ສະພາແຫ່ງຊາດລາວຈໍາກັດສິດທິໃນການກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກ
ຕ່າງປະເທດຂອງກະຊວງການເງິນໃຫ້ຢູ່ໃນມູນຄ່າບໍ່ເກີນ
215.13 ລ້ານໂດລ່າໃນແຜນການປີ 2012- 2013 ນີ້ ຊຶ່ງ
ລົດລົງຈາກແຜນການປີຜ່ານມາ.
ທ່ານນາງ ທິບພະກອນ ຈັນທະວົງສາ ຫົວໜ້າກົມພົວພັນຕ່າງ
ປະເທດກະຊວງການເງິນ ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າສະພາແຫ່ງຊາດ
ລາວໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ກະຊວງການເງິນສາມາດທີ່ຈະຈັດຫາ
ງົບປະມານດ້ວຍການກູ້ຢືມແລະຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຕ່າງ
ປະເທດສໍາລັບນໍາໃຊ້ເຂົ້າໃນໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆທີ່ຢູ່
ພາຍໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງ ຂອງກະຊວງການເງິນໃນແຜນການປະ
ຈໍາປີ 2012-2013 ນີ້ໄດ້ໃນມູນຄ່າບໍ່ເກີນ 370.46 ລ້ານໂດລາ.
ພາຍໃຕ້ການອະນຸຍາດດັ່ງກ່າວ ສະພາແຫ່ງຊາວລາວຍັງໄດ້ຈໍາກັດສິດທິຂອງກະຊວງການເງິນໃຫ້ສາມາດກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ໃນມູນຄ່າລວມບໍ່ເກີນ 215.13 ລ້ານໂດລາອີກດ້ວຍ. ສ່ວນທີ່ເຫຼືອອີກໃນມູນຄ່າ 155.33 ລ້ານໂດລ່ານັ້ນ ກໍຈະຕ້ອງເປັນການຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າຈາກຕ່າງປະເທດເປັນ ດ້ານຫຼັກ ຊຶ່ງຖືເປັນການຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກແຜນການປີຜ່ານມາ ໃນຂະນະທີ່ການຂໍກູ້ຢືມກັບລົດລົງເມື່ອທຽບກັບແຜນການປີຜ່ານມາ.
ທາງດ້ານທ່ານ ພູເພັດ ຄໍາພູນວົງ ລັດຖະມົນຕີວ່າການກະຊວງການເງິນ ກໍໄດ້ໃຫ້ການຍອມ
ຮັບວ່າສະພາບການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າທີ່ລັດຖະບານລາວຄາດຫວັງຈະໄດ້ຮັບຈາກຕ່າງປະເທດ
ທັງໃນປັດຈຸບັນນີ້ ແລະໃນໄລຍະຕໍ່ໄປດ້ວຍນັ້ນ ຖືເປັນສະພາບການທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຢ່າງຍິ່ງ.
ທັງນີ້ກໍເນື່ອງຈາກວ່າການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າຈາກຕ່າງປະເທດໃນປັດຈຸບັນນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ ຈະມີຢູ່ຢ່າງຈໍາກັດເທົ່ານັ້ນ ຫາກແຕ່ກໍຍັງປາກົດດ້ວຍວ່າບັນດາປະເທດທີ່ຈະໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອລ້ານັ້ນໄດ້ມີການຕັ້ງເງື່ອນໄຂໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ຈະຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອນັ້ນຈະຕ້ອງປະ ຕິບັດຕາມຢ່າງເຄັ່ງຄັດຫຼາຍຂຶ້ນ ຊຶ່ງກໍເປັນຍ້ອນວ່າການຊ່ວຍເຫຼືອດັ່ງກ່າວບໍ່ແມ່ນເງິນກູ້ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ຢາກຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອລ້ານັ້ນ ຕ່າງກໍພະຍາຍາມທີ່ຈະຍາດແຍ່ງເພື່ອເຮັດໃຫ້ປະເທດຂອງຕົນໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອນັ້ນເອງ. ດັ່ງທີ່ທ່ານພູເພັດ ໄດ້ໃຫ້ການອະທິບາຍວ່າ:
“ທຶນກູ້ຢືມຈາກຕ່າງປະເທດ ອັນນີ້ກໍເປັນແຫຼ່ງນຶ່ງທີ່ວ່າສໍາຄັນ ຊຶ່ງວ່າທຸກປະເທດກໍມີໜີ້ສິນຕ່າງປະເທດມີໜິ້ສິນພາຍໃນອັນນີ້ກໍເປັນຂອງທໍາມະດາ ແລ້ວແຫຼ່ງທຶນ ໄດ້ຈາກການຊ່ວຍເຫຼືອ ໄດ້ຈາກແຫຼ່ງເງິນກູ້ແຫຼ່ງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຕ່າງປະເທດນີ້ ບໍ່ເປັນການສ້າງໜີ້ສິນ ແຕ່ໃນສະພາບປັດຈຸບັນນີ້ ແລະທຽບກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງ ຕ້ອງການທີ່ວ່າພວກເຮົາໄດ້ເງິນຊ່ວຍເຫຼືອມານີ້ ກໍເຫັນວ່າແຫຼ່ງທຶນດັ່ງກ່າວນີ້ ຈໍາກັດທີ່ສຸດທຽບກັບຄວາມຕ້ອງການ.”
ການຊ່ວຍເຫລືອຂອງລັດຖະບານຍີ່ປຸ່ນ ແກ່ໂຮງຮຽນໃນລາວ
ນອກຈາກນີ້ ກໍມີສາເຫດສໍາຄັນອີກປະການນຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້
ບັນດາປະເທດຕ່າງໆຕ້ອງການທີ່ຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ
ລ້າຫຼາຍກວ່າການກູ້ຢືມຈາກຕ່າງປະເທດນັ້ນ ກໍຄືຂໍ້ຈໍາກັດ
ຂອງແຕ່ລະປະເທດທີ່ສາມາດຈະກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງ
ປະເທດໄດ້ໃນສັດ ສ່ວນບໍ່ເກີນ 45% ຂອງຍອດຜະລິດ
ລວມພາຍໃນປະເທດ ຫຼືມູນຄ່າ GDP ຂອງ ແຕ່ລະປະ
ເທດເປັນສໍາຄັນ ໂດຍສໍາລັບ ສປປ ລາວນັ້ນ ກໍສາມາດທີ່
ຈະກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ໃນມູນຄ່າລວມທັງ
ໝົດບໍ່ເກີນ 4,500 ລ້ານໂດລາໃນປັດຈຸບັນນີ້.
ຫາກແຕ່ວ່າຕາມການລາຍງານປະຈໍາປີ 2012 ຂອງທະນາຄານແຫ່ງຊາດລາວກໍ ໄດ້ລະບຸວ່າສະພາວະໜີ້ສິນຕ່າງປະເທດຂອງລັດຖະບານລາວໄດ້ເພີ່ມສູງຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ ເນື່ອງ ໂດຍຈົນເຖິງທ້າຍເດືອນກັນຍາທີ່ຜ່ານມາ ຊຶ່ງເປັນໄລຍະສິ້ນສຸດຂອງແຜນການປີ 2011-2012 ກໍປາກົດວ່າລັດຖະບານລາວ ມີໜີ້ເງິນກູ້ຕ່າງປະເທດລວມຫຼາຍກວ່າ 3,500 ລ້ານໂດລາ ຫຼືເກີນກວ່າ 35% ຂອງມູນຄ່າ GDP ຕະຫຼອດປີ ດັ່ງກ່າວແລ້ວ ດ້ວຍເຫດນີ້ ລັດ ຖະບານລາວ ຈຶ່ງຍັງຄົງເຫຼືອໂຄຕ້າທີ່ຈະກູ້ຢືມເງິນຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ພຽງແຕ່ບໍ່ເກີນ 10% ຂອງມູນຄ່າ GDP ໃນປັດຈຸບັນນີ້ເທົ່ານັ້ນ.
ຕ່າງປະເທດຂອງກະຊວງການເງິນໃຫ້ຢູ່ໃນມູນຄ່າບໍ່ເກີນ
215.13 ລ້ານໂດລ່າໃນແຜນການປີ 2012- 2013 ນີ້ ຊຶ່ງ
ລົດລົງຈາກແຜນການປີຜ່ານມາ.
ທ່ານນາງ ທິບພະກອນ ຈັນທະວົງສາ ຫົວໜ້າກົມພົວພັນຕ່າງ
ປະເທດກະຊວງການເງິນ ໃຫ້ການຢືນຢັນວ່າສະພາແຫ່ງຊາດ
ລາວໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ກະຊວງການເງິນສາມາດທີ່ຈະຈັດຫາ
ງົບປະມານດ້ວຍການກູ້ຢືມແລະຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຕ່າງ
ປະເທດສໍາລັບນໍາໃຊ້ເຂົ້າໃນໂຄງການພັດທະນາຕ່າງໆທີ່ຢູ່
ພາຍໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງ ຂອງກະຊວງການເງິນໃນແຜນການປະ
ຈໍາປີ 2012-2013 ນີ້ໄດ້ໃນມູນຄ່າບໍ່ເກີນ 370.46 ລ້ານໂດລາ.
ພາຍໃຕ້ການອະນຸຍາດດັ່ງກ່າວ ສະພາແຫ່ງຊາວລາວຍັງໄດ້ຈໍາກັດສິດທິຂອງກະຊວງການເງິນໃຫ້ສາມາດກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ໃນມູນຄ່າລວມບໍ່ເກີນ 215.13 ລ້ານໂດລາອີກດ້ວຍ. ສ່ວນທີ່ເຫຼືອອີກໃນມູນຄ່າ 155.33 ລ້ານໂດລ່ານັ້ນ ກໍຈະຕ້ອງເປັນການຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າຈາກຕ່າງປະເທດເປັນ ດ້ານຫຼັກ ຊຶ່ງຖືເປັນການຮ້ອງຂໍການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກແຜນການປີຜ່ານມາ ໃນຂະນະທີ່ການຂໍກູ້ຢືມກັບລົດລົງເມື່ອທຽບກັບແຜນການປີຜ່ານມາ.
ທາງດ້ານທ່ານ ພູເພັດ ຄໍາພູນວົງ ລັດຖະມົນຕີວ່າການກະຊວງການເງິນ ກໍໄດ້ໃຫ້ການຍອມ
ຮັບວ່າສະພາບການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າທີ່ລັດຖະບານລາວຄາດຫວັງຈະໄດ້ຮັບຈາກຕ່າງປະເທດ
ທັງໃນປັດຈຸບັນນີ້ ແລະໃນໄລຍະຕໍ່ໄປດ້ວຍນັ້ນ ຖືເປັນສະພາບການທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຢ່າງຍິ່ງ.
ທັງນີ້ກໍເນື່ອງຈາກວ່າການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າຈາກຕ່າງປະເທດໃນປັດຈຸບັນນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ ຈະມີຢູ່ຢ່າງຈໍາກັດເທົ່ານັ້ນ ຫາກແຕ່ກໍຍັງປາກົດດ້ວຍວ່າບັນດາປະເທດທີ່ຈະໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອລ້ານັ້ນໄດ້ມີການຕັ້ງເງື່ອນໄຂໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ຈະຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອນັ້ນຈະຕ້ອງປະ ຕິບັດຕາມຢ່າງເຄັ່ງຄັດຫຼາຍຂຶ້ນ ຊຶ່ງກໍເປັນຍ້ອນວ່າການຊ່ວຍເຫຼືອດັ່ງກ່າວບໍ່ແມ່ນເງິນກູ້ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ຢາກຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອລ້ານັ້ນ ຕ່າງກໍພະຍາຍາມທີ່ຈະຍາດແຍ່ງເພື່ອເຮັດໃຫ້ປະເທດຂອງຕົນໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອນັ້ນເອງ. ດັ່ງທີ່ທ່ານພູເພັດ ໄດ້ໃຫ້ການອະທິບາຍວ່າ:
“ທຶນກູ້ຢືມຈາກຕ່າງປະເທດ ອັນນີ້ກໍເປັນແຫຼ່ງນຶ່ງທີ່ວ່າສໍາຄັນ ຊຶ່ງວ່າທຸກປະເທດກໍມີໜີ້ສິນຕ່າງປະເທດມີໜິ້ສິນພາຍໃນອັນນີ້ກໍເປັນຂອງທໍາມະດາ ແລ້ວແຫຼ່ງທຶນ ໄດ້ຈາກການຊ່ວຍເຫຼືອ ໄດ້ຈາກແຫຼ່ງເງິນກູ້ແຫຼ່ງທຶນຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຕ່າງປະເທດນີ້ ບໍ່ເປັນການສ້າງໜີ້ສິນ ແຕ່ໃນສະພາບປັດຈຸບັນນີ້ ແລະທຽບກັບຄວາມຮຽກຮ້ອງ ຕ້ອງການທີ່ວ່າພວກເຮົາໄດ້ເງິນຊ່ວຍເຫຼືອມານີ້ ກໍເຫັນວ່າແຫຼ່ງທຶນດັ່ງກ່າວນີ້ ຈໍາກັດທີ່ສຸດທຽບກັບຄວາມຕ້ອງການ.”
ນອກຈາກນີ້ ກໍມີສາເຫດສໍາຄັນອີກປະການນຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້
ບັນດາປະເທດຕ່າງໆຕ້ອງການທີ່ຈະໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອ
ລ້າຫຼາຍກວ່າການກູ້ຢືມຈາກຕ່າງປະເທດນັ້ນ ກໍຄືຂໍ້ຈໍາກັດ
ຂອງແຕ່ລະປະເທດທີ່ສາມາດຈະກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງ
ປະເທດໄດ້ໃນສັດ ສ່ວນບໍ່ເກີນ 45% ຂອງຍອດຜະລິດ
ລວມພາຍໃນປະເທດ ຫຼືມູນຄ່າ GDP ຂອງ ແຕ່ລະປະ
ເທດເປັນສໍາຄັນ ໂດຍສໍາລັບ ສປປ ລາວນັ້ນ ກໍສາມາດທີ່
ຈະກູ້ຢືມເງິນທຶນຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ໃນມູນຄ່າລວມທັງ
ໝົດບໍ່ເກີນ 4,500 ລ້ານໂດລາໃນປັດຈຸບັນນີ້.
ຫາກແຕ່ວ່າຕາມການລາຍງານປະຈໍາປີ 2012 ຂອງທະນາຄານແຫ່ງຊາດລາວກໍ ໄດ້ລະບຸວ່າສະພາວະໜີ້ສິນຕ່າງປະເທດຂອງລັດຖະບານລາວໄດ້ເພີ່ມສູງຂຶ້ນຢ່າງຕໍ່ ເນື່ອງ ໂດຍຈົນເຖິງທ້າຍເດືອນກັນຍາທີ່ຜ່ານມາ ຊຶ່ງເປັນໄລຍະສິ້ນສຸດຂອງແຜນການປີ 2011-2012 ກໍປາກົດວ່າລັດຖະບານລາວ ມີໜີ້ເງິນກູ້ຕ່າງປະເທດລວມຫຼາຍກວ່າ 3,500 ລ້ານໂດລາ ຫຼືເກີນກວ່າ 35% ຂອງມູນຄ່າ GDP ຕະຫຼອດປີ ດັ່ງກ່າວແລ້ວ ດ້ວຍເຫດນີ້ ລັດ ຖະບານລາວ ຈຶ່ງຍັງຄົງເຫຼືອໂຄຕ້າທີ່ຈະກູ້ຢືມເງິນຈາກຕ່າງປະເທດໄດ້ພຽງແຕ່ບໍ່ເກີນ 10% ຂອງມູນຄ່າ GDP ໃນປັດຈຸບັນນີ້ເທົ່ານັ້ນ.
