ເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ບໍລິສັດເສື້ອຜ້າຍັກໃຫຍ່ H&M ຂອງສະວີເດັນ
ໄດ້ປະກາດ ໂຄງການນຶ່ງ ເພື່ອຂຶ້ນເງິນເດືອນ ໃຫ້ແກ່ພວກຄົນ
ງານຕັດຫຍິບເສື້ອຜ້າ ໃນບັນດາໂຮງງານຮັບເໝົາຜະລິດເສື້ອ
ຜ້າໃຫ້ຕົນຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ ໂຮມທັງຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍ ບ່ອນທີ່ບໍລິສັດ
H&M ເປັນຜູ້ຮັບຊື້ລະດັບນໍາໜ້ານັ້ນ. ຄໍາປະກາດ ຂອງບໍລິສັດ
H&M ມີຂຶ້ນ ໃນຕອນທ້າຍຂອງປີທີ່ປັ່ນປ່ວນສໍາລັບວົງການຕັດ
ຫຍິບເສື້ອຜ້າ ຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍ ແລະແຫ່ງອື່ນໆ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ
Robert Carmichael ມີລາຍງານກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ ຊຶ່ງທອງ
ປານ ຈະນໍາມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ
ໃນອີກບໍ່ເທົ່າໃດອາທິດຕໍ່ໜ້ານີ້ ລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ ຈະປະ
ກາດການຂຶ້ນເງິນເດືອນອັດຕາຕໍ່າສຸດ ຈາກ 75 ໂດລ່າຕໍ່ເດືອນ
ໃນປັດຈຸບັນ ສໍາລັບພວກຄົນງານຕັດຫຍິບ ຊຶ່ງຈະຂຶ້ນເປັນຈໍານວນເທົ່າໃດນັ້ນ ຍັງບໍ່ຮູ້ເທື່ອ
ໃນເວລານີ້ ແຕ່ທາງການກໍາປູເຈຍ ແມ່ນກໍາລັງຖືກກົດດັນຢ່າງໜັກໃຫ້ປັບປຸງຄ່າແຮງງານ
ແລະສະພາບການທໍາງານໃຫ້ດີຂຶ້ນ ຢູ່ໃນພາກສ່ວນອຸດສາຫະກໍາທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງປະເທດນັ້ນ.
ຄວາມກົດດັນສ່ວນນຶ່ງ ແມ່ນທາງການເມືອງ. ຄືພັກຝ່າຍຄ້ານໄດ້ຮັບຄະແນນເກີນຄາດ
ໝາຍ ໃນການເລືອກຕັ້ງເມື່ອເດືອນກໍລະກົດຜ່ານມານັ້ນ ສ່ວນນຶ່ງແມ່ນເປັນຍ້ອນພັກ
ຝ່າຍຄ້ານໄດ້ໃຫ້ຄໍາໝັ້ນສັນຍາວ່າ ຈະປັບຄ່າແຮງງານຕໍ່າສຸດປະຈໍາເດືອນ ຂຶ້ນເປັນສອງ
ເທົ່າ ຊຶ່ງຄໍາສັນຍາດັ່ງກ່າວໄດ້ໂນ້ມນ້າວຈິດໃຈຂອງຫຼາຍໆຄົນ ໃນພວກຄົນງານຕັດຫຍິບ
ສີ່ແສນຄົນຂອງກໍາປູເຈຍ ສ່ວນຫຼາຍເປັນພວກຍິງໜຸ່ມທີ່ຫາເງິນລ້ຽງດູຄອບຄົວຢູ່ໃນເຂດ
ຊົນນະບົດທີ່ຍາກຈົນຂອງປະເທດ.
ພາບໂຮງງານຕັດຫຍິບແຫ່ງນຶ່ງ ພັງໃນກໍາປູເຈຍ, ວັນທີ 16 ພຶດສະພາ 2013. ມີຄົນຕາຍ 2 ຄົນ ແລະບາດເຈັບ 7 ຄົນ.
ແຕ່ຂະນະດຽວກັບ ກໍມີປັດໃຈອື່ນໆອີກແຊກຢູ່ນໍາ. ຄືປີນີ້ປະກົດ
ວ່າ ເປັນປີທີ່ມີຄວາມປັ່ນປ່ວນທີ່ສຸດຢູ່ໃນວົງການເສື້ອຜ້າຂອງ
ກໍາປູເຈຍທີ່ໄດ້ເຫັນການນັດຢຸດງານຫລາຍໆຄັ້ງ ແລະບາງຄັ້ງ
ກໍມີການປະທ້ວງຂັ້ນຮຸນແຮງກ່ຽວກັບຄ່າແຮງງານ ທີ່ໃນມູນຄ່າ
ໂຕຈິງແລ້ວ ແມ່ນບໍ່ໄດ້ມີການເພິ່ມຂຶ້ນເລີຍ ໃນໄລຍະຫຼັງໆນີ້.
ເມື່ອເດືອນຕຸລາຜ່ານມາ ທ່ານ Karl-Johan Persson ຫົວໜ້າ
ບໍລິຫານ ຫຼືຊີອີໂອຂອງບໍລິສັດ H&M ໄດ້ປຶກສາຫາລືກັບນາຍົກ
ລັດຖະມົນຕີຮຸນເຊນ ຢູ່ກໍາປູເຈຍ ແລະກໍໄດ້ພົບປະກັບສະຫະພັນ
ກໍາມະບານທ້ອງຖິ່ນ. ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກການຢ້ຽມຢາມ ບໍລິສັດ H&M
ກໍໄດ້ເປີດເຜີຍແຜນການຫ້າປີ ຊຶ່ງເປົ້າໝາຍສ່ວນນຶ່ງ ກໍແມ່ນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຮັບປະກັນຄ່າແຮງງານທີ່ພຽງພໍສໍາລັບການຄອງຊີບທີ່ຍຸຕິທໍາແກ່ພວກຄົນງານ ແລະພ້ອມກັນກໍໃຫ້ມີການທົບທວນກວດກາຄ່າແຮງງານປະຈໍາປີຂອງພວກຄົນງານອີກດ້ວຍ.
ແຜນການດັ່ງກ່າວ ຈະມີການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃນປີໜ້ານີ້ ຢູ່ໃນໂຮງງານແຫ່ງນຶ່ງໃນກໍາປູເຈຍ ແລະສອງແຫ່ງໃນປະເທດບັງກລາແດັສ.
ທ່ານນາງ Anna Gedda ຜູ້ຈັດການຝ່ານຮັບຜິດຊອບຄວາມຍືນຍົງທາງສັງຄົມ ຊີ້ແຈງວ່າ
ໃນຖານະເປັນຜູ້ຮັບຊື້ໃຫຍ່ລາຍນຶ່ງນັ້ນ ທາງບໍລິສັດ H&M ແມ່ນມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະກົດ
ດັນຜູ້ຜະລິດທັງຫຼາຍໄດ້.
ທ່ານນາງ ແອນນາ ເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາເປັນນຶ່ງໃນບໍລິສັດຍີ່ຫໍ້ລາຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດຢູ່ໃນ
ວົງການອຸດສາຫະກໍານີ້ ແລະແນ່ນອນວ່າ ຄວາມຮັບຜິດຊອບແມ່ນມາພ້ອມກັບ
ຄວາມໃຫຍ່ດັ່ງກ່າວນີ້. ແລະພວກເຮົາກໍຮູ້ສຶກວ່າ ແທ້ໆແລ້ວ ພວກເຮົາຄວນ
ຈະນໍາພາໃນບັນຫານີ້ ແລະເພາະສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ພັດທະນາແຜນການ
ແບບຄົບຖ້ວນນີ້ ໄປສູ່ການຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີຄ່າແຮງງານທີ່ຍຸຕິທໍາ ຢູ່ໃນໂຮງຈັກໂຮງ
ງານຂອງພວກຜະລິດເສື້ອຜ້າ ໃຫ້ພວກເຮົາ.”
ພາຍໃຕ້ແຜນງານດັ່ງກ່າວ ບໍລິສັດ H&M ຈະຈ່າຍເງິນໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດຜູ້ຮັບເໝົາຜະລິດເສື້ອຜ້າໃຫ້ຕົນຢ່າງພຽງພໍ ເພື່ອຮັບປະກັນວ່າ ພວກຄົນງານໄດ້ຮັບເງິນຄ່າແຮງງານພຽງພໍ ກັບຄວາມຕ້ອງການພື້ນຖານຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ. ນອກນີ້ ທາງບໍລິສັດຍັງຈະເອົາຫຼາຍໆບາດກ້າວ ເພື່ອປັບປຸງຄວາມສໍາພັນດ້ານອຸດສາຫະກໍາ ພ້ອມກັບສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ສະຫະພັນກໍາມະບານ ແລະປະຕິບັດງານກັບລັດຖະບານ ເພື່ອຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມສິດທິ ຂອງພວກແຮງງານໃຫ້ດີຂຶ້ນ.
ພວກຄົນງານຕັດຫຍິບຂະເໝັນພາກັນຂີ່ລົດ ເມືອບ້ານ ຫລັງຈາກເລີກການ ຢູ່ບ້ານ Sala Lek Pram ແຂວງ Kampong Chhnang.
ຂໍ້ຂັດແຍ້ງກັນດ້ານອຸດສາຫະກໍາ ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງໃໝ່ຫຼືເລຶ່ອງ
ແປກແຕ່ຢ່າງໃດສໍາລັບວົງການອຸດສາຫະກໍາຜະລິດເສື້ອຜ້າ
ຂອງກໍາປູເຈຍທີ່ໃນໄລຍະ 2 ປີຜ່ານມານີ້ ໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ຈາກ
ເກືອບວ່າບໍ່ມີຫຍັງເລີຍຂຶ້ນມາເປັນທຸລະກິດ ສົ່ງອອກ ມູນຄ່າ
ສີ່ພັນລ້ານໂດລ່າຕໍ່ປີ. ມັນເປັນເສົາຫຼັກຂອງເສດຖະກິດກໍວ່າ
ໄດ້ ແລະເປັນຕົວນໍາເອົາເງິນຕາຕ່າງປະເທດທີ່ສໍາຄັນມາໃຫ້
ກໍປູເຈຍ. ຜະລິດຕະພັນເສື້ອຜ້າສ່ວນໃຫຍ່ຂອງກໍາປູເຈຍ ແມ່ນສົ່ງໄປຍັງສະຫະລັດ ແລະ
ສະຫະພາບຢູໂຣບ.
ເຖິງແມ່ນສະພາບການທໍາງານມີຄວາມລໍາບາກຫຼາຍຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍກໍຕາມ ແຕ່ມັນອາດ
ຂີ້ ຮ້າຍໄປກວ່ານັ້ນອີກ ຢູ່ໃນປະເທດຜະລິດເສື້ອຜ້າບາງແຫ່ງ ຊຶ່ງໄດ້ເນ້ນໜັກໃຫ້ເຫັນໃນເດືອນເມສາຜ່ານມາ ເວລາພວກຄົນງານຫຼາຍກວ່າ 1,100 ຄົນ ເສຍຊີວິດ ເວລາຕຶກ Rana Plaza ທີ່ມີໂຮງງານຕັດຫຍິບຂອງບັງກລາແດັສ ຕັ້ງຢູ່ຫຼາຍໆໂຮງງານນັ້ນ ພັງລົງ. ເຫດຮ້າຍຄັ້ງນັ້ນ ໄດ້ສ້າງຄວາມສົນໃຈໄປທົ່ວໂລກ ແລະກໍໄດ້ເກ້ຍກ່ອມໃຫ້ພວກເຈົ້າ
ຂອງເສື້ອຜ້າບາງຍີ່ຫໍ້ ແລເຫັນເຖິງຄວາມຈໍາເປັນ ທີ່ຈະຕ້ອງທໍາການປ່ຽນແປງສະພາບການທໍາງານ ໃຫ້ດີແລະປອດໄພຂຶ້ນ.
ພາບຕຶກ Rana Plaza ທີ່ຕັ້ງຂອງໂຮງງານຕັດຫຍິບ ຂອງບັງກລາແດັສ ພັງ:
![ພາບ ຕຶກອາຄານພັງ ຢູ່ບັງກລາແດັສ]()
Photo Gallery:
Dave Welsh ຜູ້ຕາງໜ້າ ສູນກາງເອກກະພາບ ປະຈໍາກໍາປູເຈຍ ຊຶ່ງເປັນອົງການບໍ່ຫວັງ
ຜົນກໍາໄລ ທີ່ເປັນສາຂາຮ່ວມງານກັບຂະບວນການເຄຶ່ອນໄຫວດ້ານແຮງງານສະຫະລັດ ສະແດງຄວາມຍິນດີກັບການຕັດສິນໃຈຂອງ ບໍລິສັດ H&M ໃນຄັ້ງນີ້ ຊຶ່ງທ່ານ Welsh ເວົ້າວ່າ ມັນບໍ່ແມ່ນຄວາມລັບຫຍັງເລີຍ ທີ່ວ່າລັດຖະບານກໍາປູເຈຍຢ້ານກົວວ່າ ພວກບໍລິ
ສັດ
ຮັບຊື້ເສື້ອຜ້າ ຢູ່ໃນວົງການການຄ້າເສື້ອຜ້າທີ່ມີການແຂ່ງຂັນກັນຢ່າງຮຸນແຮງນັ້ນ ຈະປະຖິ້ມ
ກໍາປູເຈຍໄປ ຖ້າຫາກຄ່າແຮງງານຖີບຕົວສູງຂຶ້ນໄວເກີນໄປ. ແຕ່ວ່າ ແຜນງານທີ່ວາງອອກ
ໂດຍບໍລິສັດ H&M ຊຶ່ງເປັນຜູ້ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນວົງການເສື້ອຜ້າຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍນັ້ນ ຄວນ
ຈະຊ່ວຍຜ່ອນເບົາຄວາມຢ້ານກົວນັ້ນລົງໄປໄດ້.
ໃນລະຫວ່າງນີ້ ພວກຄົນງານຕັດຫຍິບຂອງກໍາປູເຈຍ ກໍແມ່ນກໍາລັງພາກັນລໍຖ້າຟັງເບິ່ງວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຂຶ້ນເງິນຄ່າແຮງງານຫຼາຍປານໃດໃນປີໜ້ານີ້ ຊຶ່ງເວລານີ້ກໍປະ ກົດວ່າ ມີສະຫະພັນແຮງງານອິດສະຫຼະບາງກຸ່ມໄດ້ກ່າວຄໍາຂູ່ແລ້ວວ່າ ຈະດໍາເນີນການຢ່າງໃດຢ່າງນຶ່ງຕື່ມອີກ ຖ້າຫາກວ່າ ຄ່າແຮງງານຕໍ່າສຸດ ບໍ່ປັບຂຶ້ນເປັນສອງເທົ່າຕົວ ຫຼື 150 ໂດລ່າຕໍ່ເດືອນນັ້ນ
ໄດ້ປະກາດ ໂຄງການນຶ່ງ ເພື່ອຂຶ້ນເງິນເດືອນ ໃຫ້ແກ່ພວກຄົນ
ງານຕັດຫຍິບເສື້ອຜ້າ ໃນບັນດາໂຮງງານຮັບເໝົາຜະລິດເສື້ອ
ຜ້າໃຫ້ຕົນຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ ໂຮມທັງຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍ ບ່ອນທີ່ບໍລິສັດ
H&M ເປັນຜູ້ຮັບຊື້ລະດັບນໍາໜ້ານັ້ນ. ຄໍາປະກາດ ຂອງບໍລິສັດ
H&M ມີຂຶ້ນ ໃນຕອນທ້າຍຂອງປີທີ່ປັ່ນປ່ວນສໍາລັບວົງການຕັດ
ຫຍິບເສື້ອຜ້າ ຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍ ແລະແຫ່ງອື່ນໆ. ຜູ້ສື່ຂ່າວວີໂອເອ
Robert Carmichael ມີລາຍງານກ່ຽວກັບເລື້ອງນີ້ ຊຶ່ງທອງ
ປານ ຈະນໍາມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ
ໃນອີກບໍ່ເທົ່າໃດອາທິດຕໍ່ໜ້ານີ້ ລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ ຈະປະ
ກາດການຂຶ້ນເງິນເດືອນອັດຕາຕໍ່າສຸດ ຈາກ 75 ໂດລ່າຕໍ່ເດືອນ
ໃນປັດຈຸບັນ ສໍາລັບພວກຄົນງານຕັດຫຍິບ ຊຶ່ງຈະຂຶ້ນເປັນຈໍານວນເທົ່າໃດນັ້ນ ຍັງບໍ່ຮູ້ເທື່ອ
ໃນເວລານີ້ ແຕ່ທາງການກໍາປູເຈຍ ແມ່ນກໍາລັງຖືກກົດດັນຢ່າງໜັກໃຫ້ປັບປຸງຄ່າແຮງງານ
ແລະສະພາບການທໍາງານໃຫ້ດີຂຶ້ນ ຢູ່ໃນພາກສ່ວນອຸດສາຫະກໍາທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດຂອງປະເທດນັ້ນ.
ຄວາມກົດດັນສ່ວນນຶ່ງ ແມ່ນທາງການເມືອງ. ຄືພັກຝ່າຍຄ້ານໄດ້ຮັບຄະແນນເກີນຄາດ
ໝາຍ ໃນການເລືອກຕັ້ງເມື່ອເດືອນກໍລະກົດຜ່ານມານັ້ນ ສ່ວນນຶ່ງແມ່ນເປັນຍ້ອນພັກ
ຝ່າຍຄ້ານໄດ້ໃຫ້ຄໍາໝັ້ນສັນຍາວ່າ ຈະປັບຄ່າແຮງງານຕໍ່າສຸດປະຈໍາເດືອນ ຂຶ້ນເປັນສອງ
ເທົ່າ ຊຶ່ງຄໍາສັນຍາດັ່ງກ່າວໄດ້ໂນ້ມນ້າວຈິດໃຈຂອງຫຼາຍໆຄົນ ໃນພວກຄົນງານຕັດຫຍິບ
ສີ່ແສນຄົນຂອງກໍາປູເຈຍ ສ່ວນຫຼາຍເປັນພວກຍິງໜຸ່ມທີ່ຫາເງິນລ້ຽງດູຄອບຄົວຢູ່ໃນເຂດ
ຊົນນະບົດທີ່ຍາກຈົນຂອງປະເທດ.
ແຕ່ຂະນະດຽວກັບ ກໍມີປັດໃຈອື່ນໆອີກແຊກຢູ່ນໍາ. ຄືປີນີ້ປະກົດ
ວ່າ ເປັນປີທີ່ມີຄວາມປັ່ນປ່ວນທີ່ສຸດຢູ່ໃນວົງການເສື້ອຜ້າຂອງ
ກໍາປູເຈຍທີ່ໄດ້ເຫັນການນັດຢຸດງານຫລາຍໆຄັ້ງ ແລະບາງຄັ້ງ
ກໍມີການປະທ້ວງຂັ້ນຮຸນແຮງກ່ຽວກັບຄ່າແຮງງານ ທີ່ໃນມູນຄ່າ
ໂຕຈິງແລ້ວ ແມ່ນບໍ່ໄດ້ມີການເພິ່ມຂຶ້ນເລີຍ ໃນໄລຍະຫຼັງໆນີ້.
ເມື່ອເດືອນຕຸລາຜ່ານມາ ທ່ານ Karl-Johan Persson ຫົວໜ້າ
ບໍລິຫານ ຫຼືຊີອີໂອຂອງບໍລິສັດ H&M ໄດ້ປຶກສາຫາລືກັບນາຍົກ
ລັດຖະມົນຕີຮຸນເຊນ ຢູ່ກໍາປູເຈຍ ແລະກໍໄດ້ພົບປະກັບສະຫະພັນ
ກໍາມະບານທ້ອງຖິ່ນ. ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກການຢ້ຽມຢາມ ບໍລິສັດ H&M
ກໍໄດ້ເປີດເຜີຍແຜນການຫ້າປີ ຊຶ່ງເປົ້າໝາຍສ່ວນນຶ່ງ ກໍແມ່ນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຮັບປະກັນຄ່າແຮງງານທີ່ພຽງພໍສໍາລັບການຄອງຊີບທີ່ຍຸຕິທໍາແກ່ພວກຄົນງານ ແລະພ້ອມກັນກໍໃຫ້ມີການທົບທວນກວດກາຄ່າແຮງງານປະຈໍາປີຂອງພວກຄົນງານອີກດ້ວຍ.
ແຜນການດັ່ງກ່າວ ຈະມີການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດໃນປີໜ້ານີ້ ຢູ່ໃນໂຮງງານແຫ່ງນຶ່ງໃນກໍາປູເຈຍ ແລະສອງແຫ່ງໃນປະເທດບັງກລາແດັສ.
ທ່ານນາງ Anna Gedda ຜູ້ຈັດການຝ່ານຮັບຜິດຊອບຄວາມຍືນຍົງທາງສັງຄົມ ຊີ້ແຈງວ່າ
ໃນຖານະເປັນຜູ້ຮັບຊື້ໃຫຍ່ລາຍນຶ່ງນັ້ນ ທາງບໍລິສັດ H&M ແມ່ນມີຄວາມສາມາດທີ່ຈະກົດ
ດັນຜູ້ຜະລິດທັງຫຼາຍໄດ້.
ທ່ານນາງ ແອນນາ ເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາເປັນນຶ່ງໃນບໍລິສັດຍີ່ຫໍ້ລາຍໃຫຍ່ທີ່ສຸດຢູ່ໃນ
ວົງການອຸດສາຫະກໍານີ້ ແລະແນ່ນອນວ່າ ຄວາມຮັບຜິດຊອບແມ່ນມາພ້ອມກັບ
ຄວາມໃຫຍ່ດັ່ງກ່າວນີ້. ແລະພວກເຮົາກໍຮູ້ສຶກວ່າ ແທ້ໆແລ້ວ ພວກເຮົາຄວນ
ຈະນໍາພາໃນບັນຫານີ້ ແລະເພາະສະນັ້ນ ພວກເຮົາຈຶ່ງໄດ້ພັດທະນາແຜນການ
ແບບຄົບຖ້ວນນີ້ ໄປສູ່ການຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີຄ່າແຮງງານທີ່ຍຸຕິທໍາ ຢູ່ໃນໂຮງຈັກໂຮງ
ງານຂອງພວກຜະລິດເສື້ອຜ້າ ໃຫ້ພວກເຮົາ.”
ພາຍໃຕ້ແຜນງານດັ່ງກ່າວ ບໍລິສັດ H&M ຈະຈ່າຍເງິນໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດຜູ້ຮັບເໝົາຜະລິດເສື້ອຜ້າໃຫ້ຕົນຢ່າງພຽງພໍ ເພື່ອຮັບປະກັນວ່າ ພວກຄົນງານໄດ້ຮັບເງິນຄ່າແຮງງານພຽງພໍ ກັບຄວາມຕ້ອງການພື້ນຖານຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ. ນອກນີ້ ທາງບໍລິສັດຍັງຈະເອົາຫຼາຍໆບາດກ້າວ ເພື່ອປັບປຸງຄວາມສໍາພັນດ້ານອຸດສາຫະກໍາ ພ້ອມກັບສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ສະຫະພັນກໍາມະບານ ແລະປະຕິບັດງານກັບລັດຖະບານ ເພື່ອຊຸກຍູ້ສົ່ງເສີມສິດທິ ຂອງພວກແຮງງານໃຫ້ດີຂຶ້ນ.
ຂໍ້ຂັດແຍ້ງກັນດ້ານອຸດສາຫະກໍາ ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງໃໝ່ຫຼືເລຶ່ອງ
ແປກແຕ່ຢ່າງໃດສໍາລັບວົງການອຸດສາຫະກໍາຜະລິດເສື້ອຜ້າ
ຂອງກໍາປູເຈຍທີ່ໃນໄລຍະ 2 ປີຜ່ານມານີ້ ໄດ້ເຕີບໃຫຍ່ຈາກ
ເກືອບວ່າບໍ່ມີຫຍັງເລີຍຂຶ້ນມາເປັນທຸລະກິດ ສົ່ງອອກ ມູນຄ່າ
ສີ່ພັນລ້ານໂດລ່າຕໍ່ປີ. ມັນເປັນເສົາຫຼັກຂອງເສດຖະກິດກໍວ່າ
ໄດ້ ແລະເປັນຕົວນໍາເອົາເງິນຕາຕ່າງປະເທດທີ່ສໍາຄັນມາໃຫ້
ກໍປູເຈຍ. ຜະລິດຕະພັນເສື້ອຜ້າສ່ວນໃຫຍ່ຂອງກໍາປູເຈຍ ແມ່ນສົ່ງໄປຍັງສະຫະລັດ ແລະ
ສະຫະພາບຢູໂຣບ.
ເຖິງແມ່ນສະພາບການທໍາງານມີຄວາມລໍາບາກຫຼາຍຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍກໍຕາມ ແຕ່ມັນອາດ
ຂີ້ ຮ້າຍໄປກວ່ານັ້ນອີກ ຢູ່ໃນປະເທດຜະລິດເສື້ອຜ້າບາງແຫ່ງ ຊຶ່ງໄດ້ເນ້ນໜັກໃຫ້ເຫັນໃນເດືອນເມສາຜ່ານມາ ເວລາພວກຄົນງານຫຼາຍກວ່າ 1,100 ຄົນ ເສຍຊີວິດ ເວລາຕຶກ Rana Plaza ທີ່ມີໂຮງງານຕັດຫຍິບຂອງບັງກລາແດັສ ຕັ້ງຢູ່ຫຼາຍໆໂຮງງານນັ້ນ ພັງລົງ. ເຫດຮ້າຍຄັ້ງນັ້ນ ໄດ້ສ້າງຄວາມສົນໃຈໄປທົ່ວໂລກ ແລະກໍໄດ້ເກ້ຍກ່ອມໃຫ້ພວກເຈົ້າ
ຂອງເສື້ອຜ້າບາງຍີ່ຫໍ້ ແລເຫັນເຖິງຄວາມຈໍາເປັນ ທີ່ຈະຕ້ອງທໍາການປ່ຽນແປງສະພາບການທໍາງານ ໃຫ້ດີແລະປອດໄພຂຶ້ນ.
ພາບຕຶກ Rana Plaza ທີ່ຕັ້ງຂອງໂຮງງານຕັດຫຍິບ ຂອງບັງກລາແດັສ ພັງ:
ພາບ ຕຶກອາຄານພັງ ຢູ່ບັງກລາແດັສ
Dave Welsh ຜູ້ຕາງໜ້າ ສູນກາງເອກກະພາບ ປະຈໍາກໍາປູເຈຍ ຊຶ່ງເປັນອົງການບໍ່ຫວັງ
ຜົນກໍາໄລ ທີ່ເປັນສາຂາຮ່ວມງານກັບຂະບວນການເຄຶ່ອນໄຫວດ້ານແຮງງານສະຫະລັດ ສະແດງຄວາມຍິນດີກັບການຕັດສິນໃຈຂອງ ບໍລິສັດ H&M ໃນຄັ້ງນີ້ ຊຶ່ງທ່ານ Welsh ເວົ້າວ່າ ມັນບໍ່ແມ່ນຄວາມລັບຫຍັງເລີຍ ທີ່ວ່າລັດຖະບານກໍາປູເຈຍຢ້ານກົວວ່າ ພວກບໍລິ
ສັດ
ຮັບຊື້ເສື້ອຜ້າ ຢູ່ໃນວົງການການຄ້າເສື້ອຜ້າທີ່ມີການແຂ່ງຂັນກັນຢ່າງຮຸນແຮງນັ້ນ ຈະປະຖິ້ມ
ກໍາປູເຈຍໄປ ຖ້າຫາກຄ່າແຮງງານຖີບຕົວສູງຂຶ້ນໄວເກີນໄປ. ແຕ່ວ່າ ແຜນງານທີ່ວາງອອກ
ໂດຍບໍລິສັດ H&M ຊຶ່ງເປັນຜູ້ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນວົງການເສື້ອຜ້າຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍນັ້ນ ຄວນ
ຈະຊ່ວຍຜ່ອນເບົາຄວາມຢ້ານກົວນັ້ນລົງໄປໄດ້.
ໃນລະຫວ່າງນີ້ ພວກຄົນງານຕັດຫຍິບຂອງກໍາປູເຈຍ ກໍແມ່ນກໍາລັງພາກັນລໍຖ້າຟັງເບິ່ງວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ຂຶ້ນເງິນຄ່າແຮງງານຫຼາຍປານໃດໃນປີໜ້ານີ້ ຊຶ່ງເວລານີ້ກໍປະ ກົດວ່າ ມີສະຫະພັນແຮງງານອິດສະຫຼະບາງກຸ່ມໄດ້ກ່າວຄໍາຂູ່ແລ້ວວ່າ ຈະດໍາເນີນການຢ່າງໃດຢ່າງນຶ່ງຕື່ມອີກ ຖ້າຫາກວ່າ ຄ່າແຮງງານຕໍ່າສຸດ ບໍ່ປັບຂຶ້ນເປັນສອງເທົ່າຕົວ ຫຼື 150 ໂດລ່າຕໍ່ເດືອນນັ້ນ
