ເມ່ືອບໍ່ຫຼາຍປີມານີ້ ພວກນາຍແພດໄດ້ພາກັນເພ່ງເລັງຄວາມ ສົນໃຈໃສ່ອັດຕາການເຕີບໂຕຂອງໂຣກເບົາຫວານ ໃນໝູ່ພວກເດັກນ້ອຍແລະຊາວໜຸ່ມເປັນສ່ວນໃຫຍ່. ແຕ່ວ່າໂຣກ ເບົາຫວານຊະນິດທ່ີມີແຜ່ຫຼາຍທ່ີສຸດ ຄືປະເພດສອງນັ້ນ ແມ່ນເປັນຊະນິດທ່ີພົບເຫັນຫຼາຍກວ່າໝູ່ ໃນບັນດາພວກທ່ີແກ່ໂຕຂຶ້ນແລະຕຸ້ຍພີຂຶ້ນ. ການສຶກສາເມື່ອບໍ່ດົນມານີ້ ຊີ້ບອກ ວ່າ ຍິ່ງຄົນຕຸ້ຍພີຂຶ້ນທໍ່ໃດ ຍ່ິງມີການສ່ຽງຕໍ່ການເປັນ ໂຣກເບົາຫວານຫຼາຍຂຶ້ນທ່ໍນັ້ນ.
ສະຖິຕິທີ່ອອກມາຈາກການສຶກສາດັ່ງກ່າວ ເປັນໜ້າຢ້ານກົວ ຫຼາຍ ຈົນມັນເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກຢຸດເຊົາກິນທັນທີ.
ອົງການອະນາໄມໂລກເວົ້າວ່າ ອີກພຽງຫ້າປີເທ່ົານັ້ນ ຄືໃນປີ 2015 ນີ້ ພວກຜູ້ໃຫຽ່ ຫຼາຍກວ່າສອງພັນລ້ານຄົນ ຈະມີນ້ຳໜັກໂຕ ຂະໜາດທີ່ເອີ້ນວ່າຕຸ້ຍພີເກີນໄປ ແລະອີກ 700 ລ້ານຄົນ ຈະຖືກຈັດຢູ່ໃນປະເພດທ່ີເອີ້ນວ່າ ຕຸ້ຍພີ. ບັນຫານ້ຳໜັກຫລາຍເກີນໄປ ຫຼືຕຸ້ຍພີ ແມ່ນເປັນບັນຫາທີ່ຂະຫຍາຍໃຫຍ່ຂຶ້ນນັບມື້ ຈະແມ່ນຢູ່ໃນບັນດາປະເທດທ່ີມີລາຍໄດ້ຕໍ່າ ຫຼືປານກາງກໍຕາມ.
ອົງການອະນາໄມໂລກກ່າວວ່າ ການອອກກຳລັງກາຍໜ້ອຍ ແລະກິນອາຫານທ່ີມີໄຂມັນແລະນ້ຳຕານຫຼາຍ ແມ່ນເປັນສາເຫດສຳຄັນ ທີ່ພາໃຫ້ໂຣກເບົາຫວານ ລະບາດຢູ່ໃນທົ່ວໂລກ.
ດອກເຕີ້ ເດວິດ ຊິສໂກວິກ ແຫ່ງມະຫາວິທະຍາໄລລັດວໍຊິງຕັນ ທ່ີນະຄອນຊິແອດຕັນ ເປັນ ຜູ້ນ່ຶງໃນຈຳນວນນັກຄົ້ນຄວ້າທ່ີສຶກສາເບິ່ງວ່າ ສ່ວນປະກອບຂອງຮ່າງກາຍຂອງຄົນເຮົາ, ສັດສ່ວນຂອງຄວາມບອບບາງຕໍ່ຄວາມອ້ວນພີ ແລະນ້ຳໜັກທ່ີເພ່ີມຂຶ້ນນັ້ນ ມີຜົນສະທ້ອນ ແນວໃດ ຕໍ່ຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເປັນໂຣກເບົາຫວານ ຊຶ່ງເຂົາເຈົ້າໄດ້ສຶກສາເບິ່ງຜູ້ໃຫຍ່ ອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 65 ປີຂຶ້ນໄປ ຈຳນວນຫຼາຍກວ່າ 4 ພັນຄົນ. Dr. Siscovick ກ່າວວ່າ:
"ຖ້າທ່ານລວມຢູ່ໃນຈຳພວກ 1/5 ທີ່ອ້ວນພີທີ່ສຸດ ໃນກຸ່ມຄົນທ່ີພວກເຮົາສຶກສາ ຄືພວກ 20% ທີ່ມີໄຂມັນໃນຮ່າງກາຍ ຫຼາຍໆປະເພດນັ້ນ ທ່ານຈະມີຄວາມສ່ຽງເຖິງສ່ີເທົ່າໃນການເປັນໂຣກເບົາຫວານ ເວລາທ່ານມີອາຍຸແກ່ຂຶ້ນ.”
ໃນຕອນເຣ່ີມຕົ້ນຂອງການສຶກສານີ້ ບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນຈຳນວນຜູ້ປະກອບສ່ວນນັ້ນ ຖືກກວດພົບເຫັນວ່າເປັນໂຣກເບົາຫວານ. ພວກນັກຄົ້ນຄວ້າໄດ້ຕິດຕາມເບິ່ງການປ່ຽນແປງໃນຮ່າງກາຍ ຂອງພວກເຂົາເຈົ້າມາຕລອດ ນັບຕັ້ງແຕ່ນ້ຳໜັກ ຂະໜາດຂອງແອວ ລວມທັງສັດສ່ວນ ຂອງແອວຕໍ່ສະໂພກນຳ ເປັນເວລາ 12 ປີ. ດອກເຕີ້ Mary Biggs ປະຈຳສະຖາບັນ ດຽວກັນກ່າວວ່າ
"ແມ່ນແຕ່ໃນໝູ່ພວກຜູ້ໃຫຽ່ ທ່ີມີອາຍຸສູງກວ່າ 75 ປີກໍຕາມ ຜູ້ທີ່ມີນ້ຳໜັກສູງ ເກີນອັດຕາປົກກະຕິ ສຳລັບສັດສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍນັ້ນ ກໍຍັງມີຄວາມສ່ຽງ ເພິ່ມຂຶ້ນເຖິງສອງເທ່ົາ ໃນການທ່ີຈະເປັນໂຣກເບົາຫວານ."
ພວກຜູ້ຊາຍທ່ີຢູ່ໃນຂັ້ນຕຸ້ຍພີເກີນໄປ ແມ່ນມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການທ່ີຈະເປັນໂຣກເບົາຫວານ ເຖິງຫ້າເທ່ົາເຄ່ິງ ຫຼາຍກວ່າຜູ້ທ່ີຕຸ້ຍພີຊ່ືໆ. ສຳລັບແມ່ຍິງແລ້ວ ແມ່ນຈະມີຄວາມສ່ຽງສູງກວ່າ ປະມານສາມເທ່ົາເຄ່ິງ. ພວກນັກຊ່ຽວຊານເຊ່ືອກັນວ່າ ທັງນີ້ແມ່ນເປັນຍ້ອນວ່າ ຜູ້ຊາຍມັກ ຈະທ້ອງໂຊ່ນຫຼາຍກວ່າ.
ທ່ານນາງ Mary Biggs ກ່າວວ່າ ເຖິງແມ່ນມັນຈະຍາກປານໃດກໍຕາມ ການເຮັດໃຫ້ນ້ຳ ໜັກຂອງທ່ານຄົງຢູ່ໃນລະດັບທ່ີບໍ່ຕຸ້ຍພີ ມີສຸຂະພາບດີນັ້ນ ແມ່ນຈະເປັນວິທີດຽວທ່ີ ຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເປັນໂຣກເບົາຫວານ ຢູ່ໃນຂັ້ນຕ່ຳ ຫລືຫລຸດນ້ອຍລົງ.
ທ່ານນາງກ່າວວ່າ ຜົນຂອງການສຶກສານີ້ໄດ້ຢ້ຳເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງການຄວບຄຸມນໍ້າ ໜັກ ໃນລະຫວ່າງທ່ີຢູ່ໃນໄວກາງຄົນ ທັງແນະນຳວ່າ ການຄວບຄຸມນ້ຳໜັກນີ້ ຍັງຄົງມີ ຄວາມສຳຄັນຢູ່ຕໍ່ໄປ ເວລາເຮົາແກ່ໂຕຂຶ້ນ ເພ່ືອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເປັນໂຣກເບົາ ຫວານ.
ຜົນການສຶກສາທ່ີວ່ານີ້ ໄດ້ລົງພິມເຜີຍແຜ່ໃນວາລະສານຂອງສະມາຄົມການແພດອະເມຣິ ກັນ.
