Jeff Miskill ອາໄສຢູ່ຫ່າງຈາກແມ່ນໍ້າ Lafayette ພຽງບໍ່ເທົ່າ
ໃດແມັດ ຢູ່ເຮືອນຫຼັງນຶ່ງທີ່ພໍ່ຕູ້ແມ່ຕູ້ຂອງລາວໄດ້ຊື້ໄວ້ເມື່ອຊຸມປີ
1950 ນັ້ນ.
“ແຕ່ກ່ອນມາ ເວລາເຮົາມີລົມພາຍຸ ລະດັບນໍ້າຈະບໍ່ ສູງພໍ
ສິຖ້ວມຮອດເດີ່ນບ້ານ.”
ແຕ່ດຽວນີ້ມັນກໍໄດ້ປ່ຽນໄປແລ້ວ ຕະຫຼອດໄລຍະສິບປີຜ່ານມາ
ຄືເຮົາຈະມີນໍ້າຖ້ວມຢູ່ເລື້ອຍໆ ແລະກໍຮຸນແຮງຫຼາຍ.
ທ້າວ Miskill ເວົ້າວ່າ: “ຕອນລົມພາຍຸ Isabel ຖະຫຼົມເຂດ
ເຮົາ ເມື່ອປີ 2003 ນັ້ນ ລະດັບນໍ້າສູງຈົນຖ້ວມເດີ່ນບ້ານ
ປະມານເກືອບເຄິ່ງແມັດ ແລ້ວກໍເລີ່ມລົດລະດັບລົງໄປ.“
ບັດນີ້ ທ້າວ Miskill ຕ້ອງປະເຊີນກັບໄພຂົ່ມຂູ່ສອງປະການ
ຄືລະດັບນໍ້າສູງຂຶ້ນ ແລະລະດັບໜ້າດິນກໍຕໍ່າລົງໄປ.
Jeff Miskill: “ສະນັ້ນ ຕາມວັນເວລາຜ່ານໄປ ພວກເຮົາຈະເຫັນຄວາມກົດດັນ
ທີ່ສະໝໍ່າສະເໝີຫຼາຍຂອງນໍ້າທີ່ຖ້ວມໜ້າດິນນີ້ຢູ່ເປັນເວລາຫຼາຍຊົ່ວໂມງບໍ່ສິ້ນສຸດ
ໂດຍທີ່ວັດຖຸທາດທໍາມະຊາດ ເລີ່ມກໍ່ຕົວແຂງແໜ້ນຂຶ້ນຢູ່ໃນພື້ນດິນ ແລະສິ່ງທີ່ໜ້າ
ແປກນັ້ນກໍຄືວ່າ ປ່ອງຢ້ຽມ ແລະປະຕູທຸກໆບານ ຍັງປິດເປີດໄດ້ເປັນປົກກະຕິດີ
ແມ່ນແຕ່ເຮົາເອົາລູກໝາກບີ່ໂຍນກິ້ງຈາກພື້ນເຮືອນດ້ານຫຼັງໄປດ້ານໜ້າ ໂດຍທີ່
ເຮົາບໍ່ຕ້ອງໄດ້ຍູ້ມັນ ມັນກິ້ງໄປເອງຈົນສຸດ.”
ທ່ານ Skip Stiles ຫົວໜ້າກຸ່ມສະພາບແວດລ້ອມ Wetlands Watch ເວົ້າວ່າ ພື້ນທີ່ຂອງ
ຕົວເມືອງ Norfolk ແມ່ນຕັ້ງຢູ່ປາກອ່າວ ທີ່ເປັນແຫຼ່ງ ນໍ້າຈືດແລະນໍ້າທະເລໄຫຼມາຜະສົມ
ກັນ ທີ່ເປັນເວີງອ່າວກວ້າງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນສະຫະລັດ. ມີຕາໜ່າງລໍາແມ່ນໍ້າ ແລະຮ່ອງຫ້ວຍ
ຫຼາຍໆສາຍ ສະລັບຊັບ ຊ້ອນ ທີ່ໄຫຼຍື່ນເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນເຂດໃກ້ຄຽງ. ພ້ອມກັບລະດັບ
ນໍ້າທະເລທີ່ທໍານາຍວ່າຈະສູງຂຶ້ນອີກນຶ່ງແມັດພາຍໃນປີ 2100. ໂຄ່ງລ່າງພື້ນຖານຕ່າງໆ
ຂອງຕົວເມືອງແມ່ນຕົກຢູ່ໃນຄວາມສ່ຽງສູງທີ່ຈະຖືກທໍາລາຍໄປ.
ທ່ານ ສຕາຍ ເວົ້າວ່າ: “ຂົວທຸກໆແຫ່ງ ຖະໜົນຫົນທາງທຸກໆສາຍ ທີ່ພວກເຮົາສ້າງ
ຂຶ້ນມາ ພ້ອມກັບພວກທໍ່ລະບາຍນໍ້າເສຍແລະສິ່ງເປື້ອນເປິທີ່ພວກເຮົາຕິດຕັ້ງໄວ້
ໃນວັນນີ້ ກໍຈະປະເຊີນກັບສິ່ງທ້າທາຍຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ຈາກລະດັບນໍ້າທະເລທີ່ສູງ
ຂຶ້ນ ໃນຊົ່ວໄລຍະທີ່ມັນໃຊ້ການໄດ້ຢູ່ນັ້ນ ກ່ອນທີ່ມັນຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນມາແທນໃໝ່ອີກ.”
ສໍາລັບແຜນການໃນໄລຍະສັ້ນ ເມືອງ Norfolk ແມ່ນໄດ້ຕຽມການຮັບມືກັບໄພດັ່ງກ່າວນີ້
ດ້ວຍຄວາມພະຍາຍາມທໍາການກໍ່ສ້າງອັນໃຫຍ່ໂຕ ເຊັ່ນການ ຍົກລະດັບຖະໜົນຫົນທາງ
ແລະເຮືອນຊານບ້ານຊ່ອງໃຫ້ສູງຂຶ້ນກວ່າປົກກະຕິ ແລະສ້າງກໍາແພງປ້ອງກັນໃນເຂດຕົວ
ເມືອງບໍ່ໃຫ້ຖືກນໍ້າຖ້ວມ ສ້າງສະ ຖານີສູບນໍ້າ ແລະຮ່ອງລະບາຍນໍ້າຈາກລົມພາຍຸ ແລະພື້ນ
ທີ່ທີ່ມີນໍ້າຂັງ ຫຼື ປຽກຊຸ່ມຢູຕະລອດນັ້ນ ກໍຈະກາຍເປັນພື້ນທີ່ ທີ່ໃຊ້ປະໂຫຍດຄືນໃໝ່ໄດ້.
ທ່ານ Ron Williams ຜູ້ຊ່ວຍຜູ້ຈັດການຕົວເມືອງເວົ້າວ່າ ໂຄງລ່າງພື້ນ ຖານຫຼັກ ປະເພດ
ຖະໜົນຫົນທາງ ແລະຂົວ ຈະສູງເຄິ່ງແມັດ ເວລາໂຄງ ການນີ້ສ້າງສໍາເລັດແລ້ວ.
Ron Williams: “ເທົ່າທີ່ພວກເຮົາຮູ້ລາຍລະອຽດນັ້ນ ມູນຄ່າການກໍ່ສ້າງໂຄງລ່າງ
ພື້ນຖານຕ່າງໆທີ່ກ່າວມານັ້ນ ຕົກເປັນປະມານນຶ່ງ ພັນລ້ານໂດລ່າຊຶ່ງນັບວ່າສໍາ
ຄັນທີ່ສຸດເພື່ອປ້ອງກັນແລະຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຮຸນ ແຮງໃນລະຫວ່າງເກີດພາຍຸ
ຈາກຝັ່ງທະເລ ແລະຈົນກວ່າພວກເຮົາເຮັດສິ່ງ ນັ້ນລົງໄປ ພວກເຮົາກໍຍັງມີພາກ
ສ່ວນທີ່ຍັງອ່ອນແອຫຼາຍໆຢ່າງ ໃນທົ່ວຕົວເມືອງນັ້ນຢູ່.”
ທ່ານ Ron Williams ເວົ້າວ່າ ມູນຄ່າການກໍ່ສ້າງດັ່ງກ່າວນີ້ ນັບວ່າເປັນເງິນຈໍານວນ
ມະຫາສານ ຊຶ່ງທາງຕົວເມືອງບໍ່ສາມາດຈ່າຍໂດຍລໍາພັງຕົນເອງໄດ້.
ທ່ານ ຣອນ ວິລລຽມ ເວົ້າວ່າ: “ແທ້ໆແລ້ວ ໂຄງການນີ້ຕ້ອງອາໄສຄວາມ ໝັ້ນໝາຍ
ຈາກທາງລັດຖະບານກາງນໍາ ແລະລັດຖະບານລັດຮ່ວມກັນ ເພື່ອທີ່ຈະສ້າງຕັ້ງ
ຍຸດທະສາດທີ່ແທ້ຈິງຂຶ້ນມາ.”
ເມືອງທ່າ Norfolk ຊຶ່ງເປັນທີ່ຕັ້ງຖານກອງທັບເຮືອທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກນີ້ ເປັນຈຸດສໍາຄັນ
ທີ່ສຸດແຫ່ງນຶ່ງດ້ານເສດຖະກິດຂອງຂົງເຂດ ແລະຈໍາເປັນທີ່ສຸດຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ.
ພັນເຮືອເອກ Joe Bouchard ທີ່ປົດ ກະສຽນແລ້ວ ແລະເປັນຜູ້ບັນຊາການຖານທັບເຮືອນີ້
ເມື່ອນຶ່ງທົດສະວັດຜ່ານ ມາ ເວົ້າວ່າ ສະພາຄອງແກຣັສສະຫະລັດ ຈະຕ້ອງລົງມືປະຕິບັດ
ການ ເພື່ອຫາທາງແກ້ໄຂບັນຫາດິນຟ້າອາກາດປ່ຽນແປງ ຊຶ່ງເປັນເລຶ່ອງທີ່ທາງສະພາ
ຄອງແກຣັສ ຍັງລັງເລໃຈມາຕະຫຼາດນັ້ນ.
ພັນເອກ ໂຈ ບູເຊີດ ເວົ້າວ່າ: “ສະພາຄອນງແກຣັສ ຕ້ອງເອົາຊະນະສິ່ງນີ້ໃຫ້ໄດ້
ແລະຕ້ອງຍົກເອົາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງປະເທດຊາດ ຢູ່ເໜືອກວ່າຜົນ ປະໂຫຍດ
ພິເສດອື່ນໃດທັງໝົດ.”
ພັນເອກ Bouchard ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ອື່ນໆໃນເມືອງ Norfolk ກໍາລັງຜັກດັນເພື່ອໃຫ້ໄດ້
ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຈາກລັດຖະບານກາງ ແລະ ກໍເວົ້າວ່າ ກອງທັບອາດຮັບພາລະ
ເປັນຜູ້ນໍາພາໄດ້ ແລະປະຕິບັດງານກັບປະຊາຄົມທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອຮ່າງແຜນການແກ້ໄຂ
ບັນຫາ ສໍາລັບປັບຕົວຮັບມືກັບໄພຂົ່ມຂູ່ຂອງດິນຟ້າອາກາດປ່ຽນແປງທີ່ກໍາລັງເພີ່ມທະວີ
ຄວາມຮຸນແຮງຂຶ້ນໄປນັບມື້ ກ່ອນທີ່ມັນຈະສວຍເກີນໄປນັ້ນ.
ໃດແມັດ ຢູ່ເຮືອນຫຼັງນຶ່ງທີ່ພໍ່ຕູ້ແມ່ຕູ້ຂອງລາວໄດ້ຊື້ໄວ້ເມື່ອຊຸມປີ
1950 ນັ້ນ.
“ແຕ່ກ່ອນມາ ເວລາເຮົາມີລົມພາຍຸ ລະດັບນໍ້າຈະບໍ່ ສູງພໍ
ສິຖ້ວມຮອດເດີ່ນບ້ານ.”
ແຕ່ດຽວນີ້ມັນກໍໄດ້ປ່ຽນໄປແລ້ວ ຕະຫຼອດໄລຍະສິບປີຜ່ານມາ
ຄືເຮົາຈະມີນໍ້າຖ້ວມຢູ່ເລື້ອຍໆ ແລະກໍຮຸນແຮງຫຼາຍ.
ທ້າວ Miskill ເວົ້າວ່າ: “ຕອນລົມພາຍຸ Isabel ຖະຫຼົມເຂດ
ເຮົາ ເມື່ອປີ 2003 ນັ້ນ ລະດັບນໍ້າສູງຈົນຖ້ວມເດີ່ນບ້ານ
ປະມານເກືອບເຄິ່ງແມັດ ແລ້ວກໍເລີ່ມລົດລະດັບລົງໄປ.“
ບັດນີ້ ທ້າວ Miskill ຕ້ອງປະເຊີນກັບໄພຂົ່ມຂູ່ສອງປະການ
ຄືລະດັບນໍ້າສູງຂຶ້ນ ແລະລະດັບໜ້າດິນກໍຕໍ່າລົງໄປ.
Jeff Miskill: “ສະນັ້ນ ຕາມວັນເວລາຜ່ານໄປ ພວກເຮົາຈະເຫັນຄວາມກົດດັນ
ທີ່ສະໝໍ່າສະເໝີຫຼາຍຂອງນໍ້າທີ່ຖ້ວມໜ້າດິນນີ້ຢູ່ເປັນເວລາຫຼາຍຊົ່ວໂມງບໍ່ສິ້ນສຸດ
ໂດຍທີ່ວັດຖຸທາດທໍາມະຊາດ ເລີ່ມກໍ່ຕົວແຂງແໜ້ນຂຶ້ນຢູ່ໃນພື້ນດິນ ແລະສິ່ງທີ່ໜ້າ
ແປກນັ້ນກໍຄືວ່າ ປ່ອງຢ້ຽມ ແລະປະຕູທຸກໆບານ ຍັງປິດເປີດໄດ້ເປັນປົກກະຕິດີ
ແມ່ນແຕ່ເຮົາເອົາລູກໝາກບີ່ໂຍນກິ້ງຈາກພື້ນເຮືອນດ້ານຫຼັງໄປດ້ານໜ້າ ໂດຍທີ່
ເຮົາບໍ່ຕ້ອງໄດ້ຍູ້ມັນ ມັນກິ້ງໄປເອງຈົນສຸດ.”
ທ່ານ Skip Stiles ຫົວໜ້າກຸ່ມສະພາບແວດລ້ອມ Wetlands Watch ເວົ້າວ່າ ພື້ນທີ່ຂອງ
ຕົວເມືອງ Norfolk ແມ່ນຕັ້ງຢູ່ປາກອ່າວ ທີ່ເປັນແຫຼ່ງ ນໍ້າຈືດແລະນໍ້າທະເລໄຫຼມາຜະສົມ
ກັນ ທີ່ເປັນເວີງອ່າວກວ້າງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນສະຫະລັດ. ມີຕາໜ່າງລໍາແມ່ນໍ້າ ແລະຮ່ອງຫ້ວຍ
ຫຼາຍໆສາຍ ສະລັບຊັບ ຊ້ອນ ທີ່ໄຫຼຍື່ນເຂົ້າໄປໃນບໍລິເວນເຂດໃກ້ຄຽງ. ພ້ອມກັບລະດັບ
ນໍ້າທະເລທີ່ທໍານາຍວ່າຈະສູງຂຶ້ນອີກນຶ່ງແມັດພາຍໃນປີ 2100. ໂຄ່ງລ່າງພື້ນຖານຕ່າງໆ
ຂອງຕົວເມືອງແມ່ນຕົກຢູ່ໃນຄວາມສ່ຽງສູງທີ່ຈະຖືກທໍາລາຍໄປ.
ທ່ານ ສຕາຍ ເວົ້າວ່າ: “ຂົວທຸກໆແຫ່ງ ຖະໜົນຫົນທາງທຸກໆສາຍ ທີ່ພວກເຮົາສ້າງ
ຂຶ້ນມາ ພ້ອມກັບພວກທໍ່ລະບາຍນໍ້າເສຍແລະສິ່ງເປື້ອນເປິທີ່ພວກເຮົາຕິດຕັ້ງໄວ້
ໃນວັນນີ້ ກໍຈະປະເຊີນກັບສິ່ງທ້າທາຍຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ຈາກລະດັບນໍ້າທະເລທີ່ສູງ
ຂຶ້ນ ໃນຊົ່ວໄລຍະທີ່ມັນໃຊ້ການໄດ້ຢູ່ນັ້ນ ກ່ອນທີ່ມັນຈະຖືກສ້າງຂຶ້ນມາແທນໃໝ່ອີກ.”
ສໍາລັບແຜນການໃນໄລຍະສັ້ນ ເມືອງ Norfolk ແມ່ນໄດ້ຕຽມການຮັບມືກັບໄພດັ່ງກ່າວນີ້
ດ້ວຍຄວາມພະຍາຍາມທໍາການກໍ່ສ້າງອັນໃຫຍ່ໂຕ ເຊັ່ນການ ຍົກລະດັບຖະໜົນຫົນທາງ
ແລະເຮືອນຊານບ້ານຊ່ອງໃຫ້ສູງຂຶ້ນກວ່າປົກກະຕິ ແລະສ້າງກໍາແພງປ້ອງກັນໃນເຂດຕົວ
ເມືອງບໍ່ໃຫ້ຖືກນໍ້າຖ້ວມ ສ້າງສະ ຖານີສູບນໍ້າ ແລະຮ່ອງລະບາຍນໍ້າຈາກລົມພາຍຸ ແລະພື້ນ
ທີ່ທີ່ມີນໍ້າຂັງ ຫຼື ປຽກຊຸ່ມຢູຕະລອດນັ້ນ ກໍຈະກາຍເປັນພື້ນທີ່ ທີ່ໃຊ້ປະໂຫຍດຄືນໃໝ່ໄດ້.
ທ່ານ Ron Williams ຜູ້ຊ່ວຍຜູ້ຈັດການຕົວເມືອງເວົ້າວ່າ ໂຄງລ່າງພື້ນ ຖານຫຼັກ ປະເພດ
ຖະໜົນຫົນທາງ ແລະຂົວ ຈະສູງເຄິ່ງແມັດ ເວລາໂຄງ ການນີ້ສ້າງສໍາເລັດແລ້ວ.
Ron Williams: “ເທົ່າທີ່ພວກເຮົາຮູ້ລາຍລະອຽດນັ້ນ ມູນຄ່າການກໍ່ສ້າງໂຄງລ່າງ
ພື້ນຖານຕ່າງໆທີ່ກ່າວມານັ້ນ ຕົກເປັນປະມານນຶ່ງ ພັນລ້ານໂດລ່າຊຶ່ງນັບວ່າສໍາ
ຄັນທີ່ສຸດເພື່ອປ້ອງກັນແລະຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຮຸນ ແຮງໃນລະຫວ່າງເກີດພາຍຸ
ຈາກຝັ່ງທະເລ ແລະຈົນກວ່າພວກເຮົາເຮັດສິ່ງ ນັ້ນລົງໄປ ພວກເຮົາກໍຍັງມີພາກ
ສ່ວນທີ່ຍັງອ່ອນແອຫຼາຍໆຢ່າງ ໃນທົ່ວຕົວເມືອງນັ້ນຢູ່.”
ທ່ານ Ron Williams ເວົ້າວ່າ ມູນຄ່າການກໍ່ສ້າງດັ່ງກ່າວນີ້ ນັບວ່າເປັນເງິນຈໍານວນ
ມະຫາສານ ຊຶ່ງທາງຕົວເມືອງບໍ່ສາມາດຈ່າຍໂດຍລໍາພັງຕົນເອງໄດ້.
ທ່ານ ຣອນ ວິລລຽມ ເວົ້າວ່າ: “ແທ້ໆແລ້ວ ໂຄງການນີ້ຕ້ອງອາໄສຄວາມ ໝັ້ນໝາຍ
ຈາກທາງລັດຖະບານກາງນໍາ ແລະລັດຖະບານລັດຮ່ວມກັນ ເພື່ອທີ່ຈະສ້າງຕັ້ງ
ຍຸດທະສາດທີ່ແທ້ຈິງຂຶ້ນມາ.”
ເມືອງທ່າ Norfolk ຊຶ່ງເປັນທີ່ຕັ້ງຖານກອງທັບເຮືອທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກນີ້ ເປັນຈຸດສໍາຄັນ
ທີ່ສຸດແຫ່ງນຶ່ງດ້ານເສດຖະກິດຂອງຂົງເຂດ ແລະຈໍາເປັນທີ່ສຸດຕໍ່ຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງຊາດ.
ພັນເຮືອເອກ Joe Bouchard ທີ່ປົດ ກະສຽນແລ້ວ ແລະເປັນຜູ້ບັນຊາການຖານທັບເຮືອນີ້
ເມື່ອນຶ່ງທົດສະວັດຜ່ານ ມາ ເວົ້າວ່າ ສະພາຄອງແກຣັສສະຫະລັດ ຈະຕ້ອງລົງມືປະຕິບັດ
ການ ເພື່ອຫາທາງແກ້ໄຂບັນຫາດິນຟ້າອາກາດປ່ຽນແປງ ຊຶ່ງເປັນເລຶ່ອງທີ່ທາງສະພາ
ຄອງແກຣັສ ຍັງລັງເລໃຈມາຕະຫຼາດນັ້ນ.
ພັນເອກ ໂຈ ບູເຊີດ ເວົ້າວ່າ: “ສະພາຄອນງແກຣັສ ຕ້ອງເອົາຊະນະສິ່ງນີ້ໃຫ້ໄດ້
ແລະຕ້ອງຍົກເອົາຄວາມໝັ້ນຄົງຂອງປະເທດຊາດ ຢູ່ເໜືອກວ່າຜົນ ປະໂຫຍດ
ພິເສດອື່ນໃດທັງໝົດ.”
ພັນເອກ Bouchard ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ອື່ນໆໃນເມືອງ Norfolk ກໍາລັງຜັກດັນເພື່ອໃຫ້ໄດ້
ຮັບການສະໜັບສະໜຸນຈາກລັດຖະບານກາງ ແລະ ກໍເວົ້າວ່າ ກອງທັບອາດຮັບພາລະ
ເປັນຜູ້ນໍາພາໄດ້ ແລະປະຕິບັດງານກັບປະຊາຄົມທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອຮ່າງແຜນການແກ້ໄຂ
ບັນຫາ ສໍາລັບປັບຕົວຮັບມືກັບໄພຂົ່ມຂູ່ຂອງດິນຟ້າອາກາດປ່ຽນແປງທີ່ກໍາລັງເພີ່ມທະວີ
ຄວາມຮຸນແຮງຂຶ້ນໄປນັບມື້ ກ່ອນທີ່ມັນຈະສວຍເກີນໄປນັ້ນ.
