ລັດຖະບານລາວລົບລ້າງບັນຫາຍາກຈົນໄດ້ 11,725 ຄອບຄົວ ໃນຊ່ວງປີ 2016-2018 ຫາກແຕ່ຍັງເຫຼືອອີກ 64,993 ຄອບຄົວ ທີ່ລັດຖະບານລາວຈະຕ້ອງລົບລ້າງບັນຫາຍາກຈົນໃຫ້ໄດ້ຢ່າງສິ້ນເຊີງ ໃນປີ 2020 ຊົງຣິດ ໂພນເງິນ ມີລາຍງານຈາກບາງກອກ.
ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງຂອງອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ເພື່ອການພັດທະນາ (UNDP) ປະຈຳລາວ ເປີດເຜີຍວ່າໃນໄລຍະ 3 ປີ ຜ່ານມາ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດເພື່ອລົບລ້າງບັນຫາທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນລາວຍັງດຳເນີນໄປຢ່າງຊັກຊ້າ ກໍຄືສາມາດເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຍາກຈົນ ຫຼຸດລົງບໍ່ເຖິງ 12,000 ຄອບຄົວຈຶ່ງຍັງເຫຼືອຄອບຄົວທຸກຍາກອີກ 65,000 ຄອບຄົວ ຫຼື 5.34 ເປີເຊັນ ຂອງຈຳນວນຄອບຄົວທັງໝົດຂອງລາວ ທີ່ຈະຕ້ອງລົບລ້າງບັນຫາຍາກຈົນໃຫ້ໄດ້ຕາມເປົ້າໝາຍທີ່ລັດຖະບານລາວ ວາງໄວ້ ໃນປີ 2020 ສ່ວນບ້ານທຸກຍາກ ກໍຫຼຸດລົງ ພຽງ 200 ບ້ານເທົ່ານັ້ນ ໃນໄລຍະດຽວກັນ ເຮັດໃຫ້ບ້ານຍາກຈົນ ຍັງເຫຼືອ 1,536 ບ້ານເທົ່າກັບ 18.73 ເປີເຊັນ ຂອງຈຳນວນບ້ານທັງໝົດ ໃນປັດຈະບັນ.
ທາງດ້ານທ່ານລຽນ ທິແກ້ວ ລັດຖະມົນຕີວ່າການກະຊວງກະສິກຳ ແລະປ່າໄມ້ ຢືນຢັນ ວ່າການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃນຊ່ວງປີ 2016-2018 ທີ່ຜ່ານມາ ລັດຖະບານລາວ ສາມາດແກ້ບັນຫາຍາກຈົນຂອງປະຊາຊົນລາວ ໄດ້ຈຳນວນ 11,725 ຄອບຄົວ ແລະລົບລ້າງບັນຫາຍາກຈົນ ໄດ້ຢ່າງສິ້ນເຊີງ ໃນ 200 ບ້ານ.
ແຕ່ຢ່າງໃດ ກໍຕາມ ຍັງມີຄອບຄົວຍາກຈົນເຫຼືອຢູ່ເຖິງ 64,993 ຄອບຄົວ ແລະບ້ານທຸກຍາກອີກຈຳນວນ 1,536 ບ້ານທີ່ລັດຖະບານລາວ ຈະຕ້ອງດຳເນີນມາດຕະການເພື່ອລົບລ້າງບັນຫາທຸກຍາກ ໃຫ້ໄດ້ຢ່າງສິ້ນເຊີງ ຕາມເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້ ພາຍໃນປີ 2020 ຊຶ່ງກໍໝາຍຄວາມວ່າ ຍັງມີ ເວລາເຫຼືອຢູ່ ພຽງບໍ່ເຖິງ 2 ປີ ເທົ່ານັ້ນທີ່ລັດຖະບານລາວ ຈະຕ້ອງດຳເນີນມາດຕະການຕ່າງໆ ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ ທ່ານລຽນ ໄດ້ຖະແຫຼງຢືນຢັນວ່າ “ສັງລວມແລ້ວ ໄລຍະ ແຕ່ປີ 2016-2018 ພວກເຮົາ ໄດ້ມີຜົນສຳເລັດໃນການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຢູ່ບັນດາຈຸດສຸມຕ່າງໆ ເຮັດໃຫ້ລະບົບການເມືອງຂັ້ນຮາກຖານ ທ້ອງຖິ່ນຕ່າງໆ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ພື້ນຖານໂຄງລ່າງ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງຍົກລະດັບມີ 11,725 ຄອບຄົວ ໄດ້ຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກຄອບຄົວທຸກຍາກຕື່ມອີກ ຍັງເຫຼືອ 64,993 ຄອບຄົວທຸກຍາກ ກວມເອົາ 5.34 ເປີເຊັນ.”
ທາງດ້ານ ທ່ານບຸນປອນ ສີສຸລາດ ປະທານຄະນະກຳມາທິການເສດຖະກິດ ເທັກໂນໂລຈີ ແລະສິ່ງແວດລ້ອມ ສະພາແຫ່ງຊາດລາວ ຊຸດທີ 8 ຢືນຢັນ ວ່າການກວດການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນການພັດທະນາເພື່ອລົບລ້າງ ບັນຫາຍາກຈົນຂອງປະຊາຊົນລາວ ບັນດາເຜົ່າໃນຊົນນະບົດ ໃນໄລຍະທີ່ຜ່ານມາພົບວ່າ ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ຂອງລັດຖະບານລາວ ຍັງມີປະສິດຕິພາບຕ່ຳ ໃນທຸກດ້ານ ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນຫາດ້ອຍປະສິດທິພາບຂອງໜ່ວຍງານແລະພະນັກງານລັດນັ້ນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຍາກຈົນຂອງປະຊາຊົນລາວ ດຳເນີນໄປໄດ້ຢ່າງຊັກຊ້າທີ່ສຸດ ທັງຍັງຂາດເອກກະພາບອີກດ້ວຍ ດັ່ງຈະເຫັນໄດ້ຈາກການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດຂອງລັດຖະບານລາວ ໃນປີ 2018 ບໍ່ສາມາດບັນລຸຄາດໝາຍທີ່ວາງໄວ້ ໃນເກືອບທຸກດ້ານ ເຊັ່ນການເຂົ້າເຖິງຫຼັກປະກັນດ້ານສຸຂພາບຂອງປະຊາຊົນລາວ ສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ໄດ້ພຽງ 34.7 ເປີເຊັນ ໃນຂະນະທີ່ເປົ້າໝາຍໄດ້ວາງເອົາໄວ້ເຖິງ 51 ເປີເຊັນ ຂອງຈຳນວນປະຊາກອນລາວທັງປະເທດ.
ສ່ວນຄະນະກຳມະການນະໂຍບາຍການພັດທະນາຂອງສະພາເສດຖະກິດແລະສັງຄົມ
ແຫ່ງສະຫະປະຊາຊາດ ໄດ້ຖະແຫຼງການວ່າ ລັດຖະບານລາວສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ໄດ້ແລ້ວ 2 ໃນ 3 ເງື່ອນໄຂອັນເປັນເກນມາດຕະຖານຂອງການຫຼຸດພົ້ນອອກຈາກສະຖານະພາບດ້ອຍພັດທະນາ ໂດຍເມື່ອປະເມີນຈາກການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດດັ່ງກ່າວ ກໍເຮັດໃຫ້ຄາດໝາຍໄດ້ວ່າ ສປປ ລາວ ຈະສາມາດຫຼຸດພົ້ນຈາກສະພາບດ້ອຍພັດທະນາໄດ້ໃນປີ 2024.
ໂດຍ ທັງ 2 ເງື່ອນໄຂທີ່ລັດຖະບານລາວສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ໄດ້ແລ້ວນັ້ນ ຄືເກນມາດຕະຖານຂັ້ນຕ່ຳ ຂອງຍອດລາຍຮັບແຫ່ງຊາດຕໍ່ຫົວຄົນ (GNI) ທີ່ເກນມາດຕະຖານຂັ້ນຕ່ຳຂອງສະຫະປະຊາຊາດກຳນົດ ໄວ້ທີ່ລະດັບ 1,242 ໂດລາ ຕໍ່ຄົນ ແຕ່ລັດຖະບານລາວ ກໍສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໄດ້ແລ້ວທີ່ລະດັບ 1,996 ໂດລາ ຕໍ່ຄົນ ໃນປີ 2015 ແລະດັດຊະນີຊັບສິນມະນຸດ (HAI)ຊຶ່ງເກນມາດຕະຖານຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ໄດ້ກຳນົດ ໄວ້ທີ່ອັດຕາສະເລ່ຍ 66 ເປີເຊັນ ລັດຖະບານລາວ ກໍສາມາດຈັດຕັ້ງປະຈິບັດໄດ້ແລ້ວ ທີ່ອັດຕາສະເລ່ຍ 72.8 ເປີເຊັນ ໃນປີ 2015 ຈຶງເຫຼືອພຽງດັດຊະນີ ຄວາມອ່ອນໄຫວ ທາງເສດຖະກິດ (EVI) ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ມາດຕະຖານສະຫະປະຊາຊາດກຳນົດ ໄວ້ທີ່ລະດັບຕ່ຳກວ່າ 32 ເປີເຊັນ ແຕ່ລັດຖະບານລາວ ຍັງສາມາດຈັດຕັ້ງປະຕິບັດ ໄດ້ພຽງ 33.7 ເປີເຊັນ ເທົ່ານັ້ນ.
