ອຸປະກອນຕ່າງ ທີ່ຖືກຖິ້ມໂທດໃສ່ສຳລັບການເປັນໂຣກຊຶມເສົ້າໃນໄວໜຸ່ມນັ້ນ ສາມາດ
ນຳມາເປັນປະໂຫຍດ ໃນການເປີດເຜີຍມັນໄດ້ບໍ່? ການສຶກສາຕ່າງໆ ໄດ້ເຊື່ອມໂຍງ
ການໃຊ້ໂທລະສັບສະຫຼາດຢ່າງໜັກ ກັບການເຮັດໃຫ້ສຸຂະພາບຈິດຂອງເດັກໄວໜຸ່ມ
ຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ. ແຕ່ໃນຂະນະທີ່ພວກຊາວໜຸ່ມ ໃຊ້ເວລາໃນການເຂົ້າໄປຫຼິ້ນ ໃນ
ເວັບໄຊຄື ອິນສຕາແກຣມ, ສແນັບແຊັດ ແລະ ຢູທູບ ນັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າອາດປະຮ່ອງຮອຍ
ທາງດິຈິຕອລ ທີ່ອາດບອກສັນຍານຕ່າງໆ ກ່ຽວກັບ ຄວາມສົມບູນທາງຈິດຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ພຸດທະສອນ ຈະນຳເອົາລາຍລະອຽດ ຂອງເລື່ອງນີ້ ມາສະເໜີທ່ານໃນອັນດັບຕໍ່ໄປ.
Your browser doesn’t support HTML5
ຟັງລາຍງານ ໂທລະສັບສະຫຼາດ ໃຊ້ແອັບພລີເຄຊັນ ເປັນເຄື່ອງກວດຈັບ ໂຣກຊຶມເສົ້າ
ບັນດານັກຊ່ຽວຊານກ່າວວ່າ ສັນຍານເຕືອນຕ່າງໆທີ່ອາດໄປໄດ້ນັ້ນລວມມີ ການປ່ຽນ
ແປງໃນການຂີດຂຽນ, ຄຸນນະພາບໃນການອອກສຽງ, ການເລືອກໃຊ້ຄຳເວົ້າ ແລະ
ນັກຮຽນຢູ່ບ້ານຈາກການບໍ່ໄປໂຮງຮຽນຫຼາຍສ່ຳໃດ.
ມັນມີການວັດແທກຈາກໂທລະສັບມືຖືຫຼາຍກວ່າພັນຢ່າງ, ອີງຕາມການກ່າວຂອງ ດຣ.
ທອມມັສ ອິນແຊລ, ອະດີດຫົວໜ້າສະຖາບັນສຸຂະພາບຈິດແຫ່ງຊາດ, ເຊິ່ງແມ່ນອົງ
ການຄົ້ນຄວ້າດ້ານສຸຂະພາບຈິດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ. ທ່ານ ອິນແຊລ ແມ່ນຜູ້ນຳໜ້າ
ໃນການເຄື່ອນໄຫວທາງຈິດ ຈາກການໃຊ້ໂທລະສັບສະຫຼາດ.
ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າແມ່ນກຳລັງທົດລອງແອັບພລີເຄຊັນ ໂທລະສັບມືຖື ທີ່ໃຊ້ປັນຍາປະ
ດິດ ຫຼື AI, ເພື່ອຄາດເດົາໂຣກຊຶມເສົ້າ ແລະ ການທຳຮ້າຍຕົນເອງທີ່ອາດເປັນໄປໄດ້
ນັ້ນ. ການໃຊ້ໂທລະສັບສະຫຼາດເປັນເຄື່ອງກວດຈັບສຸຂະພາບຈິດ ຕ້ອງໄດ້ຮັບການ
ອະນຸຍາດຈາກບັນດາຜູ້ໃຊ້ ເພື່ອດາວໂຫຼດແອັບພລີເຄຊັນນັ້ນ, ແລະ ການອະນຸຍາດ
ກໍສາມາດຖືກຖອນໃນເວລາໃດກໍໄດ້.
ທ່ານ ນິກ ແອລເລັນ, ນັກຈິດຕະສາດຈາກມະຫາວິທະຍາໄລ ອໍເຣກັອນ, ໄດ້ສ້າງແອັບ
ພລີເຄຊັນນຶ່ງຂຶ້ນມາ ເພື່ອທົດລອງກັບຄົນໄວໜຸ່ມ ຜູ້ທີ່ເຄີຍພະຍາຍາມຂ້າຕົວຕາຍ.
ທ່ານ ແອລເລັນ ກ່າວວ່າ ອຸປະສັກທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດແມ່ນການສັງເກດ ສັນຍານວິກິດການ
ທາງຈິດ ໃນຂໍ້ມູນຢູ່ໂທລະສັບຂອງປະຊາຊົນ.
ການຂ້າຕົວຕາຍແມ່ນສາເຫດທີ່ນຳໄປສູ່ການຕາຍສູງເປັນອັນດັບສອງ ໃນໝູ່ຄົນອາ
ຍຸລະຫວ່າງ 10 ຫາ 34 ປີໃນ ສະຫະລັດ. ໃນປີ 2015, ອັດຕາການຂ້າຕົວຕາຍໃນ
ເດັກຊາຍໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 14 ຄົນໃນທຸກໆ 100,000 ຄົນ ແລະ 5 ໃນທຸກໆ 100,000 ຄົນ ສຳລັບເດັກຍິງ. ການສຶກສາເມື່ອບໍ່ດົນມານີໄດ້ສະເໜີວ່າ ການໃຊ້ໂທ
ລະສັບສະຫຼາດເພີ່ມຂຶ້ນ ອາດເຮັດໃຫ້ວິກິດການດັ່ງກ່າວຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ.
ທ່ານ ອິນແຊລ ກ່າວວ່າ ຄົນຜູ້ທີ່ມີບັນຫາທາງຈິດ ປົກກະຕິຈະໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວ “ໃນ
ເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າຕົກຢູ່ໃນຂັ້ນວິກິດ ແລະ ຊ້າຫຼາຍ, ພວກເຮົາຢາກມີວິທີໃນການລະບຸ
ສັນຍານແຕ່ຕົ້ນທີ່ສຸດ.”
ຖ້າໂທລະສັບມືຖືສາມາດກາຍເປັນເຄື່ອງຄາດເດົາທີ່ມີປະສິດທິພາບນັ້ນ, ບັນດາຜູ້
ພັດທະນາແອັບພລີເຄຊັນທັງຫຼາຍກ່າວວ່າ ເປົ້າໝາຍອາດຈະເປັນການສະເໜີໃຫ້
ສົ່ງຂໍ້ຄວາມອັດຕະໂນມັດ ແລະ ເຊື່ອມໂຍງກັບການຊ່ວຍເຫຼືອ, ຫຼື ສົ່ງຂໍ້ຄວາມທາງ
ດິຈິຕອລ ຫາບັນດາພໍ່ແມ່, ແພດໝໍ ແລະ ຜູ້ຕອບສະໜອງຕໍ່ເຫດການຈຸທຳອິດ.
ບໍລິສັດ ເຟສບຸກ ໄດ້ໃຊ້ກົນໄກ “ການຈັບສິ່ງບໍ່ດີ.” ປີກາຍນີ້, ຫຼັງຈາກການຂ້າຕົວຕາຍ
ໄດ້ຖືກສາຍອອກອາກາດສົດໃນເຟສບຸ ໄລຟ໌ ນັ້ນ, ບໍລິສັດດັ່ງກ່າວໄດ້ສອນລະບົບ AI
ຂອງເຂົາເຈົ້າ ໃຫ້ເບິ່ງຄຳເວົ້າຕ່າງໆ ໃນຂໍ້ຄວາມທີ່ຂຽນທາງອອນໄລນ໌ນັ້ນ ເຊິ່ງສາ
ມາດຄາດເດົາສິ່ງທີ່ອາດເປັນການທຳຮ້າຍຕົນເອງໄດ້. ຄຳເຫັນຕ່າງໆຂອງໝູ່ເພື່ອນ
ທີ່ສະແດງຄວາມເປັນຫ່ວງ ກ່ຽວກັບ ຄວາມສຸກຂອງຜູ້ໃຊ້ກໍແມ່ນສ່ວນນຶ່ງຂອງລະບົບ
ການກວດຫາດັ່ງກ່າວນັ້ນ.
ເຟສບຸກ ໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຕອບສະໜອງຕໍ່ເຫດການຈຸທຳອິດ ໃຫ້ໄປເຖິງຄົນປະມານ 3,500
ຄົນຢ່າງວ່ອງໄວໃນປີທີ່ຜ່ານມາ. ແຕ່ບໍລິສັດດັ່ງກ່າວບໍ່ໄດ້ສະໜອງຂໍ້ມູນຕິດຕາມຂອງ
ຄົນພວກນັ້ນ.
ການຄົ້ນຄວ້າທີ່ກຳລັງດຳເນີນຢູ່ລວມມີ ການສຶກສາກ່ຽວກັບເດັກໄວໜຸ່ມ 200 ຄົນຂອງ
ປະມາວິທະຍາໄລ ສແຕນຝອດ. ຫຼາຍຄົນໃນນັ້ນມີຄວາມສ່ຽງເປັນໂຣກຊຶມເສົ້າ ຍ້ອນ
ການຖືກຂົ່ມຂູ່, ບັນຫາໃນຄອບຄົວ ຫຼື ບັນຫາອື່ນໆ. ຊາວໜຸ່ມ ຫຼາຍຄົນຜູ້ທີ່ໄດ້ເຂົ້າຮຽນ
ນັບຕັ້ງແຕ່ໂຮງຮຽນປະຖົມເປັນຕົ້ນມາ ໄດ້ຮັບແອັບພລີເຄຊັນການທົດລອງໃນໂທລະ
ສັບ ທີ່ມັນຈະຖາມເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບ ອາລົມຂອງເຂົາເຈົ້າມື້ນຶ່ງສາມເທື່ອເປັນເວລາ 2
ອາທິດ.
ຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລ ລັດຄາລິຟໍເນຍ, ໃນນະຄອນ ລອສ ແອນເຈີລິສ ຫຼື UCLA ນັ້ນ,
ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ສະໜອງການໃຫ້ຄຳປຶກສາທາງອອນໄລນ໌ ແລະ ແອັບພລີເຄ
ຊັນການທົດລອງໃນໂທລະສັບໃຫ້ພວກນັກສຶກສາ ຜູ້ທີ່ສະແດງອາການຢ່າງໜ້ອຍ
ແມ່ນໂຣກຊຶມເສົ້າເລັກນ້ອຍໃນການທົດລອງ. ມັນແມ່ນສ່ວນນຶ່ງຂອງຄວາມພະຍາ
ຍາມທີ່ໃຫຍ່ ທີ່ໄດ້ເປີດຕົວໃນປີ 2017 ໂດຍມະຫາວິທະຍາໄລດັ່ງກ່າວ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບ
ໂຣກຊຶມເສົ້າໃນບັນດານັກສຶກສາຂອງເຂົາເຈົ້າ. ນັກສຶກສາ UCLA ປະມານ 250
ຄົນໄດ້ຕົກລົງທີ່ຈະໃຊ້ແອັບດັ່ງກ່າວໃນລະຫວ່າງປີທຳອິດຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ຢູ່ມະວິທະຍາໄລ ອີລີນອຍ, ບໍລິເວນນະຄອນ ຊິຄາໂກ ນັ້ນ, ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າແມ່ນ
ກຳລັງໃຊ້ການເກັບກຳແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ ເພື່ອທົດສອບແອັບພລີເຄຊັນການທົດລອງໃນໂທ
ລະສັບຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເກືອບ 2,000 ຄົນໄດ້ໂຫຼດເອົາແອັບດັ່ງກ່າວນັ້ນ ແລະ ໄດ້ຕົກ
ລົງທີ່ຈະໃຫ້ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າຕິດຕາມຄວາມປະພຶດໃນການພິມໜັງສືຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ທ່ານ ອາເລັກສ໌ ລີໂອ, ສາສະດາຈານ ກ່ຽວກັບ ຈິດຕະສາດ ແລະຊີວະວິສະວະກຳ ຢູ່
ມະຫາວິທະຍາໄລດັ່ງກ່າວ, ໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອໃນການພັດທະນາແອັບທີ່ວ່ານັ້ນ.
ການສຶກສາແມ່ນສຳລັບຄົນທີ່ມີອາຍຸ 18 ປີແລະ ສູງກວ່ານັ້ນ, ແຕ່ທ່ານ ລີໂອ ໄດ້ກ່າວ
ວ່າ ມັນສາມາດໃຊ້ໄດ້ສຳລັບເດັກນ້ອຍ ຖ້າມັນປະສົບຄວາມສຳເລັດ.
ພ້ອມກັບການສຶກສາຕ່າງໆຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລນັ້ນ, ບັນດາບໍລິສັດເທັກໂນໂລຈີທັງ
ຫຼາຍ ເຊັ່ນບໍລິສັດ Mindstrong ແລະ Verily ເຊິ່ງແມ່ນຂະແໜງເທັກໂນໂລຈີດ້ານ
ສຸຂະພາບຂອງບໍລິສັດ ກູໂກ (Google) ນັ້ນ, ແມ່ນກຳລັງທົດສອບແອັບພລີເຄຊັນ
ການທົດລອງຂອງເຂົາເຈົ້າເອງ.