ກ່ຽວກັບການຟ້ອງຮ້ອງດຳເນີນຄະດີພວກຄ້າມະນຸດນັ້ນ ລາຍງານຂອງກະຊວງ
ການຕ່າງປະເທດສະຫະລັດເວົ້າວ່າ ໃຫ້ລັດຖະບານລາວ ເພີ້ມຄວາມພະຍາ ຍາມ
ໃນການບັງຄັບໃຊ້ກົດໝາຍຫລາຍຂຶ້ນ. ໃນເດືອນພະຈິກ 2018 ລັດຖະບານໄດ້
ປະກາດໃຊ້ກົດລະບຽບການປັບໃໝແລະການລົງໂທດທາງອາຍາສະບັບດັດແກ້;
ມາດຕາ 215 ຂອງກົດລະບຽບວ່າດ້ວຍການປັບໃໝແລະການລົງໂທດທາງອາຍາ
ປີ 2018 ລະບຸວ່າການຄ້າມະນຸດໃນແບບການຄ້າປະເວນີ ແລະການບັງຄັບໃຊ້ ແຮງງານແມ່ນຜິດກົດໝາຍອາຍາ ແລະກຳນົດການລົງໂທດແມ່ນຈຳຄຸກແຕ່ 5 ປີ
ເຖິງ 15 ປີ, ຈ່າຍຄ່າປັບໃໝແຕ່ 10 ລ້ານ ຫາ 100 ລ້ານກີບຊຶ່ງເທົ່າກັບ 1,170 ໂດລາ
ຫາ 11,720 ໂດລາ; ຖ້າການກະທຳຜິດດັ່ງກ່າວກ່ຽວຂ້ອງກັບຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະຮ້າຍ
ທີ່ເປັນເດັກນ້ອຍ, ຈໍານວນຄ່າປັບໃໝແມ່ນເພີ້ມເປັນ ແຕ່ 100 ລ້ານກີບ ຫາ 500
ລ້ານກີບ ຊຶ່ງເທົ່າກັບ 11,720 ໂດລາຫາ 58,580 ໂດລາ ຊຶ່ງຖືວ່າໜັກພໍ, ແລະສໍາລັບ
ການຄ້າປະເວນີ ແມ່ນມີໂທດເທົ່າກັບການກະທຳຄວາມຜິດຮ້າຍແຮງທາງອາຍາອື່ນໆ
ເຊັ່ນການຂົ່ມຂືນສຳເລົາເປັນຕົ້ນ.
ໃນປີິ 2018 ກົມຕ້ານການຄ້າມະນຸດ, ກະຊວງປ້ອງກັນຄວາມສະຫງົບລາຍງານ
ວ່າໄດ້ທໍາການສືບສວນ 39 ກໍລະນີ, ຊຶ່ງສົ່ງຜົນໃຫ້ມີການລະບຸວ່າ 26 ກໍລະນີ
ໃນນັ້ນສົງໄສວ່າ ເປັນການຄ້າມະນຸດ. ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ໄດ້ເລີ້ມດໍາເນີນຄະດີຕໍ່ ພວກທີ່ຖືກກ່າວຫາວ່າໄດ້ຄ້າມະນຸດຢູ່ໃນ 12 ຄະດີ ແລະທໍາການຕັດສິນລົງໂທດ ທີ່ມີການຮັບປະກັນແລ້ວຕໍ່ 27 ຄົນຢູ່ໃນ 11 ຄະດີຊຶ່ງໃນນັ້ນຢ່າງໜ້ອຍ 1 ຄະດີ
ແມ່ນການຄ້າປະເວນີເດັກນ້ອຍ, ແລະຢ່າງໜ້ອຍ 1 ຄະດີ ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບການ
ຂາຍກຳມະກອນລາວໄປອອກແຮງງານຢູ່ຕ່າງປະເທດ ແລະອີກ 8 ຄະດີ ແມ່ນກ່ຽວ
ຂ້ອງກັບການບັງຄັບໃຫ້ແຕ່ງງານ ຫລືການແຕ່ງງານປອມລະຫວ່າງແມ່ຍິງລາວ
ແລະຜູ້ຊາຍຈີນທີ່ເປັນໜ້າສົງໄສ. ສານໄດ້ຍຶດຊັບສິນຂອງພວກຄ້າມະນຸດຊຶ່ງມີມູນຄ່າ
ປະມານ 8,200 ໂດລາ. ແລະໄດ້ສັ່ງໃຫ້ທົດແທນຄ່າເສຍຫາຍໃນ 6 ກໍລະນີ ຊຶ່ງໄດ້
ເອົາຊັບສິນທີ່ມີມູນຄ່ານັບແຕ່ 702 ໂດລາ ຫາ 12,920 ໂດລາ ທີ່ຍຶດໄດ້ນັ້ນມາແບ່ງ
ໃຫ້ຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະຮ້າຍຢູ່ໃນແຕ່ລະຄະດີ. ລາຍງານນັ້ນບອກ ວ່າ ລັດຖະບານບໍ່ໄດ້
ໃຫ້ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບການດຳເນີນຄະດີຕໍ່ນັກທ່ອງທ່ຽວຊາວຕ່າງຊາດທີ່ໄປຮ່ວມເພດກັບ
ເດັກນ້ອຍແຕ່ຢ່າງໃດ. ແຕ່ວ່າຢູ່ໃນກົດລະບຽບການປັບໃໝ ແລະລົງໂທດທາງອາຍາ
ປີ 2018 ນັ້ນໄດ້ເພີ້ມມາດຕາ 262 ເຂົ້າ ຊຶ່ງຖື ວ່າການທ່ອງຈາກປະເທດນຶ່ງໄປປະເທດ
ອື່ນເພື່ອຊອກຮ່ວມເພດກັບເດັກນ້ອຍນັ້ນ ເປັນການກະທຳຜິດທາງອາຍາ.
ກອງເລຂາແລະຄະນະກຳມະການດຳເນີນງານຕ້ານການຄ້າມະນຸດລາວ ໂດຍປະສານ
ງານກັບອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນໄດ້ສືບຕໍ່ທຳການຝຶກອົບຮົມແກ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ປະຕິບັດກົດໝາຍ
ໂດຍກົງ. ພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ໄດ້ເຜີຍແຜ່ຂໍ້ແນະນຳໃນການຈັດການກັບຄະດີການຄ້າມະນຸດ,
ປັບປຸງການເຮັດວຽກຮ່ວມກັນກັບອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນຂຶ້ນ, ແລະສ້າງປື້ມຄູ່ມືດໍາເນີນ
ການໄຕ່ສວນຄະດີຄ້າມະນຸດ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ພິພາກສາ ແລະຜູ້ຊ່ວຍຜູ້ພິພາກສາຢູ່ທົ່ວປະເທດ.
ທາງດ້ານກະຊວງແຮງງານແລະສະຫວັດດີການສັງຄົມ ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ກວດຄົນເຂົ້າ
ເມືອງກໍໄດ້ຈັດຕັ້ງແລະເຂົ້າຮ່ວມການຝຶກອົບຮົມກ່ຽວກັບການລະບຸໂຕບຸກຄົນ, ທັກສະ
ໃນການສຳພາດ, ແລະການນຳສົ່ງຕົວ ພ້ອມທັງການໃຫ້ບໍລິການແກ່ຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະຮ້າຍ
ຈາກການຄ້າມະນຸດ. ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງຕ້ານການຄ້າມະນຸດ ແລະສື່ມວນຊົນຍັງ
ສືບຕໍ່ລາຍ ງານວ່າເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນຕ່ຳ ບາງຄົນມີສ່ວນໃນການການເຮັດໃຫ້ມີສະພາບ
ການຄ້າມະນຸດງ່າຍຂຶ້ນ ໂດຍໄດ້ຮັບເງິນສິນບົນເພື່ອອຳນວຍຄວາມສະດວກໃນດ້ານ
ຄົນເຂົ້າເມືອງ ຫຼືການຂົນ ສົ່ງພວກຍິງສາວໄປຈີນ, ຮວມທັງການປອມແປງເອກະສານ
ເດີນທາງ ແລະບັດປະຈໍາຕົວ. ພວກນັກສັງເກດການຍັງໄດ້ລາຍງານວ່າ ເຈົ້າໜ້າທີ່ກວດ
ຄົນເຂົ້າເມືອງ ອາດເຮັດໃຫ້ຄວາມສະດວກໃນການຂົນເອົາກໍາມະກອນຕ່າງປະເທດ
ທີ່ບໍ່ມີເອກກະສານເຂົ້າມາ ລາວຢ່າງຜິດກົດໝາຍເພື່ອເອົາມາໃຊ້ ແຮງງານຢູ່ໃນໂຄງການ
ກໍ່ສ້າງໂຄງລ່າງພື້ນຖານ, ການຂຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່, ແລະໂຄງການກະສິກຳຂະໜາດໃຫຍ່
ຊຶ່ງບາງຄົນ ໃນນັ້ນອາດຈະຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດ.
ລາຍງານ ວ່າດ້ວຍຂະບວນການຄ້າມະນຸດ ໃນ ສປປ ລາວ ຂອງກະຊວງການຕ່າງປະເທດສະຫະລັດ ປີ 2019 ພາກທີ 2
