ເຖິງແມ່ນມີຮ່ອງຮອຍຕ່າງໆຂອງການປະຕິຮູບດ້ານການເມືອງໃນຫວ່າງບໍ່ເທົ່າໃດປີ
ຜ່ານມານີ້ຢູ່ໃນມຽນມາກໍຕາມ ແຕ່ຊີວິດການເປັນຢູ່ກໍບໍ່ງ່າຍຂຶ້ນສຳລັບຊາວມຸສລິມໂຣຮິງຢາຊຶ່ງເປັນຊົນກຸ່ມນ້ອຍ. ລັດຖະບານມຽນມາ ບໍ່ຍອມຮັບຮູ້ເຂົາເຈົ້າໃນຖານະເປັນພົນລະເມືອງຂອງຕົນ. ພວກເຂົາເຈົ້າຖືກພວກອັນທະພານໂຈມຕີຢ່າງຮຸນແຮງ ແລະຖືກຂັບໄລ່ອອກຈາກບ້ານເຮືອນຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ໄປຢູ່ໃນຄ້າຍອົບພະຍົບທີ່ເປິເປື້ອນແຫ່ງຕ່າງໆ. ຫລາຍຄົນພາກັນມີຄວາມຮູ້ສຶກວ່າ ຄວາມຫວັງດີທີ່ສຸດຂອງເຂົາເຈົ້າແມ່ນ ອົບພະຍົບໜີໄປອາໄສຢູ່ໃນພວກປະເທດເພື່ອນບ້ານໃກ້ຄຽງ ຊຶ່ງເປັນການສ່ຽງໄພຢ່າງມະຫາສານ. ນາງ Mahi Ramakrishnan ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ ລາຍງານມາຈາກມາເລເຊຍ ບ່ອນທີ່ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ວ່າ ມີພວກໂຣຮິງຢານີ້ ເຂົ້າມາປະເທດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍນັ້ນ. ສິງມີລາຍ
ລະອຽດກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ ມາສະເໜີທ່ານຕໍ່ໄປ…
ສະຫະປະຊາຊາດໄດ້ເອີ້ນພວກມຸສລິມໂຣຮິງຢານີ້ ເປັນຊົນກຸ່ມນ້ອຍທີ່ຖືກຂົ່ມເຫັງຫຼາຍທີ່ສຸດຂອງໂລກ.
ການຫຼົບໜີຈາກການຂົ່ມເຫັງກັ່ນແກ້ງໃນມຽນມາ ຊາວໂຣຮິງຢາມອງເຫັນມາເລເຊຍ ເປັນປະເທດມຸສລິມ ໃນຖານະທີ່ອາດຈະສາມາດເປັນບ່ອນລີ້ຊ່ອນທີ່ປອດໄພໄດ້. ແຕ່ມາເລ
ເຊຍບໍ່ໄດ້ລົງນາມໃນຂໍ້ຕົກລົງວ່າດ້ວຍອົບພະຍົບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ດັ່ງນີ້ ພວກໂຣ
ຮິງຢາ ເຫັນວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດທີ່ຈະເຮັດວຽກເຮັດການໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ຫຼືສົ່ງພວກລູກເຕົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າໄປໂຮງຮຽນໄດ້ ແມ່ນແຕ່ພວກເດັກທີ່ເກີດຢູ່
ໃນປະເທດນີ້ກໍຕາມ.
ບັນດານັກເຄື່ອນໄຫວ ກະປະມານວ່າ ມີຊາວໂຣຮິງຢາຢ່າງໜ້ອຍ 18 ພັນຄົນໄດ້ເດີນທາງມາຮອດມາເລເຊຍໃນຫວ່າງບໍ່ເທົ່າໃດເດືອນຜ່ານມານີ້. ພວກບຸກຄົນເຫຼົ່ານີ້ສ່ວນຫຼາຍ ມີຄວາມຮູ້ສຶກວ່າ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ມີທາງເລືອກອື່ນໃດ ນອກຈາກຈະຫລົບໜີເທົ່ານັ້ນ.
ການໂຈມຕີຢ່າງຮຸນແຮງ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ແຂນເບື້ອງຊ້າຍ ແລະລຳຄໍຂອງນາງ Ayub Khan ເປັນອຳມະພາດ ຊຶ່ງລາວກ່າວວ່າ:
“ຂ້ອຍໄດ້ພະຍາຍາມແລ່ນໜີຈາກພວກອັນທະພານ ແຕ່ພວກເຂົາແລ່ນທັນຂ້ອຍ ແລ້ວກໍຟັນຫຼັງຂ້ອຍ.”
ອັນທະພານຄົນນຶ່ງໄດ້ເຂັ່ນຂ້າພໍ່ແມ່ຂອງພວກເດັກນ້ອຍເຫຼົ່ານີ້ ໃນຂະ ນະດຽວກັນ ແມ່ຍິງ
ຄົນນີ້ ກ່າວວ່າ ພວກລັກລອບຄ້າຂາຍມະນຸດ ໄດ້ສັງຫານຜົວລາວ ໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາເຈົ້າພາລູກເຕົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າຫລົບໜີຜ່ານໄທ ມາຍັງມາເລເຊຍນັ້ນ. ແມ່ຍິງຄົນນີ້ກ່າວວ່າ :
“ໃນປະເທດຂອງຂ້ອຍ ມີການເຂັ່ນຂ້າກັນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ພ້ອມທັງການທໍລະມານແລະການໂຈມຕີຢ່າງຮຸນແຮງ. ດັ່ງນີ້ຈຶ່ງບໍ່ມີທາງເລືອກທີ່ຈະຢູ່ຫັ້ນຕໍ່ໄປອີກ . ຂ້ອຍຈຳເປັນຕ້ອງອອກຈາກປະເທດ ແລະມຸ້ງໜ້າມາຍັງປະເທດໄທ.”
ນາຍ Eman Hossein ອອກຈາກປະເທດ ເດີນທາງມານຳເຮືອ ກັບພວກຄົນອື່ນໆອີກປະມານ 400 ຄົນ ຊຶ່ງລາວກ່າວວ່າ:” ເວລາຜູ້ຄົນຕາຍ ພວກເຂົາພຽງແຕ່ຖິ້ມສົບລົງໃນມະຫາສະມຸດ ຊຶ່ງຢ່າງໜ້ອຍມີຜູ້ຄົນເສຍຊີວິດ 50 ຫາ 55 ຄົນ.”
ມີຊາວໂຣຮິງຢາປະມານ 4 ໝື່ນຄົນ ທີ່ໄດ້ລົງທະບຽນກັບອົງການອົບພະຍົບຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ຫຼື UNHCR ຊຶ່ງໃຫ້ການປ້ອງກັນແດ່ເລັກນ້ອຍໃນການຖືກຈັບກຸມ ຫຼືຖືກເນລະເທດນັ້ນ. ແຕ່ບັນດານັກເຄື່ອນໄຫວ ກະປະມານວ່າ ຢ່າງໜ້ອຍກໍມີຈຳນວນເກືອບເທົ່າໆກັນ ທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ໄປລົງທະບຽນນັ້ນ.
ນາງ Najeemah ທີ່ມາຮອດມາເລເຊຍໃໝ່ໆ ຫວັງວ່າຈະໄດ້ອອກຈາກມະເລເຊຍໄປ
ຊຶ່ງລາວກ່າວວ່າ:
“ຖ້າຂ້ອຍຢູ່ນີ້ ຂ້ອຍຈະບໍ່ສາມາດສົ່ງພວກລູກເຕົ້າຂອງຂ້ອຍໄປໂຮງຮຽນ ດັ່ງນີ້ ຂ້ອຍຈຶ່ງຢາກໄປຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນປະເທດອື່ນ.”
ທ່ານ Mohammad Sadek ນັກເຄື່ອນໄຫວໂຣຮິງຢາ ກະປະມານວ່າ ມີຊາວໂຣຮິງຢາ ພຽງປະມານ 1 ພັນຄົນເທົ່ານັ້ນ ໄດ້ໄປຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນປະເທດອື່ນມາຮອດປັດຈຸບັນນີ້.
ທ່ານ Mohammad Sadek ກ່າວວ່າ " ພວກອົບພະຍົບຫຼາຍຄົນພາກັນກຳລັງລໍຖ້າມາໄດ້ດົນກວ່າ 3 ທົດສະວັດແລ້ວ. ພວກເຂົາເຈົ້າຍັງຄົງຢູ່ໃນສະພາບເດີມ ໂດຍປາສະຈາກຄວາມຫວັງໃດໆຕໍ່ໄປ. ດັ່ງນີ້ ອົງການອົບພະຍົບສະຫະປະຊາຊາດ ຄວນຈະສົ່ງເຂົາເຈົ້າໄປຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ບ່ອນໃໝ່ໃນເວລາໄວເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້."
ບາງທີກໍມີຄວາມຫວັງຫຼືໂອກາດໜ້ອຍນຶ່ງ . ແຕ່ຊີວິດໃນຖານະເປັນອົບພະຍົບຄົນນຶ່ງ ທີ່
ອາໄສຢູ່ໃນຄວາມທຸກຈົນ ຢູ່ໃນລະດັບຕໍ່າ ສຸດຂອງສັງຄົມຊາວມາເລເຊຍ ກໍຍັງເປັນຊີວິດອັນນຶ່ງຢູ່ ຊຶ່ງເປັນສິ່ງໃດສິ່ງນຶ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນຢູ່ນີ້ ກ່າວວ່າ ຍັງເປັນການປັບປຸງທີ່ດີຂຶ້ນກວ່າ
ບ່ອນທີ່ເຂົາເຈົ້າອົບພະຍົບໜີມານັ້ນ.
The United Nations has called the Rohingya Muslims one of the world’s most persecuted minority groups.
Fleeing persecution in Myanmar, the Rohingya see Malaysia, a Muslim country, as a potential safe haven. But Malaysia has not signed the U.N. convention on refugees, so the Rohingya find they cannot work legally, or send their children to school — not even those who were born here.
Activists estimate at least 18,000 have arrived in recent months. Most feel they had no option but to flee.
A violent attack left Ayub Khan's arm and neck partially paralyzed. “I tried to run away from the mob, but they caught up to me and slashed me on the shoulder,” he said.
Another refugee, Nayeemah, said human traffickers killed her husband as they fled with their children via Thailand to Malaysia.
“In my country, there’s so much killing, torture and violent attacks, so there was no alternative to stay there," she said. "I had to leave the country and head to Thailand.”
Eman Hossein left on a ship with some 400 others.
“When the people died they just threw them in the ocean," he said. "At least 50 to 55 people died.”
About 40,000 Rohingya in Malaysia are registered with the United Nations refugee agency, UNHCR, giving them some protection from arrest and deportation. But activists estimate at least that many remain unregistered.
New arrival Nayeemah hopes to leave Malaysia.
“If I stay here, I will not be able to send my kids to school, so I want to be resettled to another country,” she said.
Rohingya activist Mohammad Sadek estimates that only about 1,000 Rohingya have been resettled to date.
“Many of the refugees are waiting for more than three decades," he said. "They still remain in the same condition without having any hope. So the UNHCR should resettle them as soon as possible.”
There's a slim chance of that happening, perhaps. But life as a refugee living in poverty on the margins of Malaysian society is still a life — something many here say is an improvement from where they came.
