ລັດຖະບານກໍາປູເຈຍໄດ້ຄາດຄະເນວ່າ ຄໍາປະກາດນີ້ຈະບໍ່ມີຄວາມສໍາຄັນປານໃດ ຄືເລີ່ມ
ຕັ້ງແຕ່ວັນທີ່ 1 ເດືອນສິງຫານີ້ ເປັນຕົ້ນໄປ ກົດໝາຍສອງຂໍ້ຕ່າງກັນ ທີ່ກວມເອົາການສໍ້
ລາດບັງຫລວງທຸກປະເພດນັ້ນ ແມ່ນຈະມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ຢ່າງເອົາຈິງເອົາຈັງ ຊຶ່ງສໍາລັບລັດ
ຖະບານແລ້ວ ນີ້ເປັນອີກບາດກ້າວນຶ່ງໃນການປາບປາມການສໍ້ລາດບັງຫລວງ.
ບັນຫາກໍແມ່ນວ່າ ການເຄຶ່ອນໄຫວດັ່ງກ່າວບົ່ງວ່າ ການໃຫ້ເງິນເປັນຄ່າອໍານວຍຄວາມ
ສະດວກໃດໆ ຊຶ່ງເປັນຄ່າທໍານຽມທີ່ຈໍາເປັນສໍາລັບການເຮັດທຸລະກິດຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍນັ້ນ
ຖືວ່າເປັນການກະທໍາຜິດກົດໝາຍ. ຜູ້ໃດກໍຕາມ ທີ່ຈ່າຍເງິນຄ່າທໍານຽມທີ່ວ່ານີ້ໃຫ້ແກ່
ລັດຖະກອນ ມີສິດຖືກຈໍາຄຸກ 10 ປີ ແລະຜູ້ທີ່ຮັບເງິນນີ້ ກໍຈະຕິດຄຸກຮອດ 15 ປີ.
ແຕ່ວ່າອັນໃດກັນແທ້ທີ່ຖືວ່າ ເປັນເງິນຄ່າທໍານຽມອໍານວຍຄວາມສະດວກນີ້?
ທ່ານແມັດທິວ ແຣນດອລ (Matthew Rendall) ເປັນຜູ້ຈັດການແລະຫຸ້ນສ່ວນທີ່ບໍລິສັດ
ກົດໝາຍ Sciaroni & Associates ທີ່ນະຄອນຫລວງພະນົມເປັນ. ທ່ານແຣນດອລ
ເວົ້າວ່າ:
“ເງິນຄ່າທໍານຽມທີ່ວ່ານີ້ ເປັນເງິນທີ່ຈ່າຍໃຫ້ພວກລັດຖະກອນຊັ້ນຜູ້ນ້ອຍ ທີ່ຊ່ວຍ
ໃນການແລ່ນເຈ້ຍແລ່ນສໍ ໃຫ້ພວກທຸລະກິດຕ່າງໆນັ້ນ ຄືບໍ່ມີການເອົາປຽບເອົາ
ປະໂຫຍດອັນໃດ ແລະກໍບໍ່ມີຫຍັງທີ່ເປັນການຜິດກົດໝາຍ ແລະໂດຍພື້ນຖານ
ແລ້ວ ທ່ານຕ້ອງຈ່າຍ ເງິນປະເພດນີ້ ເພື່ອປະກອບທຸລະກິດໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມກົດ
ໝາຍ.”
ທ່ານເເຣນດອລ ກ່າວວ່າ ຄ່າທໍານຽມເຫລົ່ານີ້ ບໍ່ແມ່ນເງິນຫລວງຫລາຍພໍເທົ່າໃດ ແລະ
ພວກທຸລະກິດສ່ວນໃຫຍ່ ກໍພາກັນຈ່າຍເງິນນີ້ເປັນປະຈໍາ.
“ມັນເປັນເງິນ ຈໍານວນພຽງ 10 ເຊັນ 20 ເຊັນ ທີ່ຈ່າຍໄປແຕ່ລະມື້ ເພື່ອເສີມ
ເງິນເດືອນຂອງພະນັກງານລັດຖະບານທັງຫລາຍ ທີ່ພວກເຮົາຮູ້ດີວ່າໄດ້ເງິນ
ເດືອນນ້ອຍ ບໍ່ພໍຢູ່ພໍກິນນັ້ນ ຄືອາດຈະເປັນ 2 ໂດລາ ສໍາລັບແບບຟອມນຶ່ງ,
5 ໂດລາ ສໍາລັບຄ່າຍື່ນຟອມ ແລະ 20 ໂດລາ ສໍາລັບ ຢື່ນເອກະສານຈ່າຍ
ຄ່າພາສີ.”
ເວົ້າອີກໃນແງ່ນຶ່ງນັ້ນກໍແມ່ນວ່າ ເງິນຈໍານວນນີ້ແມ່ນເພື່ອແລ່ນເຈັ້ຍແລ່ນສໍ ໃຫ້ສະດວກ
ວ່ອງໄວ. ບໍ່ແມ່ນເງິນສິນບົນ ມັນເປັນເງິນຄ່າທໍານຽມແບບດຽວກັນກັບຢູ່ໃນຫລາຍໆ
ປະເທດ ທີ່ຕ້ອງໄດ້ເສຍເພື່ອຕໍ່ໜັງສືຜ່ານແດນ ຫລື ອອກໃບຂັບຂີ່ ເປັນຕົ້ນ.
ຄວາມແຕກຕ່າງກັນນັ້ນ ກໍຄືວ່າປະເທດ
ອື່ນໆຈະເຮັດລາຍການຄ່າທໍານຽມໄວ້
ແລະອອກໃບຮັບໃຫ້. ໃນກໍາປູເຈຍນັ້ນ
ພວກລູກຄ້າຈ່າຍເງິນໃຫ້ລັດຖະກອນ
ທີ່ເອົາເງິນໃສ່ກະເປົ໋າຕົນ.
ແຕ່ໃດມາແລ້ວ ພວກລັດຖະກອນຂອງ
ກໍາປູເຈຍແມ່ນເພິ່ງພາເງິນຄ່າທໍານຽມ
ອໍານວຍຄວາມສະດວກນີ້ ເພາະວ່າ
ສະເພາະແຕ່ເງິນເດືອນຂອງພວກເຂົາ
ເຈົ້າ ກໍມີແຕ່ພຽງປະມານ 50 ໂດລາ
ຊຶ່ງຖືວ່າຕໍ່າຫລາຍສໍາລັບອັດຕາການ ຄອງຊີບ.
ທ່ານ ສະຕີເວິນ ຮິກກິນສ໌ (Stephen Higgins) ຫົວໜ້າເຈົ້າໜ້າທີ່ບໍລິຫານທະນາຄານ
ANZ Royal Bank ຊຶ່ງສ່ວນນຶ່ງເປັນສາຂາຂອງທະນາຄານຍັກໃຫຍ່ ANZ ຂອງອອສ
ເຕຣເລຍນັ້ນ ອະທິບາຍວ່າ ດ້ວຍເຫດໃດ ການຫ້າມຈ່າຍເງິນຄ່າທໍານຽມອໍານວຍຄວາມ ສະດວກ ຈຶ່ງວ່າເປັນບັນຫາ:
“ມັນເປັນບັນຫາສໍາຄັນສໍາລັບວົງການທຸລະກິດ ເພາະວ່າໃນທາງທິດສະດີແລ້ວ ຖ້າຫາກບໍລິສັດໃດຈ່າຍເງິນຄ່າທໍານຽມນີ້ ພວກເຂົາເຈົ້າກໍຈະຖືກ ຂໍ້ຫາກໍ່ອາຊະ
ຍາກໍາ ແລະບຸກຄົນໃດທີ່ຈ່າຍເງິນນີ້ ກໍຈະຖືກຈໍາຄຸກຫ້າປີ ຫລືຫລາຍກວ່ານັ້ນ.
ແລະສໍາລັບທຸລະກິດຄືກັນກັບຂອງພວກເຮົານີ້ ຖ້າພວກເຮົາຈະຈ່າຍເງິນທໍາ
ນຽມນີ້ໃຫ້ພວກລັດຖະກອນ ໃນທາງທິດສະດີ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຈະຖືກຈໍາຄຸກໃນ
ກໍາປູເຈຍ ໃນອອສເຕຣເລຍ ໃນອັງກິດ ແລະໃນສະຫະລັດ ແລະແນ່ນອນວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າກໍບໍ່ຢາກໃຫ້ມັນເກີດຂຶ້ນກັບຂ້າພະເຈົ້າ.”
ໃນຂະນະທີ່ ບໍ່ຊົງວ່າລັດຖະບານກໍາປູເຈຍຈະຟ້ອງສານແລະດໍາເນີນຄະດີ ພວກນັກລົງທຶນ
ທີ່ຈ່າຍຄ່າທໍານຽມອໍານວຍຄວາມສະດວກນັ້ນ ການເຮັດໃຫ້ການຈ່າຍເງິນດັ່ງກ່າວນີ້ເປັນ
ເລື້ອງຜິດກົດໝາຍ ແມ່ນໄດ້ພາໃຫ້ກົດລະບຽບ ຕໍ່ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫລວງ ໃນຮູບແບບ
ອື່ນໆ ມີຜົນບັງຄັບໃຊ້ ໃນພວກປະເທດຕາເວັນຕົກ.
ກົດໝາຍສະຫະລັດ ແລະອອສເຕຣເລຍ ອະນຸຍາດໃຫ້ພວກບໍລິສັດຂອງຕົນຈ່າຍເງິນຄ່າ
ທໍານຽມແບບນັ້ນໄດ້ ຖ້າວ່າມັນບໍ່ຜິດກົດໝາຍໃນປະເທດ ທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດທຸລະກິດນັ້ນ.
ແລະໃນເມື່ອວ່າ ບັດນີ້ການຈ່າຍເງິນແບບນັ້ນເປັນການຜິດກົດໝາຍ ຢູ່ໃນກໍາປູເຈຍ ບໍລິ
ສັດໃດຂອງສະຫະລັດຫລືອອສເຕຣເລຍ ທີ່ຈ່າຍເງິນນັ້ນ ກໍແມ່ນສ່ຽງຕໍ່ການຖືກດໍາເນີນ
ຄະດີຢູ່ໃນປະເທດຂອງຕົນ.
ທ່ານ Rendall ກ່າວວ່າ ຜົນກໍຄືວ່າ ພວກບໍລິສັດຂອງຊາວຕາເວັນຕົກ ແມ່ນຈະບໍ່ພາກັນ
ສ່ຽງ ທີ່ຈະຈ່າຍເງິນນັ້ນ.
ທ່ານກ່າວອີກວ່າ ພວກນັກລົງທຶນທັງຫລາຍໄດ້ຮ້ອງຂໍມາດົນນານແລ້ວ ໃຫ້ລັດຖະບານ
ກໍາປູເຈຍ ຮ່າງລະບົບນຶ່ງຂຶ້ນມາ ໂດຍຂຽນຕາຕະລາງ ຄ່າທໍານຽມດັ່ງກ່າວ ແລະອອກ
ໃບຮັບເງິນໃຫ້ ຊຶ່ງບັດນີ້ແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນຢ່າງຮີບດ່ວນຫລາຍຂຶ້ນ ສໍາລັບໃຫ້ລັດຖະ
ບານເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ.
“ຂ້າພະເຈົ້າໝາຍຄວາມວ່າ ເວລານີ້ ພວກເຮົາກໍາລັງດິ້ນຮົນ ໃຫ້ລັດຖະບານ
ຈົ່ງນໍາໃຊ້ພາກປະຕິບັດແບບນັ້ນ ເພື່ອໃຫ້ເງິນທີ່ຈ່າຍໄປເຫລົ່ານັ້ນ ຕ້ອງມີໃບ
ຮັບຢັ້ງຢືນ ຫລືຢ່າງໜ້ອຍ ກໍໃຫ້ຢູ່ໃນຕາຕະລາງຄ່າທໍານຽມ.”
ເມື່ອໃດທີ່ເງິນຄ່າທໍານຽມເຫລົ່ານັ້ນ ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍແລ້ວ ພວກບໍລິສັດຕາເວັນຕົກ
ກໍຈະສາມາດຈ່າຍເງິນນັ້ນໃຫ້ພວກລັດຖະກອນໄດ້ອີກ.
ແຕ່ການທີ່ຈະໄປຊອກຮູ້ວ່າ ລັດຖະບານຈະເຮັດແນວໃດແທ້ໆນັ້ນ ກໍຍາກຢູ່ ຄືບໍ່ມີເຈົ້າໜ້າທີ່
ລັດຖະບານຄົນໃດ ຍອມຕອບຄໍາຮ້ອງຂໍຄວາມກະຈ່າງແຈ້ງກ່ຽວກັບນະໂຍບາຍດັ່ງກ່າວ
ແລະຄວາມບໍ່ແຈ່ມແຈ້ງທີ່ວ່ານີ້ແມ່ນພາໃຫ້ພວກນັກລົງທຶນຈາກປະເທດຕາເວັນຕົກລັງເລໃຈ
ແລະກໍກໍາລັງສົ່ງຜົນກະທົບແລ້ວ.
ຄືເມື່ອເດືອນຜ່ານມານີ້ ບໍລິສັດ FedEx ຊຶ່ງເປັນບໍລິສັດຮັບສົ່ງຈົດໝາຍ ແລະຫີບຫໍ່ດ່ວນ
ຂອງສະຫະລັດ ກ່າວວ່າ ຕົນຈະບໍ່ນໍາສົ່ງສິ່ງຂອງໃດກໍຕາມທີ່ມີຄ່າຫລາຍກວ່າ 300 ໂດລາ
ຈົນກວ່າລັດຖະບານຈະອອກຕາຕະລາງລາຍການຈ່າຍຄ່າ ສໍາລັບນໍາສົ່ງວັດຖຸທີ່ມີຄ່າຫລາຍ ກວ່ານັ້ນ.
ທ່ານ Matthew Rendall ກ່າວວ່າ ຈິງໆແລ້ວສະຖານະການດັ່ງກ່າວນີ້ ອາດຫັນປ່ຽນ
ບັນຍາກາດດ້ານທຸລະກິດ ໄປໃຫ້ຜົນປະໂຫຍດແກ່ພວກນັກລົງທຶນຈາກຂົງເຂດເອເຊຍໄດ້. ທ່ານ ແຣນດອລ ເວົ້າວ່າ
“ພວກປະເທດທີ່ມີກົດໝາຍຕໍ່ຕ້ານການສໍ້ລາດບັງຫລວງໃນຕ່າງປະເທດຢູ່ແລ້ວ
ເຊັ່ນສະຫະລັດ ພວກປະເທດຕາເວັນຕົກ ແລະອື່ນໆນັ້ນ ບັດນີ້ແມ່ນຕົກຢູ່ໃນຝ່າຍ
ເສຍປຽບຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງ. ຜົນກະທົບອັນນຶ່ງທີ່ໄດ້ມີຂຶ້ນແລ້ວນັ້ນ ກໍຄືວ່າໂດຍພື້ນ
ຖານແລ້ວ ມັນໄດ້ສ້າງສະຖານະການ ທີ່ເຮັດໃຫ້ກໍາປູເຈຍຕົກຢູ່ໃນສະພາບທີ່ເຂົ້າ
ຂ້າງ ເກືອບວ່າຢ່າງສິ້ນເຊີງ ກັບພວກນັກລົງທຶນ ຈາກຈີນແລະຫວຽດນາມ ທີ່ຈະບໍ່
ຖືກຟ້ອງຢູ່ໃນປະເທດຂອງເຂົາເຈົ້າເອງນັ້ນຫລືບໍ່? ແນ່ນອນທີ່ສຸດ ມັນເປັນຄວາມ
ເປັນຫ່ວງຢ່າງນຶ່ງ ແລະກໍໄດ້ມີການຍົກຂຶ້ນມາເວົ້າກັນແລ້ວ.”
ເຖິງແມ່ນວ່າ ຜົນກະທົບທີ່ເວົ້າມານີ້ ບໍ່ປາກົດວ່າເປັນເຈດຈໍານົງຂອງກົດໝາຍຫ້າມການຈ່າຍ
ຄ່າທໍານຽມນັ້ນແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ແຕ່ທ່ານ Rendall ກໍກ່າວວ່າ ມັນອາດຈະສົ່ງຜົນຮັບທີ່
ມອງບໍ່ເຫັນ ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າ ລັດຖະບານກໍາປູເຈຍ ຈະພົບວິທີແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງກ່າວນີ້ໄດ້.
