ກ່ອນລາວຈະມີອາຍຸຄົບ 25 ປີ ທ້າວ Adam Braun ໄດ້ມີ
ແນວຄິດຄວາມຝັນ ໃນສິ່ງທີ່ລາວຢາກເຮັດໃນຊີວິດຂອງລາວ
ແລະ ມໍລະດົກທີ່ລາວຢາກປະໄວ້ໃນພາຍຫຼັງ. ໃນປີ 2008
ທ້າວ Braun ໄດ້ສ້າງຕັ້ງ ອົງການ Pencils of Promise ຫຼື
ສໍດຳແຫ່ງຄຳໝັ້ນສັນຍາ ຊຶ່ງເປັນອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ບໍ່ຫວັງຜົນ
ກຳໄລ ຫຼື ທີ່ລາວມັກເອີ້ນວ່າ “for-purpose” ແປວ່າ ເພື່ອ
ຄວາມມຸ່ງໝາຍ ຊຶ່ງເປັນອົງການ ທີ່ຮັບປະກັນໃຫ້ເດັກນ້ອຍ
ທຸກໆຄົນ ໄດ້ຮັບການສຶກສາ. ຫົກປີຜ່ານມາ ອົງການຂອງ
ທ້າວ Braun ໄດ້ບັນລຸເກີນຄາດໝາຍ ໂດຍມີໂຮງຮຽນໃໝ່
ເປີດຂຶ້ນທຸກໆ 90 ຊົ່ວໂມງ ແລະ ມີພວກເດັກນ້ອຍ ຢູ່ໃນ
ອາຟຣິກາ ເອເຊຍ ແລະອາເມຣິກາລາຕິນ ຫຼາຍກວ່າ 22 ພັນ
ຄົນ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນໂຄງການນີ້. ຜູ້ສື່ຂ່າວ ອີໂອເອ Faiza Elmary ມີລາຍງານກ່ຽວກັບ
ອົງການນີ້ ຊຶ່ງຖືວ່າ ເປັນນຶ່ງໃນບັນດາອົງການ ທີ່ບໍ່ຫວັງຜົນກຳໄລໃໝ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນດີທີ່ສຸດ
ໃນໂລກ ຊຶ່ງ ໄຊຈະເຣີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
ມັນເລີ້ມຕົ້ນ ໃນເວລາທີ່ທ້າວ Adam Braun ໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມ ປະເທດອິນເດຍ ຕອນເປັນນັກສຶກສາວິທະຍາໄລ. ມີເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍ ຄົນກຳລັງຂໍທານຕາມຖະໜົນ ໄດ້ຍ່າງເຂົ້າໄປຫາແລ້ວຂໍເງິນນຳລາວ. ທ້າວ Braun ໄດ້ຖາມເດັກຄົນນັ້ນວ່າ ເຈົ້າຢາກໄດ້ຫຍັງ ຖ້າຫາກ ເຈົ້າສາມາດມີສິ່ງໃດກໍໄດ້ໃນໂລກນີ້?
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຄິດວ່າ ຄຳຕອບຕ້ອງແມ່ນ ‘ເຮືອນ’ ຫຼື ‘ລົດ’. ແຕ່ຄຳຕອບຂອງເດັກຄົນນັ້ນແມ່ນ ‘ສໍດຳ’. ສະນັ້ນຂ້ອຍເລີຍເອົາສໍດຳຂອງຂ້ອຍໃຫ້ເດັກຄົນນັ້ນ ແລະລາວດີອົກດີໃຈຫຼາຍ. ຂ້ອຍໄດ້ຮັບຮູ້ຈັກວ່າ ລາວບໍ່ເຄີຍໄດ້ໄປໂຮງຮຽນມາກ່ອນ ແລະ ນັ້ນແມ່ນຄວາມເປັນຈິງສຳລັບເດັກນ້ອຍ 57 ລ້ານຄົນ ໃນທົ່ວໂລກ.”
ຫຼັງຈາກໄດ້ຮຽນຈົບແລ້ວ ທ້າວ Braun ໄດ້ເລີ້ມເຮັດວຽກໃນດ້ານການເງິນ ແລະ ກຳລັງກ້າວເຂົ້າສູ່ຄວາມສຳເລັດໃນອາຊີບຢູ່ທີ່ຕະຫລາດຮຸ້ນ Wall Street ຊຶ່ງເປັນສະຖາບັນການເງິນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງສະຫະ ລັດ ຢູ່ໃນນະຄອນ New York ແຕ່ລາວບໍ່ເຄີຍລືມເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນເລີຍ ແລະ ໄດ້ເປັນຕົວແທນຂອງບັນຫານັ້ນ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ“ພວກເຮົາຢູ່ໃນໂລກ ທີ່ເດັກນ້ອຍ
ທຸກໆຄົນ ຄວນສາມາດໄດ້ຮັບການສຶກສາທີ່ດີ ເພາະວ່າ
ພວກເຮົາມີທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ຈຳເປັນ ພ້ອມພຽງແລ້ວ.
ພວກເຮົາມີຄວາມສາມາດເພື່ອທີ່ຈະໃຫ້ການສຶກສາແກ່
ເດັກນ້ອຍທຸກໆຄົນ ສະນັ້ນ ຂ້ອຍໄດ້ມີຄວາມຕັ້ງໃຈຢ່າງ
ສຸດຂີດ ທີ່ຈະຊ່ອຍສ້າງໂລກນີ້ຂຶ້ນ.”
ໂດຍການນຳໃຊ້ສື່ສັງຄົມ ທ້າວ Braun ໄດ້ແຜ່ກະຈາຍຂ່າວ
ກ່ຽວກັບພາລະກິດຂອງລາວເພື່ອຫາເງິນ. ລາວໄດ້ລົງທຶນໃນ
ການກໍ່ສ້າງໂຮງ ຮຽນຂອງ Pencils of Promise ຫຼັງທຳອິດ
ຢູ່ໃນລາວເມື່ອ 5 ປີກ່ອນ. ນັບແຕ່ນັ້ນມາ ອົງການຂອງລາວ ໄດ້
ຊ່ອຍເຫລືອທາງດ້ານ ການເງິນໃຫ້ ແກ່ໂຮງຮຽນ 200 ກວ່າແຫ່ງ ຢູ່ໃນເຂດຫ່າງໄກສອກ
ຫລີກຕ່າງໆ ຂອງລາວ ຢູ່ນິກາຣາກົວ ຢູ່ກົວເຕມາລາ ແລະ ຢູ່ການາ ຕາມລຳດັບ. ຢູ່ໃນແຕ່ລະປະເທດນັ້ນ ທ້າວ Braun ກ່າວວ່າ ອົງການຂອງລາວ ເຮັດວຽກຢ່າງໃກ້ຊິດກັບ
ບັນດາກະຊວງສຶກສາທິການຂອງປະເທດນັ້ນໆ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ກະຊວງເຫຼົ່ານັ້ນ ເປັນຜູ້ໄດ້ອອກຫຼັກສູດທີ່ມີມາແຕ່ເດີມ ແຕ່ພວກເຮົາສະໜອງເພີ້ມຫຼັກສູດໃນດ້ານສຸຂະພິບານ ສຸຂະພາບ ແລະ ນ້ຳ ຊຶ່ງ
ເປັນການສອນ ໃຫ້ເດັກນ້ອຍທັງຫຼາຍ ໃຊ້ຊີວິດຢ່າງມີສຸຂະພາບທີ່ສົມບູນດີ.”
ທ້າວ Braun ກ່າວວ່າ Pencils of Promise ຍັງເຮັດວຽກໃກ້ຊິດກັບບັນດາປະຊາຄົມໃນເຂດທ້ອງຖິ່ນ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ທຸກໆໂຄງການນັ້ນ ແມ່ນມີເອກະລັກສະເພາະ ທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ສະໜອງ ໃຫ້ ສຳລັບແຕ່ລະປະຊາຄົມ ແຕ່ວ່າ 20 ເປີເຊັນຂອງການໃຊ້ທຶນຮອນ
ໂດຍສະເລ່ຍແລ້ວ ແມ່ນມາຈາກປະຊາຄົມນັ້ນເອງ. ພວກເຮົາຢາກໃຫ້ບັນດາຄົນ
ໃນທ້ອງຖິ່ນ ຊ່ອຍເຫຼືອ ຄົນໃນທ້ອງຖິ່ນດ້ວຍກັນ.”
ນາງ Leslie Engle Young ເວົ້າວ່າ “ການລະດົມມວນຊົນເພື່ອເປົ້າໝາຍອັນໜຶ່ງ
ອັນດຽວຂອງການສຶກສາ ແມ່ນເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ບັນດາປະຊາຄົມເຕົ້າໂຮມເຂົ້າ
ກັນ ໂດຍທົ່ວໄປ.”
ນາງ Leslie Engle Young ແມ່ນຜູ້ອຳນວຍການ ກຳກັບກ່ຽວກັບຜົນດີຂອງ Pencils of Promise.
ນາງ Young ເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາໄດ້ພາກັນເວົ້າດັ່ງນີ້ ‘ດີແລ້ວ ເຮັດວິທີໃດ ທີ່ພວກເຮົາຈະສາມາດເອົາ 20 ເປີເຊັນຈາກພວກເຈົ້າ? ພາກສ່ວນຂອງການອອກແຮງງານບ່ອນໃດ ທີ່ພວກເຈົ້າສາມາດເຮັດໄດ້? ອຸປະກອນອັນໃດແດ່ ທີ່ພວກເຈົ້າສາມາດນຳມາສົມທົບໃສ່ໃນໂຄງການໄດ້?’ ແລະໂດຍຜ່ານການໂອ້ລົມກັນແບບເປັນກັນເອງແລ້ວ ພວກເຮົາສາມາດສ້າງຄວາມຮ່ວມມືກັບພວກຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ.”
ນາງ Young ກ່າວວ່າ ລາວປະຫຼາດໃຈ ກ່ຽວກັບຄຳຄິດຄຳເຫັນຂອງພໍ່ແມ່ ແລະພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ ທີ່ລາວໄດ້ຮັບທຸກໆເວລາທີ່ມີການກໍ່ສ້າງໂຮງຮຽນໃໝ່ຂຶ້ນ. ທຸກໆຄົນພ້ອມທີ່ຈະສະລະເຫື່ອແຮງ ແລະຊັບພະ ຍາກອນທັງຫຼາຍ. ພວກເຂົາ ຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນ ທີ່ຈະໄດ້ເຫັນພວກລູກ ຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າ ມີໂອກາດໄດ້ຮ່ຳຮຽນ.
ນາງ Young ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຫາກໍຢູ່ໃນປະເທດການາ ເພື່ອພິທີເປີດໂຮງຮຽນອະນຸ
ບານໃໝ່ ຢູ່ປະຊາຄົມຂອງເມືອງນ້ອຍ Likpe ຊຶ່ງແມ່ນຢູ່ໃນພາກເໜືອຂອງເຂດ
ເມືອງໃຫຍ່ Volta ເປັນບ່ອນທີ່ພວກເຮົາປະຕິບັດການ ໃນການານັ້ນ. ໄດ້ມີຈຳ
ນວນປະມານ 300 ຄົນນັ່ງອອມກັນຢູ່ໃນບໍລິເວນ ໂຮງຮຽນໃໝ່ດັ່ງກ່າວ. ແມ່ຂອງນັກຮຽນຄົນໜຶງ ຢືນຂຶ້ນແລ້ວກ່າວຕໍ່ບັນດານັກຮຽນທັງຫຼາຍວ່າ ‘ໂຮງຮຽນຫຼັງ
ນີ້ແມ່ນຂອງພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໃຫ້ມັນດີທີ່ສຸດ ມັນແມ່ນສິດຂອງພວກ
ເຈົ້າ ທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການສຶກສາ ແລະ ບັດນີ້ມັນແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ຈະໃຊ້ສິດນີ້ ເພື່ອນຳເອົາຜົນປະໂຫຍດດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ເຫັນຜົນຕໍ່ໄປໃນອະນາຄົດ.
ໂຮງຮຽນຫຼັງນີ້ມັນຍັງບໍ່ພຽງພໍ. ພວກເຮົາຈະຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ມັນບໍ່ເປັນພຽງແຕ່ຕຶກທໍ່ນັ້ນ. ນາຍຄູທັງຫຼາຍ ພວກເຈົ້າຕ້ອງມາປະຈຳໜ້າທີ່ຕາມປົກກະຕິ. ພວກເຈົ້າກຳລັງຈະເຮັດວຽກທີ່ດີ. ພວກເຮົາຕ້ອງຊ່ອຍເຫຼືອພວກເຈົ້າເພື່ອເຮັດວຽກທີ່ດີນີ້.’ ແລະ ລາວກຳລັງຮຽກຮ້ອງຢ່າງໜັກ ຈາກຄົນທັງຫຼາຍເຫຼົ່ານັ້ນ ຊຶ່ງມັນດີຫຼາຍ.”
ຄວາມກະຕືລືລົ້ນເຊັ່ນນັ້ນ ມັນໄດ້ດົນບັນດານໃຈທ້າວ Adam Braun ໃຫ້ຂະຫຍາຍອົງການຂອງລາວ ອອກຢ່າງກວ້າງຂວາງ ເພື່ອໃຫ້ກາຍລະດັບປະຖົມສຶກສາ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ສະນັ້ນ ພວກເຮົາໄດ້ສ້າງເສີມທຶນການສຶກສາຕ່າງໆ ທີ່ຈະເຮັດ
ໃຫ້ພວກເຂົາສາມາດຮຽນຕໍ່ ເຖິງຂັ້ນມັດທະຍົມ ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ ໃຫ້ການຝຶກອົບ
ຮົມນາຍຄູອີກດ້ວຍ. ພວກເຮົາເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງເຂັ້ມງວດ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ
ໂຄງການທັງຫຼາຍນັ້ນ ບໍ່ເປັນພຽງແຕ່ຮູບພາບ ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຮູບ ແລະ ວີດີໂອ
ຂອງເດັກນ້ອຍທັງຫຼາຍ ທີ່ສວຍງາມທໍ່ນັ້ນ ແຕ່ພວກເຮົາຕ້ອງໃຫ້ເຫັນຜົນຕ່າງໆ
ອັນທີ່ບໍ່ໜ້າເຊື່ອຢ່າງແທ້ຈິງ ໃນຫ້ອງຮຽນ. ແລະຖ້າວ່າ ພວກເຮົາບໍ່ເຫັນຜົນທັງ
ຫຼາຍເຫຼົ່ານັ້ນ ແລ້ວພວກເຮົາຕ້ອງປ່ຽນໂຄງການເຫຼົ່ານັ້ນຂອງພວກເຮົາ. ເພາະສະ
ນັ້ນ ບັນດາເດັກນັກຮຽນຂອງໂຮງຮຽນ Pencils of Promise ຈຶ່ງກ້າວໜ້າຈາກ
ຊັ້ນທີ 1 ໄປຫາຊັ້ນຕໍ່ໄປ ສອງເທົ່າ ທຽບໃສ່ການສະເລ່ຍແຫ່ງຊາດ.”
ຢູ່ໃນປື້ມໃໝ່ທີ່ລາວຂຽນ “The Promise of a Pencil” ທ້າວ Braun ໄດ້ກ່າວເຖິງເລື່ອງລາວຕ່າງໆ ພ້ອມກັບການສ້າງຕັ້ງອົງການດັ່ງກ່າວ ການຕາມຫາຄວາມຝັນຂອງຕົນ ແລະພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າຄົນທຳມະດາຄົນໜຶ່ງສາມາດ ປ່ຽນແປງຊີວິດຄົນຫຼວງຫຼາຍ ໃນທົ່ວໂລກ ຢ່າງມະຫັດສະຈັນໄດ້.
ແນວຄິດຄວາມຝັນ ໃນສິ່ງທີ່ລາວຢາກເຮັດໃນຊີວິດຂອງລາວ
ແລະ ມໍລະດົກທີ່ລາວຢາກປະໄວ້ໃນພາຍຫຼັງ. ໃນປີ 2008
ທ້າວ Braun ໄດ້ສ້າງຕັ້ງ ອົງການ Pencils of Promise ຫຼື
ສໍດຳແຫ່ງຄຳໝັ້ນສັນຍາ ຊຶ່ງເປັນອົງການຈັດຕັ້ງທີ່ບໍ່ຫວັງຜົນ
ກຳໄລ ຫຼື ທີ່ລາວມັກເອີ້ນວ່າ “for-purpose” ແປວ່າ ເພື່ອ
ຄວາມມຸ່ງໝາຍ ຊຶ່ງເປັນອົງການ ທີ່ຮັບປະກັນໃຫ້ເດັກນ້ອຍ
ທຸກໆຄົນ ໄດ້ຮັບການສຶກສາ. ຫົກປີຜ່ານມາ ອົງການຂອງ
ທ້າວ Braun ໄດ້ບັນລຸເກີນຄາດໝາຍ ໂດຍມີໂຮງຮຽນໃໝ່
ເປີດຂຶ້ນທຸກໆ 90 ຊົ່ວໂມງ ແລະ ມີພວກເດັກນ້ອຍ ຢູ່ໃນ
ອາຟຣິກາ ເອເຊຍ ແລະອາເມຣິກາລາຕິນ ຫຼາຍກວ່າ 22 ພັນ
ຄົນ ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນໂຄງການນີ້. ຜູ້ສື່ຂ່າວ ອີໂອເອ Faiza Elmary ມີລາຍງານກ່ຽວກັບ
ອົງການນີ້ ຊຶ່ງຖືວ່າ ເປັນນຶ່ງໃນບັນດາອົງການ ທີ່ບໍ່ຫວັງຜົນກຳໄລໃໝ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນດີທີ່ສຸດ
ໃນໂລກ ຊຶ່ງ ໄຊຈະເຣີນສຸກ ຈະນຳມາສະເໜີທ່ານ.
Your browser doesn’t support HTML5
ຟັງລາຍງານເດັກຂໍທານ ດົນໃຈ ໃຫ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງ ສ້າງໂຮງຮຽນ 200 ກວ່າ ຫຼັງ.
ມັນເລີ້ມຕົ້ນ ໃນເວລາທີ່ທ້າວ Adam Braun ໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມ ປະເທດອິນເດຍ ຕອນເປັນນັກສຶກສາວິທະຍາໄລ. ມີເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍ ຄົນກຳລັງຂໍທານຕາມຖະໜົນ ໄດ້ຍ່າງເຂົ້າໄປຫາແລ້ວຂໍເງິນນຳລາວ. ທ້າວ Braun ໄດ້ຖາມເດັກຄົນນັ້ນວ່າ ເຈົ້າຢາກໄດ້ຫຍັງ ຖ້າຫາກ ເຈົ້າສາມາດມີສິ່ງໃດກໍໄດ້ໃນໂລກນີ້?
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຄິດວ່າ ຄຳຕອບຕ້ອງແມ່ນ ‘ເຮືອນ’ ຫຼື ‘ລົດ’. ແຕ່ຄຳຕອບຂອງເດັກຄົນນັ້ນແມ່ນ ‘ສໍດຳ’. ສະນັ້ນຂ້ອຍເລີຍເອົາສໍດຳຂອງຂ້ອຍໃຫ້ເດັກຄົນນັ້ນ ແລະລາວດີອົກດີໃຈຫຼາຍ. ຂ້ອຍໄດ້ຮັບຮູ້ຈັກວ່າ ລາວບໍ່ເຄີຍໄດ້ໄປໂຮງຮຽນມາກ່ອນ ແລະ ນັ້ນແມ່ນຄວາມເປັນຈິງສຳລັບເດັກນ້ອຍ 57 ລ້ານຄົນ ໃນທົ່ວໂລກ.”
ຫຼັງຈາກໄດ້ຮຽນຈົບແລ້ວ ທ້າວ Braun ໄດ້ເລີ້ມເຮັດວຽກໃນດ້ານການເງິນ ແລະ ກຳລັງກ້າວເຂົ້າສູ່ຄວາມສຳເລັດໃນອາຊີບຢູ່ທີ່ຕະຫລາດຮຸ້ນ Wall Street ຊຶ່ງເປັນສະຖາບັນການເງິນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງສະຫະ ລັດ ຢູ່ໃນນະຄອນ New York ແຕ່ລາວບໍ່ເຄີຍລືມເດັກນ້ອຍຄົນນັ້ນເລີຍ ແລະ ໄດ້ເປັນຕົວແທນຂອງບັນຫານັ້ນ.
ເດັກນັກຮຽນເຫຼົ່ານີ້ ກຳລັງຈະໄປໂຮງຮຽນ ຂອງ Pencils of Promise ຢູ່ກົວເຕມາລາ ພຶດສະພາ 2014. (Courtesy Pencils of Promise)
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ“ພວກເຮົາຢູ່ໃນໂລກ ທີ່ເດັກນ້ອຍ
ທຸກໆຄົນ ຄວນສາມາດໄດ້ຮັບການສຶກສາທີ່ດີ ເພາະວ່າ
ພວກເຮົາມີທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ຈຳເປັນ ພ້ອມພຽງແລ້ວ.
ພວກເຮົາມີຄວາມສາມາດເພື່ອທີ່ຈະໃຫ້ການສຶກສາແກ່
ເດັກນ້ອຍທຸກໆຄົນ ສະນັ້ນ ຂ້ອຍໄດ້ມີຄວາມຕັ້ງໃຈຢ່າງ
ສຸດຂີດ ທີ່ຈະຊ່ອຍສ້າງໂລກນີ້ຂຶ້ນ.”
ໂດຍການນຳໃຊ້ສື່ສັງຄົມ ທ້າວ Braun ໄດ້ແຜ່ກະຈາຍຂ່າວ
ກ່ຽວກັບພາລະກິດຂອງລາວເພື່ອຫາເງິນ. ລາວໄດ້ລົງທຶນໃນ
ການກໍ່ສ້າງໂຮງ ຮຽນຂອງ Pencils of Promise ຫຼັງທຳອິດ
ຢູ່ໃນລາວເມື່ອ 5 ປີກ່ອນ. ນັບແຕ່ນັ້ນມາ ອົງການຂອງລາວ ໄດ້
ຊ່ອຍເຫລືອທາງດ້ານ ການເງິນໃຫ້ ແກ່ໂຮງຮຽນ 200 ກວ່າແຫ່ງ ຢູ່ໃນເຂດຫ່າງໄກສອກ
ຫລີກຕ່າງໆ ຂອງລາວ ຢູ່ນິກາຣາກົວ ຢູ່ກົວເຕມາລາ ແລະ ຢູ່ການາ ຕາມລຳດັບ. ຢູ່ໃນແຕ່ລະປະເທດນັ້ນ ທ້າວ Braun ກ່າວວ່າ ອົງການຂອງລາວ ເຮັດວຽກຢ່າງໃກ້ຊິດກັບ
ບັນດາກະຊວງສຶກສາທິການຂອງປະເທດນັ້ນໆ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ກະຊວງເຫຼົ່ານັ້ນ ເປັນຜູ້ໄດ້ອອກຫຼັກສູດທີ່ມີມາແຕ່ເດີມ ແຕ່ພວກເຮົາສະໜອງເພີ້ມຫຼັກສູດໃນດ້ານສຸຂະພິບານ ສຸຂະພາບ ແລະ ນ້ຳ ຊຶ່ງ
ເປັນການສອນ ໃຫ້ເດັກນ້ອຍທັງຫຼາຍ ໃຊ້ຊີວິດຢ່າງມີສຸຂະພາບທີ່ສົມບູນດີ.”
ທ້າວ Braun ກ່າວວ່າ Pencils of Promise ຍັງເຮັດວຽກໃກ້ຊິດກັບບັນດາປະຊາຄົມໃນເຂດທ້ອງຖິ່ນ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ທຸກໆໂຄງການນັ້ນ ແມ່ນມີເອກະລັກສະເພາະ ທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ສະໜອງ ໃຫ້ ສຳລັບແຕ່ລະປະຊາຄົມ ແຕ່ວ່າ 20 ເປີເຊັນຂອງການໃຊ້ທຶນຮອນ
ໂດຍສະເລ່ຍແລ້ວ ແມ່ນມາຈາກປະຊາຄົມນັ້ນເອງ. ພວກເຮົາຢາກໃຫ້ບັນດາຄົນ
ໃນທ້ອງຖິ່ນ ຊ່ອຍເຫຼືອ ຄົນໃນທ້ອງຖິ່ນດ້ວຍກັນ.”
ນາງ Leslie Engle Young ເວົ້າວ່າ “ການລະດົມມວນຊົນເພື່ອເປົ້າໝາຍອັນໜຶ່ງ
ອັນດຽວຂອງການສຶກສາ ແມ່ນເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ບັນດາປະຊາຄົມເຕົ້າໂຮມເຂົ້າ
ກັນ ໂດຍທົ່ວໄປ.”
ນາງ Leslie Engle Young ແມ່ນຜູ້ອຳນວຍການ ກຳກັບກ່ຽວກັບຜົນດີຂອງ Pencils of Promise.
ນາງ Young ເວົ້າວ່າ “ພວກເຮົາໄດ້ພາກັນເວົ້າດັ່ງນີ້ ‘ດີແລ້ວ ເຮັດວິທີໃດ ທີ່ພວກເຮົາຈະສາມາດເອົາ 20 ເປີເຊັນຈາກພວກເຈົ້າ? ພາກສ່ວນຂອງການອອກແຮງງານບ່ອນໃດ ທີ່ພວກເຈົ້າສາມາດເຮັດໄດ້? ອຸປະກອນອັນໃດແດ່ ທີ່ພວກເຈົ້າສາມາດນຳມາສົມທົບໃສ່ໃນໂຄງການໄດ້?’ ແລະໂດຍຜ່ານການໂອ້ລົມກັນແບບເປັນກັນເອງແລ້ວ ພວກເຮົາສາມາດສ້າງຄວາມຮ່ວມມືກັບພວກຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ.”
ນາງ Young ກ່າວວ່າ ລາວປະຫຼາດໃຈ ກ່ຽວກັບຄຳຄິດຄຳເຫັນຂອງພໍ່ແມ່ ແລະພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າ ທີ່ລາວໄດ້ຮັບທຸກໆເວລາທີ່ມີການກໍ່ສ້າງໂຮງຮຽນໃໝ່ຂຶ້ນ. ທຸກໆຄົນພ້ອມທີ່ຈະສະລະເຫື່ອແຮງ ແລະຊັບພະ ຍາກອນທັງຫຼາຍ. ພວກເຂົາ ຮູ້ສຶກຕື່ນເຕັ້ນ ທີ່ຈະໄດ້ເຫັນພວກລູກ ຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າ ມີໂອກາດໄດ້ຮ່ຳຮຽນ.
ນາງ Young ເວົ້າວ່າ “ຂ້ອຍຫາກໍຢູ່ໃນປະເທດການາ ເພື່ອພິທີເປີດໂຮງຮຽນອະນຸ
ບານໃໝ່ ຢູ່ປະຊາຄົມຂອງເມືອງນ້ອຍ Likpe ຊຶ່ງແມ່ນຢູ່ໃນພາກເໜືອຂອງເຂດ
ເມືອງໃຫຍ່ Volta ເປັນບ່ອນທີ່ພວກເຮົາປະຕິບັດການ ໃນການານັ້ນ. ໄດ້ມີຈຳ
ນວນປະມານ 300 ຄົນນັ່ງອອມກັນຢູ່ໃນບໍລິເວນ ໂຮງຮຽນໃໝ່ດັ່ງກ່າວ. ແມ່ຂອງນັກຮຽນຄົນໜຶງ ຢືນຂຶ້ນແລ້ວກ່າວຕໍ່ບັນດານັກຮຽນທັງຫຼາຍວ່າ ‘ໂຮງຮຽນຫຼັງ
ນີ້ແມ່ນຂອງພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໃຫ້ມັນດີທີ່ສຸດ ມັນແມ່ນສິດຂອງພວກ
ເຈົ້າ ທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບການສຶກສາ ແລະ ບັດນີ້ມັນແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງພວກເຈົ້າ ທີ່ຈະໃຊ້ສິດນີ້ ເພື່ອນຳເອົາຜົນປະໂຫຍດດັ່ງກ່າວ ໃຫ້ເຫັນຜົນຕໍ່ໄປໃນອະນາຄົດ.
ໂຮງຮຽນຫຼັງນີ້ມັນຍັງບໍ່ພຽງພໍ. ພວກເຮົາຈະຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ ມັນບໍ່ເປັນພຽງແຕ່ຕຶກທໍ່ນັ້ນ. ນາຍຄູທັງຫຼາຍ ພວກເຈົ້າຕ້ອງມາປະຈຳໜ້າທີ່ຕາມປົກກະຕິ. ພວກເຈົ້າກຳລັງຈະເຮັດວຽກທີ່ດີ. ພວກເຮົາຕ້ອງຊ່ອຍເຫຼືອພວກເຈົ້າເພື່ອເຮັດວຽກທີ່ດີນີ້.’ ແລະ ລາວກຳລັງຮຽກຮ້ອງຢ່າງໜັກ ຈາກຄົນທັງຫຼາຍເຫຼົ່ານັ້ນ ຊຶ່ງມັນດີຫຼາຍ.”
ຄວາມກະຕືລືລົ້ນເຊັ່ນນັ້ນ ມັນໄດ້ດົນບັນດານໃຈທ້າວ Adam Braun ໃຫ້ຂະຫຍາຍອົງການຂອງລາວ ອອກຢ່າງກວ້າງຂວາງ ເພື່ອໃຫ້ກາຍລະດັບປະຖົມສຶກສາ.
ທ້າວ Braun ເວົ້າວ່າ “ສະນັ້ນ ພວກເຮົາໄດ້ສ້າງເສີມທຶນການສຶກສາຕ່າງໆ ທີ່ຈະເຮັດ
ໃຫ້ພວກເຂົາສາມາດຮຽນຕໍ່ ເຖິງຂັ້ນມັດທະຍົມ ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ ໃຫ້ການຝຶກອົບ
ຮົມນາຍຄູອີກດ້ວຍ. ພວກເຮົາເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງເຂັ້ມງວດ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າ
ໂຄງການທັງຫຼາຍນັ້ນ ບໍ່ເປັນພຽງແຕ່ຮູບພາບ ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຮູບ ແລະ ວີດີໂອ
ຂອງເດັກນ້ອຍທັງຫຼາຍ ທີ່ສວຍງາມທໍ່ນັ້ນ ແຕ່ພວກເຮົາຕ້ອງໃຫ້ເຫັນຜົນຕ່າງໆ
ອັນທີ່ບໍ່ໜ້າເຊື່ອຢ່າງແທ້ຈິງ ໃນຫ້ອງຮຽນ. ແລະຖ້າວ່າ ພວກເຮົາບໍ່ເຫັນຜົນທັງ
ຫຼາຍເຫຼົ່ານັ້ນ ແລ້ວພວກເຮົາຕ້ອງປ່ຽນໂຄງການເຫຼົ່ານັ້ນຂອງພວກເຮົາ. ເພາະສະ
ນັ້ນ ບັນດາເດັກນັກຮຽນຂອງໂຮງຮຽນ Pencils of Promise ຈຶ່ງກ້າວໜ້າຈາກ
ຊັ້ນທີ 1 ໄປຫາຊັ້ນຕໍ່ໄປ ສອງເທົ່າ ທຽບໃສ່ການສະເລ່ຍແຫ່ງຊາດ.”
ຢູ່ໃນປື້ມໃໝ່ທີ່ລາວຂຽນ “The Promise of a Pencil” ທ້າວ Braun ໄດ້ກ່າວເຖິງເລື່ອງລາວຕ່າງໆ ພ້ອມກັບການສ້າງຕັ້ງອົງການດັ່ງກ່າວ ການຕາມຫາຄວາມຝັນຂອງຕົນ ແລະພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າຄົນທຳມະດາຄົນໜຶ່ງສາມາດ ປ່ຽນແປງຊີວິດຄົນຫຼວງຫຼາຍ ໃນທົ່ວໂລກ ຢ່າງມະຫັດສະຈັນໄດ້.