ຄຼິນຕັນ ລົງຈາກຕໍາແໜ່ງລັດຖະມົນຕີຕ່າງປະເທດສະຫະລັດ ໃນຖານະ
ເປັນສະຕີທີ່ໜ້າຊື່ນຊົມທີ່ສຸດຂອງໂລກ ຫຼັງຈາກໄດ້ປະຕິບັດງານ ເພື່ອສ້າງສາຄືນໃໝ່ ຄວາມສໍາພັນທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍ ຈາກສົງຄາມໃນອັຟ ການີສຖານແລະອີຣັກນັ້ນ ໃນຂະນະດຽວກັນ ກໍຫັນເຫກໍາລັງແລະຊັບພະຍາກອນຂອງສະຫະລັດ ໄປຍັງຂົງເຂດ ເອເຊຍ ປາຊິຟິກ. ແຕ່ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ເວົ້າວ່າ ເປົ້າໝາຍຂອງຊິວິດຂອງທ່ານນາງ ກໍຄື ການມອບ ອໍານາດໃຫ້ພວກແມ່ຍິງ.
ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ເວົ້າວ່າ: “ມັນເປັນເລຶ່ອງໂງ່ເງົ່າທີ່ສຸດ ທີ່ຈະພະຍາຍາມສ້າງສາ ເສດຖະກິດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ຫຼືປະຊາທິປະໄຕໃຫ້ໝັ້ນຄົງ ໃນຂະນະທີ່ປະຕິບັດຕໍ່ປະ ຊາຊົນເຄິ່ງນຶ່ງຂອງໂລກຢ່າງດີທີ່ສຸດ ກໍໃນຖານະເປັນຊົນຊັ້ນສອງ ຫລືຢ່າງຂີ້ຮ້າຍ
ທີ່ສຸດ ຄືກັນກັບເຂົາເຈົ້າບໍ່ແມ່ນຄົນຄືກັນ ແຕ່ເຖິງປານນັ້ນກໍຍັງມີຫຼາຍໆບ່ອນເກີນ
ໄປທີ່ປະຕິບັດຕໍ່ພວກແມ່ຍິງແບບນັ້ນແທ້ໆ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າມີສິດທິທາງການເມືອງ ພຽງໜ້ອຍດຽວຫຼືບໍ່ມີຊໍ້າ. ພວກເຂົາເຈົ້າຖືກກະທໍາຮຸນແຮງຕໍ່ຢ່າງໜ້າຢ້ານກົວ. ສຸຂະພາບຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະແມ່ນແຕ່ຊີວິດຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ ກໍຖືກເມີນເສີຍ.”
Sarah Margon ຮອງຜູ້ອໍານວຍການກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດ Human Rights
Watch ທີ່ວໍຊິງຕັນດີຊີ ເວົ້າວ່າ ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ໄດ້ຍົກເອົາ ສິດທິຂອງພວກແມ່ຍິງ
ຂຶ້ນມາເປັນຫຼັກແກນກາງຂອງນະໂຍບາຍຕ່າງປະເທດຂອງສະຫະລັດ.
ທ່ານນາງ Margon ເວົ້າວ່າ: “ຄວາມເຕັມໃຈ ແລະທີ່ຈິງແລ້ວຄວາມກະຕືລືລົ້ນ
ຂອງ ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ໃນການພົບປະກັບບັນດາກຸ່ມສັງຄົມພົນລະເຮືອນນັ້ນ ແມ່ນເປັນຮ່ອງຮອຍອັນແທ້ຈິງ ທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່ນະໂຍບາຍຕ່າງປະເທດ
ນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນເລຶ່ອງກ່ຽວກັບຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງລັດຖະບານຕໍ່ລັດຖະບານ
ແຕ່ພຽງຢ່າງ ດຽວອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ ແຕ່ມັນກ່ຽວກັບການເຂົ້າພົວພັນກັບກຸ່ມຄົນ
ທຸກໆປະເພດ.”
ທາງຝ່າຍ Jennifer Cooke ນັກວິໂຈປະຈໍາສູນກາງຍຸທະສາດແລະການສຶກສາລະ ຫວ່າງປະເທດ ເວົ້າວ່າ ຢູ່ໃນອາຟຣິກາ ໃຕ້ຂົງເຂດທະເລຊາຍຊາຮາຣາລົງໄປນັ້ນ ທ່ານ
ນາງ ຄຼິນຕັນ ໄດ້ຜັກດັນໃຫ້ມີການຜູ້ຮັບຜິດຊອບ ສໍາລັບການກະທໍາຮຸນແຮງຕໍ່ແມ່ຍິງ
ຢູ່ໃນສາທາລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕຄອງໂກ.
ທ່ານນາງ Cooke ເວົ້າວ່າ: “ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ໄດ້ປະໄວ້ຊຶ່ງມູນເຊື້ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ ຂອງການທູດ ບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃນປະເທດເຄນຢາ ໃນປະເທດ IvoryCoast ໃນ
ປະເທດ Senegal ຫຼືການຮັບມືກັບບັນຫາໃຫຍ່ເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນຄອງໂກ.”
ແຕ່ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ຍັງມີຜູ້ທີ່ຕ້ອງຕິໂຈມຕີຢູ່ ເຊັ່ນໃນກໍລະນີຂອງຊີເຣຍ ທີ່ທ່ານນາງໄດ້ ຖືກໂຈມຕີຢ່າງໃຫຍ່ ວ່າບໍ່ໄດ້ດໍາເນີນການຢ່າງພຽງພໍເພື່ອ ຊ່ວຍເຫຼືອພວກຝ່າຍຄ້ານຂອງ ປະທານາທິບໍດີ Bashar al-Assad.
ແລະທ່ານນາງກໍໄດ້ຖືກຕໍາໜິຕິຕຽນ ຍ້ອນຄວາມຜິດພາດລົ້ມແຫຼວດ້ານຄວາມປອດໄພ
ຢູ່ໃນລີເບຍ ທີ່ສະຖານກົງສຸນສະຫະລັດໃນເມືອງ Benghazi ບ່ອນທີ່ຊາວອະເມຣິກັນ
ສີ່ຄົນ ຖືກສັງຫານໃນການໂຈມຕີຂອງພວກກໍ່ການຮ້າຍ ເມື່ອເດືອນກັນຍາປີຜ່ານມານັ້ນ.
ທ່ານນາງຄຼິນຕັນເວົ້າວ່າ: “ແນ່ນອນວ່າ ການສູນເສຍຊີວິດຂອງຊາວອະເມຣິກັນຢູ່ ໃນເບັງກາຊີນັ້ນ ມັນເປັນສິ່ງນຶ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກເສຍໃຈທີ່ສຸດ ແລະຂ້າພະເຈົ້າ ກໍກໍາລັງປະຕິບັດງານຢ່າງໜັກ ເພື່ອໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າ ພວກ ເຮົາກໍາລັງເຮັດທຸກສິ່ງ
ທຸກຢ່າງ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເກີດເຫດການທໍານອງນີ້ຂຶ້ນອີກ. ເວລາທ່ານເຮັດ
ວຽກແບບນີ້ ທ່ານຕ້ອງເຂົ້າໃຈມາຕັ້ງແຕ່ຕອນເລີ່ມຕົ້ນວ່າພວກເຮົາບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຄວບຄຸມທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໄດ້.”
ນັກວິເຄາະ Malou Innocent ປະຈໍາສະຖາບັນ Cato Institute ເວົ້າວ່າ ເມື່ອສັ່ງຊາຕີ
ລາຄາເບິ່ງແລ້ວ ຊ່ວງເວລາກໍາຕໍາແໜ່ງຢູ່ກະຊວງ ຕ່າງປະເທດຂອງທ່ານນາງຄຼິນຕັນນັ້ນ
ແມ່ນຈະເປັນຜົນປະໂຫຍດຢ່າງນຶ່ງ ຖ້າຫາກທ່ານນາງສະໝັກເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີ
ອີກ ເປັນເທື່ອທີ່ສອງ.
ທ່ານນາງອິນໂນເຊນ ເວົ້າວ່າ: ແນ່ນອນວ່າ ໃນຖານະຜູ້ຊ່ຽວຊານນະໂຍບາຍຕ່າງ ປະເທດໃນວໍຊິນຕັນດີຊີນັ້ນ ພວກເຮົາກໍແບບວ່າສາມາດວິຈານເລຶ່ອງນັ້ນເລຶ່ອງນີ້ໄດ້ ແຕ່ປະຊາຊົນອະເມຣິກັນໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວ ພວກເຂົາເຈົ້າຈະເບິ່ງປະຫວັດວຽກ
ງານຂອງທ່ານນາງນັ້ນຫຼາຍກວ່າ ຊຶ່ງກໍເປັນປະຫວັດທີ່ໂດດເດ່ນຫຼາຍ. ສະນັ້ນ ແນ່ນອນວ່າມັນຈະຊ່ວຍທ່ານນາງໄດ້ໃນການລົງສະໝັກເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີ
ໃນປີ 2016.”
ຫຼັງຈາກທີ່ບໍ່ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນຜູ້ສະໝັກເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີຕາງໜ້າພັກຂອງ ທ່ານນາງໃນປີ 2008 ນັ້ນແລ້ວ ທ່ານນາງຄຼິນຕັນເວົ້າວ່າ ທ່ານນາງບໍ່ຄິດວ່າຈະລົງສະໝັກ
ເລືອກຕັ້ງອີກ.
ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ເວົ້າວ່າ: “ມັນຂຶ້ນຢູ່ກັບຂ້າພະເຈົ້າເອງທີ່ຈະຕັດສິນໃຈ ກ່ຽວກັບ ອະນາຄົດຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ. ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຄິດວ່າ ຈະສະໝັກ
ເລືອກຕັ້ງດອກ ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະກະທໍາທຸກສິ່ງທີ່ສາມາດເຮັດໄດ້ ເພື່ອໃຫ້ໝັ້ນ
ໃຈວ່າ ພວກແມ່ຍິງທັງຫຼາຍຈະສາມາດເຂົ້າແຂ່ງຂັນຢູ່ໃນລະດັບທີ່ສູງທີ່ສຸດໄດ້
ບໍ່ແມ່ນແຕ່ ຢູ່ໃນສະຫະລັດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໃນທົ່ວໂລກ.”
ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ເວົ້າຕະຫຼົກວ່າ ສິ່ງທໍາອິດທີ່ທ່ານນາງຈະເຮັດຫຼັງຈາກອອກຈາກວໍຊິງຕັນ
ໄປແລ້ວ ກໍຄືພັກຜ່ອນນອນໃຫ້ອິ່ມພໍກັບທີ່ໄດ້ອຶດຫຼັບອຶດນອນມາໄດ້ 20 ປີນັ້ນ.
ເບິ່ງວີດິໂອພາສາອັງກິດ:
ນັກການທູດ ອັນດັບສູງສຸດຂອງອະເມຣິກາ ເມື່ອວັນທີ 1 ກຸມພາ
ນັ້ນ ແມ່ນໄດ້ຖືກເບິ່ງເຫັນໂດຍມະຫາຊົນຊໍ້າແລ້ວຊໍ້າອີກວ່າເປັນ
ສະຕຣີທີ່ ໜ້າຍົກຍ້ອງຊຶ່ນຊົມທີ່ສຸດຂອງໂລກ ອິງຕາມຜົນການ ສໍາຫຼວດໂດຍອົງການຢັ່ງຫາງສຽງມະຫາຊົນ Gallup ນັ້ນ.
Scott Stearns ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ ປະຈໍາກະຊວງຕ່າງປະເທດ
ສຶກສາເບິ່ງມູນເຊື້ອມໍລະດົກດ້ານນະໂຍບາຍ ຕ່າງປະເທດຂອງ
ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ແລະວ່າ ທ່ານນາງອາດຈະສະໝັກເລືອກຕັ້ງ
ເອົາຕໍາແໜ່ງປະທານາທິບໍດີໃນປີ 2016 ຫຼືບໍ່ ຊຶ່ງທອງປານມີ
ລາຍລະອຽດມາສະເໜີທ່ານ.
ເບິ່ງວີດິໂອລາຍງານນີ້ ເປັນພາສາລາວ:
ທ່ານນາງຮິລແລຣີ ຄຼິນຕັນ ລົງຈາກຕໍາແໜ່ງລັດຖະມົນຕີຕ່າງປະເທດສະຫະລັດ ໃນຖານະ
ເປັນສະຕີທີ່ໜ້າຊື່ນຊົມທີ່ສຸດຂອງໂລກ ຫຼັງຈາກໄດ້ປະຕິບັດງານ ເພື່ອສ້າງສາຄືນໃໝ່ ຄວາມສໍາພັນທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມເສຍຫາຍ ຈາກສົງຄາມໃນອັຟ ການີສຖານແລະອີຣັກນັ້ນ ໃນຂະນະດຽວກັນ ກໍຫັນເຫກໍາລັງແລະຊັບພະຍາກອນຂອງສະຫະລັດ ໄປຍັງຂົງເຂດ ເອເຊຍ ປາຊິຟິກ. ແຕ່ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ເວົ້າວ່າ ເປົ້າໝາຍຂອງຊິວິດຂອງທ່ານນາງ ກໍຄື ການມອບ ອໍານາດໃຫ້ພວກແມ່ຍິງ.
ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ເວົ້າວ່າ: “ມັນເປັນເລຶ່ອງໂງ່ເງົ່າທີ່ສຸດ ທີ່ຈະພະຍາຍາມສ້າງສາ ເສດຖະກິດໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ ຫຼືປະຊາທິປະໄຕໃຫ້ໝັ້ນຄົງ ໃນຂະນະທີ່ປະຕິບັດຕໍ່ປະ ຊາຊົນເຄິ່ງນຶ່ງຂອງໂລກຢ່າງດີທີ່ສຸດ ກໍໃນຖານະເປັນຊົນຊັ້ນສອງ ຫລືຢ່າງຂີ້ຮ້າຍ
ທີ່ສຸດ ຄືກັນກັບເຂົາເຈົ້າບໍ່ແມ່ນຄົນຄືກັນ ແຕ່ເຖິງປານນັ້ນກໍຍັງມີຫຼາຍໆບ່ອນເກີນ
ໄປທີ່ປະຕິບັດຕໍ່ພວກແມ່ຍິງແບບນັ້ນແທ້ໆ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າມີສິດທິທາງການເມືອງ ພຽງໜ້ອຍດຽວຫຼືບໍ່ມີຊໍ້າ. ພວກເຂົາເຈົ້າຖືກກະທໍາຮຸນແຮງຕໍ່ຢ່າງໜ້າຢ້ານກົວ. ສຸຂະພາບຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະແມ່ນແຕ່ຊີວິດຂອງພວກເຂົາເຈົ້ານັ້ນ ກໍຖືກເມີນເສີຍ.”
Sarah Margon ຮອງຜູ້ອໍານວຍການກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດ Human Rights
Watch ທີ່ວໍຊິງຕັນດີຊີ ເວົ້າວ່າ ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ໄດ້ຍົກເອົາ ສິດທິຂອງພວກແມ່ຍິງ
ຂຶ້ນມາເປັນຫຼັກແກນກາງຂອງນະໂຍບາຍຕ່າງປະເທດຂອງສະຫະລັດ.
ທ່ານນາງ Margon ເວົ້າວ່າ: “ຄວາມເຕັມໃຈ ແລະທີ່ຈິງແລ້ວຄວາມກະຕືລືລົ້ນ
ຂອງ ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ໃນການພົບປະກັບບັນດາກຸ່ມສັງຄົມພົນລະເຮືອນນັ້ນ ແມ່ນເປັນຮ່ອງຮອຍອັນແທ້ຈິງ ທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່ນະໂຍບາຍຕ່າງປະເທດ
ນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນເລຶ່ອງກ່ຽວກັບຄວາມສໍາພັນລະຫວ່າງລັດຖະບານຕໍ່ລັດຖະບານ
ແຕ່ພຽງຢ່າງ ດຽວອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ ແຕ່ມັນກ່ຽວກັບການເຂົ້າພົວພັນກັບກຸ່ມຄົນ
ທຸກໆປະເພດ.”
ທາງຝ່າຍ Jennifer Cooke ນັກວິໂຈປະຈໍາສູນກາງຍຸທະສາດແລະການສຶກສາລະ ຫວ່າງປະເທດ ເວົ້າວ່າ ຢູ່ໃນອາຟຣິກາ ໃຕ້ຂົງເຂດທະເລຊາຍຊາຮາຣາລົງໄປນັ້ນ ທ່ານ
ນາງ ຄຼິນຕັນ ໄດ້ຜັກດັນໃຫ້ມີການຜູ້ຮັບຜິດຊອບ ສໍາລັບການກະທໍາຮຸນແຮງຕໍ່ແມ່ຍິງ
ຢູ່ໃນສາທາລະນະລັດປະຊາທິປະໄຕຄອງໂກ.
ທ່ານນາງ Cooke ເວົ້າວ່າ: “ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ໄດ້ປະໄວ້ຊຶ່ງມູນເຊື້ອທີ່ເຂັ້ມແຂງ ຂອງການທູດ ບໍ່ວ່າຈະຢູ່ໃນປະເທດເຄນຢາ ໃນປະເທດ IvoryCoast ໃນ
ປະເທດ Senegal ຫຼືການຮັບມືກັບບັນຫາໃຫຍ່ເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນຄອງໂກ.”
ແຕ່ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ຍັງມີຜູ້ທີ່ຕ້ອງຕິໂຈມຕີຢູ່ ເຊັ່ນໃນກໍລະນີຂອງຊີເຣຍ ທີ່ທ່ານນາງໄດ້ ຖືກໂຈມຕີຢ່າງໃຫຍ່ ວ່າບໍ່ໄດ້ດໍາເນີນການຢ່າງພຽງພໍເພື່ອ ຊ່ວຍເຫຼືອພວກຝ່າຍຄ້ານຂອງ ປະທານາທິບໍດີ Bashar al-Assad.
ແລະທ່ານນາງກໍໄດ້ຖືກຕໍາໜິຕິຕຽນ ຍ້ອນຄວາມຜິດພາດລົ້ມແຫຼວດ້ານຄວາມປອດໄພ
ຢູ່ໃນລີເບຍ ທີ່ສະຖານກົງສຸນສະຫະລັດໃນເມືອງ Benghazi ບ່ອນທີ່ຊາວອະເມຣິກັນ
ສີ່ຄົນ ຖືກສັງຫານໃນການໂຈມຕີຂອງພວກກໍ່ການຮ້າຍ ເມື່ອເດືອນກັນຍາປີຜ່ານມານັ້ນ.
ທ່ານນາງຄຼິນຕັນເວົ້າວ່າ: “ແນ່ນອນວ່າ ການສູນເສຍຊີວິດຂອງຊາວອະເມຣິກັນຢູ່ ໃນເບັງກາຊີນັ້ນ ມັນເປັນສິ່ງນຶ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກເສຍໃຈທີ່ສຸດ ແລະຂ້າພະເຈົ້າ ກໍກໍາລັງປະຕິບັດງານຢ່າງໜັກ ເພື່ອໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າ ພວກ ເຮົາກໍາລັງເຮັດທຸກສິ່ງ
ທຸກຢ່າງ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ເກີດເຫດການທໍານອງນີ້ຂຶ້ນອີກ. ເວລາທ່ານເຮັດ
ວຽກແບບນີ້ ທ່ານຕ້ອງເຂົ້າໃຈມາຕັ້ງແຕ່ຕອນເລີ່ມຕົ້ນວ່າພວກເຮົາບໍ່ສາມາດທີ່ຈະຄວບຄຸມທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໄດ້.”
ນັກວິເຄາະ Malou Innocent ປະຈໍາສະຖາບັນ Cato Institute ເວົ້າວ່າ ເມື່ອສັ່ງຊາຕີ
ລາຄາເບິ່ງແລ້ວ ຊ່ວງເວລາກໍາຕໍາແໜ່ງຢູ່ກະຊວງ ຕ່າງປະເທດຂອງທ່ານນາງຄຼິນຕັນນັ້ນ
ແມ່ນຈະເປັນຜົນປະໂຫຍດຢ່າງນຶ່ງ ຖ້າຫາກທ່ານນາງສະໝັກເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີ
ອີກ ເປັນເທື່ອທີ່ສອງ.
ທ່ານນາງອິນໂນເຊນ ເວົ້າວ່າ: ແນ່ນອນວ່າ ໃນຖານະຜູ້ຊ່ຽວຊານນະໂຍບາຍຕ່າງ ປະເທດໃນວໍຊິນຕັນດີຊີນັ້ນ ພວກເຮົາກໍແບບວ່າສາມາດວິຈານເລຶ່ອງນັ້ນເລຶ່ອງນີ້ໄດ້ ແຕ່ປະຊາຊົນອະເມຣິກັນໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວ ພວກເຂົາເຈົ້າຈະເບິ່ງປະຫວັດວຽກ
ງານຂອງທ່ານນາງນັ້ນຫຼາຍກວ່າ ຊຶ່ງກໍເປັນປະຫວັດທີ່ໂດດເດ່ນຫຼາຍ. ສະນັ້ນ ແນ່ນອນວ່າມັນຈະຊ່ວຍທ່ານນາງໄດ້ໃນການລົງສະໝັກເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີ
ໃນປີ 2016.”
ຫຼັງຈາກທີ່ບໍ່ໄດ້ຖືກແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ເປັນຜູ້ສະໝັກເລືອກຕັ້ງປະທານາທິບໍດີຕາງໜ້າພັກຂອງ ທ່ານນາງໃນປີ 2008 ນັ້ນແລ້ວ ທ່ານນາງຄຼິນຕັນເວົ້າວ່າ ທ່ານນາງບໍ່ຄິດວ່າຈະລົງສະໝັກ
ເລືອກຕັ້ງອີກ.
ທ່ານນາງ ຄຼິນຕັນ ເວົ້າວ່າ: “ມັນຂຶ້ນຢູ່ກັບຂ້າພະເຈົ້າເອງທີ່ຈະຕັດສິນໃຈ ກ່ຽວກັບ ອະນາຄົດຂອງຂ້າພະເຈົ້າເອງ. ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຄິດວ່າ ຈະສະໝັກ
ເລືອກຕັ້ງດອກ ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຈະກະທໍາທຸກສິ່ງທີ່ສາມາດເຮັດໄດ້ ເພື່ອໃຫ້ໝັ້ນ
ໃຈວ່າ ພວກແມ່ຍິງທັງຫຼາຍຈະສາມາດເຂົ້າແຂ່ງຂັນຢູ່ໃນລະດັບທີ່ສູງທີ່ສຸດໄດ້
ບໍ່ແມ່ນແຕ່ ຢູ່ໃນສະຫະລັດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໃນທົ່ວໂລກ.”
ທ່ານນາງຄຼິນຕັນ ເວົ້າຕະຫຼົກວ່າ ສິ່ງທໍາອິດທີ່ທ່ານນາງຈະເຮັດຫຼັງຈາກອອກຈາກວໍຊິງຕັນ
ໄປແລ້ວ ກໍຄືພັກຜ່ອນນອນໃຫ້ອິ່ມພໍກັບທີ່ໄດ້ອຶດຫຼັບອຶດນອນມາໄດ້ 20 ປີນັ້ນ.
ເບິ່ງວີດິໂອພາສາອັງກິດ:
