ກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດ Human Rights Watch ກໍາລັງຕໍ່ວ່າຢ່າງໃຫຍ່ໃນສິ່ງທີ່ຕົນເອີ້ນວ່າ ນະໂຍບາຍຕາມອໍາເພີໃຈໄຮ້ເຫດຜົນຂອງໄທ ໃນການປະຕິບັດຕໍ່ພວກອົບພະຍົບ ທີ່ຕົນເອີ້ນວ່າ ປະປ່ອຍໃຫ້ພວກອົບພະຍົບທີ່ຢູ່ໃນຄວາມຫຼໍ່ແຫຼມຈໍານວນຫຼາຍພັນຄົນຖືກຈັບກຸມ ແລະຖືກເນລະເທດ.
ໃນລາຍງານສະບັບນຶ່ງທີ່ນຳອອກເຜີຍແຜ່ໃນວັນພະຫັດມື້ນີ້ ກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດກຸ່ມນີ້ ໄດ້ບັນທຶກການປະຕິບັດຂອງໄທຕໍ່ພວກອົບພະຍົບປະ ມານ 140,000 ຄົນ ທີ່ແອອັດກັນຢູ່ຕາມຄ້າຍອົບພະຍົບເລາະເຂດຊາຍແດນໄທ ທີ່ຕິດກັບມຽນມານັ້ນ.
ລາຍງານເວົ້າວ່າ ພວກອົບພະຍົບທີ່ກໍາລັງອາໄສຢູ່ຕາມສູນອົບພະຍົບແຫ່ງ ຕ່າງໆທີ່ສອກຫຼິກຫ່າງໄກແລະມັກຈະແອອັດກັນນັ້ນ ບໍ່ສາມາດເຄຶ່ອນໄຫວ ໄປມາໄດ້ຢ່າງເສລີ ຊອກຫາລາຍໄດ້ ຫຼືແມ່ນແຕ່ໄດ້ຮັບການສຶກສາດີ ສໍາ ລັບລູກໆຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.
ລາຍງານເວົ້າອີກວ່າ ສ່ວນພວກອົບພະຍົບທີ່ອາໄສຢູ່ນອກສູນ ກໍຍິ່ງຊໍ້າ ຮ້າຍກວ່ານັ້ນ ແລະກໍຈະຖືກຈັບກຸມແລະຖືກເນລະເທດໃນທັນທີ ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າພວກເຂົາເຈົ້າຜ່ານຂັ້ນຕອນຂໍເອົາສະຖານະພາບຄົນງານຕ່າງດ້າວ ທີ່ຕ້ອງຈ່າຍເງິນຈໍານວນຫຼາຍ ຫຍຸ້ງຍາກແລະມັກຈະມີການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ກັນນັ້ນ.
ລາຍງານອະທິບາຍເຖິງວິທີການ ທີ່ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ ຊຶ່ງບາງເທື່ອຕ້ອງບັງຄັບໃຫ້ພວກອົບພະຍົບທີ່ອາໄສຢູ່ນອກສູນນັ້ນ ຖືກບັງຄັບໃຊ້ແຮງງານ ແລະກັກຂັງພວກເຂົາເຈົ້າໄວ້ແບບບໍ່ມີກໍານົດ ເພື່ອຮັບສິນບົນເງິນຈໍານວນ ຫຼາຍຈາກຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.
ກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດກຸ່ມນີ້ ກໍາລັງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ໄທຈົ່ງດຳເນີນງານຮ່ວມກັບອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອຈັດຕັ້ງລະບົບກວດສອບພວກອົບພະຍົບ ທີ່ຍຸຕິທໍາ ແລະມີຄວາມໂປ່ງໃສສໍາລັບພວກອົບພະຍົບມຽນມາປະມານ 40 ເປີເຊັນ ທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຈົດທະບຽນນັ້ນ.
ນອກນີ້ແລ້ວກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດນີ້ ຍັງຢາກໃຫ້ລັດຖະບານໄທນໍາເອົາແຜນການທີ່ວ່າດີທີ່ສຸດເພື່ອຈັດສົ່ງພວກອົບພະຍົບມຽນມາກັບຕ່າວຄືນບ້ານ ໄດ້ຢ່າງປອດໄພຫຼັງຈາກເຫດການຄວາມຮຸນແຮງໃນປະເທດບ້ານເກີດຂອງພວກເຂົາເຈົ້າເບົາບາງລົງໄປ.
ປະເທດໄທ ຊຶ່ງບໍ່ໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍອົບພະຍົບ ຂອງອົງ ການສະຫະປະຊາຊາດປີສະບັບປີ 1951 ນັ້ນ ແມ່ນບໍ່ມີກົດໝາຍວ່າດ້ວຍອົບພະຍົບ ຫຼືຂັ້ນຕອນການປະຕິບັດ ກ່ຽວກັບການຂໍລີ້ໄພແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.
ໃນລາຍງານສະບັບນຶ່ງທີ່ນຳອອກເຜີຍແຜ່ໃນວັນພະຫັດມື້ນີ້ ກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດກຸ່ມນີ້ ໄດ້ບັນທຶກການປະຕິບັດຂອງໄທຕໍ່ພວກອົບພະຍົບປະ ມານ 140,000 ຄົນ ທີ່ແອອັດກັນຢູ່ຕາມຄ້າຍອົບພະຍົບເລາະເຂດຊາຍແດນໄທ ທີ່ຕິດກັບມຽນມານັ້ນ.
ລາຍງານເວົ້າວ່າ ພວກອົບພະຍົບທີ່ກໍາລັງອາໄສຢູ່ຕາມສູນອົບພະຍົບແຫ່ງ ຕ່າງໆທີ່ສອກຫຼິກຫ່າງໄກແລະມັກຈະແອອັດກັນນັ້ນ ບໍ່ສາມາດເຄຶ່ອນໄຫວ ໄປມາໄດ້ຢ່າງເສລີ ຊອກຫາລາຍໄດ້ ຫຼືແມ່ນແຕ່ໄດ້ຮັບການສຶກສາດີ ສໍາ ລັບລູກໆຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.
ລາຍງານເວົ້າອີກວ່າ ສ່ວນພວກອົບພະຍົບທີ່ອາໄສຢູ່ນອກສູນ ກໍຍິ່ງຊໍ້າ ຮ້າຍກວ່ານັ້ນ ແລະກໍຈະຖືກຈັບກຸມແລະຖືກເນລະເທດໃນທັນທີ ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າພວກເຂົາເຈົ້າຜ່ານຂັ້ນຕອນຂໍເອົາສະຖານະພາບຄົນງານຕ່າງດ້າວ ທີ່ຕ້ອງຈ່າຍເງິນຈໍານວນຫຼາຍ ຫຍຸ້ງຍາກແລະມັກຈະມີການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ ກັນນັ້ນ.
ລາຍງານອະທິບາຍເຖິງວິທີການ ທີ່ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ໄທ ຊຶ່ງບາງເທື່ອຕ້ອງບັງຄັບໃຫ້ພວກອົບພະຍົບທີ່ອາໄສຢູ່ນອກສູນນັ້ນ ຖືກບັງຄັບໃຊ້ແຮງງານ ແລະກັກຂັງພວກເຂົາເຈົ້າໄວ້ແບບບໍ່ມີກໍານົດ ເພື່ອຮັບສິນບົນເງິນຈໍານວນ ຫຼາຍຈາກຄອບຄົວຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ.
ກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດກຸ່ມນີ້ ກໍາລັງຮຽກຮ້ອງໃຫ້ໄທຈົ່ງດຳເນີນງານຮ່ວມກັບອົງການສະຫະປະຊາຊາດເພື່ອຈັດຕັ້ງລະບົບກວດສອບພວກອົບພະຍົບ ທີ່ຍຸຕິທໍາ ແລະມີຄວາມໂປ່ງໃສສໍາລັບພວກອົບພະຍົບມຽນມາປະມານ 40 ເປີເຊັນ ທີ່ຍັງບໍ່ໄດ້ຈົດທະບຽນນັ້ນ.
ນອກນີ້ແລ້ວກຸ່ມສິ້ງຊອມສິດທິມະນຸດນີ້ ຍັງຢາກໃຫ້ລັດຖະບານໄທນໍາເອົາແຜນການທີ່ວ່າດີທີ່ສຸດເພື່ອຈັດສົ່ງພວກອົບພະຍົບມຽນມາກັບຕ່າວຄືນບ້ານ ໄດ້ຢ່າງປອດໄພຫຼັງຈາກເຫດການຄວາມຮຸນແຮງໃນປະເທດບ້ານເກີດຂອງພວກເຂົາເຈົ້າເບົາບາງລົງໄປ.
ປະເທດໄທ ຊຶ່ງບໍ່ໄດ້ລົງນາມໃນສົນທິສັນຍາວ່າດ້ວຍອົບພະຍົບ ຂອງອົງ ການສະຫະປະຊາຊາດປີສະບັບປີ 1951 ນັ້ນ ແມ່ນບໍ່ມີກົດໝາຍວ່າດ້ວຍອົບພະຍົບ ຫຼືຂັ້ນຕອນການປະຕິບັດ ກ່ຽວກັບການຂໍລີ້ໄພແຕ່ຢ່າງໃດເລີຍ.
