ພວກເດັກນ້ອຍທີ່ບໍ່ມີເອກະສານ ຫຼືບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນທະບຽນ ໃນຈຳນວນ
ເພີ້ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ກຳລັງປະເຊີນໜ້າ ກັບການດຳເນີນຄະດີ ຢູ່
ຕາມສານຕ່າງໆ ຂອງອົງການກວດຄົນເຂົ້າເມືອງສະຫະລັດ ເພື່ອ
ການເນລະເທດ ພວກກ່ຽວກັບຄືນປະເທດ. ບາງສ່ວນຂອງເດັກ
ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນມາຈາກທະວີບອາເມຣິກາກາງ ໄດ້ຖືກເຈົ້າໜ້າທີ່ຈັບ
ຕົວໄວ້ຢູ່ຕາມເຂດແດນລະ ຫວ່າງສະຫະລັດກັບເມັກຊິໂກ. ສ່ວນ
ເດັກນ້ອຍອື່ນໆນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກ ຢູໂຣບ ຫຼືອາຟຣິກາ ຊຶ່ງໄດ້ເຂົ້າ
ມາໃນສະຫະລັດ ໃນນາມນັກທ່ອງທ່ຽວ ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ຢູ່ເກີນ
ກຳນົດຂອງວີຊານັ້ນ. ມີໂຄງການຊ່ວຍເຫຼືອທາງກົດໝາຍອັນໜຶ່ງ
ໃນລັດ New York ທີ່ໄດ້ຈັດຫາທະນາຍຄວາມ ມາຕໍ່ສູ້ຄະດີໃຫ້
ແກ່ພວກເຍົາວະຊົນເຫຼົ່ານີ້ ຢູ່ຕາມສານອົງການກວດຄົນເຂົ້າ
ເມືອງຕ່າງໆ ເພາະເຍົາວະຊົນສ່ວນຫລາຍທີ່ກຳລັງປະເຊີນໜ້າ
ກັບການເນລະເທດ ແມ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບ ການປຶກສາທາງດ້ານກົດ
ໝາຍເລີຍ. ຜູ້ສື່ຂ່າວຂອງວີໂອເອ Carolyn Weaver ມີລາຍງານ ຊຶ່ງ ໄຊຈະເຣີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
ເຍົາວະຊົນເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ພາກັນສະເຫຼີມສະຫຼອງ ໃນງານຫາລາຍໄດ້ທີ່ເອີ້ນວ່າ ທາງຜ່ານທີ່ປອດໄພຫຼື Safe Passage ຊຶ່ງເປັນໂຄງການ ທີ່ຈັດຫາບັນດາທະນາຍຄວາມອາສາສະໝັກ ໃຫ້ແກ່ພວກເຍົາວະຊົນຢູ່ ຕາມສານຂອງອົງການກວດຄົນເຂົ້າເມືອງແຫ່ງຕ່າງໆ.
ທ່ານນາງ Lenni Benson ແມ່ນຜູ້ສ້າງຕັ້ງໂຄງການດັ່ງກ່າວນີ້ຂຶ້ນມາ.
ທ່ານນາງ Lenni Benson ເວົ້າວ່າ: “ໃນເດືອນແລ້ວນີ້ ໄດ້ມີເດັກນ້ອຍໄວ 3 ປີ
ຄົນນຶ່ງ ນັ່ງຢູ່ຕັ່ງ ສະເພາະຄະດີການເນລະເທດ ໃນສານແຫ່ງໜຶ່ງ. ມີໄອຍາການ
ຂອງລັດຖະບານ ມີປະທານຜູ້ພິພາກສາ ແລະ ມີເດັກນ້ອຍທີ່ນັ່ງກັບນາຍແປພາສາ
ແລະໃນກໍລະນີນີ້ ແມ່ນແມ່ເຖົ້າຂອງເດັກຄົນນັ້ນເອງ. ຖ້າຫາກວ່າ ໂຄງການ Safe
Passage ບໍ່ມີຢູ່ໃນສະຖານທີ່ດັ່ງກ່າວ ກໍບໍ່ມີໃຜເລີຍທີ່ຈະເປັນຕົວແທນມາປົກປ້ອງ
ເດັກນ້ອຍອາຍຸພຽງ 3 ປີ ຫຼືຊ່ອຍເຫຼືອແມ່ເຖົ້າຄົນ ນັ້ນ ໃນການດຳເນີນການຕ່າງໆ
ໄປຕາມລະບົບສານ.”
ທ່ານນາງ Benson ເປັນສາດສະດາຈານ ຢູ່ທີ່ ສະຖາບັນກົດໝາຍນະຄອນ New York
ໃຊ້ເວລາຢ່າງນ້ອຍໜຶ່ງມື້ຕໍ່ເດືອນ ຢູ່ທີ່ສານອົງ ການກວດຄົນເຂົ້າເມືອງ ແລະສ່ວນຫຼາຍ
ແລ້ວ ແມ່ນຢູ່ຫຼາຍມື້ກວ່ານັ້ນ ເພື່ອຈັດສັນບັນດາທະນາຍຄວາມອາສາສະໝັກໃຫ້ກັບພວກເດັກນ້ອຍທີ່ ເຂົ້າເມືອງຜິດກົດໝາຍເຫຼົ່ານີ້.
ທ່ານນາງ Benson ເວົ້າວ່າ: “ເຍົາວະຊົນທີ່ພວກເຮົາຊ່ອຍເຫຼືອນັ້ນ ຕ່າງກໍມີເຫດຜົນ
ທີ່ບໍ່ຢາກກັບຄືນ ບ້ານເກີດຂອງຕົນ ບໍ່ແມ່ນສະເພາະແຕ່ຄວາມທຸກຍາກທໍ່ນັ້ນ
ແຕ່ຍ້ອນ ໄພອັນຕະລາຍອັນແທ້ຈິງ ຢູ່ໃນປະຊາຄົມຂອງພວກເຂົາ.”
ທ່ານນາງ Benson ກ່າວວ່າ ໃນຂະນະທີ່ກົດໝາຍຄົນເຂົ້າເມືອງຂອງ ສະຫະລັດ ໄດ້
ໃຫ້ການປົກປ້ອງຄຸ້ມຄອງເປັນພິເສດທາງດ້ານກົດໝາຍ ຕໍ່ພວກເດັກນ້ອຍ ແຕ່ມັນບໍ່
ໄດ້ສະໜອງ ບັນດາທະນາຍຄວາມ ໃຫ້ແກ່ ພວກເຂົາ ເພື່ອຊ່ວຍຕໍ່ສູ້ເອົາສິດທິເຫຼົ່ານັ້ນ.
ນາງ Isik Basirir ໄດ້ມາຮອດອາເມຣິກາຈາກປະເທດເທີກີ ຕອນມີອາຍຸໄດ້ 15 ປີ ແລະ
ໄດ້ພົບກັບໂຄງການ Safe Passage ພາຍຫຼັງຈາກການຊອກຫາທີ່ສັບສົນ.
ນາງ Isik Basirir ເປັນນັກສຶກສາວິທະຍາໄລ ເວົ້າວ່າ: “ເອື້ອຍຂອງຂ້ອຍໄດ້ຮັບ ບັດ
ຂຽວ ຊຶ່ງຂ້ອຍເດົາວ່າປະມານ 2 ປີກວ່າ ຫຼັງຈາກ ຂ້ອຍມາຮອດນີ້ ແຕ່ລາວຍັງບໍ່
ທັນໄດ້ສັນຊາດເທື່ອ ໃນເວລານັ້ນ ສະນັ້ນ ລາວບໍ່ສາມາດປະກັນເອົາຂ້ອຍໄດ້.
ພວກເຮົາໄດ້ໄປຫາທະນາຍຄວາມເອກະຊົນຫຼາຍຄົນແລ້ວ ເພື່ອສອບຖາມວ່າ
ພວກເຮົາຄວນເຮັດສິ່ງໃດໄດ້ແດ່. ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ຕອບສະເໝີວ່າບໍ່ມີ ຄືກັບວ່າ
ບໍ່ມີທາງເລີຍ.”
Ousmane Barry ແມ່ນນັກຮຽນມັດທະຍົມ ເວົ້າວ່າ: “ຊີວິດຢູ່ນີ້ ແມ່ນດີຫລາຍ. ກິລາ
ເຕາະບານກໍດີຄືກັນ.”
ທ້າວ Ousmane Barry ໄວ 16 ປີ ມາຈາກປະເທດ ກີເນຍ ຕອນລາວມີອາຍຸໄດ້ 8 ປີ.
ພໍ່ແລະແມ່ຂອງລາວເສຍຊີວິດແລ້ວ ແລະລາວຢູ່ກັບລຸງ. ທະນາຍຄວາມຂອງໂຄງການ
Safe Passage ໄດ້ຕໍ່ສູ້ຄະດີໃຫ້ລາວຈົນລາວໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ໃຫ້ຢູ່ອາໄສ ໃນສະຫະລັດ
ໄດ້ຢ່າງຖືກ ຕ້ອງຕາມກົດໝາຍເຊັ່ນກັນ.
ທ້າວ Ousmane Barry ເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ແລະມັນມີຄວາມໝາຍຫຼາຍ ເພາະວ່າດຽວນີ້
ຂ້ອຍສາມາດເດີນທາງ ອອກຈາກສະຫະລັດ ແລະກັບຄືນເຂົ້າມາໄດ້ ແລະ ໄປ
ຄືວ່າຂ້ອຍຢາກໄປຢ້ຽມຢາມປະເທດຂອງຂ້ອຍ. ຂ້ອຍກະສາມາດໄປ ແລະກັບ
ຄືນເຂົ້າມາໄດ້.”
ທ້າວ Barry ແມ່ນນຶ່ງໃນພວກທີ່ໂຊກດີ ຈຳນວນທີ່ບໍ່ຫລາຍປານໃດ. ໂຄງການ Safe Passage ແລະໂຄງການອື່ນໆທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ ສາມາດຊ່ອຍເຫຼືອໄດ້ພຽງສ່ວນເລັກນ້ອຍ
ເທົ່ານັ້ນ ຂອງພວກທີ່ຕ້ອງການ ຄວາມຊ່ອຍເຫຼືອທັງໝົດ ໃນຂະນະທີ່ຈຳນວນພວກເດັກ
ນ້ອຍທີ່ບໍ່ມີເອກະສານ ຫລື ບໍ່ມີຄົນຕິດຕາມມານັ້ນ ເພີ້ມສູງຂຶ້ນ. ໂດຍສະເພາະໃນປີນີ້
ລັດຖະບານກາງສະຫະລັດ ທຳນາຍວ່າ ຈະມີເຍົາວະຊົນ ແລະ ເດັກນ້ອຍຫຼາຍ ກວ່າ
60,000 ຊຶ່ງສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນມາຈາກທະວີບອາເມຣິກາກາງ ຈະ ຖືກຈັບກຸມ ຢູ່ບໍລິເວນ
ຊາຍແດນ ລະຫວ່າງສະຫະລັດ ກັບເມັກຊິໂກ.
ເພີ້ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ກຳລັງປະເຊີນໜ້າ ກັບການດຳເນີນຄະດີ ຢູ່
ຕາມສານຕ່າງໆ ຂອງອົງການກວດຄົນເຂົ້າເມືອງສະຫະລັດ ເພື່ອ
ການເນລະເທດ ພວກກ່ຽວກັບຄືນປະເທດ. ບາງສ່ວນຂອງເດັກ
ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນມາຈາກທະວີບອາເມຣິກາກາງ ໄດ້ຖືກເຈົ້າໜ້າທີ່ຈັບ
ຕົວໄວ້ຢູ່ຕາມເຂດແດນລະ ຫວ່າງສະຫະລັດກັບເມັກຊິໂກ. ສ່ວນ
ເດັກນ້ອຍອື່ນໆນັ້ນ ແມ່ນມາຈາກ ຢູໂຣບ ຫຼືອາຟຣິກາ ຊຶ່ງໄດ້ເຂົ້າ
ມາໃນສະຫະລັດ ໃນນາມນັກທ່ອງທ່ຽວ ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ຢູ່ເກີນ
ກຳນົດຂອງວີຊານັ້ນ. ມີໂຄງການຊ່ວຍເຫຼືອທາງກົດໝາຍອັນໜຶ່ງ
ໃນລັດ New York ທີ່ໄດ້ຈັດຫາທະນາຍຄວາມ ມາຕໍ່ສູ້ຄະດີໃຫ້
ແກ່ພວກເຍົາວະຊົນເຫຼົ່ານີ້ ຢູ່ຕາມສານອົງການກວດຄົນເຂົ້າ
ເມືອງຕ່າງໆ ເພາະເຍົາວະຊົນສ່ວນຫລາຍທີ່ກຳລັງປະເຊີນໜ້າ
ກັບການເນລະເທດ ແມ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບ ການປຶກສາທາງດ້ານກົດ
ໝາຍເລີຍ. ຜູ້ສື່ຂ່າວຂອງວີໂອເອ Carolyn Weaver ມີລາຍງານ ຊຶ່ງ ໄຊຈະເຣີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
ເຍົາວະຊົນເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ພາກັນສະເຫຼີມສະຫຼອງ ໃນງານຫາລາຍໄດ້ທີ່ເອີ້ນວ່າ ທາງຜ່ານທີ່ປອດໄພຫຼື Safe Passage ຊຶ່ງເປັນໂຄງການ ທີ່ຈັດຫາບັນດາທະນາຍຄວາມອາສາສະໝັກ ໃຫ້ແກ່ພວກເຍົາວະຊົນຢູ່ ຕາມສານຂອງອົງການກວດຄົນເຂົ້າເມືອງແຫ່ງຕ່າງໆ.
ທ່ານນາງ Lenni Benson ແມ່ນຜູ້ສ້າງຕັ້ງໂຄງການດັ່ງກ່າວນີ້ຂຶ້ນມາ.
ທ່ານນາງ Lenni Benson ເວົ້າວ່າ: “ໃນເດືອນແລ້ວນີ້ ໄດ້ມີເດັກນ້ອຍໄວ 3 ປີ
ຄົນນຶ່ງ ນັ່ງຢູ່ຕັ່ງ ສະເພາະຄະດີການເນລະເທດ ໃນສານແຫ່ງໜຶ່ງ. ມີໄອຍາການ
ຂອງລັດຖະບານ ມີປະທານຜູ້ພິພາກສາ ແລະ ມີເດັກນ້ອຍທີ່ນັ່ງກັບນາຍແປພາສາ
ແລະໃນກໍລະນີນີ້ ແມ່ນແມ່ເຖົ້າຂອງເດັກຄົນນັ້ນເອງ. ຖ້າຫາກວ່າ ໂຄງການ Safe
Passage ບໍ່ມີຢູ່ໃນສະຖານທີ່ດັ່ງກ່າວ ກໍບໍ່ມີໃຜເລີຍທີ່ຈະເປັນຕົວແທນມາປົກປ້ອງ
ເດັກນ້ອຍອາຍຸພຽງ 3 ປີ ຫຼືຊ່ອຍເຫຼືອແມ່ເຖົ້າຄົນ ນັ້ນ ໃນການດຳເນີນການຕ່າງໆ
ໄປຕາມລະບົບສານ.”
ທ່ານນາງ Benson ເປັນສາດສະດາຈານ ຢູ່ທີ່ ສະຖາບັນກົດໝາຍນະຄອນ New York
ໃຊ້ເວລາຢ່າງນ້ອຍໜຶ່ງມື້ຕໍ່ເດືອນ ຢູ່ທີ່ສານອົງ ການກວດຄົນເຂົ້າເມືອງ ແລະສ່ວນຫຼາຍ
ແລ້ວ ແມ່ນຢູ່ຫຼາຍມື້ກວ່ານັ້ນ ເພື່ອຈັດສັນບັນດາທະນາຍຄວາມອາສາສະໝັກໃຫ້ກັບພວກເດັກນ້ອຍທີ່ ເຂົ້າເມືອງຜິດກົດໝາຍເຫຼົ່ານີ້.
ທ່ານນາງ Benson ເວົ້າວ່າ: “ເຍົາວະຊົນທີ່ພວກເຮົາຊ່ອຍເຫຼືອນັ້ນ ຕ່າງກໍມີເຫດຜົນ
ທີ່ບໍ່ຢາກກັບຄືນ ບ້ານເກີດຂອງຕົນ ບໍ່ແມ່ນສະເພາະແຕ່ຄວາມທຸກຍາກທໍ່ນັ້ນ
ແຕ່ຍ້ອນ ໄພອັນຕະລາຍອັນແທ້ຈິງ ຢູ່ໃນປະຊາຄົມຂອງພວກເຂົາ.”
ທ່ານນາງ Benson ກ່າວວ່າ ໃນຂະນະທີ່ກົດໝາຍຄົນເຂົ້າເມືອງຂອງ ສະຫະລັດ ໄດ້
ໃຫ້ການປົກປ້ອງຄຸ້ມຄອງເປັນພິເສດທາງດ້ານກົດໝາຍ ຕໍ່ພວກເດັກນ້ອຍ ແຕ່ມັນບໍ່
ໄດ້ສະໜອງ ບັນດາທະນາຍຄວາມ ໃຫ້ແກ່ ພວກເຂົາ ເພື່ອຊ່ວຍຕໍ່ສູ້ເອົາສິດທິເຫຼົ່ານັ້ນ.
ນາງ Isik Basirir ໄດ້ມາຮອດອາເມຣິກາຈາກປະເທດເທີກີ ຕອນມີອາຍຸໄດ້ 15 ປີ ແລະ
ໄດ້ພົບກັບໂຄງການ Safe Passage ພາຍຫຼັງຈາກການຊອກຫາທີ່ສັບສົນ.
ນາງ Isik Basirir ເປັນນັກສຶກສາວິທະຍາໄລ ເວົ້າວ່າ: “ເອື້ອຍຂອງຂ້ອຍໄດ້ຮັບ ບັດ
ຂຽວ ຊຶ່ງຂ້ອຍເດົາວ່າປະມານ 2 ປີກວ່າ ຫຼັງຈາກ ຂ້ອຍມາຮອດນີ້ ແຕ່ລາວຍັງບໍ່
ທັນໄດ້ສັນຊາດເທື່ອ ໃນເວລານັ້ນ ສະນັ້ນ ລາວບໍ່ສາມາດປະກັນເອົາຂ້ອຍໄດ້.
ພວກເຮົາໄດ້ໄປຫາທະນາຍຄວາມເອກະຊົນຫຼາຍຄົນແລ້ວ ເພື່ອສອບຖາມວ່າ
ພວກເຮົາຄວນເຮັດສິ່ງໃດໄດ້ແດ່. ແຕ່ພວກເຂົາໄດ້ຕອບສະເໝີວ່າບໍ່ມີ ຄືກັບວ່າ
ບໍ່ມີທາງເລີຍ.”
Ousmane Barry ແມ່ນນັກຮຽນມັດທະຍົມ ເວົ້າວ່າ: “ຊີວິດຢູ່ນີ້ ແມ່ນດີຫລາຍ. ກິລາ
ເຕາະບານກໍດີຄືກັນ.”
ທ້າວ Ousmane Barry ໄວ 16 ປີ ມາຈາກປະເທດ ກີເນຍ ຕອນລາວມີອາຍຸໄດ້ 8 ປີ.
ພໍ່ແລະແມ່ຂອງລາວເສຍຊີວິດແລ້ວ ແລະລາວຢູ່ກັບລຸງ. ທະນາຍຄວາມຂອງໂຄງການ
Safe Passage ໄດ້ຕໍ່ສູ້ຄະດີໃຫ້ລາວຈົນລາວໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ໃຫ້ຢູ່ອາໄສ ໃນສະຫະລັດ
ໄດ້ຢ່າງຖືກ ຕ້ອງຕາມກົດໝາຍເຊັ່ນກັນ.
ທ້າວ Ousmane Barry ເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ແລະມັນມີຄວາມໝາຍຫຼາຍ ເພາະວ່າດຽວນີ້
ຂ້ອຍສາມາດເດີນທາງ ອອກຈາກສະຫະລັດ ແລະກັບຄືນເຂົ້າມາໄດ້ ແລະ ໄປ
ຄືວ່າຂ້ອຍຢາກໄປຢ້ຽມຢາມປະເທດຂອງຂ້ອຍ. ຂ້ອຍກະສາມາດໄປ ແລະກັບ
ຄືນເຂົ້າມາໄດ້.”
ທ້າວ Barry ແມ່ນນຶ່ງໃນພວກທີ່ໂຊກດີ ຈຳນວນທີ່ບໍ່ຫລາຍປານໃດ. ໂຄງການ Safe Passage ແລະໂຄງການອື່ນໆທີ່ຄ້າຍຄືກັນນີ້ ສາມາດຊ່ອຍເຫຼືອໄດ້ພຽງສ່ວນເລັກນ້ອຍ
ເທົ່ານັ້ນ ຂອງພວກທີ່ຕ້ອງການ ຄວາມຊ່ອຍເຫຼືອທັງໝົດ ໃນຂະນະທີ່ຈຳນວນພວກເດັກ
ນ້ອຍທີ່ບໍ່ມີເອກະສານ ຫລື ບໍ່ມີຄົນຕິດຕາມມານັ້ນ ເພີ້ມສູງຂຶ້ນ. ໂດຍສະເພາະໃນປີນີ້
ລັດຖະບານກາງສະຫະລັດ ທຳນາຍວ່າ ຈະມີເຍົາວະຊົນ ແລະ ເດັກນ້ອຍຫຼາຍ ກວ່າ
60,000 ຊຶ່ງສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນມາຈາກທະວີບອາເມຣິກາກາງ ຈະ ຖືກຈັບກຸມ ຢູ່ບໍລິເວນ
ຊາຍແດນ ລະຫວ່າງສະຫະລັດ ກັບເມັກຊິໂກ.
