ລັດຖະບານກຳປູເຈຍ ກ່າວໃນວັນພະຫັດ ອາທິດແລ້ວນີ້ ວ່າ
ຈະຂຶ້ນຄ່າຈ້າງຂັ້ນຕ່ຳ ໃຫ້ເປັນ 140 ໂດລາ ຕໍ່ເດືອນ ສຳຫລັບ
ພາກອຸດສາຫະກຳ ໂຮງການຕັດຫຍິບ ທີ່ສ້າງລາຍຮັບຈາກ
ການສົ່ງອອກ ທີ່ສຳຄັນ ແລະ ເປັນອຸດສາຫະກຳ ທີ່ວ່າຈ້າງ
ຄົນງານຫຼາຍທີ່ສຸດຂອງປະເທດ. ການເພີ້ມຂຶ້ນນັ້ນ ສະເລ່ຍ
ແລ້ວ ແມ່ນເກືອບ 10 ເປີເຊັນ ເຊິ່ງ ຫຼາຍກວ່າ ບັນດາຜູ້ຜະລິດ
ຕ້ອງການຢາກໃຫ້ຂຶ້ນ ແຕ່ຕ່ຳເກີນກວ່າ ສະຫະພັນກຳມະບານ
ຢາກໃຫ້ຂຶ້ນ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ Robert Carmichael ລາຍງານ
ຈາກນະຄອນຫຼວງພະນົມເປັນ ເຊິ່ງ ໄຊຈະເລີນສຸກ ຈະນຳມາ
ສະເໜີທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
ການປະກາດເມື່ອວັນພະຫັດ ຜ່ານມາ ໂດຍກະຊວງແຮງງານ ທີ່ວ່າ ຈະຂຶ້ນຄ່າຈ້າງຂັ້ນ
ຕ່ຳສຸດ ໃຫ້ເປັນ 140 ໂດລາ ຕໍ່ເດືອນ ສຳລັບ ພະນັກງານ 700,000 ຄົນ ໃນພາກສ່ວນ
ອຸດສາຫະກຳ ໂຮງງານຕັດຫຍິບ ຈະມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ ໃນເດືອນມັງກອນ ປີໜ້ານີ້.
ການເພີ້ມຂຶ້ນຄ່າຈ້າງ ຈາກຕົວເລກເມື່ອກ່ອນ ຄື 128 ໂດລານັ້ນ ມີຂຶ້ນ ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ມີ
ການເຈລະຈາຢ່າງຫຍຸ້ງຍາກ ເປັນເວລາຫຼາຍອາທິດ ລະຫວ່າງ ລັດຖະບານ ບັນດາ
ຜູ້ຜະລິດ ກັບ ສະຫະພັນກຳມະບານ.
ສະມາຄົມຜູ້ຜະລິດເສື້ອຜ້າໃນກຳປູເຈຍ ຫຼື GMAC ທີ່ຕາງໜ້າໃຫ້ 600 ໂຮງງານ ທີ່ສົ່ງ
ອອກເສື້ອຜ້າ ແລະ ເກີບ ກ່າວວ່າ ອົງກອນນີ້ ຍອມຮັບເອົາການຂຶ້ນຄ່າຈ້າງ ເຖິງແມ່ນຈະ
ໄດ້ທຳການຕໍ່ລອງກັນມາ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຕົວເລກ ທີ່ຕ່ຳກວ່ານັ້ນ ກໍຕາມ.
ທ່ານ Ken Loo ເລຂາທິການໃຫຍ່ຂອງ GMAC ເວົ້າວ່າ “ໃນຖານະເປັນອົງກອນ ຫຼື
ບໍລິສັດ ທີ່ປະກອບການ ພາຍໃນ ສະພາບແວດລ້ອມ ເຊັ່ນນີ້ ພວກເຮົາກໍຕ້ອງໄດ້
ປະຕິບັດຕາມຄຳຕັດສິນ ຂອງລັດຖະບານ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ພວກເຮົາກໍຢາກ
ເຕືອນ ຫຼື ຍົກຂຶ້ນມາ ໃຫ້ທຸກພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງ ເອົາໃຈໃສ່ວ່າ ຖ້າການຜະລິດ
ຂອງພວກເຮົາ ບໍ່ເພີ້ມຂຶ້ນ ແລະ ບໍ່ມີປະສິດທິພາບ ທີ່ສອດຄ່ອງກັບ ການຂຶ້ນຄ່າ
ຈ້າງ ແລະ ຖ້າຜູ້ຮັບຊື້ ສືບຕໍ່ຈ່າຍຄ່າໃຫ້ ຄຳໝັ້ນສັນຍາຈະສະໜັບສະໜູນປາກເປົ່າ
ຫຼື ສືບຕໍ່ຫລອກລວງ ກ່ຽວກັບການຂຶ້ນລາຄາຂອງພວກເຂົາ ໂດຍອ້າງວ່າ ພວກເຂົາ
ຕ້ອງຈ່າຍ ໃຫ້ແກ່ພວກໂຮງງານ ຢູ່ທີ່ແຫ່ງນີ້ ແລ້ວ ພວກເຮົາກໍຈະເຫັນ ໂຮງງານ
ປິດກິດຈະການ ຫຼາຍຂຶ້ນ ພວກເຮົາກໍຈະເຫັນໂຮງງານໃໝ່ ຫຼື ບັນດາຜູ້ລົງທຶນໃໝ່
ເຂົ້າມາລົງທຶນໃນກຳປູເຈຍ ໜ້ອຍລົງ ແລະ ອັນນີ້ ມັນແມ່ນເລື້ອງແທ້ຈິງ.”
ບົດລາຍງານ ສື່ມວນຊົນ ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າ ສະຫະພັນກຳມະບານສ່ວນໃຫຍ່ ລວມທັງພວກ
ທີ່ມີແນວທາງດຽວກັນກັບລັດຖະບານ ໄດ້ລົງນາມ ໃນຂໍ້ຕົກລົງໃໝ່ດັ່ງກ່າວ. ແຕ່ຢ່າງນ້ອຍ
ສອງສະຫະພັນກຳມະບານ ຍັງບໍ່ໄດ້ ລົງນາມເທື່ອ.
ທ່ານ Ath Thorn ຫົວໜ້າຂອງສະຫະພັນແຮງງານກຳປູເຈຍ ທີ່ເປັນນຶ່ງໃນສອງສະຫະພັນ
ກຳມະບານດັ່ງກ່າວນັ້ນ ອ້າງວ່າ ຕົນມີສະມາຊິກ 70,000 ຄົນ. ທ່ານ ກ່າວວ່າ ກຳມະບານ
ຂອງທ່ານ ຈະສືບຕໍ່ກົດດັນ ໃຫ້ຄົນງານຂອງຕົນໄດ້ຮັບຄ່າຈ້າງ 160 ໂດລາ ແລະຈະປຶກສາ
ຫາລື ກັບບັນດາສະມາຊິກ ຂອງຕົນ ໃນສອງສາມອາທິດຈະມາເຖິງນີ້ ເພື່ອຮັບຟັງຄຳເຫັນ
ຕ່າງໆ ກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈວ່າຈະທຳການນັດຢຸດງານຫຼືບໍ່.
ການຕັດສິນຂັ້ນສຸດທ້າຍ ກ່ຽວກັບການຂຶ້ນຄ່າຈ້າງຂັ້ນຕ່ຳສຸດ ແມ່ນນອນຢູ່ກັບລັດຖະບານ.
ຫຼັງຈາກໄດ້ຕົກລົງວ່າຈະຮັບເອົາຕົວເລກ 135 ໂດລາ ແລ້ວ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ກຳປູເຈຍ
ທ່ານ Hun Sen ກໍໄດ້ອອກຄຳສັ່ງ ໃຫ້ເພີ້ມຕື່ມອີກ 5 ໂດລາຕໍ່ເດືອນ ໃສ່ຈຳນວນດັ່ງກ່າວນັ້ນ
ເຊິ່ງລວມ ເປັນ 140 ໂດລາ.
ຄຳສັ່ງຂອງນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ທີ່ເພີ້ມເງິນຄ່າຈ້າງຂຶ້ນນັ້ນ ເປັນໜ້າແປກໃຈໜ້ອຍນຶ່ງ ເຊິ່ງ
ທ່ານໄດ້ເຮັດເຊັ່ນດຽວກັນ ເມື່ອປີກາຍນີ້ ອັນເປັນຕົວບົ່ງບອກວ່າ ເລື້ອງຄ່າຈ້າງຂັ້ນຕ່ຳສຸດນີ້
ແມ່ນເປັນເລື້ອງທີ່ມີຄວາມລະອຽດອ່ອນ ດ້ານການເມືອງ.
ສຳຫລັບ ບົດບາດຂອງພັກທີ່ປົກຄອງຢູ່ ແມ່ນຕົກຢູ່ໃນລະຫວ່າງ ການສ້າງຄວາມພໍໃຈໃຫ້ແກ່
ຊາວກຳປູເຈຍ ຜູ້ທີ່ມີສິດອອກສຽງເລືອກຕັ້ງ ຈຳນວນ 10 ລ້ານຄົນ ຊຶ່ງພວກຄົນງານເປັນ
ພາກສ່ວນທີ່ສຳຄັນ ແລະ ເຮັດໃຫ້ບັນດາຜູ້ລົງທຶນທັງຫຼາຍ ດີອົກດີໃຈ.
ພັກຂອງ ທ່ານ Hun Sen ເກືອບເສຍໄຊຊະນະ ໃນການເລືອກຕັ້ງທົ່ວໄປ ເມື່ອປີ 2013
ແລະການເລືອກຕັ້ງຄັ້ງໃຫຍ່ຕໍ່ໄປ ໄດ້ຖືກກຳນົດໄວ້ ໃນປີ 2018 ເຊິ່ງຕົນຮູ້ວ່າ ຕົນຕ້ອງສົ່ງເສີມ
ພາບພົດຂອງຕົນ ພາຍໃນບັນດາພະນັກງານ ໃນໂຮງງານຕັດຫຍິບ ທີ່ສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວ ແມ່ນ
ພວກຍິງສາວ ຊຶ່ງເງິນຄ່າຈ້າງຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ ຈະໄປອູ້ມຊູ ຊີວິດການເປັນຢູ່ ຂອງບັນດາ
ຄອບຄົວໃນເຂດຊົນນະບົດ ແລະຕາມປະເພນີແລ້ວ ພວກເຂົາເຈົ້າກໍແມ່ນຈະໄປສະໜັບ
ສະໜູນ ພັກຝ່າຍຄ້ານ.
ອຸດສາຫະກຳ ໂຮງງານຕັດຫຍິບ ແມ່ນເປັນສູນກາງ ເສດຖະກິດ ຂອງກຳປູເຈຍ ແລະບໍ່ພຽງແຕ່
ເປັນຜູ້ວ່າຈ້າງທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດເທົ້ານັ້ນ ແຕ່ຍັງເປັນລາຍໄດ້ຈາກການແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ
ທີ່ສຳຄັນອີກດ້ວຍ ທີ່ມີມູນຄ່າ ຫຼາຍກວ່າ 5 ຕື້ໂດລາ ໃນການສົ່ງອອກແຕ່ລະປີ ສ່ວນໃຫຍ່
ແມ່ນສົ່ງອອກມາ ສະຫະລັດ ແລະ ສະຫະພາບຢູໂຣບ.
ຫຼາຍສິບ ຍີ່ຫໍ້ທີ່ໂດ່ງດັງ ຂອງຕາເວັນຕົກ ເປັນແຫລ່ງຜະລິດ ຈາກກຳປູເຈຍ.
ພາກສ່ວນ ທີ່ກາງຕໍ່ ຍີ່ຫໍ້ທີ່ມີຊື່ສຽງໂດ່ງດັງ ເຊັ່ນວ່າ H&M, Adidas, Gap ແລະ Armani
ແຕ່ພາບພົດຂອງຍີ່ຫໍ້ດັ່ງກ່າວ ໄດ້ປະສົບຜົນເສຍຫາຍ ເມື່ອສອງສາມປີ ຜ່ານມາ ດ້ວຍການ
ຂັດແຍ້ງເລື້ອງແຮງງານ ແລະ ການຂົ່ມເຫັງຂອງສະຫະພັນກຳມະບານທີ່ເປັນອິດສະຫລະ.
ອັນນັ້ນແມ່ນໄດ້ຂຶ້ນຮອດຈຸດສູງສຸດ ໃນຕົ້ນປີ 2014 ໃນເວລາ ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ຂອງກຳປູເຈຍ
ຍິງພະນັກງານ 5 ຄົນຕາຍ ໃນລະຫວ່າງ ຄວາມບໍ່ສະຫງົບ ທີ່ເກີດຂຶ້ນ ກ່ຽວກັບເລື້ອງຄ່າຈ້າງ
ຂັ້ນຕ່ຳ ສຸດແລະ ສະພາບຕ່າງໆໃນການທຳງານ.
