ຫົວໜ້າອົງການມະນຸດສະທຳຂອງສະຫະປະຊາຊາດກ່າວໃນວັນພຸດວານນີ້ວ່າ ມີລາຍງານກ່ຽວກັບປະຊາຊົນຊາວຊີເຣຍ ຫຼາຍເປັນປະຫວັດການ 15 ລ້ານ 3 ແສນຄົນ ຈໍາເປັນຈະຕ້ອງການການຊ່ວຍເຫຼືອໃນປີໜ້ານີ້, ເນື່ອງຈາກຊະຕາກໍາໃນການປະຕິບັດງານດ້ານການຊ່ວຍເຫຼືອຂ້າມຊາຍແດນ ມີກໍານົດທີ່ຈະໄດ້ຮັບການຕັດສິນໃຈ ໃນຕົ້ນເດືອນມັງກອນ.
ຫົວໜ້າອົງການຊ່ວຍເຫຼືອ ຂອງສະຫະປະຊາຊາດ ທ່ານມາຕິນ ກຣິບຟິທ (Martin Griffiths) ກ່າວຕໍ່ສະພາຄວາມໝັ້ນຄົງໃນລະຫວ່າງການລາຍງານຜ່ານທາງວີດີໂອວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດເນັ້ນຢໍ້າຄວາມສໍາຄັນໃນການຮັກສາເສັ້ນຊີວິດຂອງປະຊາຊົນຫຼາຍລ້ານຄົນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນພາກຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອຂອງຊີເຣຍໄດ້ພຽງພໍ.”
ເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 8 ປີແລ້ວທີ່ສະພາຄວາມໝັ້ນຄົງໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງໃຫ້ບັນດາເຈົ້າໜ້າທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອດ້ານມະນຸດສະທຳ ເດີນທາງຂ້າມຈາກປະເທດເທີກີ ເພື່ອຈັດສົ່ງລົດບັນທຸກຂົນອາຫານ, ຢາປົວພະຍາດ ແລະເຄື່ອງຂອງທີ່ຈໍາເປັນຕ່າງໆ ເຂົ້າໄປຂົງເຂດທາງພາກຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ ຂອງປະເທດຊີເຣຍ ໂດຍສະເລ່ຍ 600 ຄັນຕໍ່ເດືອນ. ມີປະຊາຊົນທີ່ອາໄສຢູ່ໃນບໍລິເວນນອກການຄວບຄຸມຂອງລັດຖະບານຫຼາຍກວ່າ 4 ລ້ານຄົນ, ເຊິ່ງອົງການມະນຸດສະທຳ ສາມາດເຂົ້າເຖິງພວກເຂົ້າເຈົ້າໃນແຕ່ລະເດືອນໄດ້ພຽງ 2 ລ້ານ 4 ແສນຄົນເທົ່ານັ້ນ.
ນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 2019, ຣັດເຊຍໄດ້ພະຍາຍາມທີ່ຈະຍຸຕິການປະຕິບັດງານ ເຊິ່ງພວກເຂົາອ້າງວ່າ ຄວນມີລັກສະນະການຊ່ວຍເຫຼືອພຽງຊົ່ວຄາວເທົ່ານັ້ນ. ລະ ບອບການປົກຄອງຜະເດັດການ ຂອງປະທານາທິບໍດີ ບາຊາ ອາລ-ອາຊາດ (Bashar al-Assad) ກໍຢາກໃຫ້ມີການຍຸຕິເຊັ່ນກັນ ແລະໃຫ້ລັດຖະບານເປັນ
ຜູ້ຄວບຄຸມທຸກໆການຊ່ວຍເຫຼືອທີ່ເຂົ້າມາໃນປະເທດ. ລັດຖະບານຂອງທັງສອງປະເທດໂຕ້ຖຽງກັນກ່ຽວກັບການສົ່ງຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຂ້າມຂົງເຂດທີ່ມີຄວາມຂັດແຍ້ງ ແທນທີ່ຈະມາຈາກນອກປະເທດ.
ອົງການສະຫະປະຊາຊາດກ່າວວ່າ ການດໍາເນີນງານຜ່ານເສັ້ນທາງໃນປັດຈຸບັນນີ້ ພຽງແຕ່ເປັນອົງປະກອບນຶ່ງ ບໍ່ສາມາດສົມທຽບຂະໜາດ ແລະຂອບເຂດໄດ້, ເຊິ່ງໃນປີ 2022 ມີການຊ່ວຍເຫຼືອຜ່ານເສັ້ນທາງທີ່ມີການຂັດແຍ້ງພຽງແຕ່ 9 ຂະບວນລົດເທົ່ານັ້ນ.
ນະເວລານີ້, ດ້ວຍການຕົກຢູ່ໃນລະດູໜາວທີ່ສົມບູນ ແລະການລະບາດຂອງພະຍາດອະຫິວາ ຍິ່ງເຮັດໃຫ້ສະຖານະການທາງດ້ານມະນຸດສະທໍາຍິ່ງພົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຮຸນແຮງຂຶ້ນໄປອີກ, ໂດຍສະເພາະລາຄາອາຫານ ແລະນໍ້າມັນຢູ່ໃນຫຼາຍປະເທດທົ່ວໂລກເພີ້ມຂຶ້ນ, ຍິ່ງເຮັດໃຫ້ການດໍາລົງຢູ່ຂອງປະຊາຊົນຊາວຊີເຣຍຫຼາຍລ້ານຄົນ ຢູ່ລອດໃນແຕ່ລະວັນໄປໄດ້ເທົ່ານັ້ນ.
ທ່ານກຣິບຟິທ ກ່າວວ່າ “ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເປັນທີ່ແນ່ນອນວ່າ ມັນບໍ່ໜ້າແປກໃຈເລີຍທີ່ຫຼາຍໆຄອບຄົວໃນຊີເຣຍສ່ວນໃຫຍ່ຈຶ່ງບໍ່ສາມາດບັນລຸຄວາມຕ້ອງການຕ່າງໆຂັ້ນພື້ນຖານຂອງພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້, ຫຼາຍຄອບຄົວທີ່ມີແມ່ຍິງເປັນຜູ້ນໍາ ສ່ວນຫຼາຍມີຄວາມຮູ້ສຶກຢ້ານກົວ ກ່ຽວກັບຜົນກະທົບທີ່ມີລັກສະນະເປັນສັນຍານເຕືອນເຫຼົ່ານີ້. ນີ້ເປັນເຫດການທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ ນັບຕັ້ງແຕ່ເລີ້ມຕົ້ນວິກິດການໃນປີ 2011 ເປັນຕົ້ນມາ. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ປີ 2023 ກໍອາດຈະບໍ່ໄດ້ນໍາເອົາການບັນເທົາທຸກ ມາໃຫ້ປະຊາຊົນຊາວຊີເຣຍ ໄດ້ຫຼາຍປານໃດ.”
