ການຮັບຟັງຄໍາໃຫ້ການຂັ້ນຕົ້ນໄດ້ເປີດຂື້ນເມື່ອວັນຈັນອາທິດນີ້ ໃນການດໍາເນີນຄະດີຢູ່ສານ
ທີ່ໜຸນຫລັງໂດຍອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ສໍາລັບອະດີດຜູ້ນໍາລະດັບສູງສຸດຂອງຂະເໝນ
ແດງສີ່ຄົນ ທີ່ຍັງມີຊີວິດຢູ່.
ປະຊາຊົນຫລາຍຮ້ອຍຄົນໄດ້ຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງສານ ທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃນເຂດຊານນະຄອນ
ຫລວງພະນົມເປັນ ເພື່ອຊົມການດໍາເນີນຄະດີທີ່ລໍຄອຍມາເປັນເວລາດົນນານຕໍ່ພວກທີ່ຖືກ ກ່າວຫານັ້ນ.
ອະດີດພວກຜູ້ນໍາຂະເໝນແດງອັນດັບສູງສຸດສີ່ຄົນນັ້ນ ໄດ້ແກ່ ຂຽວ ສໍາພັນ ຊຶ່ງເປັນປະ
ມຸກລັດ ໃນເວລານັ້ນ, ນາຍອຽງງ ສາລີ ລັດຖະມົນຕີຕ່າງປະເທດ ແລະພັນລະຍາຂອງເຂົາ
ອຽງ ເທຍລິດ ລັດຖະມົນຕີກິດສັງຄົມ ແລະ ນວນເຈຍ ຫົວໜ້າຝ່າຍອຸດົມການທີ່ຮູ້ກັນໃນອີກ
ຊື່ນຶ່ງວ່າ “ອ້າຍໝາຍເລກ 2.”
ໃນຂໍ້ຫາຫລາຍໆກະທົງຕໍ່ພວກຈໍາເລີຍເຫລົ່ານີ້ ແມ່ນມີໂຮມທັງການກໍ່ອາຊະຍາກໍາຕ້ານ
ມະນຸດຊາດ ອາຊຍາກໍາສົງຄາມ ແລະຂ້າລ້າງເຜົ່າພັນ ຍ້ອນບົດບາດຂອງພວກເຂົາໃນ
ການດໍາເນີນຄວາມພະຍາຍາມ ໃນທ້າຍຊຸມປີ 1970 ຂອງກຸ່ມຂະເໝນແດງ ເພື່ອຈະສະ
ສາງຢ່າງໃຫຍ່ໃຫ້ກໍາປູເຈຍ ປອດຈາກພວກທີ່ຕໍ່ຕ້ານການປະຕິວັດ ແລະຫັນປ່ຽນປະເທດ
ໄປເປັນດິນແດນ ແຫ່ງຄວາມສຸກຂອງຊາວນາ.
ຈໍາເລີຍເຖົ້າແກ່ຊະລາທັງສີ່ຄົນດັ່ງກ່າວ ທີ່ມີອາຍຸຈາກ 79 ຫາ 85 ປີ ໄດ້ປະຕິເສດຂໍ້ຫາ
ທັງໝົດ. ການດໍາເນີນຄະດີພວກເຂົາທັງສີ່ຄົນ ຈະໃຊ້ເວລາຮອດສອງສາມປີກໍໄດ້.
ທ່ານນາງ ທີຣີ ສັງ ປະທານສະມາຄົມຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະຮ້າຍຈາກກຸ່ມຂະເໝນແດງໃນກໍາປູ
ເຈຍ ກ່າວວ່າ ທ່ານນາງມີຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ສັບສົນ ຄືທັງຕື່ນເຕັ້ນ ແລະເສົ້າໃຈ ທີ່ໄດ້ເຫັນ
ພວກອະດີດຜູ້ນໍາຂະເໝນແດງດັ່ງກ່າວ ໄດ້ຖືກດໍາເນີນຄະດີໃນທີ່ສຸດ. ທ່ານນາງ ທີຣີ
ສັງ ເວົ້າວ່າ
“ພວກເຮົາຖາມພວກເຮົາເອງ ຢູ່ຕະຫລອດວ່າ ເປັນຫຍັງ? ເປັນຫຍັງມັນຈຶ່ງເກີດຂື້ນ?
ເປັນຫຍັງພວກຄົນເຫລົ່ານີ້ ພວກຜູ້ນໍາຂະເໝນແດງ ຈຶ່ງຄິດວ່າພວກເຂົາເຈົ້າສາມາດ
ຫລິ້ນບົດບາດເປັນພະເຈົ້າ ແລະສາມາດເອົາຊີວິດຂອງພວກພໍ່ແມ່ຂອງຂ້ອຍ ແລະຊີວິດ
ຊາວຂະເໝນອື່ນໆອີກ 2 ລ້ານຄົນ. ແມ່ນຫຍັງໃຫ້ສິດພວກເຂົາເພື່ອທໍາການທົດລອງ
ທີ່ຊົ່ວຮ້າຍຂະໜາດນີ້ໄດ້? ເພາະສະນັ້ນ ກໍຫວັງຢ່າງຍິ່ງວ່າ ການດໍາເນີນຄະດີພວກເຂົາ
ເຈົ້າຄັ້ງນີ້ ຈະສ່ອງແສງໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຍຸກແຫ່ງຄວາມມືດມົນນີ້ ໂດຍການ
ສະໜອງຂໍ້ມູນ ແລະຕອບຄໍາຖາມທີ່ວ່າ ເປັນຫຍັງ? ເປັນຫຍັງມັນຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນນັ້ນ?”
ທ່ານນາງ ທີຣີ ສັງ ແລະພວກເຄາະຮ້າຍອື່ນໆ ພ້ອມທັງທະນາຍຄວາມຂອງເຂົາເຈົ້າໄດ້
ກົດດັນໃຫ້ດໍາເນີນຄະດີພວກຜູ້ນໍາຂະເໝນແດງພວກອື່ນໆເພີ່ມອີກ ໂຮມທັງຜູ້ບັນຊາການ
ທະຫານ ແລະຜູ້ບັນຊາການຄຸກຕ່າງໆນັ້ນນໍາ ແຕ່ສານໄດ້ຕ້ານຢັນຂັດຂືນແລະກໍເລີຍຖືກ
ກ່າວຫາວ່າ ສໍ້ລາດບັງຫລວງແລະຍອມລົງໃຫ້ແກ່ຄວາມກົດດັນທາງການເມືອງ.
ຜູ້ໄດ້ຮັບເຄາະຈາກພວກຂະເໝນແດງຄົນນຶ່ງ ພາຊົມຄຸກທີ່ລາວເຄີຍຖືກກັກຂັງໄວ້
ນາຍົກລັດຖະມົນຕີກໍາປູເຈຍ ທ່ານຮຸນ ເຊນ ເອງ ຊຶ່ງກໍເປັນຂະເໝນແດງເກົ່າຄືກັນນັ້ນ
ໄດ້ກ່າວວ່າ ທ່ານຕ້ອງການໃຫ້ການດໍາເນີນຄະດີນີ້ ຊຶ່ງເປັນເທື່ອທີ່ສອງທີ່ໄດ້ມີຂຶ້ນນັ້ນ
ເປັນເທື່ອສຸດທ້າຍ ຊຶ່ງທ່ານໃຫ້ເຫດຜົນວ່າ ການດໍາເນີນຄະດີຕື່ມອີກ ອາດພາໃຫ້ປະເທດ ສັ່ນຄອນໄດ້.
ທ່ານ ດໍາ ໂສວັນນະໂຣມ ເຈົ້າໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບກິດຈະກໍາສາທາລະນະຂອງສານ ປະຕິ
ເສດວ່າ ບໍ່ມີການແຊກແຊງໃດໆທາງການເມືອງເລີຍ.
ທ່ານ ດໍາ ເວົ້າວ່າ ນັບຕັ້ງແຕ່ທ່ານເລີ່ມທໍາງານໃນສານໄດ້ສອງປີຜ່ານມານັ້ນ ມີຫລາຍສິ່ງ
ຫລາຍຢ່າງປ່ຽນແປງໄປ ແລະວ່າ ກ່ຽວກັບຄວາມເຫັນຂອງນາຍົກລັດຖຸມົນຕີນັ້ນ ທ່ານຢາກ
ຈະເວົ້າວ່າ ສານແຫ່ງນີ້ເປັນສະຖາບັນອິດສະຫລະ.
ສານອາຊະຍາກໍາສົງຄາມທີ່ໜຸນຫລັງໂດຍອົງການສະຫະປະຊາຊາດ ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນມາ
ເພື່ອນໍາເອົາຄວາມຍຸຕິທໍາ ໃນລະດັບໃດລະດັບນຶ່ງ ມາໃຫ້ພວກເຄາະຮ້າຍທັງຫລາຍຂອງກຸ່ມ
ຂະເໝນແດງ ແຕ່ກວ່າຈະຈັດຕັ້ງຂຶ້ນມາໄດ້ ກໍຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ເວລາເຈລະຈາຕໍ່ຮອງກັນເປັນເວລາ
ຫລາຍປີກັບພວກເຈົ້າໜ້າທີ່ກໍາປູເຈຍ ທີ່ຢາກຈະຄວບຄຸມການດໍາເນີນຄະດີເອງ.
ໃນການດໍາເນີນຄະດີທໍາອິດເມື່ອປີຜ່ານມານີ້ ສານໄດ້ຕັດສິນໃຫ້ນາຍ ກາງ ເຄັກ ອີວ ຜູ້ຮັບ
ຜິດຊອບຄຸກໃຫຍ່ ແລະສະຖານທໍລະມານຂອງຂະເໝນແດງໃນເວລານັ້ນ ມີຄວາມຜິດແລະ
ໄດ້ຕັດສິນໂທດຈໍາຄຸກຜູ້ກ່ຽວ 35 ປີ ແລະຜ່ອນໂທດໃຫ້ເຫລືອ ເປັນພຽງ 19 ປີ.
ໃນລະຫວ່າງການປົກຄອງຂອງຂະເໝນແດງເປັນເວລາຫ້າປີນັ້ນ ມີປະຊາຊົນຫລາຍເຖິງ 2 ລ້ານ
ຄົນເສຍຊີວິດ ຍ້ອນການປະຫານ ທໍລະມານ ອຶດຫິວ ແລະຖືກບັງຄັບອອກແຮງງານໜັກ.
ພວກເຂົາໄດ້ຂັບໄລ່ປະຊາຊົນອອກຈາກເມືອງໄປຢູ່ຊົນນະບົດ ເຮັດໃຫ້ເມືອງເປົ່າວ່າງເປັນ
ເມືອງຮ້າງ ແລະຈັບກຸມກັກຂັງ ຫລື ປະຫານຊີວິດໃຜກໍຕາມທີ່ຕໍ່ຕ້ານການປະຕິວັດຄອມ
ມີວນີສທີ່ຮຸນແຮງຂອງພວກເຂົາ.
ກໍາລັງຄອມມີວນີສຫວຽດນາມໄດ້ເຂົ້າຍຸດຕິການຄອບຄອງຂອງພວກຂະເໝນແດງ ໂດຍ
ການບຸກລຸກກໍາປູເຈຍ ແລະຂັບໄລ່ພວກຂະເໝນແດງໃຫ້ຖອຍໄປ ຈົນຮອດເຂດຊາຍແດນ
ຕິດກັບປະເທດໄທ ບ່ອນທີ່ພວກເຂົາຕັ້ງທີ່ໝັ້ນຢູ່ທີ່ນັ້ນ ຈົນກະທັ່ງສະຫລາຍຕົວໄປໃນທີ່ສຸດ ໃນປີ 1998.
ໂປນປົດ ຜູ້ນໍາສູງສຸດຂອງຂະເມນແດງ ທີ່ເອີ້ນກັນວ່າ ອ້າຍໝາຍເລກນຶ່ງນັ້ນ ໄດ້ຖືກກໍາຈັດ
ອອກຈາກກຸ່ມຂະເໝນແດງໃນປີ 1998 ຄືກັນ ຊຶ່ງເປັນປີດຽວກັນກັບທີ່ຜູ້ກ່ຽວເສຍຊີວິດໄປ
ແຕ່ຊາວຂະເໝນຫລາຍໆຄົນ ກໍຍັງເຄົາລົບນົບໄຫວ້ເຂົາຢູ່ ດັ່ງໃນວີດິໂອຂ້າງລຸ່ມນີ້.
