ກໍາປູເຈຍໄດ້ປະກາດວ່າ ຕົນຄາດວ່າ ຈະຮື້ຟື້ນໂຄງການອະນຸ
ຍາດໃຫ້ຕ່າງ ປະເທດຂໍເອົາ ເດັກນ້ອຍຂະເໝນໄປລ້ຽງເປັນລູກ
ບຸນທໍາ ໃນປີໜ້ານີ້. ການເຄຶ່ອນໄຫວດັ່ງກ່າວ ທີ່ໄດ້ສ້າງຄວາມ
ປະຫຼາດໃຈໃຫ້ແກ່ບາງຄົນ ມີຂຶ້ນຫຼັງຈາກລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ
ໄດ້ສັ່ງໂຈະການອະນຸຍາດດັ່ງກ່າວ ມາໄດ້ສີ່ປີແລ້ວຍ້ອນມີການ
ກ່າວຫາຢ່າງກວ້າງຂວາງວ່າ ເດັກນ້ອຍຈໍານວນນຶ່ງໄດ້ ຖືກນໍາ
ໄປເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດ. Robert Carmichael ຜູ້
ສື່ຂ່າວວີໂອເອ ລາຍງານຈາກນະຄອນຫຼວງພະນົມເປັນ. ຊຶ່ງ
ທອງປານຈະ ນໍາມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ຄໍາປະກາດດັ່ງກ່າວ ໂດຍທ່ານ Nim Thoth ເຈົ້າໜ້າທີ່ອາວຸໂສປະຈໍາກະຊວງກິດຈະກໍາສັງ
ຄົມ ມີຂຶ້ນຢູ່ນອກກອງປະຊຸມສໍາມະນາບັ້ນນຶ່ງ ບ່ອນທີ່ມີບັນດາຜູ້ພິພາກສາ ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່
ກະຊວງ ຫຼາຍສິບຄົນ ໄປເຕົ້າໂຮມກັນເພື່ອປຶກສາຫາລືເລື້ອງຄວາມກ້າວໜ້າຂອງກໍາປູເຈຍ
ກ່ຽວກັບການ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການຮັບເອົາເປັນລູກບຸນທໍາ ສະບັບ
ປີ 1993 ທີ່ຮັບຜ່ານຢູ່ກຸງ Hague ປະເທດ Netherlands ທີ່ລະບຸແນວທາງການປ້ອງ
ກັນເດັກ ທີ່ຕ່າງປະເທດຮັບເອົາເປັນລູກບຸນທໍາ.
ໃນເລຶ່ອງກ່ຽວກັບເດັກນ້ອຍຂະເໝນ ທີ່ຖືກຊາວຕ່າງປະເທດຂໍໄປເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ
ກໍາປູເຈຍແມ່ນມີປະຫວັດ ການຕິດຕາມທີ່ຂີ້ຮ້າຍປະເທດນຶ່ງ. ເປັນເວລາຫຼາຍປີ ຈົນຕົກ
ມາຮອດປີ 2009 ເວລາກໍາປູເຈຍສັ່ງໂຈະການອະນຸຍາດດັ່ງກ່າວນັ້ນ ສື່ມວນຊົນທ້ອງຖິ່ນ
ໄດ້ລາຍງານຂ່າວກ່ຽວກັບຫຼາຍໆກໍລະນີ ທີ່ພວກພໍ່ແມ່ທີ່ຍາກຈົນ ຖືກຫຼອກໃຫ້ຂາຍລູກ
ຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.
ຄືກ່ອນອື່ນພວກເດັກເຫຼົ່ານັ້ນ ຈະຖືກພາໄປຢູ່ສະຖານລ້ຽງເດັກກໍ່າພ້າ ແລະຕໍ່ຈາກນັ້ນ
ກໍມອບເດັກໃຫ້ຄອບຄົວຕ່າງປະເທດ ເພື່ອແລກກັບເງິນຈໍານວນຫຼາຍພັນໂດລ່າ ທີ່ເອີ້ນ
ວ່າເປັນຄ່າທໍານຽມແກ່ພວກນາຍໜ້າ ແລະພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ລັດຖະບານທີ່ສໍ້ລາດບັງຫຼວງ
ນັ້ນ. ມີຢູ່ເລື້ອຍໆ ທີ່ບໍ່ມີການກວດສອບ ປະຫວັດຫຼືພື້ນຖານຖານະ ຂອງພວກທີ່ຕ້ອງ
ການຮັບເອົາເດັກ ໄປເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ ຢ່າງຄັກແນ່.
ສະພາບການໄດ້ເຂົ້າຂັ້ນຮ້າຍແຮງຫຼາຍ ຈົນວ່າໃນປີ 2001 ໄດ້ມີຫຼາຍໆປະເທດສັ່ງຫ້າມ
ບໍ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງຕົນ ຮັບເອົາເດັກຈາກກໍາປູເຈຍມາເປັນລູກບຸນທໍາເດັດຂາດ. ໃນນັ້ນ
ກໍມີຮວມທັງ ປະເທດຝຣັ່ງ ສະຫະລັດ ແລະອັງກິດ.
ໃນຊຸມປີໝໍ່ໆມານີ້ ອົງການ UNICEF ແລະອົງການ Hague Conference ຫຼື HCCH
ຊຶ່ງເປັນອົງກອນລະຫວ່າງລັດຖະບານ ທີ່ປະຕິບັດງານເພື່ອປະສານກົດໝາຍ ຂ້າມເຂດ
ແດນລະຫວ່າງປະເທດ ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ ໃນການຈັດຕັ້ງ
ກົນໄກຕ່າງໆທີ່ເໝາະສົມຂຶ້ນມາ ເພື່ອປ້ອງກັນການສວາຍເອົາປະໂຫຍດໃນເລື້ອງນີ້.
ທ່ານນາງ Laura Martinez-Mora ຫົວໜ້າເຈົ້າໜ້າທີ່ດ້ານກົດໝາຍ ຂອງ HCCH
ເວົ້າວ່າ ກໍາປູເຈຍແມ່ນໄດ້ທໍາຄວາມກ້າວໜ້າຫຼາຍສົມຄວນ ໂຮມທັງການຮັບຜ່ານກົດ “
ໝາຍສະບັບນຶ່ງ ວ່າດ້ວຍການອະນຸຍາດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຂະເໝນ ໄປເປັນລູກບຸນທໍາຂອງ
ຊາວຕ່າງຊາດ ແລະກົດໝາຍສະໜັບສະໜຸນອີກຊຸດນຶ່ງ.
ທ່ານນາງ Laura ເວົ້າຕື່ມວ່າ ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ທ້ອງຖິ່ນ ກໍາລັງໄດ້ຮັບການເຝິກອົບລົມ
ເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ມັນຈໍາເປັນແທ້ໆທີ່ຈະຕ້ອງມອບເດັກນ້ອຍ ໃຫ້ເປັນລູກບຸນທໍາຂອງ
ຊາວຕ່າງປະເທດ ແລະວ່າພໍ່ແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຍິນຍອມມອບເດັກແລ້ວ ແລະ:
“ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດດັ່ງນັ້ນໄປ ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ຮັບຟັງຄໍາຊີ້ແຈງ ແລະຄໍາປຶກສາ
ແລ້ວ ແລະຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ພະຍາຍາມແລ້ວ ທີ່ຈະເອົາລູກໄວ້ລ້ຽງເອງແຕ່
ເຮັດບໍ່ໄດ້ ຄືມັນມີຂໍ້ມູນທີ່ຈະຕ້ອງອະທິບາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຟັງ ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າ
ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຊັນຫຍັງລົງໄປ ແລະເຖິງແມ່ນພວກເຂົາເຈົ້າອ່ານບໍ່ໄດ້ກໍຕາມ
ພວກເຂົາເຈົ້າກໍຄວນຈະຮູ້ວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕົກລົງຕໍ່ເລຶ່ອງໃດ. ນັ້ນແຫຼະແມ່ນເປັນ
ບາດກ້າວທີ່ສໍາຄັນຫຼາຍ ເພື່ອຈະມີສິ່ງນີ້ໄດ້.”
ບັນຫາອີກຢ່າງນຶ່ງ ກໍຄືຮັບປະກັນວ່າ ພວກເດັກຕ້ອງມີໃບເກີດ ຊຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ສໍາຄັນໃນ
ຫຼາຍໆປະເທດ ແລະບໍ່ສໍາຄັນນ້ອຍເຊັ່ນກັນໃນກໍາປູເຈຍ ບ່ອນ ທີ່ອັດຕາຂອງພວກເດັກ
ນ້ອຍທີ່ມີໃບເກີດຫຼືໃບຊະຕາ ຕໍ່າກວ່າ 40 ເປີເຊັນ. ທ່ານນາງ Laura ເວົ້າວ່າ:
“ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຕ້ອງມີມາດຕະການປ້ອງກັນທີ່ຈໍາເປັນໄວ້ ເພື່ອຈະປະຕິບັດ
ໂຄງການລູກບຸນທໍາຢູ່ໃນຂອບເຂດລະຫວ່າງຊາດ ແລະຢູ່ພາຍໃນປະເທດນັ້ນນໍາ.
ຕົວຢ່າງ ເພື່ອໃຫ້ເປັນທີ່ແນ່ໃຈວ່າ ເດັກທີ່ຊື່ ເອ ແມ່ນເດັກຊື່ ເອ ແທ້ໆບໍ່ ແລະກໍບໍ່ມີ
ບັນຫາເລຶ່ອງໃບເກີດ. ບັນຫາອື່ນໆທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ ກໍຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ຈັດຕັ້ງກົດລະ
ບຽບຂຶ້ນມາປ້ອງກັນໄວ້ ກ່ອນຈະມີການອະນຸຍາດໃຫ້ຮັບເອົາເດັກໄປເປັນລູກບຸນ
ທໍາໄດ້. ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ກ່າວມານີ້ແຫຼະ ທີ່ກໍາປູເຈຍກໍາລັງເຮັດຢູ່ໃນຂະນະນີ້.”
ພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂຕ່າງໆຂອງສົນທິສັນຍາ The Hague ກ່ຽວກັບເລຶ່ອງນີ້ ທີ່ກໍາປູເຈຍໄດ້
ເຊັນຮັບຮອງເອົານັ້ນ ບັນດາປະເທດທີ່ລົງນາມທັງຫຼາຍ ຈະຕ້ອງຖືເອົາ ຜົນປະໂຫຍດ
ແລະສະວັດດີການຂອງເດັກ ເປັນຫຼັກ. ເພື່ອເປົ້າໝາຍທີ່ວ່ານີ້ ບຸລິມະສິດອັນດັບນຶ່ງ ກໍຄື
ພະຍາຍາມເອົາລູກໄວ້ກັບຄອບຄົວທີ່ໃຫ້ກໍາເນີດ ຫຼືກັບຄອບຄົວພີ່ນ້ອງທີ່ໃກ້ຊິດຂອງເດັກ
ເສຍກ່ອນ.
ຖ້າຫາກວ່າເຮັດແນວນັ້ນບໍ່ໄດ້ ບາດກ້າວຕໍ່ໄປກໍຄືພະຍາຍາມຊອກຫາຄອບຄົວ ຢູ່ພາຍໃນ
ປະເທດເອງ. ບັນດາຊ່ຽນຊານຢາກໃຫ້ກໍາປູເຈຍພະຍາຍາມຫຼາຍຂຶ້ນ ເພື່ອຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມ
ການຮັບເອົາລູກບຸນທໍາຢູ່ໃນພາຍໃນປະເທດ ຫຼາຍກ່ວາທາງເລືອກທີ່ສາມ ຫຼືທາງເລືອກ
ສຸດທ້າຍ ຊຶ່ງກໍຄືການຍົກໃຫ້ເປັນລູກບຸນທໍາ ຂອງຊາວຕ່າງປະເທດນັ້ນ.
ນອກນີ້ແລ້ວ ບັນດາປະເທດພາຄີໃນສົນທິສັນຍານີ້ ຈະຕ້ອງຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການ
ປ້ອງກັນຕ່າງໆ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມີການລັກພາຕົວ ການຂາຍ ແລະລັກລອບຄ້າມະນຸດ
ເພື່ອເອົາໄປຂາຍເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ ເກີດຂຶ້ນໄດ້ ແລະຍັງຕ້ອງຮັບປະກັນຕື່ມວ່າ ຈະບໍ່ມີ
ການສໍ້ໂກງກັນ ຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນການມອບໃຫ້ເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ. ແຕ່ຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍທີ່
ເມື່ອອາທິດຜ່ານມານີ້ ອົງການຄວາມໂປ່ງໃສສາກົນ ຫຼື Transparency International
ຈັດໃຫ້ໂຮມຢູ່ໃນຈໍານວນ 20 ປະເທດທີ່ມີການສໍ້ລາດບັງຫຼວງຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກນັ້ນ
ເລຶ່ອງນີ້ ແມ່ນຍັງເປັນການທ້າທາຍປະການນຶ່ງຢູ່.
Cambodia has announced that it expects to resume international adoptions next year. The move, which has surprised some, comes four years after the government suspended the practice after widespread allegations that children were being trafficked.
The announcement by Nim Thoth, a senior official in the Ministry of Social Affairs, came on the sidelines of a training workshop where dozens of judges and ministry officials were gathered to discuss Cambodia's progress on implementing the 1993 Hague Adoption Convention, which outlines safeguards for international adoptions.
When it comes to international adoptions, Cambodia has had a poor track record. For many years, until 2009 when the country suspended international adoptions, local media carried numerous stories of impoverished parents being tricked into parting with their children.
Those children would be taken to local orphanages and then placed with foreign families in exchange for thousands of dollars in so-called processing fees for brokers and corrupt government officials. Frequently few background checks were carried out on people seeking to adopt.
The situation was so bad that in 2001 several countries barred their citizens from adopting children from Cambodia, among them France, the United States and the United Kingdom.
In recent years, UNICEF and The Hague Conference, or HCCH, an intergovernmental body that works to harmonize laws across national boundaries, have been helping the Cambodian government to ensure proper mechanisms are put in place.
Laura Martinez-Mora, HCCH's principal legal officer, said Cambodia has made good progress, including passing a law on international adoptions and supporting legislation. She said workers are training local authorities to ensure that children are in need of inter-country adoption, that their parents have consented.
“They have done so after being informed and counseled, and after having tried that they keep their child, so that there is information, they know what they are signing and even if they don't know how to read, they know what they are saying yes to. So that's a very important step in order to have this,” Martinez-Mora said.
A further issue is ensuring that children have a birth certificate. That's important in many countries, and not least in Cambodia where less than 40 percent of children have one.
“So we need to have essential safeguards to do inter-country adoptions as well as domestic adoptions. For example to be sure that Child A is really Child A, that there is no problem with the birth certificate. Other types of issues like this need to be in place before any adoption takes place. So these are the things Cambodia is working on now,” stated Martinez-Mora.
Under the terms of the Convention, which Cambodia has signed, signatory states are required to put the interests of the child first. To that end, the number one priority is to try and keep the child with their birth family or with their extended family.
If that cannot be done, the next step is to try to find a home within the country. Experts want Cambodia to do more to promote domestic adoption over the third and last alternative, which is international adoption.
States must also put in place safeguards to prevent the abduction, sale and trafficking of children for adoption, and must also ensure there is no corruption in the process. In Cambodia, where this week Transparency International ranked the country as one of the 20 most corrupt in the world, that remains a challenge.
When UNICEF was asked whether it believes Cambodia is ready to resume adoptions, the U.N. children's organization struck a cautious tone.
UNICEF Cambodia's deputy representative, Sun Ah Kim, said several key requirements need to be in place first. One is staff trained in the proper procedures who can ensure, for example, that children up for adoption are eligible in the first place, and that prospective parents are suitable.
Another, given the priority to place children domestically rather than abroad, is that foster care and domestic adoption are also available.
“As of now, not all these requirements are in place. The government is accountable for ensuring these essential requirements are in place to resume new applications. The resumption of adoptions should take place gradually to guarantee the proper and orderly implementation of both the International Country Adoption Law and the Hague Convention,” said Sun Ah Kim.
Figures from the Ministry of Social Affairs show 3,800 Cambodian children were adopted internationally between 1997 and 2009, which was the year Cambodia suspended adoptions. Wednesday's announcement shows Phnom Penh believes it is close to fulfilling what is needed to begin again.
But at this stage it is not clear, that countries like the United States and the United Kingdom will be satisfied with the reforms to allow their citizens to participate when the adoptions restart.
ຍາດໃຫ້ຕ່າງ ປະເທດຂໍເອົາ ເດັກນ້ອຍຂະເໝນໄປລ້ຽງເປັນລູກ
ບຸນທໍາ ໃນປີໜ້ານີ້. ການເຄຶ່ອນໄຫວດັ່ງກ່າວ ທີ່ໄດ້ສ້າງຄວາມ
ປະຫຼາດໃຈໃຫ້ແກ່ບາງຄົນ ມີຂຶ້ນຫຼັງຈາກລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ
ໄດ້ສັ່ງໂຈະການອະນຸຍາດດັ່ງກ່າວ ມາໄດ້ສີ່ປີແລ້ວຍ້ອນມີການ
ກ່າວຫາຢ່າງກວ້າງຂວາງວ່າ ເດັກນ້ອຍຈໍານວນນຶ່ງໄດ້ ຖືກນໍາ
ໄປເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດ. Robert Carmichael ຜູ້
ສື່ຂ່າວວີໂອເອ ລາຍງານຈາກນະຄອນຫຼວງພະນົມເປັນ. ຊຶ່ງ
ທອງປານຈະ ນໍາມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ຄໍາປະກາດດັ່ງກ່າວ ໂດຍທ່ານ Nim Thoth ເຈົ້າໜ້າທີ່ອາວຸໂສປະຈໍາກະຊວງກິດຈະກໍາສັງ
ຄົມ ມີຂຶ້ນຢູ່ນອກກອງປະຊຸມສໍາມະນາບັ້ນນຶ່ງ ບ່ອນທີ່ມີບັນດາຜູ້ພິພາກສາ ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່
ກະຊວງ ຫຼາຍສິບຄົນ ໄປເຕົ້າໂຮມກັນເພື່ອປຶກສາຫາລືເລື້ອງຄວາມກ້າວໜ້າຂອງກໍາປູເຈຍ
ກ່ຽວກັບການ ຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍການຮັບເອົາເປັນລູກບຸນທໍາ ສະບັບ
ປີ 1993 ທີ່ຮັບຜ່ານຢູ່ກຸງ Hague ປະເທດ Netherlands ທີ່ລະບຸແນວທາງການປ້ອງ
ກັນເດັກ ທີ່ຕ່າງປະເທດຮັບເອົາເປັນລູກບຸນທໍາ.
ໃນເລຶ່ອງກ່ຽວກັບເດັກນ້ອຍຂະເໝນ ທີ່ຖືກຊາວຕ່າງປະເທດຂໍໄປເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ
ກໍາປູເຈຍແມ່ນມີປະຫວັດ ການຕິດຕາມທີ່ຂີ້ຮ້າຍປະເທດນຶ່ງ. ເປັນເວລາຫຼາຍປີ ຈົນຕົກ
ມາຮອດປີ 2009 ເວລາກໍາປູເຈຍສັ່ງໂຈະການອະນຸຍາດດັ່ງກ່າວນັ້ນ ສື່ມວນຊົນທ້ອງຖິ່ນ
ໄດ້ລາຍງານຂ່າວກ່ຽວກັບຫຼາຍໆກໍລະນີ ທີ່ພວກພໍ່ແມ່ທີ່ຍາກຈົນ ຖືກຫຼອກໃຫ້ຂາຍລູກ
ຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.
ຄືກ່ອນອື່ນພວກເດັກເຫຼົ່ານັ້ນ ຈະຖືກພາໄປຢູ່ສະຖານລ້ຽງເດັກກໍ່າພ້າ ແລະຕໍ່ຈາກນັ້ນ
ກໍມອບເດັກໃຫ້ຄອບຄົວຕ່າງປະເທດ ເພື່ອແລກກັບເງິນຈໍານວນຫຼາຍພັນໂດລ່າ ທີ່ເອີ້ນ
ວ່າເປັນຄ່າທໍານຽມແກ່ພວກນາຍໜ້າ ແລະພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ລັດຖະບານທີ່ສໍ້ລາດບັງຫຼວງ
ນັ້ນ. ມີຢູ່ເລື້ອຍໆ ທີ່ບໍ່ມີການກວດສອບ ປະຫວັດຫຼືພື້ນຖານຖານະ ຂອງພວກທີ່ຕ້ອງ
ການຮັບເອົາເດັກ ໄປເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ ຢ່າງຄັກແນ່.
ສະພາບການໄດ້ເຂົ້າຂັ້ນຮ້າຍແຮງຫຼາຍ ຈົນວ່າໃນປີ 2001 ໄດ້ມີຫຼາຍໆປະເທດສັ່ງຫ້າມ
ບໍ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງຕົນ ຮັບເອົາເດັກຈາກກໍາປູເຈຍມາເປັນລູກບຸນທໍາເດັດຂາດ. ໃນນັ້ນ
ກໍມີຮວມທັງ ປະເທດຝຣັ່ງ ສະຫະລັດ ແລະອັງກິດ.
ໃນຊຸມປີໝໍ່ໆມານີ້ ອົງການ UNICEF ແລະອົງການ Hague Conference ຫຼື HCCH
ຊຶ່ງເປັນອົງກອນລະຫວ່າງລັດຖະບານ ທີ່ປະຕິບັດງານເພື່ອປະສານກົດໝາຍ ຂ້າມເຂດ
ແດນລະຫວ່າງປະເທດ ໄດ້ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອແກ່ລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ ໃນການຈັດຕັ້ງ
ກົນໄກຕ່າງໆທີ່ເໝາະສົມຂຶ້ນມາ ເພື່ອປ້ອງກັນການສວາຍເອົາປະໂຫຍດໃນເລື້ອງນີ້.
ທ່ານນາງ Laura Martinez-Mora ຫົວໜ້າເຈົ້າໜ້າທີ່ດ້ານກົດໝາຍ ຂອງ HCCH
ເວົ້າວ່າ ກໍາປູເຈຍແມ່ນໄດ້ທໍາຄວາມກ້າວໜ້າຫຼາຍສົມຄວນ ໂຮມທັງການຮັບຜ່ານກົດ “
ໝາຍສະບັບນຶ່ງ ວ່າດ້ວຍການອະນຸຍາດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຂະເໝນ ໄປເປັນລູກບຸນທໍາຂອງ
ຊາວຕ່າງຊາດ ແລະກົດໝາຍສະໜັບສະໜຸນອີກຊຸດນຶ່ງ.
ທ່ານນາງ Laura ເວົ້າຕື່ມວ່າ ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ທ້ອງຖິ່ນ ກໍາລັງໄດ້ຮັບການເຝິກອົບລົມ
ເພື່ອໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ມັນຈໍາເປັນແທ້ໆທີ່ຈະຕ້ອງມອບເດັກນ້ອຍ ໃຫ້ເປັນລູກບຸນທໍາຂອງ
ຊາວຕ່າງປະເທດ ແລະວ່າພໍ່ແມ່ຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້ຍິນຍອມມອບເດັກແລ້ວ ແລະ:
“ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດດັ່ງນັ້ນໄປ ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ຮັບຟັງຄໍາຊີ້ແຈງ ແລະຄໍາປຶກສາ
ແລ້ວ ແລະຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ພະຍາຍາມແລ້ວ ທີ່ຈະເອົາລູກໄວ້ລ້ຽງເອງແຕ່
ເຮັດບໍ່ໄດ້ ຄືມັນມີຂໍ້ມູນທີ່ຈະຕ້ອງອະທິບາຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຟັງ ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮູ້ວ່າ
ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຊັນຫຍັງລົງໄປ ແລະເຖິງແມ່ນພວກເຂົາເຈົ້າອ່ານບໍ່ໄດ້ກໍຕາມ
ພວກເຂົາເຈົ້າກໍຄວນຈະຮູ້ວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕົກລົງຕໍ່ເລຶ່ອງໃດ. ນັ້ນແຫຼະແມ່ນເປັນ
ບາດກ້າວທີ່ສໍາຄັນຫຼາຍ ເພື່ອຈະມີສິ່ງນີ້ໄດ້.”
ບັນຫາອີກຢ່າງນຶ່ງ ກໍຄືຮັບປະກັນວ່າ ພວກເດັກຕ້ອງມີໃບເກີດ ຊຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ສໍາຄັນໃນ
ຫຼາຍໆປະເທດ ແລະບໍ່ສໍາຄັນນ້ອຍເຊັ່ນກັນໃນກໍາປູເຈຍ ບ່ອນ ທີ່ອັດຕາຂອງພວກເດັກ
ນ້ອຍທີ່ມີໃບເກີດຫຼືໃບຊະຕາ ຕໍ່າກວ່າ 40 ເປີເຊັນ. ທ່ານນາງ Laura ເວົ້າວ່າ:
“ສະນັ້ນ ພວກເຮົາຕ້ອງມີມາດຕະການປ້ອງກັນທີ່ຈໍາເປັນໄວ້ ເພື່ອຈະປະຕິບັດ
ໂຄງການລູກບຸນທໍາຢູ່ໃນຂອບເຂດລະຫວ່າງຊາດ ແລະຢູ່ພາຍໃນປະເທດນັ້ນນໍາ.
ຕົວຢ່າງ ເພື່ອໃຫ້ເປັນທີ່ແນ່ໃຈວ່າ ເດັກທີ່ຊື່ ເອ ແມ່ນເດັກຊື່ ເອ ແທ້ໆບໍ່ ແລະກໍບໍ່ມີ
ບັນຫາເລຶ່ອງໃບເກີດ. ບັນຫາອື່ນໆທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ ກໍຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ຈັດຕັ້ງກົດລະ
ບຽບຂຶ້ນມາປ້ອງກັນໄວ້ ກ່ອນຈະມີການອະນຸຍາດໃຫ້ຮັບເອົາເດັກໄປເປັນລູກບຸນ
ທໍາໄດ້. ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ກ່າວມານີ້ແຫຼະ ທີ່ກໍາປູເຈຍກໍາລັງເຮັດຢູ່ໃນຂະນະນີ້.”
ພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂຕ່າງໆຂອງສົນທິສັນຍາ The Hague ກ່ຽວກັບເລຶ່ອງນີ້ ທີ່ກໍາປູເຈຍໄດ້
ເຊັນຮັບຮອງເອົານັ້ນ ບັນດາປະເທດທີ່ລົງນາມທັງຫຼາຍ ຈະຕ້ອງຖືເອົາ ຜົນປະໂຫຍດ
ແລະສະວັດດີການຂອງເດັກ ເປັນຫຼັກ. ເພື່ອເປົ້າໝາຍທີ່ວ່ານີ້ ບຸລິມະສິດອັນດັບນຶ່ງ ກໍຄື
ພະຍາຍາມເອົາລູກໄວ້ກັບຄອບຄົວທີ່ໃຫ້ກໍາເນີດ ຫຼືກັບຄອບຄົວພີ່ນ້ອງທີ່ໃກ້ຊິດຂອງເດັກ
ເສຍກ່ອນ.
ຖ້າຫາກວ່າເຮັດແນວນັ້ນບໍ່ໄດ້ ບາດກ້າວຕໍ່ໄປກໍຄືພະຍາຍາມຊອກຫາຄອບຄົວ ຢູ່ພາຍໃນ
ປະເທດເອງ. ບັນດາຊ່ຽນຊານຢາກໃຫ້ກໍາປູເຈຍພະຍາຍາມຫຼາຍຂຶ້ນ ເພື່ອຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມ
ການຮັບເອົາລູກບຸນທໍາຢູ່ໃນພາຍໃນປະເທດ ຫຼາຍກ່ວາທາງເລືອກທີ່ສາມ ຫຼືທາງເລືອກ
ສຸດທ້າຍ ຊຶ່ງກໍຄືການຍົກໃຫ້ເປັນລູກບຸນທໍາ ຂອງຊາວຕ່າງປະເທດນັ້ນ.
ນອກນີ້ແລ້ວ ບັນດາປະເທດພາຄີໃນສົນທິສັນຍານີ້ ຈະຕ້ອງຈັດຕັ້ງປະຕິບັດມາດຕະການ
ປ້ອງກັນຕ່າງໆ ເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ມີການລັກພາຕົວ ການຂາຍ ແລະລັກລອບຄ້າມະນຸດ
ເພື່ອເອົາໄປຂາຍເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ ເກີດຂຶ້ນໄດ້ ແລະຍັງຕ້ອງຮັບປະກັນຕື່ມວ່າ ຈະບໍ່ມີ
ການສໍ້ໂກງກັນ ຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນການມອບໃຫ້ເປັນລູກບຸນທໍານັ້ນ. ແຕ່ຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍທີ່
ເມື່ອອາທິດຜ່ານມານີ້ ອົງການຄວາມໂປ່ງໃສສາກົນ ຫຼື Transparency International
ຈັດໃຫ້ໂຮມຢູ່ໃນຈໍານວນ 20 ປະເທດທີ່ມີການສໍ້ລາດບັງຫຼວງຫຼາຍທີ່ສຸດໃນໂລກນັ້ນ
ເລຶ່ອງນີ້ ແມ່ນຍັງເປັນການທ້າທາຍປະການນຶ່ງຢູ່.
Cambodia has announced that it expects to resume international adoptions next year. The move, which has surprised some, comes four years after the government suspended the practice after widespread allegations that children were being trafficked.
The announcement by Nim Thoth, a senior official in the Ministry of Social Affairs, came on the sidelines of a training workshop where dozens of judges and ministry officials were gathered to discuss Cambodia's progress on implementing the 1993 Hague Adoption Convention, which outlines safeguards for international adoptions.
When it comes to international adoptions, Cambodia has had a poor track record. For many years, until 2009 when the country suspended international adoptions, local media carried numerous stories of impoverished parents being tricked into parting with their children.
Those children would be taken to local orphanages and then placed with foreign families in exchange for thousands of dollars in so-called processing fees for brokers and corrupt government officials. Frequently few background checks were carried out on people seeking to adopt.
The situation was so bad that in 2001 several countries barred their citizens from adopting children from Cambodia, among them France, the United States and the United Kingdom.
In recent years, UNICEF and The Hague Conference, or HCCH, an intergovernmental body that works to harmonize laws across national boundaries, have been helping the Cambodian government to ensure proper mechanisms are put in place.
Laura Martinez-Mora, HCCH's principal legal officer, said Cambodia has made good progress, including passing a law on international adoptions and supporting legislation. She said workers are training local authorities to ensure that children are in need of inter-country adoption, that their parents have consented.
“They have done so after being informed and counseled, and after having tried that they keep their child, so that there is information, they know what they are signing and even if they don't know how to read, they know what they are saying yes to. So that's a very important step in order to have this,” Martinez-Mora said.
A further issue is ensuring that children have a birth certificate. That's important in many countries, and not least in Cambodia where less than 40 percent of children have one.
“So we need to have essential safeguards to do inter-country adoptions as well as domestic adoptions. For example to be sure that Child A is really Child A, that there is no problem with the birth certificate. Other types of issues like this need to be in place before any adoption takes place. So these are the things Cambodia is working on now,” stated Martinez-Mora.
Under the terms of the Convention, which Cambodia has signed, signatory states are required to put the interests of the child first. To that end, the number one priority is to try and keep the child with their birth family or with their extended family.
If that cannot be done, the next step is to try to find a home within the country. Experts want Cambodia to do more to promote domestic adoption over the third and last alternative, which is international adoption.
States must also put in place safeguards to prevent the abduction, sale and trafficking of children for adoption, and must also ensure there is no corruption in the process. In Cambodia, where this week Transparency International ranked the country as one of the 20 most corrupt in the world, that remains a challenge.
When UNICEF was asked whether it believes Cambodia is ready to resume adoptions, the U.N. children's organization struck a cautious tone.
UNICEF Cambodia's deputy representative, Sun Ah Kim, said several key requirements need to be in place first. One is staff trained in the proper procedures who can ensure, for example, that children up for adoption are eligible in the first place, and that prospective parents are suitable.
Another, given the priority to place children domestically rather than abroad, is that foster care and domestic adoption are also available.
“As of now, not all these requirements are in place. The government is accountable for ensuring these essential requirements are in place to resume new applications. The resumption of adoptions should take place gradually to guarantee the proper and orderly implementation of both the International Country Adoption Law and the Hague Convention,” said Sun Ah Kim.
Figures from the Ministry of Social Affairs show 3,800 Cambodian children were adopted internationally between 1997 and 2009, which was the year Cambodia suspended adoptions. Wednesday's announcement shows Phnom Penh believes it is close to fulfilling what is needed to begin again.
But at this stage it is not clear, that countries like the United States and the United Kingdom will be satisfied with the reforms to allow their citizens to participate when the adoptions restart.
