ປີ 2013 ສິ້ນສຸດລົງ ດ້ວຍການຕົກຕໍ່າລົງໃນຄວາມໂຊກດີທາງ
ການເມືອງຂອງທ່ານ ບາຣັກ ໂອບາມາ ປະທານາທິບໍດີສະຫະ
ລັດ. ຜົນການຢັ່ງສຽງມະຫາຊົນເມື່ອບໍ່ດົນນີ້ ພົບວ່າຄະແນນນິ
ຍົມຂອງທ່ານໂອບາມາ ໄດ້ຕົກລົງສູ່ຈຸດຕໍ່າສຸດ ນັບແຕ່ທ່ານໄດ້
ດໍາລົງຕໍາແໜ່ງປະທານາທິບໍດີມາ. ອິງຕາມລາຍງານຂອງຜູ້ສື່
ຂ່າວວີໂອເອ Jim Malone ວ່າ ທ່ານໂອບາມາແມ່ນໄດ້ຕົກຢູ່
ໃນສະພາບດຽວກັນ ກັບສອງປະທານາທິບໍດີຄົນກ່ອນ ຄືທ່ານ
George W. Bush ແລະ ທ່ານ ບິລ ຄຼິນຕັນ ຊຶ່ງທັງສອງທ່ານ
ແມ່ນໄດ້ປະສົບກັບຄວາມລໍາບາກທາງການເມືອງຢ່າງໜັກໜ່ວງ
ໃນສະໄໝທີ່ສອງຂອງພວກ ທ່ານນັ້ນ. ທອງປານມີລາຍລະອຽດ
ມາສະເໜີທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ
ບັນຫາທາງການເມືອງພາຍໃນປະເທດຂອງປະທານາທິບໍດີ ບາຣັກ ໂອບາມາ ເບິ່ງຄືວ່າ ເປັນເລຶ່ອງທີ່ຢູ່ອີກຟາກໂລກນຶ່ງ ເວລາທ່ານໄດ້ຖືກຕ້ອນຮັບແບບດາຣາເພງຣ໊ອກ ຢູ່ໃນພິທີໄວ້ອາໄລແກ່ອະດີດປະທານາທິບໍດີປະເທດອາຟຣິກາໃຕ້ ທ່ານ Nelson Mandela ນັ້ນ.
ທ່ານ ໂອບາມາ ເວົ້າວ່າ: “ແລະເຖິງແມ່ນວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າເອງຈະບໍ່ມີວັນເຮັດໄດ້ ດີ ເທົ່າກັບຕົວຢ່າງຂອງ Madiba ຫຼືທ່ານ Mandela ກໍຕາມ ແຕ່ທ່ານ
Mandela ກໍເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຢາກເປັນຄົນທີ່ດີກວ່າເກົ່າ. ທ່ານ Mandela ແມ່ນດຶງດູດເອົາສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ ຢູ່ໃນພາຍໃນພວກເຮົາ ອອກມາ.“
ເຖິງແມ່ນປະທານາທິບໍດີໂອບາມາ ຍັງໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຢູ່ຕ່າງປະເທດກໍຕາມ ແຕ່ຄະແນນນິຍົມຂອງທ່ານຢູ່ບ້ານໄດ້ຕົກຮວບລົງມາຢູ່ລະດັບຕໍ່າໃໝ່ ສ່ວນນຶ່ງກໍເປັນຍ້ອນບັນ ຫາເລື່ອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍປະຕິຮູບ ການຮັກສາສຸຂະພາບ ທີ່ສັນຍາລັກຂອງທ່ານນັ້ນ.
ບັດນີ້ ພັກຣີພັບບລິກັນ ເຫັນຊ່ອງວ່າງທີ່ຈະໂຈມຕີໂຄງການຮັກສາສຸຂະ ພາບນັ້ນແລ້ວ ຊຶ່ງໂຄສົກສະພາຕໍ່າ ຈອນ ເບນເນີ ຈາກພັກຣີພັບບລິກັນ ມີຄວາມເຫັນດັ່ງນີ້:
ທ່ານ ຈອນ ເບນເນີ ເວົ້າວ່າ: “ກົດໝາຍຮັກສາສຸຂະພາບ ຂອງປະທານາທິບໍດີ
ໂອ ບາມາ ຍັງສືບຕໍ່ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຕໍ່ຄອບຄົວຊາວອາເມຣິກັນ ຕໍ່ວົງການທຸລະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະຕໍ່ເສດຖະກິດຂອງປະເທດເຮົານໍາ. ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງເລຶ່ອງເວັບໄຊ້ ທີ່ເຂົ້າໄປສະໝັກເປັນສະມາຊິກຮັກສາສຸຂະພາບ ບໍ່ໄດ້ເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໂຕກົດໝາຍເອງ ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ແມ່ນມີຂໍ້ບົກຜ່ອງຫຼາຍ.”
ທ່ານ ຈອນ ຟໍເຈຍ ປະຈໍາສູນກາງນະໂຍບາຍສອງພັກ ເວົ້າວ່າ ບັນຫາເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນໄດ້ ບ່ອນທໍາລາຍຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຂອງມະຫາຊົນ ໃນການນໍາພາຂອງທ່ານປະທານາທິບໍດີ.
ທ່ານ ຟໍເຈຍ ເວົ້າວ່າ: “ໃນໄລຍະສາມຫຼືສີ່ອາທິດຜ່ານມານີ້ ຄະແນນນິຍົມຂອງ ປະທານາທິບໍດີ ໄດ້ຕົກຕໍ່າລົງມາຢູ່ ປະມານ 40 ເປີເຊັນ ສໍາລັບຊາວອາເມ ຣິກັນ ທີ່ເຫັນພ້ອມກັບພາລະກິດທີ່ປະທານາທິບໍດີກໍາລັງປະຕິບັດຢູ່ນັ້ນ ຊຶ່ງ ຕົວເລກດັ່ງກ່າວນີ້ຖືວ່າບໍ່ດີປານໃດ. ມັນເປັນຕົວເລກອັນດຽວກັນກັບທີ່ ອະດີດ ປະທານາທິບໍດີ George Bush ໄດ້ຮັບໃນສະໄໝທີ່ສອງຂອງທ່ານ ໃນຊ່ວງ ເວລາດຽວກັນນີ້.”
ນັກວິເຄາະ Rhodes Cook ມີຄວາມເຫັນວ່າ ການດິ້ນຮົນຕໍ່ສູ້ໃນສະໄໝທີສອງຂອງທ່ານ ໂອບາມາ ນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນເລຶ່ອງທີ່ຜິດປົກກະຕິແຕ່ຢ່າງໃດ.
ທ່ານ ຄຸກ ເວົ້າວ່າ: “ບາງເທື່ອ ມັນກໍມີປັດໄຈຂອງຄວາມເໝື່ອຍລ້າ ເຂົ້າມາຄຸກຄາມຢູ່ໃນອໍານາດປົກຄອງ ແລະບາງເທື່ອປັດໄຈ ຂອງຄວາມເໝື່ອຍລ້ານັ້ນ ກໍເຂົ້າມາຄອບງໍາພວກປ່ອນບັດເລືອກຕັ້ງ ຈົນເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າພ້ອມທີ່ຈະປ່ຽນ ແປງ ແລະມີອໍານາດປົກຄອງຊຸດໃໝ່ໄດ້ແລ້ວ ນັ້ນເອງ.”
ທາງດ້ານນັກວິເຄາະ Stuart Rothenberg ນັ້ນ ມີຄວາມເຫັນວ່າ ປະທາ ນາທິບໍດີ ໂອບາມາ ທີ່ມີຄວາມອ່ອນແອລົງທາງການເມືອງນັ້ນ ອາດສ້າງ ຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ພັກເດໂມແຄຼັດໄດ້ ໃນການເລືອກຕັ້ງກາງສະໄໝ ເອົາສະມາຊິກລັດຖະສະພາ ໃນເດືອນພະຈິກປີໜ້ານັ້ນ.
ທ່ານ ໂຣເທັນເບີກ ເວົ້າວ່າ: “ເວົ້າສຸດໆແລ້ວ ທ່ານກໍຮູ້ຕົ່ວວ່າ ການເລືອກຕັ້ງສະ ພາກາງສະໄໝ ແມ່ນມັກຈະກ່ຽວກັບປະທານາທິບໍດີຫຼາຍກວ່າ ແລະຖ້າຫາກ ວ່າ ປະທານາທິບໍດີເສື່ອມຄວາມນິຍົມໄປ ພວກຄົນຈາກພັກຂອງທ່ານກໍຕ້ອງຍອມຮັບເຄາະໄປ.”
ແຕ່ທ່ານ Rhodes Cook ເວົ້າວ່າ ໃນອະດີດຜ່ານມາ ທ່ານໂອບາມາ ເຄີຍສະແດງໃຫ້ ເຫັນແລ້ວວ່າ ທ່ານສາມາດສ້າງກະແສຄວາມນິຍົມທາງການເມືອງຂອງທ່ານຄືນມາໄດ້.
ທ່ານ ຄຸກ ເວົ້າວ່າ: “ແລະຖ້າທ່ານເປັນປະທານາທິບໍດີທີ່ເວົ້າເກັ່ງ ເວົ້າຈະແຈ້ງ
ຄືທ່ານໂອບາມາ ແລະກໍເປັນຄົນນຶ່ງທີ່ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຍັງຖືກເບິ່ງເຫັນຢູ່ວ່າ ເປັນປະທານາທິບໍດີປະຫວັດສາດແລ້ວ ທ່ານກໍຈະຍັງສາມາດດຶງເອົາຄວາມ
ສົນໃຈໄດ້ຫລາຍຢູ່ ແລະບາງທີ ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ທ່ານຄິດວ່າຈະລຶບຊື່ປະທາ
ນາທິບໍດີອອກໄປໄດ້ນັ້ນ ທ່ານໂອບາມາກໍຈະສາມາດກັບຄືນມາເຮັດບາງສິ່ງ
ທີ່ສໍາຄັນໆໄດ້.”
ທ່ານ ຈອນ ຟໍເຈຍ ກໍເວົ້າອີກວ່າ: ປະທານາທິບໍດີສອງສະໄໝບາງຄົນເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ສາມາດກູ້ເອົາຄວາມນິຍົມຄືນມາໃໝ່ໄດ້
ທ່ານ ຟໍເຈຍ ເວົ້າວ່າ: “ທັງປະທານາທິບໍດີ Reagan ແລະ Clinton ນັ້ນ ມີລະ
ດັບຄວາມນິຍົມທີ່ຂຶ້ນໆລົງໆ ໃນສະໄໝທີ່ສອງຂອງພວກທ່ານ ຄືພວກທ່ານມີ
ຊ່ວງເວລາທີ່ມີຄະແນນນິຍົມຕໍ່າຫຼາຍຄັ້ງ ແຕ່ທັງສອງທ່ານ ກໍສາມາດຄືນມາ ປະສົບຜົນສໍາເລັດ ລະດັບສູງໆໄດ້.”
ປະທານາທິບໍດີ Reagan ແລະ Clinton ຕ່າງກໍໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍພໍສົມຄວນ ເວລາພວກທ່ານພົ້ນຈາກຕໍາແໜ່ງໄປ. ແຕ່ອະດີດປະທານາທິບໍດີ George Bush ບໍ່ໄດ້ດີປານໃດ. ຄະແນນນິຍົມຂອງທ່ານ Bush ຫາກໍ ເລີ່ມດີຄືນມາແດ່ ພຽງບໍ່ດົນມານີ້ເອງ.
ການເມືອງຂອງທ່ານ ບາຣັກ ໂອບາມາ ປະທານາທິບໍດີສະຫະ
ລັດ. ຜົນການຢັ່ງສຽງມະຫາຊົນເມື່ອບໍ່ດົນນີ້ ພົບວ່າຄະແນນນິ
ຍົມຂອງທ່ານໂອບາມາ ໄດ້ຕົກລົງສູ່ຈຸດຕໍ່າສຸດ ນັບແຕ່ທ່ານໄດ້
ດໍາລົງຕໍາແໜ່ງປະທານາທິບໍດີມາ. ອິງຕາມລາຍງານຂອງຜູ້ສື່
ຂ່າວວີໂອເອ Jim Malone ວ່າ ທ່ານໂອບາມາແມ່ນໄດ້ຕົກຢູ່
ໃນສະພາບດຽວກັນ ກັບສອງປະທານາທິບໍດີຄົນກ່ອນ ຄືທ່ານ
George W. Bush ແລະ ທ່ານ ບິລ ຄຼິນຕັນ ຊຶ່ງທັງສອງທ່ານ
ແມ່ນໄດ້ປະສົບກັບຄວາມລໍາບາກທາງການເມືອງຢ່າງໜັກໜ່ວງ
ໃນສະໄໝທີ່ສອງຂອງພວກ ທ່ານນັ້ນ. ທອງປານມີລາຍລະອຽດ
ມາສະເໜີທ່ານ ໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ
ບັນຫາທາງການເມືອງພາຍໃນປະເທດຂອງປະທານາທິບໍດີ ບາຣັກ ໂອບາມາ ເບິ່ງຄືວ່າ ເປັນເລຶ່ອງທີ່ຢູ່ອີກຟາກໂລກນຶ່ງ ເວລາທ່ານໄດ້ຖືກຕ້ອນຮັບແບບດາຣາເພງຣ໊ອກ ຢູ່ໃນພິທີໄວ້ອາໄລແກ່ອະດີດປະທານາທິບໍດີປະເທດອາຟຣິກາໃຕ້ ທ່ານ Nelson Mandela ນັ້ນ.
ທ່ານ ໂອບາມາ ເວົ້າວ່າ: “ແລະເຖິງແມ່ນວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າເອງຈະບໍ່ມີວັນເຮັດໄດ້ ດີ ເທົ່າກັບຕົວຢ່າງຂອງ Madiba ຫຼືທ່ານ Mandela ກໍຕາມ ແຕ່ທ່ານ
Mandela ກໍເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຢາກເປັນຄົນທີ່ດີກວ່າເກົ່າ. ທ່ານ Mandela ແມ່ນດຶງດູດເອົາສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດ ຢູ່ໃນພາຍໃນພວກເຮົາ ອອກມາ.“
ເຖິງແມ່ນປະທານາທິບໍດີໂອບາມາ ຍັງໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຢູ່ຕ່າງປະເທດກໍຕາມ ແຕ່ຄະແນນນິຍົມຂອງທ່ານຢູ່ບ້ານໄດ້ຕົກຮວບລົງມາຢູ່ລະດັບຕໍ່າໃໝ່ ສ່ວນນຶ່ງກໍເປັນຍ້ອນບັນ ຫາເລື່ອງການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດກົດໝາຍປະຕິຮູບ ການຮັກສາສຸຂະພາບ ທີ່ສັນຍາລັກຂອງທ່ານນັ້ນ.
ບັດນີ້ ພັກຣີພັບບລິກັນ ເຫັນຊ່ອງວ່າງທີ່ຈະໂຈມຕີໂຄງການຮັກສາສຸຂະ ພາບນັ້ນແລ້ວ ຊຶ່ງໂຄສົກສະພາຕໍ່າ ຈອນ ເບນເນີ ຈາກພັກຣີພັບບລິກັນ ມີຄວາມເຫັນດັ່ງນີ້:
ທ່ານ ຈອນ ເບນເນີ ເວົ້າວ່າ: “ກົດໝາຍຮັກສາສຸຂະພາບ ຂອງປະທານາທິບໍດີ
ໂອ ບາມາ ຍັງສືບຕໍ່ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍຕໍ່ຄອບຄົວຊາວອາເມຣິກັນ ຕໍ່ວົງການທຸລະກິດຂະໜາດນ້ອຍ ແລະຕໍ່ເສດຖະກິດຂອງປະເທດເຮົານໍາ. ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງເລຶ່ອງເວັບໄຊ້ ທີ່ເຂົ້າໄປສະໝັກເປັນສະມາຊິກຮັກສາສຸຂະພາບ ບໍ່ໄດ້ເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໂຕກົດໝາຍເອງ ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ແມ່ນມີຂໍ້ບົກຜ່ອງຫຼາຍ.”
ທ່ານ ຈອນ ຟໍເຈຍ ປະຈໍາສູນກາງນະໂຍບາຍສອງພັກ ເວົ້າວ່າ ບັນຫາເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນໄດ້ ບ່ອນທໍາລາຍຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຂອງມະຫາຊົນ ໃນການນໍາພາຂອງທ່ານປະທານາທິບໍດີ.
ທ່ານ ຟໍເຈຍ ເວົ້າວ່າ: “ໃນໄລຍະສາມຫຼືສີ່ອາທິດຜ່ານມານີ້ ຄະແນນນິຍົມຂອງ ປະທານາທິບໍດີ ໄດ້ຕົກຕໍ່າລົງມາຢູ່ ປະມານ 40 ເປີເຊັນ ສໍາລັບຊາວອາເມ ຣິກັນ ທີ່ເຫັນພ້ອມກັບພາລະກິດທີ່ປະທານາທິບໍດີກໍາລັງປະຕິບັດຢູ່ນັ້ນ ຊຶ່ງ ຕົວເລກດັ່ງກ່າວນີ້ຖືວ່າບໍ່ດີປານໃດ. ມັນເປັນຕົວເລກອັນດຽວກັນກັບທີ່ ອະດີດ ປະທານາທິບໍດີ George Bush ໄດ້ຮັບໃນສະໄໝທີ່ສອງຂອງທ່ານ ໃນຊ່ວງ ເວລາດຽວກັນນີ້.”
ນັກວິເຄາະ Rhodes Cook ມີຄວາມເຫັນວ່າ ການດິ້ນຮົນຕໍ່ສູ້ໃນສະໄໝທີສອງຂອງທ່ານ ໂອບາມາ ນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນເລຶ່ອງທີ່ຜິດປົກກະຕິແຕ່ຢ່າງໃດ.
ທ່ານ ຄຸກ ເວົ້າວ່າ: “ບາງເທື່ອ ມັນກໍມີປັດໄຈຂອງຄວາມເໝື່ອຍລ້າ ເຂົ້າມາຄຸກຄາມຢູ່ໃນອໍານາດປົກຄອງ ແລະບາງເທື່ອປັດໄຈ ຂອງຄວາມເໝື່ອຍລ້ານັ້ນ ກໍເຂົ້າມາຄອບງໍາພວກປ່ອນບັດເລືອກຕັ້ງ ຈົນເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າພ້ອມທີ່ຈະປ່ຽນ ແປງ ແລະມີອໍານາດປົກຄອງຊຸດໃໝ່ໄດ້ແລ້ວ ນັ້ນເອງ.”
ທາງດ້ານນັກວິເຄາະ Stuart Rothenberg ນັ້ນ ມີຄວາມເຫັນວ່າ ປະທາ ນາທິບໍດີ ໂອບາມາ ທີ່ມີຄວາມອ່ອນແອລົງທາງການເມືອງນັ້ນ ອາດສ້າງ ຄວາມເສຍຫາຍໃຫ້ແກ່ພັກເດໂມແຄຼັດໄດ້ ໃນການເລືອກຕັ້ງກາງສະໄໝ ເອົາສະມາຊິກລັດຖະສະພາ ໃນເດືອນພະຈິກປີໜ້ານັ້ນ.
ທ່ານ ໂຣເທັນເບີກ ເວົ້າວ່າ: “ເວົ້າສຸດໆແລ້ວ ທ່ານກໍຮູ້ຕົ່ວວ່າ ການເລືອກຕັ້ງສະ ພາກາງສະໄໝ ແມ່ນມັກຈະກ່ຽວກັບປະທານາທິບໍດີຫຼາຍກວ່າ ແລະຖ້າຫາກ ວ່າ ປະທານາທິບໍດີເສື່ອມຄວາມນິຍົມໄປ ພວກຄົນຈາກພັກຂອງທ່ານກໍຕ້ອງຍອມຮັບເຄາະໄປ.”
ແຕ່ທ່ານ Rhodes Cook ເວົ້າວ່າ ໃນອະດີດຜ່ານມາ ທ່ານໂອບາມາ ເຄີຍສະແດງໃຫ້ ເຫັນແລ້ວວ່າ ທ່ານສາມາດສ້າງກະແສຄວາມນິຍົມທາງການເມືອງຂອງທ່ານຄືນມາໄດ້.
ທ່ານ ຄຸກ ເວົ້າວ່າ: “ແລະຖ້າທ່ານເປັນປະທານາທິບໍດີທີ່ເວົ້າເກັ່ງ ເວົ້າຈະແຈ້ງ
ຄືທ່ານໂອບາມາ ແລະກໍເປັນຄົນນຶ່ງທີ່ ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຍັງຖືກເບິ່ງເຫັນຢູ່ວ່າ ເປັນປະທານາທິບໍດີປະຫວັດສາດແລ້ວ ທ່ານກໍຈະຍັງສາມາດດຶງເອົາຄວາມ
ສົນໃຈໄດ້ຫລາຍຢູ່ ແລະບາງທີ ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ທ່ານຄິດວ່າຈະລຶບຊື່ປະທາ
ນາທິບໍດີອອກໄປໄດ້ນັ້ນ ທ່ານໂອບາມາກໍຈະສາມາດກັບຄືນມາເຮັດບາງສິ່ງ
ທີ່ສໍາຄັນໆໄດ້.”
ທ່ານ ຈອນ ຟໍເຈຍ ກໍເວົ້າອີກວ່າ: ປະທານາທິບໍດີສອງສະໄໝບາງຄົນເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ສາມາດກູ້ເອົາຄວາມນິຍົມຄືນມາໃໝ່ໄດ້
ທ່ານ ຟໍເຈຍ ເວົ້າວ່າ: “ທັງປະທານາທິບໍດີ Reagan ແລະ Clinton ນັ້ນ ມີລະ
ດັບຄວາມນິຍົມທີ່ຂຶ້ນໆລົງໆ ໃນສະໄໝທີ່ສອງຂອງພວກທ່ານ ຄືພວກທ່ານມີ
ຊ່ວງເວລາທີ່ມີຄະແນນນິຍົມຕໍ່າຫຼາຍຄັ້ງ ແຕ່ທັງສອງທ່ານ ກໍສາມາດຄືນມາ ປະສົບຜົນສໍາເລັດ ລະດັບສູງໆໄດ້.”
ປະທານາທິບໍດີ Reagan ແລະ Clinton ຕ່າງກໍໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍພໍສົມຄວນ ເວລາພວກທ່ານພົ້ນຈາກຕໍາແໜ່ງໄປ. ແຕ່ອະດີດປະທານາທິບໍດີ George Bush ບໍ່ໄດ້ດີປານໃດ. ຄະແນນນິຍົມຂອງທ່ານ Bush ຫາກໍ ເລີ່ມດີຄືນມາແດ່ ພຽງບໍ່ດົນມານີ້ເອງ.
