ລາວວາງແຜນການ ສົ່ງອອກຢາງພາລາ ໄປຈີນ ຫຼາຍກວ່າ 3 ແສນໂຕນ ໃນປີ 2015

ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂັ້ນສູງໃນກະຊວງກະສິກໍາ-ປ່າໄມ້ລາວເປີດ​ເຜີຍໃຫ້ຮູ້ວ່າ ລັດຖະບານລາວໄດ້ວາງ
ແຜນການທີ່ຈະສົ່ງອອກ ຢາງພາລາໄປຕ່າງປະເທດ ໃຫ້ໄດ້ໃນປະລິມານລວມ 3 ​ແສນ​ໂຕນ
ນັບແຕ່ປີ 2015 ເປັນຕົ້ນໄປ ໂດຍແນໃສ່ປະເທດຈີນເປັນຕະຫຼາດຮອງຮັບທີ່ສໍາຄັນ.

ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ເຈົ້າໜ້າທີ່ລາວກໍຍອມຮັບວ່າ ການທີ່ຈະສາມາດບັນລຸເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ
ໄດ້ນັ້ນ ກໍບໍ່ແມ່ນເລື້ອງງ່າຍ ເນື່ອງຈາກວ່າ ປະເທດຄູ່ແຂ່ງຂອງລາວ ກໍໄດ້ແນໃສ່ຈີນເປັນ
ຕະຫຼາດທີ່ສໍາຄັນເຊັ່ນດຽວກັນ ນັ້ນກໍຄື ໄທ, ພະມ້າ, ແລະກໍາປູ​ເຈຍ ອີກດ້ວຍນັ້ນເອງ.

ທັງ​ນີ້ກໍ​ເນື່ອງ​ຈາກ​ວ່າ ການ​ລົງ​ນາມ​ໃນ​ສັນ​ຍາ​ກະສິກໍາ​ແບບ​ພັນທະ ຊຶ່ງ​ທາງ​ການ​ຈີນ​ໄດ້​
ຕົກລົງ​ຮ່ວມ​ກັບ​ບັນ​ດາ​ປະ​ເທດ​ໃນ​ເຂດ​ລຸ່ມ​ແມ່​ນໍ້າຂອງ​ດ້ວຍ​ກັນ​ເມື່ອບໍ່ນານ​ມານີ້ ໂດຍ​ໄດ້
ມີ​ການ​ຕົກລົງ​ກັນ​ຢ່າງ​ຄັກ​ແນ່​ແລ້ວ​ວ່າ ທາງ​ການ​ຈີນຈະ​ຮັບ​ຊື້ຢາງພາລາຈາກ​ລາວ, ​ໄທ,
ມຽນມາ ​ແລະກໍາປູ​ເຈຍ ​ໃນ​ປະລິມານລວມ 5 ​ແສນ​ໂຕນ ຈຶ່ງ​ເຮັ​ດ​ໃຫ້​ຕ້ອງ​ແຂ່ງຂັນກັນ
ທັງ​ດ້ານ​ລາຄາ​ ​ແລະ​ຄຸນ​ນະພາ​ບຂອງ​ຢາງ​ພາລາລະຫວ່າງ​ກັນ​ຢ່າງ​ຫລີກ​ລ້່ຽງບໍ່​ໄດ້.

ການເຊັນສັນຍາສໍາປະທານດິນເພື່ອປູກຢາງພາ ລາເພື່ອສົ່ງອອກ ລະຫວ່າງລາວກັບກຸ່ມບໍລິສັດຈີນ ຊຶ່ງຈັດຂຶ້ນໃນປີ 2009

ໃນໄລຍະ 10 ກວ່າປີທີ່ຜ່ານມາ
ທາງການລາວໄດ້ອະນຸມັດສໍາ
ປະທານການເຊົ່າທີ່ດິນໄລຍະ
ຍາວແກ່ພາກເອກກະຊົນລາວ
ແລະຕ່າງຊາດໄປແລ້ວ 2,000
ກວ່າໂຄງການ ຊຶ່ງມີເນື້ອທີ່ລວມ
ກວ້າງກວ່າ 4 ແສນເຮັກຕາ​ໃນ
ທົ່ວປະເທດ ແລະໃນນີ້ ກໍຄິດ
ເປັນພື້ນທີ່ສໍາປະທານເພື່ອປູກ
ຢາງພາລາເກີນກວ່າ 70%
ຊຶ່ງສ່ວນໃຫຍ່ກໍຈະສາມາດເລີ້ມ
ຂີດເອົາຢາງໄດ້ນັບຈາກປີ 2015 ເປັນຕົ້ນໄປ.

ຫາກແຕ່ວ່າ ບັນຫາອີກປະການນຶ່ງທີ່ທາງການລາວມີຄວາມກັງວົນໃຈຫຼາຍທີ່ສຸດກໍ
ແມ່ນບັນຫາຂາດ​ແຄນແຮງງານ ໃນການຂີດເອົານໍ້າຢາງ ເພາະວ່າການທີ່ຈະຂີດເອົາ
ນໍ້າຢາງໃນເຂດສໍາປະທານດັ່ງກ່າວໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງນັ້ນ ຈະຕ້ອງນໍາໃຊ້ແຮງງານຫຼາຍ
ກວ່າ 5 ແສນຄົນ ຫຼືຄິດເປັນອັດຕາສ່ວນແຮງງານ 2 ຄົນຕໍ່ພື້ນທີ່ 1 ເຮັກຕານັ້ນເອງ.

ສໍາລັບພື້ນທີ່ທີ່ປະ​ເຊີນກັບບັນຫາຂາດ​ແຄນແຮງງານ ໃນການຂີດຢາງພາລາແລ້ວໃນ
ປັດຈຸບັນນີ້ກໍຄື ແຂວງຫຼວງນໍ້າທາ ຊຶ່ງເປັນເຂດທີ່ກຸ່ມນັກທຸລະກິດຈີນ ໄດ້ພາກັນເຂົ້າ
ໄປລົງທຶນປູກຢາງພາລາເປັນພື້ນທີ່ທໍາອິດເມື່ອ 10 ກວ່າປີມາແລ້ວ ແລະມາເຖິງປັດ
ຈຸບັນນີ້ກໍປະກົດວ່າ 40% ຂອງພື້ນທີ່ປູກຢາງພາລາທີ່ກວ້າງກວ່າ 27,000 ເຮັກຕາ
ນັ້ນ ສາມາດຂີດເອົານໍ້າຢາງໄດ້ແລ້ວ.

ຫາກແຕ່ວ່າບັນຫາກໍ່ຄື ແຮງງານທີ່ມີຢູ່ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ກໍສາມາດທີ່ຈະຂີດເອົານໍ້າຢາງພາ
ລາໄດ້ພຽງໃນເນື້ອທີ່ບໍ່ເກີນ 11,000 ເຮັກຕາເທົ່ານັ້ນ ໃນຂະນະທີ່ພື້ນທີ່ປູກຢາງພາລາ
ທັງໝົດ ໃນແຂວງທີ່ມີເນື້ອທີ່ກວ້າງກວ່າ 27,000 ເຮັກຕານັ້ນ ກໍ່ຈະຕ້ອງໃຊ້ແຮງງານ
ຫຼາຍກວ່າ 54,000 ຄົນ ພາຍໃນປີ 2015 ແລະເມື່ອປະກອບກັບພາຍໃນແຂວງເອງ
ກໍ່ສາມາດຝຶກອົບຮົມແຮງງານຂີ​ດຢາງໄດ້ຢ່າງຈໍາກັດອີກດ້ວຍແລ້ວ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຈະຕ້ອງ
ປະ​ເຊີນກັບປັນຫາຂາດ​ແຄນແຮງງານຂີ​ດຢາງພາລາຢ່າງຫຼີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້ ດັງທີ່ທ່ານເປີ​ແລ
ພົງສະໄຫວ ຮອງຫົວໜ້າພະ​ແນ​ກແຮງ​ງານແລະສະຫວັດດີການສັງຄົມຂອງແຂວງໄດ້
ໃຫ້ການຊີ້ແຈງວ່າ:

“ແຕ່ນີ້ຫາປີ 2015 ນີ້ ຖ້າວ່າປີນຶ່ງໄດ້ປະມານ 50 ຄົນ ກໍ່ໄດ້ແຕ່ປະມານ
200 ກວ່າຄົນ ມັນບໍ່ຕອບສະໜອງ ສົມມຸນວ່າປາດຢາງນີ້ເນື້ອທີ່ຢາງ 20
ກວ່າພັນເຮັກຕາ ໂດຍ​ເຮັກຕານຶ່ງມັນຕ້ອງປາດ 2 ຄົນຕໍ່ນຶ່ງຄືນ ສະນັ້ນ
ແຮງງານລາວມັນແນວໃດກໍ່ບໍ່ສາມາດຕອບສະໜອງໄດ້ຈຶ່ງເປັນບັນຫາ
ທີ່ຈະຕ້ອງໄດ້ສືບຕໍ່ແກ້.”

ສວນຢາງຂອງບໍລິສັດເອກະຊົນຈີນແຫ່ງນຶ່ງ ຢູ່ທາງພາກເໜືອຂອງລາວ

ກ່ຽວກັບການໃຫ້ສໍາປະທານທີ່ນີ້ ບໍ່ພຽງ
ແຕ່ຈະເຮັດໃຫ້ລາວປະເຊີນກັບບັນຫາ
ຂາດ​ແຄນແຮງງານເທົ່ານັ້ນ ຫາກແຕ່
ການໃຫ້ສໍາປະທານທີ່ດິນກັບບັນດາເອກ
ກະຊົນລາວແລະຕ່າງຊາດ ໃນໄລຍະ 10
ກວ່າປີມານີ້ ຍັງໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສະ
ພາບແວດລ້ອມທໍາມະຊາດ ແລະສັງຄົມ
ລາວຫຼາຍຂຶ້ນນັບມື້ອີກດ້ວຍ.

ທັ້ງນີ້ກໍເນື່ອງຈາກກວ່າ ການໃຫ້ສໍາປະທານທີ່ດິນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ມີການຕັດໄມ້ທໍາລາຍປ່າ
ເກີດຂຶ້ນຢ່າງກວ້າງຂວາງ ແລະຫຼາຍໆ ກໍລະນີ ກໍ່ເປັນການໃຫ້ສໍາປະທານທີ່ດິນ ທີ່ໄປ
ກວາມເອົາເຂດປ່າສະຫງວນ ຫຼືວ່າແຫຼ່ງນໍ້າທໍາມະຊາດ ລວມເຖິງໄປກວາມເອົາທີ່ດິນຂອງ
ປະຊາຊົນ ອີກດ້ວຍນັ້ນເອງ.