ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ຈີນໄດ້ເລີ່ມເປີດບໍລິການລົດໄຟຄວາມໄວສູງ ທີ່
ມີໄລຍະທາງຍາວທີ່ສຸດຂອງໂລກ ທີ່ເນັ່ງຈາກປັກກິ່ງ ສູນກາງ
ການເມືອງໃນພາກເໜືອ ໄປຍັງເມືອງກວາງໂຈ ຊຶ່ງເປັນສູນກາງ
ເສດຖະກິດສໍາຄັນທີ່ສຸດແຫ່ງນຶ່ງ ທາງພາກໃຕ້ຂອງຈີນ. ທັງລົດ
ໄຟຄວາມໄວສູງ ແລະຄວາມໃຫຍ່ໂຕຂອງກວາງໂຈ ເມືອງ
ຫລວງຂອງແຂວງກວາງຕຸ້ງນັ້ນ ຖືວ່າເປັນປະຕູໃຫຍ່ໄປສູ່ການ
ທ້າທາຍທາງເສດຖະກິດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ທີ່ຄະນະນໍາພາຊຸດໃໝ່
ຂອງຈີນກໍາລັງປະເຊີນ ຢູ່ໃນຂະນະນີ້. William Ide ຜູ້ສື່ຂ່າວ
ວີໂອເອ ມີລາຍງານ ກ່ຽວກັບເລຶ່ອງນີ້ ຊຶ່ງທອງປານຈະນໍາມາ
ສະເໜີທ່ານ.
ເບິ່ງວີດິໂອ ພາສາລາວ:
ເທິງຂະບວນລົດໄຟຄວາມສູງຂອງຈີນ ທີ່ແລ່ນດ້ວຍຄວາມໄວສູງ ກວ່າ 300 ກິໂລແມັດ
ຕໍ່ຊົ່ວໂມງ ແລະໃຊ້ເວລາບໍ່ເຖິງເຄິ່ງມື້ນັ້ນ ພວກຄົນໂດຍສານຈະເຫັນສະພາບໂຕຈິງຂອງການພັດທະນາສ້າງສາຂອງຈີນ ທີ່ເປັນເສດຖະກິດໃຫຍ່ອັນດັບສອງຂອງໂລກ ຢູ່ຕາມ ເສັ້ນທາງອັນຍາວຢຽດ ຈາກນະຄອນຫລວງປັກກິ່ງ ໄປຫາເມືອງກວາງໂຈ ທາງພາກໃຕ້ຂອງປະເທດ.
ຕາມເສັ້ນທາງນັ້ນ ຈະເຫັນໂສມໜ້າໃໝ່ໆຂອງການພັດທະນາສ້າງສາ ຂອງຈີນ.
Xu Xiangxiang ອາຈານສອນວິຊາເສດຖະສາດ ປະຈໍາມະຫາວິທະຍາໄລ ຊຸນ ຢັດ-
ເຊັນ ໃນເມືອງກວາງໂຈ ກ່າວວ່າ:
“ໃນຈີນນັ້ນ ຍັງມີຄວາມບໍ່ເທົ່າທຽມກັນຢູ່ຫຼາຍ. ບ່ອນໃດທີ່ເປັນເຂດຮັ່ງມີກວ່າ ກໍໂອເຄຢູ່ ແຕ່ຖ້າຢູ່ບ່ອນທຸກຍາກກວ່ານັ້ນ ປະຊາຊົນຮອດ ບໍ່ມີເງິນໄປໂຮງ
ຮຽນ ຫຼືໄປໂຮງໝໍ ນີ້ແມ່ນຄວາມເປັນຈິງ. ສະພາບການແບບນີ້ມີຫຼາຍແທ້ໆ. ຖ້າເຮົາເບິ່ງປັກກິ່ງ ຊຽງໄຮ້ ກວາງໂຈແລ້ວ ທັງໝົດແມ່ນໜ້າອອນຊອນຫຼາຍ ແຕ່ຖ້າເຮົາຂັບອອກຈາກເມືອງເຫຼົ່ານີ້ ໄປເຂດນອກ ປະມານສອງຊົ່ວໂມງ ເຮົາຈະເຫັນຄວາມແຕກໂຕນກັນທີ່ສຸດ.”
ການໂຜ່ໂຕຂຶ້ນມາທາງເສດຖະກິດຂອງຈີນ ແມ່ນເລີ່ມຕົ້ນຈາກເຂດພາກໃຕ້ນີ້ ເມື່ອດົນ
ກວ່າສາມທົດສະວັດມາແລ້ວ. ມາບັດນີ້ ຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ ແລະຄວາມຈະເລີນເຕີບໂຕ
ທີ່ຂັບດັນໂດຍໂຮງຈັກໂຮງງານທີ່ໃຊ້ແຮງງານຫລາຍນັ້ນ ປະກອບເປັນ 50 ຫາ 60%
ຂອງເສດຖະກິດທັງໝົດ ຂອງປະເທດ.
ແຕ່ວ່າ ໃນຂະນະທີ່ເສດຖະກິດໂລກຍັງສືບຕໍ່ຕົກຢູ່ໃນສະພາບບໍ່ໄປບໍ່ມາທາງໃດ ແລະ ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການສິນຄ້າຂອງຈີນໃນຕ່າງປະເທດ ກໍຊົບເຊົາລົງໄປນັ້ນ ຈັງວະ ການພັດທະນາຢູ່ໃນພາກໃຕ້ຂອງຈີນ ກໍກໍາລັງຊັກຊ້າລົງ ເຊ່ນກັນ. ອາຈານ Xu ເວົ້າວ່າ:
“ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ລັດຖະບານໃນແຂວງກວາງຕຸ້ງ ແລະເຂດແຄມຝັ່ງທະເລ ແມ່ນພາກັນວິຕົກຫຼາຍ ແລະກໍາລັງພະຍາຍາມຊອກຫາຊ່ອງທາງ ເພື່ອຜັນປ່ຽນ
ຕົວແບບເສດຖະກິດຂອງພາກໃຕ້ ແລະ ການສຶກສາຄົ້ນຫາຕົວແບບໃໝ່ທີ່ວ່ານີ້ ອາດກາຍເປັນຕົວແບບສໍາລັບ ນໍາໃຊ້ປະຕິບັດ ທົ່ວຈີນໃນອະນາຄົດກໍໄດ້.”
ການເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດຈີນ ຄາດວ່າ ຈະຍັງຄົງດຸ່ນດ່ຽງຢູ່ໃນອັດຕາປະມານ 7%
ໄປຈົນຮອດທ້າຍທົດສະວັດນີ້ ແລະບັນດາຜູ້ນໍາຂອງຈີນຕ່າງກໍຮູ້ດີທີ່ສຸດເຖິງສິ່ງທ້າທາຍ
ຕ່າງໆນາໆ ທີ່ຈີນປະເຊີນຢູ່ໃນເວລານີ້. ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ເຫວິນ ເຈ້ຍບາວ ເວົ້າວ່າ:
“ບັນຫາຕ່າງໆທາງສັງຄົມໄດ້ເພີ່ມ ຂຶ້ນຢ່າງໜ້າສັງເກດເຫັນໄດ້ ເຊັ່ນຫຼາຍ
ບັນຫາໃນດ້ານການສຶກສາ ການງານ ສັງຄົມສົງເຄາະ ການຮັກສາສຸຂະພາບ ບ້ານຢູ່ອາໄສ ສະພາບແວດລ້ອມ ຄວາມປອດໄພດ້ານອາຫານການກິນແລະ
ຢຸກຢາ ຄວາມປອດໄພຢູ່ບ່ອນ ທໍາງານ ແລະຄວາມລະບຽບຮຽບຮ້ອຍສາທາ
ລະນະ ກໍແມ່ນມີຜົນກະທົບຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດອັນສໍາຄັນຂອງປະຊາຊົນ.”
ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ ຄວາມອຸດົມສົມບູນທາງດ້ານໂອກາດສໍາລັບວຽກງານເທົ່ານັ້ນ ທີ່
ເຮັດໃຫ້ ພາກໃຕ້ແລະຕົວເມືອງຕ່າງໆ ເຊັ່ນເມືອງກວາງໂຈ ມີເອກກະລັກພິເສດ.
Ai Xiaoming ຜູ້ສ້າງຮູບເງົາ ໄດ້ບັນທຶກບັນຫາຫຍໍ້ທໍ້ທາງສັງຄົມໃນທົ່ວປະເທດຈີນ
ມາໄດ້ ຫຼາຍທົດສະວັດແລ້ວ. ລາວ ເວົ້າວ່າ:
“ຂ້ອຍຄິດວ່າ ຄວາມໄດ້ປຽບຂອງກວາງຕຸ້ງ ກໍແມ່ນວ່າ ມັນຕັ້ງຢູ່ໃກ້ກັບເກາະ
ຮ່ອງກົງ ແລະມາເກົ໊າ. ລະດັບເສລີພາບໃນ ການກະຈາຍຂໍ້ມູນ ຂ່າວສານ ກໍຂ້ອນຂ້າງຈະມີຂອບເຂດທີ່ກວ້າງຂວາງກ່ວາ. ແລະ ຍ້ອນວ່າ ກວາງຕຸ້ງ
ເປັນແຂວງທໍາອິດທີ່ໄດ້ນໍາໃຊ້ການປະຕິຮູບ ແລະເປີດກວ້າງນະໂຍບາຍ
ຕ່າງໆ ປະຊາຊົນຢູ່ທີ່ນີ້ຈຶ່ງມອງເຫັນຄຸນຄ່າຂອງຊີວິດ. ສະພາບແວດລ້ອມ
ຫລືບັນຍາກາດ ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ແມ່ນເປີດກ້ວາງ.”
ນາງອາຍ ເວົ້າວ່າ ຍ້ອນວ່າກວາງໂຈຢູ່ຫ່າງຈາກປັກກິ່ງ ແລະສູນກາງອໍານາດການເມືອງ
ຂອງປະເທດຫຼາຍສົມຄວນ ມັນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ງ່າຍຂຶ້ນ ສໍາລັບບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ທ້ອງຖິ່ນ ທີ່
ຈະເອົາທ່າທີກ້າວໜ້າໄດ້ຫຼາຍກວ່າ ແຕ່ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ເປີດກ້ວາງ ກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍ
ຄວາມວ່າ ການປ່ຽນແປງ ຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ງ່າຍໆ.
ເບິ່ງວີດິໂອ ເປັນພາສາອັງກິດ:
ມີໄລຍະທາງຍາວທີ່ສຸດຂອງໂລກ ທີ່ເນັ່ງຈາກປັກກິ່ງ ສູນກາງ
ການເມືອງໃນພາກເໜືອ ໄປຍັງເມືອງກວາງໂຈ ຊຶ່ງເປັນສູນກາງ
ເສດຖະກິດສໍາຄັນທີ່ສຸດແຫ່ງນຶ່ງ ທາງພາກໃຕ້ຂອງຈີນ. ທັງລົດ
ໄຟຄວາມໄວສູງ ແລະຄວາມໃຫຍ່ໂຕຂອງກວາງໂຈ ເມືອງ
ຫລວງຂອງແຂວງກວາງຕຸ້ງນັ້ນ ຖືວ່າເປັນປະຕູໃຫຍ່ໄປສູ່ການ
ທ້າທາຍທາງເສດຖະກິດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ ທີ່ຄະນະນໍາພາຊຸດໃໝ່
ຂອງຈີນກໍາລັງປະເຊີນ ຢູ່ໃນຂະນະນີ້. William Ide ຜູ້ສື່ຂ່າວ
ວີໂອເອ ມີລາຍງານ ກ່ຽວກັບເລຶ່ອງນີ້ ຊຶ່ງທອງປານຈະນໍາມາ
ສະເໜີທ່ານ.
ເບິ່ງວີດິໂອ ພາສາລາວ:
ເທິງຂະບວນລົດໄຟຄວາມສູງຂອງຈີນ ທີ່ແລ່ນດ້ວຍຄວາມໄວສູງ ກວ່າ 300 ກິໂລແມັດ
ຕໍ່ຊົ່ວໂມງ ແລະໃຊ້ເວລາບໍ່ເຖິງເຄິ່ງມື້ນັ້ນ ພວກຄົນໂດຍສານຈະເຫັນສະພາບໂຕຈິງຂອງການພັດທະນາສ້າງສາຂອງຈີນ ທີ່ເປັນເສດຖະກິດໃຫຍ່ອັນດັບສອງຂອງໂລກ ຢູ່ຕາມ ເສັ້ນທາງອັນຍາວຢຽດ ຈາກນະຄອນຫລວງປັກກິ່ງ ໄປຫາເມືອງກວາງໂຈ ທາງພາກໃຕ້ຂອງປະເທດ.
ຕາມເສັ້ນທາງນັ້ນ ຈະເຫັນໂສມໜ້າໃໝ່ໆຂອງການພັດທະນາສ້າງສາ ຂອງຈີນ.
Xu Xiangxiang ອາຈານສອນວິຊາເສດຖະສາດ ປະຈໍາມະຫາວິທະຍາໄລ ຊຸນ ຢັດ-
ເຊັນ ໃນເມືອງກວາງໂຈ ກ່າວວ່າ:
“ໃນຈີນນັ້ນ ຍັງມີຄວາມບໍ່ເທົ່າທຽມກັນຢູ່ຫຼາຍ. ບ່ອນໃດທີ່ເປັນເຂດຮັ່ງມີກວ່າ ກໍໂອເຄຢູ່ ແຕ່ຖ້າຢູ່ບ່ອນທຸກຍາກກວ່ານັ້ນ ປະຊາຊົນຮອດ ບໍ່ມີເງິນໄປໂຮງ
ຮຽນ ຫຼືໄປໂຮງໝໍ ນີ້ແມ່ນຄວາມເປັນຈິງ. ສະພາບການແບບນີ້ມີຫຼາຍແທ້ໆ. ຖ້າເຮົາເບິ່ງປັກກິ່ງ ຊຽງໄຮ້ ກວາງໂຈແລ້ວ ທັງໝົດແມ່ນໜ້າອອນຊອນຫຼາຍ ແຕ່ຖ້າເຮົາຂັບອອກຈາກເມືອງເຫຼົ່ານີ້ ໄປເຂດນອກ ປະມານສອງຊົ່ວໂມງ ເຮົາຈະເຫັນຄວາມແຕກໂຕນກັນທີ່ສຸດ.”
ການໂຜ່ໂຕຂຶ້ນມາທາງເສດຖະກິດຂອງຈີນ ແມ່ນເລີ່ມຕົ້ນຈາກເຂດພາກໃຕ້ນີ້ ເມື່ອດົນ
ກວ່າສາມທົດສະວັດມາແລ້ວ. ມາບັດນີ້ ຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ ແລະຄວາມຈະເລີນເຕີບໂຕ
ທີ່ຂັບດັນໂດຍໂຮງຈັກໂຮງງານທີ່ໃຊ້ແຮງງານຫລາຍນັ້ນ ປະກອບເປັນ 50 ຫາ 60%
ຂອງເສດຖະກິດທັງໝົດ ຂອງປະເທດ.
ແຕ່ວ່າ ໃນຂະນະທີ່ເສດຖະກິດໂລກຍັງສືບຕໍ່ຕົກຢູ່ໃນສະພາບບໍ່ໄປບໍ່ມາທາງໃດ ແລະ ຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການສິນຄ້າຂອງຈີນໃນຕ່າງປະເທດ ກໍຊົບເຊົາລົງໄປນັ້ນ ຈັງວະ ການພັດທະນາຢູ່ໃນພາກໃຕ້ຂອງຈີນ ກໍກໍາລັງຊັກຊ້າລົງ ເຊ່ນກັນ. ອາຈານ Xu ເວົ້າວ່າ:
“ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ລັດຖະບານໃນແຂວງກວາງຕຸ້ງ ແລະເຂດແຄມຝັ່ງທະເລ ແມ່ນພາກັນວິຕົກຫຼາຍ ແລະກໍາລັງພະຍາຍາມຊອກຫາຊ່ອງທາງ ເພື່ອຜັນປ່ຽນ
ຕົວແບບເສດຖະກິດຂອງພາກໃຕ້ ແລະ ການສຶກສາຄົ້ນຫາຕົວແບບໃໝ່ທີ່ວ່ານີ້ ອາດກາຍເປັນຕົວແບບສໍາລັບ ນໍາໃຊ້ປະຕິບັດ ທົ່ວຈີນໃນອະນາຄົດກໍໄດ້.”
ການເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດຈີນ ຄາດວ່າ ຈະຍັງຄົງດຸ່ນດ່ຽງຢູ່ໃນອັດຕາປະມານ 7%
ໄປຈົນຮອດທ້າຍທົດສະວັດນີ້ ແລະບັນດາຜູ້ນໍາຂອງຈີນຕ່າງກໍຮູ້ດີທີ່ສຸດເຖິງສິ່ງທ້າທາຍ
ຕ່າງໆນາໆ ທີ່ຈີນປະເຊີນຢູ່ໃນເວລານີ້. ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ເຫວິນ ເຈ້ຍບາວ ເວົ້າວ່າ:
“ບັນຫາຕ່າງໆທາງສັງຄົມໄດ້ເພີ່ມ ຂຶ້ນຢ່າງໜ້າສັງເກດເຫັນໄດ້ ເຊັ່ນຫຼາຍ
ບັນຫາໃນດ້ານການສຶກສາ ການງານ ສັງຄົມສົງເຄາະ ການຮັກສາສຸຂະພາບ ບ້ານຢູ່ອາໄສ ສະພາບແວດລ້ອມ ຄວາມປອດໄພດ້ານອາຫານການກິນແລະ
ຢຸກຢາ ຄວາມປອດໄພຢູ່ບ່ອນ ທໍາງານ ແລະຄວາມລະບຽບຮຽບຮ້ອຍສາທາ
ລະນະ ກໍແມ່ນມີຜົນກະທົບຕໍ່ຜົນປະໂຫຍດອັນສໍາຄັນຂອງປະຊາຊົນ.”
ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ ຄວາມອຸດົມສົມບູນທາງດ້ານໂອກາດສໍາລັບວຽກງານເທົ່ານັ້ນ ທີ່
ເຮັດໃຫ້ ພາກໃຕ້ແລະຕົວເມືອງຕ່າງໆ ເຊັ່ນເມືອງກວາງໂຈ ມີເອກກະລັກພິເສດ.
Ai Xiaoming ຜູ້ສ້າງຮູບເງົາ ໄດ້ບັນທຶກບັນຫາຫຍໍ້ທໍ້ທາງສັງຄົມໃນທົ່ວປະເທດຈີນ
ມາໄດ້ ຫຼາຍທົດສະວັດແລ້ວ. ລາວ ເວົ້າວ່າ:
“ຂ້ອຍຄິດວ່າ ຄວາມໄດ້ປຽບຂອງກວາງຕຸ້ງ ກໍແມ່ນວ່າ ມັນຕັ້ງຢູ່ໃກ້ກັບເກາະ
ຮ່ອງກົງ ແລະມາເກົ໊າ. ລະດັບເສລີພາບໃນ ການກະຈາຍຂໍ້ມູນ ຂ່າວສານ ກໍຂ້ອນຂ້າງຈະມີຂອບເຂດທີ່ກວ້າງຂວາງກ່ວາ. ແລະ ຍ້ອນວ່າ ກວາງຕຸ້ງ
ເປັນແຂວງທໍາອິດທີ່ໄດ້ນໍາໃຊ້ການປະຕິຮູບ ແລະເປີດກວ້າງນະໂຍບາຍ
ຕ່າງໆ ປະຊາຊົນຢູ່ທີ່ນີ້ຈຶ່ງມອງເຫັນຄຸນຄ່າຂອງຊີວິດ. ສະພາບແວດລ້ອມ
ຫລືບັນຍາກາດ ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ ແມ່ນເປີດກ້ວາງ.”
ນາງອາຍ ເວົ້າວ່າ ຍ້ອນວ່າກວາງໂຈຢູ່ຫ່າງຈາກປັກກິ່ງ ແລະສູນກາງອໍານາດການເມືອງ
ຂອງປະເທດຫຼາຍສົມຄວນ ມັນຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ງ່າຍຂຶ້ນ ສໍາລັບບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ທ້ອງຖິ່ນ ທີ່
ຈະເອົາທ່າທີກ້າວໜ້າໄດ້ຫຼາຍກວ່າ ແຕ່ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ເປີດກ້ວາງ ກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍ
ຄວາມວ່າ ການປ່ຽນແປງ ຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້ງ່າຍໆ.
ເບິ່ງວີດິໂອ ເປັນພາສາອັງກິດ:
