ໃນຂະນະທີ່ກອງປະຊຸມຄັ້ງທີ 2 ກ່ຽວກັບໂຄງການນຶ່ງແລວທາງ ນຶ່ງເສັ້ນທາງ ຫລື Belt & Road Initiative ທີ່ເປັນວິໃສທັດຂອງປະທານປະເທດສີ ຈິນຜິງຂອງຈີນໄຂຂຶ້ນໃນວັນພະຫັດມື້ນີ້ແລະດຳເນີນໄປ ເປັນເວລາ 3 ວັນນັ້ນ ທາງວີໂອເອກໍໄດ້ຖາມຄວາມຄິດເຫັນຂອງຊາວລາວບາງຄົນໃນພາກທຸລະກິດ ຕໍ່ໂຄງການທີ່ມີມູນຄ່າພັນຕື້ໂດລາ ແລະແນໃສ່ເປີດເສັ້ນທາງການຄ້າລະຫວ່າງບັນດາປະເທດຢູ່ໃນຂົງເຂດອເອເຊຍ ແລະຢູໂຣບນີ້ວ່າເປັນແນວໃດ. ທ່ານ ສຸພົດ ມະນີຄົງ ຜູ້ທີ່ເຫັນດີກັບໂຄງການນີ້ຫລາຍທີ່ສຸດໃຫ້ເຫດຜົນວ່າ.
ທ່ານໃຫ້ຂໍ້ສະຫລຸບວ່າ: *ນື່ອງຈາກລາວບໍ່ມີທຶນຮອນ ແຕ່ຜັດຢາກໄດ້ການສ້າງສາພັດທະນາພື້ນຖານໂຄງຫລ່າງເພື່ອປ່ຽນສະຖານະພາບຈາກປະເທດບໍ່ມີທາງອອກສູ່ທະເລ ກາຍເປັນປະເທດທີ່ເຕື່ອມຕໍ່ກັບສາກົນໂດຍຜ່ານທາງລົດໄຟຄວາມໄວສູງ ຖືວ່າເປັນການດີຫລາຍທີ່ຈີນໃຫ້ກູ້ຢືມເງິນເພື່ອສ້າງທາງລົດໄຟ ແລະນຳເທກໂນໂລຈີໃໝ່ມາໃຫ້ປະເທດ ແລະປະຊາຊົນລາວ."
ແຕ່ວ່າ ກໍມີບາງຄົນກັບມີຄວາມຄິດທີ່ແຕກຕ່າງຈາກນີ້ຫລາຍ ຊຶ່ງມີນັກທຸລະກິດຂະໜາດນ້ອຍທ່ານນຶ່ງ ທີ່ບໍ່ປະສົງບອກນາມສະແດງຄວາມເປັນຫ່ວງວ່າ:
ທ່່ານສະຫລຸບໃຫ້ຟັງວ່າ: *ໃນນາມຄົນລາວນ້ອງເຂົ້າໃຈວ່າ ຜົນເສຍຈະຫຼາຍກວ່າຜົນໄດ້ ຄິດເປັນຕົວເລກ ຄື ປະມານໄດ້ 5% ເສຍ 95% ຄາດຄະເນເອົາເອງ. ຊຶ່ງລະອຽດດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
- ສິ່ງທີ່ໄດ້ 5% ມີດັ່ງນີ້: ມີການຈ້າງງານຄົນລາວເລັກໜ້ອຍ, ເສຍພາສີເງິນເດືອນເລັກໜ້ອຍຈາກເງິນເດືອນ, ຈະມີການຂົນສົ່ງສິນຄ້າຈາກລາວໄປຈີນ ແລະ ໄທຫຼາຍຂຶ້ນເຊັ່ນ ເບຍລາວ, ກາເຟດາວ, ແຕ່ສິນຄ້າໂອດັອບ ແລະ SMEs ບໍ່ແນ່ໃຈ ເພາະຈີນອາດຕັ້ງກໍາແພງພາສີ ຫຼື ອ້າງວ່າສິນຄ້າບໍ່ມີຄຸນະພາບ. ລາຍໄດ້ຈາກການທ່ອງທ່ຽວອາດເພີ່ມຂຶ້ນເພາະນັກທ່ອງທ່ຽວຈະມາຈາກຈິນ, ຫວຽດນາມ, ແລະ ໄທຫຼາຍຂຶ້ນ ໃນນັ້ນມີນັກທ່ອງທ່ຽວຢູໂຣບນໍາ.
- ສິ່ງທີ່ເສຍ 95% ແມ່ນ: ປະຊາຊົນຈະເປັນໜີ້ສາທາລະນາແບບມະຫາສານ ແລະໃນອານາຄົນອາດເປັນລັດ ຫຼືປະເທດລົ້ມລະລາຍ. ຖ້າເປັນໜີ້ທະນາຄານໂລກ ຫຼື JICA Japan International Cooperation Agency ຈະດີກວ່າ ເພາະພວກນັ້ນມີມະນຸດສະທໍາ ແຕ່ເປັນໜີ້ຈີນ ຜະເດັດການ ມັນຍາກຫຼາຍ ແລະ ລາວອາດຕ້ອງຂາຍທີ່ດິນ ພ້ອມອາຄານຂອງລັດ ແລະ ລັດກໍຈະໄປເອົາດິນປະຊາຊົນໂດຍອ້າງຮູບການຂອງໂຄງການ ມາໃຊ້ໜີ້ຈີນ."
