ຕັ້ງຢາຍກັນຢູ່ບົນພື້ນທີ່ 250,000 ແມດມົນທົນນັ້ນ ມີຮ້ານສະແດງນາໆຊະນິດ 76 ແຫ່ງ ຂອງບັນດາບໍລິສັດໃຫຍ່ໆ, ປະເທດຕ່າງໆ ແລະອົງການນາໆຊາດ ໂຮມທັງອົງການສະຫະປະຊາຊາດນໍາ.
ງານມະຫະກໍາ Expo 2012 ຂອງເກົາຫລີໃຕ້ ທີ່ມີການໂຄສະນາຍົກຍ້ອງຢູ່ໃນວາລະສານການທ່ອງທ່ຽວຕ່າງໆ ວ່າເປັນນຶ່ງໃນບັນດາສິ່ງທີ່ໜ້າເບິ່ງໜ້າຊົມທີ່ສຸດໃນໂລກໃນປີນີ້ນັ້ນ ມີພິພິດທະພັນສັດນໍ້າທີ່ຫາກໍ່ສ້າງແລ້ວ ໃໝ່ໆ ອັນກວ້າງໃຫຍ່ ທີ່ບັນຈຸນໍ້າ ໃນປະລິມານ 6,000 ຕັນ ແລະເຕັມໄປດ້ວຍສັດທະເລນາໆຊະນິດ ນັບຕັ້ງແຕ່ປາວານຂາວ ໄປຈົນເຖິງນົກເພັນກວິນອາຟຣິກາ.
ງານມະຫະກໍາແຄມຝັ່ງທະເລດັ່ງກ່າວ ທີ່ມີເນື້ອໃນກ່ຽວກັບຊັບພະຍາກອນທາງທະເລແລະ
ກໍາກັບດູແລນໍາໂດຍພະນັກງານບໍລິການ 13,000 ຄົນ ຊຶ່ງສ່ວນໃຫຍ່ເປັນພວກອາສາສະ
ໝັກນັ້ນ ແມ່ນມີເປົ້າໝາຍເພື່ອໃຫ້ຄວາມຮູ້ ແລະຄວາມຕື່ນເຕັ້ນ ມ່ວນຊື່ນນໍາ.
ຕາມຖະໜົນຫົນທາງ ມີລາຍການສະແດງຕ່າງໆ ພ້ອມດ້ວຍຫຸ່ມເຊີດຂະໜາດຍັກ ໃນ
ຂະບວນແຫ່.
ທໍ່ສາງຊີມັງສູງ 67 ແມດທີ່ຖືກປ່ອຍຖິ້ມໄວ້ນັ້ນ ໄດ້ຖືກດັດແປງໃຫ້ເປັນອໍແກນແປ໊ບທີ່ໃຫ້
ສຽງດັງທີ່ສຸດຂອງໂລກ.
ຜະສົມຜະສານກັບສິ່ງວາງສະແດງທີ່ເດ່ນໆນັ້ນ ກໍມີບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ບໍ່ເປັນໄປດັ່ງຄາດ
ໝາຍ.
ງານມະຫະກໍາເປັນເວລາ 93 ວັນນີ້ ກໍາລັງດິ້ນຮົນເພື່ອໃຫ້ສາມາດສະໜອງຕອບຄວາມ
ຄາດໝາຍຂອງມະຫາຊົນແລະດຶງດູດເອົານັກທ່ອງທ່ຽວ ໃຫ້ໄດ້ຕາມຈໍານວນທີ່ໄດ້ກະໄວ້.
ນາງ ກັງ ຫຽນຈູ ໂຄສົກຄະນະກໍາມະການຈັດງານເອັກສະໂປຄັ້ງນີ້ ຍອມຮັບວ່າໄດ້ມີບັນ
ຫາດ້ານການບໍລິຫານຫລາຍຢ່າງ ໃນເວລາເປີດງານເມື່ອນຶ່ງເດືອນຜ່ານມາແລ້ວນັ້ນ.
ໂຄສົກກັງ ເວົ້າວ່າ ການທີ່ຈະບັນລຸເປົ້າໝາຍຈໍານວນຜູ້ເຂົ້າມາທ່ຽວຊົມ ໃຫ້ໄດ້ແປດລ້ານ
ຄົນນັ້ນ ເບິ່ງຄືວ່າມັນຈະຍາກຫລາຍ ອີງຕາມສະພາບທ່າອ່ຽງໃນປັດຈຸບັນ ແຕ່ກໍມີຄວາມ
ຮູ້ສຶກໃນແງ່ດີກັນວ່າ ເວລາໂຮງຮຽນເກົາຫຼີໃຕ້ປິດພັກຜ່ອນລະດູຮ້ອນ ໃນເດືອນໜ້ານີ້
ຈໍານວນຄົນມາເບິ່ງມາຊົມ ກໍຄົງຈະເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງໄວ.
ໂຄສົກກັງ ສົມທຽບສະຖານະການໃນງານເອັກສະໂປນີ້ ກັບງານແຂ່ງຂັນກີລາບານເຕະ
ເມື່ອປີ 2002 ໃນເກົາຫຼີໃຕ້ ເວລາອັດຕາຜູ້ເຂົ້າເບິ່ງໃນເບື້ອງຕົ້ນ ແມ່ນຕໍ່າສົມຄວນ ແຕ່ກໍ
ໄດ້ຖີບຕົວສູງຂຶ້ນ ຂະນະທີ່ຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ເພີ່ມທະວີຂຶ້ນໄປຕາມເວລາທີ່ຜ່ານພົ້ນໄປ.
ໂຄສົກກັງ ກ່າວວ່າ ບັນດາຜູ້ມາທ່ຽວຊົມງານ Expo ສ່ວນໃຫຍ່ ກ່າວວ່າ ພວກເຂົາເຈົ້າ
ພຶງພໍໃຈຫຼາຍຈາກປະສົບການທີ່ໄດ້ຮັບ.
ບາງຄົນຈາກຕ່າງປະເທດ ບໍ່ກ້າທີ່ຈະໄປຊົມງານເອັກສະໂປນີ້ ຍ້ອນຄິດວ່າ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນ
ເມືອງ Yeosu ນັ້ນ ຄົງຈະແພງຫຼາຍ ແລະພວກເຂົາເຈົ້າ ຄົງບໍ່ມີເງິນພໍທີ່ຈະໄປຮ່ວມໄດ້
ແຕ່ໂຄສົກກັງບໍ່ເຫັນນໍາເລຶ່ອງນີ້.
ໂຄສົກກັງເວົ້າອີກວ່າ ບັນດາຊາວຕ່າງ ປະເທດໄດ້ຍິນຂ່າວລືວ່າ ຫ້ອງພັກໂຮງແຮມແພງ
ສຸດຂີດ ແຕ່ວ່າຄ່າໃຊ້ຈ່າຍແທ້ໆແລ້ວ ແມ່ນໄດ້ຖືກຕັດລົງໄປເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ພ້ອມກັບ
ຫ້ອງພັກກໍສາມາດຈອງໄດ້ງ່າຍໂດຍທາງໂທລະສັບ. ນາງອະທິບາຍຕໍ່ໄປວ່າ ນອກນີ້ແລ້ວ
ການຂົນສົ່ງກໍບໍ່ເປັນບັນຫາໃຫຍ່ ຄືມີຖ້ຽວບິນນານາຊາດຫຼາຍຖ້ຽວບິນ ພ້ອມດ້ວຍກໍ່າປັ່ນ
ສໍາລານຫຼາຍໆຖ້ຽວ ແລະຖະໜົນຫົນທາງທີ່ໄດ້ປັບປຸງໃຫ້ດີຂຶ້ນ ໄປຮອດໄປເຖິງເມືອງ Yeosu.
ບັນຫາອີກປະການນຶ່ງນັ້ນກໍຄື ຄວາມລົ້ມແຫຼວຂອງລະບົບຈອງປີ້ລ່ວງໜ້າ ເພື່ອເຂົ້າໄປຊົມ
ຮ້ານສະແດງ 8 ຮ້ານທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຫຼາຍທີ່ສຸດນັ້ນ. ລະບົບດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກຍົກເລີກໄປ
ຫຼັງຈາກບັນດາຜູ້ທີ່ຢາກໄປຊົມຫຼາຍໆຄົນບໍ່ໄດ້ຮັບປີ້ທີ່ຈອງລ່ວງໜ້າ ຈົນບາງຄົນໄດ້ຫັນໄປ
ໃຊ້ວິທີການປະທ້ວງຢູ່ຕໍ່ ໜ້າຕຶກອໍານວຍການຂອງຄະນະກໍາມະການຈັດງານ.
ການຫັນປ່ຽນໄປໃຊ້ ວິທີໃຜມາກ່ອນໄດ້ກ່ອນ ມາລຸນໄດ້ລຸນ ນັ້ນ ກໍໄດ້ສ້າງບັນຫານຶ່ງຂຶ້ນອີກ
ຄືເຮັດໃຫ້ມີການຢືນລຽນຄິວຈົນພາໃຫ້ໃຈຮ້າຍເພາະຕ້ອງ ໄດ້ລໍຖ້າເປັນເວລາດົນເຖິງສອງຊົ່ວ
ໂມງກໍມີ.
ແຕ່ຜູ້ມາຊົມຫລາຍໆຄົນ ເຊ່ນນາງ Andrea Garay ຊາວນິຄາລາກົວ ທີ່ອາໃສຢູ່ເມືອງຫຼວງ
ໂຊລ ກໍພະຍາ ຍາມຢ່າງສຸດຂີດເພື່ອໃຫ້ໄດ້ເບິ່ງໄດ້ຊົມສິ່ງດີໆ
ນາງກາເຣເວົ້າວ່າ “ບາງແຖວ ຖ້າມັນຍາວໂພດ ເຮົາກໍຫລີກລ່ຽງບໍ່ເບິ່ງແລະໄປເບິ່ງຮ້ານຖັດໄປ.”
ຕໍ່ຄໍາຖາມທີ່ວ່າ ແມ່ນສິ່ງໃດທີ່ເຈົ້າມັກຫຼາຍເທົ່າທີ່ໄດ້ເຫັນມາ? ນາງຕອບວ່າ ທີ່ມັກທີ່ສຸດ
ມາຮອດດຽວນີ້ ກໍຄືການສະແດງຫຸ່ນຍົນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຮ້ານລົດ Hyundai.
ຫຼັງຈາກໄດ້ຊົມຮ້ານສະແດງຫຸ່ນຍົນທີ່ຜູ້ຄົນມັກຫລາຍນັ້ນແລ້ວ ນາງ ກາເຣ ກໍໂຊກດີກວ່າ
ເກົ່າໃນຕອນກາງຄືນ ຄືໄດ້ນັ່ງແຖວໜ້າຊົມລາຍການສະແດງດົນຕີກາງແຈ້ງ ຂອງຄະນະ K-pop.
ວົງດົນຕີຕ່າງໆ ເຊັ່ນຄະນະ 4 Minute ທີ່ມີສິນລະປິນຍິງທັງໝົດຄະນະນີ້ ແມ່ນມາສະແດງ
ຮ້ອງເພງແລະເຕັ້ນ ໃນຮອບສະແດງວັນສຸດສັບປະດາກ່ອນການສະແດງສື່ຫຼາຍລະບົບ ລະດັບ
ທັນສະໄໝຍອດຍ້ຽມ ປະຈໍາຄືນ ທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນມ່ານຫລືຜ້າກັ້ງນໍ້າ ສູງທີ່ສຸດຂອງໂລກ ທີ່
ຍິງນໍ້າຂຶ້ນສູງ 45 ແມດ ຢູ່ດ້ານໜ້າໂຄງສ້າງເປັນຮູບວົງມົນຍັກ ທີ່ເອີ້ນວ່າ The Big-O ຫລື
ໂຕໂອ-ໃຫຍ່ ທີ່ສະແດງພາບສາມມິຕິ ສົ່ງແສງລະຍິບລະຍັບ ດ້ວຍແສງເລເຊີນັ້ນ.
ທັງໝົດທີ່ກ່າວມານີ້ ແມ່ນໃຊ້ຈ່າຍເງິນກໍ່ສ້າງ 1,800 ລ້ານໂດລາ ຊຶ່ງນຶ່ງສ່ວນສາມຂອງຈໍາ
ນວນນີ້ ແມ່ນລັດຖະບານເກົາຫຼີໃຕ້ ອອກໃຫ້.
ນອກຈາກໄດ້ສ້າງໜ້າວຽກໃໝ່ 80,000 ວຽກແລ້ວ ຖ້າຫາກວ່າທັງໝົດເປັນໄປຕາມແຜນ
ງານ Expo 2012 ນີ້ ກໍຄາດວ່າ ຈະປໍ້າເງິນຫຼາຍກ່ວາ ສິບພັນລ້ານໂດລາ ເຂົ້າໃສ່ເສດຖະ
ກິດຂອງເກົາຫຼີໃຕ້.
ລັດຖະບານແຂວງ Jeolla ໃຕ້ ຂອງເກົາຫຼີໃຕ້ ມີແຜນການຈະດັດແປງພື້ນທີ່ງານ Expo ນີ້
ໃຫ້ເປັນສູນລວມບ່ອນພັກຜ່ອນຍ່ອນໃຈກ່ຽວກັບທະເລ ໃນຄວາມຫວັງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເມືອງ
ອຸດສາຫະກໍາ ທີ່ບໍ່ມີຄົນຮູ້ຈັກຫຼາຍປານໃດ ທີ່ມີພົນລະເມືອງ 300,000 ຄົນແຫ່ງນີ້ ປາກົດ
ຢູ່ຢ່າງຖາວອນ ເທິງແຜນທີ່ແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວທີ່ສໍາຄັນ ຂອງຂົງເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງ
ເໜືອ ຖ້າບໍ່ແມ່ນຂອງໂລກ.