ການແລ່ນແມ່ນກິລາອອກກຳລັງກາຍ ທີ່ຄົນນິຍົມຫລາຍສຸດ ໃຊ້
ອຸປະກອນໜ້ອຍ ບໍ່ມີການໃຊ້ຈ່າຍຫລາຍ ມັນເປັນກິລາຫລີ້ນຄົນ
ດຽວ ເພື່ອທົດສອບເຖິງສະມັດຕະພາບດ້ານຮ່າງກາຍ ຈິດໃຈ ຕັ້ງ
ສະມາທິ ຢູ່ໃນໂລກແຫ່ງຄວາມຢູ່ໂດດດ່ຽວ ແລະເປັນຕົນເອງໃນ
ຊົ່ວລະຍະນຶ່ງ.
ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນອອກກກຳລັງກາຍເປັນປະຈຳ ແລະມັນໃຫ້
ຄວາມສຳຄັນຫຍັງຕໍ່ຮ່າງກາຍ. ຄຳຖາມດັ່ງກ່າວນີ້ ຫລາຍໆຄົນ
ອາດຈະໃຫ້ຄໍາຕອບບໍ່ຄືກັນ ແລະເຫດຜົນຕ່າງກັນ. ນອກຈາກ
ນັ້ນອີກແລ້ວ ຍັງສັງເກດໃຫ້ເຫັນໄດ້ວ່າ ປະເພນີການອອກກຳ
ລັງກາຍເປັນປະຈຳຢ່າງເປີດເຜີຍນັ້ນ ພົວພັນກັບວັດທະນາທຳ
ລະດັບສັງຄົມ ແລະການສຶກສາ.
ຢູ່ໃນສັງຄົມຂອງບັນດາປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາ ການອອກກຳລັງກາຍບໍ່ຄ່ອຍຈະປະຕິ
ບັດກັນເປັນປົກກະຕິ ແລະບໍ່ຄ່ອຍຮັບຮູ້ກັນດີ ເຖິງແມ່ນວ່າມັນເປັນເລື້ອງສຳຄັນຕໍ່ສຸຂະພາບ
ແລະຄວນປະຕິບັດກັນເປັນປະຈຳກໍຕາມ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ເຮົາພໍສັງເກດໄດ້ວ່າ ຢູ່ໃນຊົນ
ຊັ້ນຜູ້ ເຮັດວຽກອອກແຮງງານໜັກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າແມ່ນພາກັນອອກກຳລັງກາຍໄປໃນໂຕ.
ຢູ່ໃນບັນດາປະເທດອຸສາຫະກຳ ດັ່ງໂຕຢ່າງ ສະຫະລັດອາເມຣິກາ ຕາມໂຕເມືອງໃຫຍ່
ເຮົາຈະສັງເກດເຫັນທຸລະກິດການຄ້າບ່ອນອອກກຳລັງກາຍ ທີ່ຮ້ອງວ່າ Gym ບ່ອນທີ່
ຄົນພາກັນເສຍຄ່າທຳນຽມເປັນສະມາຊິກ ເພື່ອໃຊ້ອຸປະກອນອອກກຳລັງກາຍນອກນັ້ນ
ອຸປະກອນອອກກຳລັງກາຍຍັງມີຢູ່ຕາມ ສູນກາງປະຊາຄົມເພື່ອສາທາລະນະຊົນທ້ອງຖິ່ນ ຢູ່ໂຮງແຮມ ບ້ານເຮືອນຂອງສ່ວນບຸກຄົນແລະໂຮງຮຽນເຫລົ່ານີ້ເປັນຕົ້ນ. ທັງໝົດນີ້
ກໍ
ເພື່ອບຸລະນະຮັກສາສຸຂະພາບ ປະຊາສັງຄົມໃຫ້ຢູ່ດີມີແຮງປາດສະຈາກໂລກໄພໄຂ້ເຈັບ
ແລະຫລີກເວັ້ນຈາກພະຍາດໂລຄາ.
ທ່ານນາງ ພຸດສະຫວັນ ກໍາລັງແລ່ນເຝິກຊ້ອມ
ຢູ່ໃນສັງຄົມຊີວິດຂອງເມືອງໃຫຍ່ ເຂົາເຈົ້າພາກັນເຮັດວຽກຢູ່ໃນ
ຫ້ອງການ ໃຊ້ສະໝອງ ນັ່ງຢູ່ບ່ອນດຽວຫລາຍເກີນໄປເຫັນແຕ່
ແສງໄຟຟ້າໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບແສງຕາເວັນ ແລະບໍ່ມີເວລາຫາຍໃຈ
ເອົາອາກາດສົດຈາກຂ້າງນອກ. ພ້ອມດຽວກັນອາຫານການກິນ
ກໍອຸດົມສົມບຸນ ບາງຢ່າງມີລົດຊາດແຊບນົວ ແຕ່ມີໄຂມັນຫລາຍ
ເກີນໄປ ເຮັດໃຫ້ເກີດໄຂມັນຕັນເສັ້ນເລືອດ ເປັນອຳມະພາດ
ໂຣກຫົວໃຈ ຍ້ອນຄວາມອ້ວນພີເກີນໄປ ໂດຍທີ່ພະລັງງານໃນ
ຮ່າງກາຍບໍ່ໄດ້ຮັບການເຜົາໄໝ້ຢ່າງພຽງພໍ. ເພາະສະນັ້ນ ຢາ
ວິເສດອັນສຳຄັນເພື່ອປ້ອງກັນກໍຄື ການອອກກຳລັງກາຍໃຫ້ມີການເໜັງຕີງ ມີເຫື່ອອອກ
ຊຶ່ງເປັນຄຳແນະນຳຈາກບັນດານາຍແພດທັງຫລາຍ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ເອງ ຢູ່ໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ ຈຶ່ງເປັນຂອງທຳມະດາທີ່ເຮົາຈະເຫັນຍິງແລະ
ຊາຍ ເດັກນ້ອຍແລະຜູ້ໃຫຍ່ ຄົນເຖົ້າແລະໜຸ່ມ ພາກັນແລ່ນຢູ່ຕາມແຄມທາງ ສວນສາທາ
ລະນະ ບ່ອນຢ່າງຫລີ້ນ ແລະຂີ່ລົດຖີບເພື່ອອອກກໍາລັງກາຍ. ຍ້ອນຄວາມສຳຄັນດັ່ງກ່າວ
ຢູ່ທົ່ວ ສະຫະລັດ ມີ 10 ອົງການຈັດຕັ້ງໃຫຍ່ທີ່ສຳຄັນ ນຳພາການແລ່ນອອກກຳລັງກາຍ
ແຕ່ລະປີເຂົາເຈົ້າຈັດໃຫ້ມີການແຂ່ງຂັນແລ່ນໄລຍະໄກ້ ແລະໄກ ຫລື Marathon ເພື່ອ
ການກຸສົນ ແລະສົ່ງເສີມການອອກກຳລັງກາຍ. ຮ່ວມຢູ່ໃນນັ້ນມີ Marine Corps Marathon
ທີ່ມີ່ຊື່ສຽງ ໄດ້ລິເລີ້ມມາແຕ່ປີ 1976 ທີ່ ນະຄອນຫລວງວໍຊິງຕັນ ຫລັງຈາກສົງຄາມອິນດູ
ຈີນ ເພື່ອສ້າງມິດຕະພາບລະຫວ່າງປະຊາຄົມ ບັນດາອະດີດຄອບຄົວທະຫານຜ່ານເສິກ
ຫວຽດນາມ ປະຊາຄົມທົ່ວໆໄປ ແລະເປັນການສະແດງອອກມາໃຫ້ເຫັນຄວາມອົດທົນ
ຄວາມທົນທານຂອງຮ່າງກາຍຂອງ ທະຫານ Marine ເພື່ອດຶງດູດໃຫ້ບັນດາຊາວໜຸ່ມ
ເຂົ້າໄປສະມັກເປັນທະຫານ.
ຫລຽນ ທີໄດ້ຮັບຈາກການແລ່ນຕ່າງໆ
ການແລ່ນ ມາທາລາທອນ ຂອງກອງທັບ Marine ມີຂື້ນທຸກໆປີ
ໃນເດືອນພະຈິກ ມີຜູ້ລົງທະບຽນຈາກທຸກໆຊົນຊັ້ນວັນນະ ເຖິງ
40 ກວ່າພັນຄົນ ທີ່ເຂົ້າແລ່ນ ມາຈາກທົ່ວປະເທດ ແລະນອກປະ
ເທດ ເພື່ອພິສູດເຖິງຄວາມອົດທົນຂອງຮ່າງກາຍແລະດ້ານຈິດໃຈ.
ຮ່ວມຢູ່ໃນບັນດານັກແລ່ນທົນປະເພດນີ້ມີ ສະມາຊິກ ສະຕີລາວ-
ອາເມຣິກັນ ຄົນນຶ່ງຊື່ວ່າ ນາງພຸດສະຫວັນ ນົນນະລາດ Dunn
ນັກແລ່ນໄລຍະໄກ ຫລື ແລ່ນທົນ Marathon. ນາງເປັນລູກສາວ
ຄົນທີ່ເຈັດຂອງ ອ້າຍນ້ອງທັງໝົດສິບເອດຄົນ ນາງໄດ້ຕິດຕາມ
ຄອບຄົວເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນ ສະຫະລັດອາເມຣິກາ ໃນປີ1988 ເວລານັ້ນ ມີອາຍຸ
ສິບປີ ນາງໄດ້ຮັບການສຶກສາຝ່າຍສັງຄົມວິທະຍາ ຫລື Sociology.
ພຸດສະຫວັນໄດ້ສ້າງຄອບຄົວ ແລະສະລະວິຊາທີ່ຮຽນມານັ້ນ ມາເປັນແມ່ບ້ານເຕັມເວລາ
ເພື່ອກຳກັບເບິ່ງແຍງລູກສາວ ແລະລູກຊາຍທີ່ໜ້າຮັກສາມຄົນ. ກິລາແມ່ນຄວາມຮັກຝັງ
ຢູ່ໃນສາຍເລືອດຂອງ ນາງມາແຕ່ນ້ອຍ ແຕ່ວ່າ ນາງ ບໍ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນ ຖືກ
ຫວງຫ້າມ ປົກປ້ອງ ຖະນຸຖະໜອມຈາກພໍ່ແມ່ ມາຕະຫລອດ.
ບັດນີ້ ນາງໄດ້ລຸດພົ້ນອອກມາຈາກ ຂອບເຂດຮິດຄອງປະເພີນີ ທີ່ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຜູ້ຍິງປະຕິບັດ ແລະໄດ້ຮັບອິດສະລະພາບປຽບດັ່ງ ນົກນ້ອຍທີ່ຖືກປ່ອຍອອກຈາກຮັງ ແລ້ວບິນຢູ່ໃນທ້ອງຟ້າອັນກວ້າງໃຫຍ່ດ້ວຍຄວາມເບີກບານມ່ວນຊຶ່ນ. ພຸດສະຫວັນ ໄດ້ໃຫ້ການສຳພາດກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງ ນາງແລະໃຫ້ເຫດຜົນທີ່ວ່າ ເປັນຫຍັງ ນາງຈຶ່ງມັກແລ່ນ ຊຶ່ງນາງໄດ້ເຫລົ່າຕໍ່ ວີໂອເອ ຟັງດັ່ງນີ້:
ທ່ານນາງ ພຸດສະຫວັນ ນົນນະລາດ ດັນ ແລະຄອບຄົວ
ຈາກວັນທີ 1 ຫາວັນທີ 3 ເດືອນພະຈິກ ປີ 2013 ທ້າຍປີນີ້ ພຸດ
ສະຫວັນພ້ອມດ້ວຍບັນດານັກແລ່ນຍິງຈາກ ສປປ ລາວ ແລະ
ຈາກສະຫະລັດ ຈະພາກັນແລ່ນ ຈາກເມືອງປາກເຊ ໄປຫາອັດ
ຕະປື ເປັນລະຍະທາງກວ່າ 106 ໄມລ໌ ຫລືເກືອບ 120 ຫລັກ
ຈະມີການຢຸດພັກຜ່ອນແລະໃຊ້ເວລາຢູ່ສາມມື້. ການແລ່ນຄັ້ງນີ້
ເປັນຄັ້ງສຳຄັນແລະໃຫຍ່ ເພື່ອຫາລາຍໄດ້ໃຫ້ແກ່ ອົງການກຸສົນ
ທີ່ມີຊຶ່ວ່າ Village Run Foundation ຊຶ່ງແມ່ນອົງການອາສາ
ສະມັກ ຊ່ວຍເຫລືອເດັກນ້ອຍໃນປະເທດລາວ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບ
ການສຶກສາ ມີໂຮງຮຽນ ມີໂຕະນັ່ງຮຽນ ມີຫ້ອງນໍ້າໃຊ້ ແລະມີ
ອຸປະກອນຂັ້ນພື້ນຖານ ສໍາລັບການຮຽນ.
ອຸປະກອນໜ້ອຍ ບໍ່ມີການໃຊ້ຈ່າຍຫລາຍ ມັນເປັນກິລາຫລີ້ນຄົນ
ດຽວ ເພື່ອທົດສອບເຖິງສະມັດຕະພາບດ້ານຮ່າງກາຍ ຈິດໃຈ ຕັ້ງ
ສະມາທິ ຢູ່ໃນໂລກແຫ່ງຄວາມຢູ່ໂດດດ່ຽວ ແລະເປັນຕົນເອງໃນ
ຊົ່ວລະຍະນຶ່ງ.
ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນອອກກກຳລັງກາຍເປັນປະຈຳ ແລະມັນໃຫ້
ຄວາມສຳຄັນຫຍັງຕໍ່ຮ່າງກາຍ. ຄຳຖາມດັ່ງກ່າວນີ້ ຫລາຍໆຄົນ
ອາດຈະໃຫ້ຄໍາຕອບບໍ່ຄືກັນ ແລະເຫດຜົນຕ່າງກັນ. ນອກຈາກ
ນັ້ນອີກແລ້ວ ຍັງສັງເກດໃຫ້ເຫັນໄດ້ວ່າ ປະເພນີການອອກກຳ
ລັງກາຍເປັນປະຈຳຢ່າງເປີດເຜີຍນັ້ນ ພົວພັນກັບວັດທະນາທຳ
ລະດັບສັງຄົມ ແລະການສຶກສາ.
ຢູ່ໃນສັງຄົມຂອງບັນດາປະເທດທີ່ກຳລັງພັດທະນາ ການອອກກຳລັງກາຍບໍ່ຄ່ອຍຈະປະຕິ
ບັດກັນເປັນປົກກະຕິ ແລະບໍ່ຄ່ອຍຮັບຮູ້ກັນດີ ເຖິງແມ່ນວ່າມັນເປັນເລື້ອງສຳຄັນຕໍ່ສຸຂະພາບ
ແລະຄວນປະຕິບັດກັນເປັນປະຈຳກໍຕາມ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ ເຮົາພໍສັງເກດໄດ້ວ່າ ຢູ່ໃນຊົນ
ຊັ້ນຜູ້ ເຮັດວຽກອອກແຮງງານໜັກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າແມ່ນພາກັນອອກກຳລັງກາຍໄປໃນໂຕ.
ຢູ່ໃນບັນດາປະເທດອຸສາຫະກຳ ດັ່ງໂຕຢ່າງ ສະຫະລັດອາເມຣິກາ ຕາມໂຕເມືອງໃຫຍ່
ເຮົາຈະສັງເກດເຫັນທຸລະກິດການຄ້າບ່ອນອອກກຳລັງກາຍ ທີ່ຮ້ອງວ່າ Gym ບ່ອນທີ່
ຄົນພາກັນເສຍຄ່າທຳນຽມເປັນສະມາຊິກ ເພື່ອໃຊ້ອຸປະກອນອອກກຳລັງກາຍນອກນັ້ນ
ອຸປະກອນອອກກຳລັງກາຍຍັງມີຢູ່ຕາມ ສູນກາງປະຊາຄົມເພື່ອສາທາລະນະຊົນທ້ອງຖິ່ນ ຢູ່ໂຮງແຮມ ບ້ານເຮືອນຂອງສ່ວນບຸກຄົນແລະໂຮງຮຽນເຫລົ່ານີ້ເປັນຕົ້ນ. ທັງໝົດນີ້
ກໍ
ເພື່ອບຸລະນະຮັກສາສຸຂະພາບ ປະຊາສັງຄົມໃຫ້ຢູ່ດີມີແຮງປາດສະຈາກໂລກໄພໄຂ້ເຈັບ
ແລະຫລີກເວັ້ນຈາກພະຍາດໂລຄາ.
ຢູ່ໃນສັງຄົມຊີວິດຂອງເມືອງໃຫຍ່ ເຂົາເຈົ້າພາກັນເຮັດວຽກຢູ່ໃນ
ຫ້ອງການ ໃຊ້ສະໝອງ ນັ່ງຢູ່ບ່ອນດຽວຫລາຍເກີນໄປເຫັນແຕ່
ແສງໄຟຟ້າໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບແສງຕາເວັນ ແລະບໍ່ມີເວລາຫາຍໃຈ
ເອົາອາກາດສົດຈາກຂ້າງນອກ. ພ້ອມດຽວກັນອາຫານການກິນ
ກໍອຸດົມສົມບຸນ ບາງຢ່າງມີລົດຊາດແຊບນົວ ແຕ່ມີໄຂມັນຫລາຍ
ເກີນໄປ ເຮັດໃຫ້ເກີດໄຂມັນຕັນເສັ້ນເລືອດ ເປັນອຳມະພາດ
ໂຣກຫົວໃຈ ຍ້ອນຄວາມອ້ວນພີເກີນໄປ ໂດຍທີ່ພະລັງງານໃນ
ຮ່າງກາຍບໍ່ໄດ້ຮັບການເຜົາໄໝ້ຢ່າງພຽງພໍ. ເພາະສະນັ້ນ ຢາ
ວິເສດອັນສຳຄັນເພື່ອປ້ອງກັນກໍຄື ການອອກກຳລັງກາຍໃຫ້ມີການເໜັງຕີງ ມີເຫື່ອອອກ
ຊຶ່ງເປັນຄຳແນະນຳຈາກບັນດານາຍແພດທັງຫລາຍ.
ດ້ວຍເຫດນີ້ເອງ ຢູ່ໃນສະຫະລັດອາເມຣິກາ ຈຶ່ງເປັນຂອງທຳມະດາທີ່ເຮົາຈະເຫັນຍິງແລະ
ຊາຍ ເດັກນ້ອຍແລະຜູ້ໃຫຍ່ ຄົນເຖົ້າແລະໜຸ່ມ ພາກັນແລ່ນຢູ່ຕາມແຄມທາງ ສວນສາທາ
ລະນະ ບ່ອນຢ່າງຫລີ້ນ ແລະຂີ່ລົດຖີບເພື່ອອອກກໍາລັງກາຍ. ຍ້ອນຄວາມສຳຄັນດັ່ງກ່າວ
ຢູ່ທົ່ວ ສະຫະລັດ ມີ 10 ອົງການຈັດຕັ້ງໃຫຍ່ທີ່ສຳຄັນ ນຳພາການແລ່ນອອກກຳລັງກາຍ
ແຕ່ລະປີເຂົາເຈົ້າຈັດໃຫ້ມີການແຂ່ງຂັນແລ່ນໄລຍະໄກ້ ແລະໄກ ຫລື Marathon ເພື່ອ
ການກຸສົນ ແລະສົ່ງເສີມການອອກກຳລັງກາຍ. ຮ່ວມຢູ່ໃນນັ້ນມີ Marine Corps Marathon
ທີ່ມີ່ຊື່ສຽງ ໄດ້ລິເລີ້ມມາແຕ່ປີ 1976 ທີ່ ນະຄອນຫລວງວໍຊິງຕັນ ຫລັງຈາກສົງຄາມອິນດູ
ຈີນ ເພື່ອສ້າງມິດຕະພາບລະຫວ່າງປະຊາຄົມ ບັນດາອະດີດຄອບຄົວທະຫານຜ່ານເສິກ
ຫວຽດນາມ ປະຊາຄົມທົ່ວໆໄປ ແລະເປັນການສະແດງອອກມາໃຫ້ເຫັນຄວາມອົດທົນ
ຄວາມທົນທານຂອງຮ່າງກາຍຂອງ ທະຫານ Marine ເພື່ອດຶງດູດໃຫ້ບັນດາຊາວໜຸ່ມ
ເຂົ້າໄປສະມັກເປັນທະຫານ.
ການແລ່ນ ມາທາລາທອນ ຂອງກອງທັບ Marine ມີຂື້ນທຸກໆປີ
ໃນເດືອນພະຈິກ ມີຜູ້ລົງທະບຽນຈາກທຸກໆຊົນຊັ້ນວັນນະ ເຖິງ
40 ກວ່າພັນຄົນ ທີ່ເຂົ້າແລ່ນ ມາຈາກທົ່ວປະເທດ ແລະນອກປະ
ເທດ ເພື່ອພິສູດເຖິງຄວາມອົດທົນຂອງຮ່າງກາຍແລະດ້ານຈິດໃຈ.
ຮ່ວມຢູ່ໃນບັນດານັກແລ່ນທົນປະເພດນີ້ມີ ສະມາຊິກ ສະຕີລາວ-
ອາເມຣິກັນ ຄົນນຶ່ງຊື່ວ່າ ນາງພຸດສະຫວັນ ນົນນະລາດ Dunn
ນັກແລ່ນໄລຍະໄກ ຫລື ແລ່ນທົນ Marathon. ນາງເປັນລູກສາວ
ຄົນທີ່ເຈັດຂອງ ອ້າຍນ້ອງທັງໝົດສິບເອດຄົນ ນາງໄດ້ຕິດຕາມ
ຄອບຄົວເຂົ້າມາຕັ້ງຖິ່ນຖານຢູ່ໃນ ສະຫະລັດອາເມຣິກາ ໃນປີ1988 ເວລານັ້ນ ມີອາຍຸ
ສິບປີ ນາງໄດ້ຮັບການສຶກສາຝ່າຍສັງຄົມວິທະຍາ ຫລື Sociology.
ພຸດສະຫວັນໄດ້ສ້າງຄອບຄົວ ແລະສະລະວິຊາທີ່ຮຽນມານັ້ນ ມາເປັນແມ່ບ້ານເຕັມເວລາ
ເພື່ອກຳກັບເບິ່ງແຍງລູກສາວ ແລະລູກຊາຍທີ່ໜ້າຮັກສາມຄົນ. ກິລາແມ່ນຄວາມຮັກຝັງ
ຢູ່ໃນສາຍເລືອດຂອງ ນາງມາແຕ່ນ້ອຍ ແຕ່ວ່າ ນາງ ບໍ່ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນ ຖືກ
ຫວງຫ້າມ ປົກປ້ອງ ຖະນຸຖະໜອມຈາກພໍ່ແມ່ ມາຕະຫລອດ.
ບັດນີ້ ນາງໄດ້ລຸດພົ້ນອອກມາຈາກ ຂອບເຂດຮິດຄອງປະເພີນີ ທີ່ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຜູ້ຍິງປະຕິບັດ ແລະໄດ້ຮັບອິດສະລະພາບປຽບດັ່ງ ນົກນ້ອຍທີ່ຖືກປ່ອຍອອກຈາກຮັງ ແລ້ວບິນຢູ່ໃນທ້ອງຟ້າອັນກວ້າງໃຫຍ່ດ້ວຍຄວາມເບີກບານມ່ວນຊຶ່ນ. ພຸດສະຫວັນ ໄດ້ໃຫ້ການສຳພາດກ່ຽວກັບຊີວິດຂອງ ນາງແລະໃຫ້ເຫດຜົນທີ່ວ່າ ເປັນຫຍັງ ນາງຈຶ່ງມັກແລ່ນ ຊຶ່ງນາງໄດ້ເຫລົ່າຕໍ່ ວີໂອເອ ຟັງດັ່ງນີ້:
ຈາກວັນທີ 1 ຫາວັນທີ 3 ເດືອນພະຈິກ ປີ 2013 ທ້າຍປີນີ້ ພຸດ
ສະຫວັນພ້ອມດ້ວຍບັນດານັກແລ່ນຍິງຈາກ ສປປ ລາວ ແລະ
ຈາກສະຫະລັດ ຈະພາກັນແລ່ນ ຈາກເມືອງປາກເຊ ໄປຫາອັດ
ຕະປື ເປັນລະຍະທາງກວ່າ 106 ໄມລ໌ ຫລືເກືອບ 120 ຫລັກ
ຈະມີການຢຸດພັກຜ່ອນແລະໃຊ້ເວລາຢູ່ສາມມື້. ການແລ່ນຄັ້ງນີ້
ເປັນຄັ້ງສຳຄັນແລະໃຫຍ່ ເພື່ອຫາລາຍໄດ້ໃຫ້ແກ່ ອົງການກຸສົນ
ທີ່ມີຊຶ່ວ່າ Village Run Foundation ຊຶ່ງແມ່ນອົງການອາສາ
ສະມັກ ຊ່ວຍເຫລືອເດັກນ້ອຍໃນປະເທດລາວ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຮັບ
ການສຶກສາ ມີໂຮງຮຽນ ມີໂຕະນັ່ງຮຽນ ມີຫ້ອງນໍ້າໃຊ້ ແລະມີ
ອຸປະກອນຂັ້ນພື້ນຖານ ສໍາລັບການຮຽນ.
