ການຕຸກເຕືອນກ່ຽວກັບໄພຢາເສບຕິດດັ່ງກ່າວນີ້ ມີຂື້ນຢູ່ໃນ ລາຍງານຢາເສບຕິດໂລກສະບັບລ່າສຸດຂອງ ອົງການຢາເສບຕິດແລະ ອາຊະຍາກຳຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ຫລື UNODC ທີ່ສຸມໃສ່ຢາເສບຕິດເຮໂຣອີນ, ໂຄເຄນ ແລະຢາກະຕຸ້ນປະສາດປະເພດ Amphetamine ຫລື ATS ຫລືປະເພດຢາບ້ານັ້ນ. ລາຍງານດັ່ງ ກ່າວເວົ້າວ່າ ຈີນ ຟິລິບປິນ ໄທ ແລະມຽນມາແມ່ນເປັນແຫລ່ງຕົ້ນຕໍສຳຄັນ ສຳລັບຢາກະຕຸ້ນປະສາດ ATS ໂດຍສະເພາະຢາບ້າ Methamphetamines.
ຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກ ແລະຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ ໂດຍສະເພາະຈີນ ແມ່ນເປັນຂົງເຂດສຳຄັນສຳລັບການຍຶດຢາບ້າໄດ້ ເປັນຈຳນວນມະຫາສານ. ອົງການ UNODC ປະເມີນວ່າໃນທົ່ວຂົງເຂດເອເຊຍນັ້ນ ມີຜູ້ໃຊ້ຢາກະຕຸ້ນປະສາດ ປະເພດແອມເຟຕາມີນ ໃນລະຫວ່າງ 4 ລ້ານ ຫາ 38 ລ້ານຄົນ.
ໃນປີ 2009 ມຽນມາລາຍງານວ່າ ຕົນຍຶດໄດ້ຢາບ້າແອມຟາເຕມີນໃນຈຳນວນເພີ່ມຂື້ນຢ່າງຫລວງຫລາຍ ຄືຈາກພຽງແຕ່ນຶ່ງລ້ານເມັດ ເພິ່ມຂຶ້ນ ເປັນ 23 ລ້ານເມັດ. ໃນປະເທດໄທ ອັດຕາຍຶດຢາບ້າກໍໄດ້ເພີ່ມສູງຂື້ນເປັນ 26 ລ້ານເມັດ ຈາກ 22 ລ້ານເມັດ ໃນປີ 2008. ສ່ວນຢູ່ຈີນ ເພີ່ມຂື້ນເປັນ 40 ລ້ານເມັດ ຈາກ 6 ລ້ານເມັດ. ທ່ານ Gary Lewis ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການ UNODC ສຳລັບຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກ ແລະແປຊິຟິກ ກ່າວວ່າ ການເພີ່ມຂື້ນຂອງຈຳນວນຢາບ້າທີ່ຍຶດໄດ້ດັ່ງກ່າວ ແມ່ນເປັນທີ່ໜ້າຕົກໃຈຫລາຍ ແລະເນັ້ນໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຂັດແຍ້ງກັນໃນເຂດລັດສານ ທາງພາກເໜືອຂອງມຽນມານັ້ນ ຊຶ່ງທ່ານ Gary Lewis ກ່າວວ່າ.
"ການຍຶດໄດ້ຢາເສບຕິດເຫລົ່ານີ້ ເປັນການສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນເຖິງການເພີ່ມຂື້ນຢ່າງ ໃຫຍ່ໃນການຜະລິດຢູ່ໃນລັດສານ. ສິ່ງທີ່ພາໃຫ້ພວກເຮົາ ເປັນຫ່ວງ ກໍຄືການ ກ່ຽວຂ້ອງພົວພັນກັນລະຫວ່າງຢາເສບຕິດ ກັບອາວຸດ ແລະເງິນ ທີ່ພວມເຄຶ່ອນໄຫວ ຢູ່ໃນຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງ ຈະມີການຈັດການເລືອກຕັ້ງຂື້ນ ແລະສະຖານະການທາງດ້ານການເມືອງ ກໍພວມຫລໍ່ແຫລມຢູ່ນີ້."
ໄພຂົ່ມຂູ່ຈາກການຂັດແຍ້ງຕໍ່ສູ້ກັນ ລະຫວ່າງລັດຖະບານທະຫານມຽນມາ ທີ່ກຳລັງຈະຈັດການເລືອກຕັ້ງທົ່ວປະເທດຂຶ້ນໃນປີນີ້ ແລະຊົນເຜົ່າສານ ນັ້ນ ຖືວ່າເປັນປັດໃຈສຳຄັນໃນການເຮັດໃຫ້ການຜະລິດຢາບ້າຖີບຕົວສູງ ຂື້ນຢ່າງມະຫາສານ ທີ່ຍັງຜົນກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຢ້ານກົວວ່າ ຈະມີຄົນຕິດຢານີ້ ເພິ່ມຫລາຍຂື້ນໄປທົ່ວຂົງເຂດເອເຊຍ. ລັດສານ ແລະເຂດພິເສດຂອງມຽນມາ ໄກ້ໆກັບຊາຍແດນກ້ຳຕາເວັນອອກ ຕິດກັບຈີນແລະໄທນັ້ນ ເປັນແຫລ່ງຜະລິດໃຫຍ່ ສຳລັບຢາບ້າ methamphetamine ແລະເປັນລາຍໄດ້ຫລັກຂອງພວກຊົນເຜົ່າສານ.
ຝ່າຍເຈົ້າໜ້າທີ່ຈີນກໍໄດ້ລາຍງານວ່າ ໄດ້ມີຢາກະຕຸ້ນປະສາດປະເພດຢາບ້າ amphetamine ຈຳນວນຫລາຍ ຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າໄປໃນເຂດພາກໃຕ້ຂອງແຂວງຢຸນນານຂອງຕົນ ຜ່ານຊາຍແດນຕິດກັບມຽນມານັ້ນ. ທ່ານ Lewis ກ່າວວ່າ ລັດຖະບານທະຫານມຽນມາ ແລະພວກກຸ່ມຊົນ ເຜົ່າ ເຊັ່ນ ເຜົ່າວານັ້ນ ແມ່ນໄດ້ປະສົບຜົນສຳເລັດໃນການລົດຜ່ອນການຜະລິດຢາຝິ່ນເມື່ອບໍ່ເທົ່າໃດປີຜ່ານມານີ້. ແຕ່ທ່ານກ່າວຕໍ່ໄປວ່າການສະໜັບສະໜູນຈາກນານາຊາດ ແມ່ນຕ້ອງການຢ່າງຕໍ່ເນຶ່ອງເພື່ອຮັບປະກັນໃຫ້ຂົງເຂດດັ່ງກ່າວເປັນເຂດປອດຝິ່ນ ຢູ່ຕໍ່ໄປ. ທ່ານກ່າວດັ່ງນີ້
"ພຽງແຕ່ເຫັນວ່າຂົງເຂດນຶ່ງເປັນເຂດປອດຢາຝິ່ນແລ້ວ ມັນກໍບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າ ເຮົາຄວນພໍໃຈແລ້ວກໍໜີພ່າຍໄປໂລດ. ເພື່ອໃຫ້ຂົງເຂດດັ່ງ ກ່າວໄດ້ຄົງຢູ່ເປັນ ເຂດປອດຢາຝິ່ນຕໍ່ໄປ ພວກເຮົາກໍຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບປະກັນວ່າ ເຮົາຈະສືບຕໍ່ ສະໜອງທາງເລືອກຫລາຍຢ່າງ ໃຫ້ແກ່ພວກ ຊາວໄຮ່ຊາວສວນທີ່ໄດ້ ເສຍສະຫລະ ເຊົາປູກຝິ່ນ ແລະກຳລັງປະສົບກັບ ຄວາມລຳບາກຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງ ຍ້ອນການເສຍສະຫລະດັ່ງກ່າວນັ້ນ."
ເວລານີ້ ມຽນມາຍັງຄົງເປັນແຫລ່ງສຳຄັນຂອງຈຳພວກຢາເສບຕິດທີ່ປົນຝິ່ນ ໃນຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ ໂດຍມີຜົນຜະລິດໃນຈຳນວນ 330 ໂຕນ ເຖິງແມ່ນຈຳນວນທັງໝົດໄດ້ລົດຕ່ຳລົງຢ່າງໄວໃນລະຍະສິບປີຜ່ານມາກໍຕາມ. ການຜະລິດຝິ່ນຂອງມຽນມາ ຖືວ່າໜ້ອຍຫລາຍ ຖ້າທຽບ ກັບຈຳນວນ 6,900 ໂຕນ ທີ່ຜະລິດຢູ່ໃນອັຟການີສຖານນັ້ນ.
