WASHINGTON —
ຄວາມໄວຂອງການປ່ຽນແປງທາງການເມືອງໃນມຽນມາຕະຫຼອດ ໄລຍະສອງປີຜ່ານມານີ້ ແມ່ນພາໃຫ້ຕື່ນຕະລຶງ ຈາກການຍຸດເຊົາກັກບໍລິເວນທ່ານນາງອອງຊານ ຊູຈີ ໄປຫາການເລືອກຕັ້ງທ່ານນາງເປັນສະມາ ຊິກສະພາແຫ່ງຊາດ ການຍົກເລີກການລົງໂທດສ່ວນໃຫຍ່ຂອງຝ່າຍຕາເວັນຕົກ ຈົນເຖິງການປ່ອຍຕົວພວກນັກໂທດການເມືອງຫຼາຍກວ່າ 500 ຄົນໃນອາທິດແລ້ວນີ້.
ແຕ່ຜູ້ນໍາປະຊາທິປະໄຕ ກ່າວວ່າ ການຜັນປ່ຽນຂອງມຽນມາ ບໍ່ແມ່ນວ່າຈະຕ່າວປິ້ນບໍ່ໄດ້ ຄື ຍັງສາມາດຕ່າວປີ້ນຄືນໄດ້ຢູ່ ຈົນກ່ວາວ່າຝ່າຍກອງທັບຈະໝາຍໝັ້ນຕົນເອງ ຕໍ່ການປ່ຽນແປງຢ່າງສິ້ນເຊີງ.
ທ່ານນາງກ່າວວ່າ: “ພາຍໃຕ້ລັດຖະທໍາມະນູນຊຸດປັດຈຸບັນນີ້ ຝ່າຍທະຫານແມ່ນ ສາມາດຍຶດອໍານາດ ເຂົ້າຄວບຄຸມໄດ້ໝົດທຸກສ່ວນຂອງລັດຖະ ບານ ຖ້າຫາກພວກເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າຈໍາເປັນ. ສະນັ້ນ ຈົນກວ່າວ່າຝ່າຍທະຫານຈະອອກມາໃຫ້ ການສະໜັບສະໜຸນຢ່າງແຈ້ງຂາວແລະຢ່າງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍ ຕໍ່ຂັ້ນຕອນສ້າງຕັ້ງປະຊາທິປະໄຕນີ້ແລ້ວ ພວກເຮົາກໍເວົ້າບໍ່ໄດ້ວ່າ ມັນຈະບໍ່ຕ່າວປິ້ນຄືນ ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າກໍຄິດວ່າ ພວກເຮົາບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງຢ້ານຫລາຍວ່າ ມັນຈະຕ່າວປິ້ນຄືນ.”
ທະຫານໄດ້ປົກຄອງມຽນມາມາໄດ້ຫຼາຍສິບປີ ແລະໄດ້ທໍາການປາບປາມ ການຄັດຄ້ານທັງໝົດ. ຍ້ອນສາເຫດນັ້ນ ສະຫະລັດແລະຫຼາຍໆປະເທດຈຶ່ງໄດ້ນໍາໃຊ້ມາດຕະການລົງໂທດ ຕໍ່ລັດຖະບານມຽນມາ.
ການເລືອກຕັ້ງໃນປີ 2010 ໄດ້ນໍາເອົາຜູ້ນໍາການເມືອງໜ້າໃໝ່ເຂົ້າມາ ພວກທີ່ເຖິງແມ່ນວ່າເປັນພົນລະເຮືອນກໍຕາມ ແຕ່ກໍມີຄວາມສໍາພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບກອງທັບ. ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ລັດຖະບານຊຸດໃໝ່ຂອງມຽນມາກໍໄດ້ ຄ່ອຍໆດໍາເນີນການປະຕິຮູບທາງການເມືອງແລະເສດຖະກິດໄປເລື້ອຍໆ ທີ່ຍັງຜົນໃຫ້ສະຫະລັດເລີ້ມຜ່ອນຜັນການລົງໂທດຕໍ່ມຽນມາ ໂດຍໄວ.
ໃນການໃຫ້ສໍາພາດຢູ່ສໍານັກງານໃຫຍ່ຂອງວີໂອເອທີ່ວໍຊິງຕັນເມື່ອວັນອັງ ຄານອາທິດແລ້ວນີ້ ທ່ານນາງອອງຊານ ຊູຈີ ເວົ້າວ່າ ທ່ານນາງສະໜັບ ສະໜຸນການຍົກເລີກການລົງໂທດດ້ານການຄ້າຂອງສະຫະລັດຕໍ່ມຽນມາ ຍ້ອນວ່າ ມັນເຖິງເວລາແລ້ວ ສໍາລັບຊາວມຽນມາຈະເພິ່ງພາຕົນເອັງໄດ້.
ທ່ານນາງ ຊູຈີເວົ້າວ່າ: “ມີຫຼາຍຝ່າຍອ້າງວ່າ ການລົງໂທດຕໍ່ມຽນມານັ້ນ ແມ່ນໄດ້ສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດຂອງມຽນມາຢ່າງໜັກ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຫັນພ້ອມນໍາທັດສະນະດັ່ງກ່າວນັ້ນ. ຖ້າເຮົາສຶກສາເບິ່ງລາຍງານຂອງກອງທຶນສາກົນ ຫຼື IMF ຍົກຕົວຢ່າງເນາະ IMF ໄດ້ລະບຸອອກມາຢ່າງແຈ້ງຂາວວ່າ ຜົນກະທົບຕໍ່ເສດຖະກິດຂອງມຽນມາບໍ່ຮຸນແຮງເຖິງປານນັ້ນ. ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຜົນກະທົບຕໍ່ດ້ານການເມືອງແມ່ນຮຸນແຮງຫຼາຍກວ່າ ແລະນັ້ນແມ່ນໄດ້ຊ່ວຍໃນການດິ້ນຮົນຕໍ່ສູ້ຂອງພວກເຮົາ.”
.
ທ່ານນາງ ອອງຊານ ຊູຈີ ໃນຖານະຜູ້ນໍາຝ່າຍຄ້ານ ກໍຄືພັກສັນນິບາດ ແຫ່ງຊາດເພື່ອປະຊາທິປະໄຕນັ້ນ ໄດ້ໃຊ້ເວລາເກືອບ 20 ປີ ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ພາຍໃຕ້ການຖືກກັກບໍລິເວນ. ທ່ານນາງກ່າວວ່າ ໃນຊ່ວງຊຸມປີເຫລົ່ານັ້ນ ທ່ານນາງເຊື່ອຢູ່ຕະຫລອດມາວ່າ ທ່ານນາງກໍາລັງກ້າວເດີນໄປບົນເສັ້ນ ທາງ ທີ່ທ່ານນາງໄດ້ເລືອກເອົາ ຊຶ່ງຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານນາງໄດ້ມີການຕຽມຕົວ ຢ່າງດີເລີດ ເພື່ອກ້າວເດີນໄປບົນເສ້ນທາງນັ້ນ ຕໍ່ໄປ.
ນັກຂ່າວວີໂອເອໄດ້ຖາມທ່ານນາງ ຊູຈີ ວ່າ ທ່ານນາງຈະເວົ້າແນວໃດຕໍ່ ປະຊາຊົນໃນປະເທດອື່ນໆ ທີ່ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ສະຖານະການທໍານອງດຽວກັນ ທີ່ໄດ້ຍົກເອົາທ່ານນາງເປັນສິ່ງດົນບັນດານໃຈນັ້ນ?
ທ່ານນາງ ຊູຈີ ຕອບວ່າ: “ກ່ອນອື່ນໝົດ ຂ້າພະເຈົ້າຈະເວົ້າວ່າ ຈົ່ງຢ່າສິ້ນຫວັງ. ໃນຂະນະດຽວກັນ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຈະເວົ້າວ່າ ບໍ່ມີຄວາມຫວັງໃດໆທີ່ປາດສະຈາກຄວາມບາກບັ່ນພະຍາຍາມ. ເຮົາຕ້ອງຕັ້ງໜ້າທໍາງານ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມບຸກບືນ ພະຍາຍາມ. ຈະນັ່ງແລະຫວັງຢ່າງດຽວບໍ່ໄດ້ ເຮົາຕ້ອງທໍາງານເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄວາມຫວັງຂອງພວກເຮົາ ເປັນຄວາມຈິງຂຶ້ນມາ.”
ໃນອາທິດທໍາອິດ ຄືອາທິດແລ້ວນີ້ ຂອງການຢ້ຽມຢາມສະຫະລັດເທື່ອທໍາອິດຂອງທ່ານນາງໃນໄລຍະຫຼາຍກວ່າ 20 ປີນັ້ນ ທ່ານນາງ ອອງຊານ ຊູຈີ ໄດ້ຮັບຫຼຽນຄໍາກຽດຕິຍົດອັນສູງສົ່ງສໍາລັບພົນລະເຮືອນຂອງລັດຖະສະ ພາສະຫະລັດ ໄດ້ພົບປະກັບປະທານາທິບໍດີ ບາຣັກ ໂອບາມາ ແລະໄດ້ເປັນແຂກໃນງານລ້ຽງອາຫານຄໍ່າ ທີ່ເປັນທ່ານນາງ ຮິລແລຣີ ຄລິນຕັນ ລັດຖະມົນຕີຕ່າງປະເທດສະຫະລັດ ໄດ້ຈັດຂຶ້ນເພື່ອເປັນກຽດໃຫ້ທ່ານນາງ.
ນອກນັ້ນແລ້ວ ທ່ານນາງຍັງໄດ້ພົບປະກັບປະຊາຄົມມຽນມາໃນເຂດນະຄອນຫລວງວໍຊິງຕັນ ແລະໄດ້ຮັບລາງວັນກຽດຕິຍົດອີກຫລາຍໆອັນ.
![Burmese Democracy Leader Aung San Suu Kyi]()
Photo Gallery:
ແຕ່ຜູ້ນໍາປະຊາທິປະໄຕ ກ່າວວ່າ ການຜັນປ່ຽນຂອງມຽນມາ ບໍ່ແມ່ນວ່າຈະຕ່າວປິ້ນບໍ່ໄດ້ ຄື ຍັງສາມາດຕ່າວປີ້ນຄືນໄດ້ຢູ່ ຈົນກ່ວາວ່າຝ່າຍກອງທັບຈະໝາຍໝັ້ນຕົນເອງ ຕໍ່ການປ່ຽນແປງຢ່າງສິ້ນເຊີງ.
ທ່ານນາງກ່າວວ່າ: “ພາຍໃຕ້ລັດຖະທໍາມະນູນຊຸດປັດຈຸບັນນີ້ ຝ່າຍທະຫານແມ່ນ ສາມາດຍຶດອໍານາດ ເຂົ້າຄວບຄຸມໄດ້ໝົດທຸກສ່ວນຂອງລັດຖະ ບານ ຖ້າຫາກພວກເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າຈໍາເປັນ. ສະນັ້ນ ຈົນກວ່າວ່າຝ່າຍທະຫານຈະອອກມາໃຫ້ ການສະໜັບສະໜຸນຢ່າງແຈ້ງຂາວແລະຢ່າງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍ ຕໍ່ຂັ້ນຕອນສ້າງຕັ້ງປະຊາທິປະໄຕນີ້ແລ້ວ ພວກເຮົາກໍເວົ້າບໍ່ໄດ້ວ່າ ມັນຈະບໍ່ຕ່າວປິ້ນຄືນ ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າກໍຄິດວ່າ ພວກເຮົາບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງຢ້ານຫລາຍວ່າ ມັນຈະຕ່າວປິ້ນຄືນ.”
ທະຫານໄດ້ປົກຄອງມຽນມາມາໄດ້ຫຼາຍສິບປີ ແລະໄດ້ທໍາການປາບປາມ ການຄັດຄ້ານທັງໝົດ. ຍ້ອນສາເຫດນັ້ນ ສະຫະລັດແລະຫຼາຍໆປະເທດຈຶ່ງໄດ້ນໍາໃຊ້ມາດຕະການລົງໂທດ ຕໍ່ລັດຖະບານມຽນມາ.
ການເລືອກຕັ້ງໃນປີ 2010 ໄດ້ນໍາເອົາຜູ້ນໍາການເມືອງໜ້າໃໝ່ເຂົ້າມາ ພວກທີ່ເຖິງແມ່ນວ່າເປັນພົນລະເຮືອນກໍຕາມ ແຕ່ກໍມີຄວາມສໍາພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບກອງທັບ. ແຕ່ຢ່າງໃດກໍຕາມ ລັດຖະບານຊຸດໃໝ່ຂອງມຽນມາກໍໄດ້ ຄ່ອຍໆດໍາເນີນການປະຕິຮູບທາງການເມືອງແລະເສດຖະກິດໄປເລື້ອຍໆ ທີ່ຍັງຜົນໃຫ້ສະຫະລັດເລີ້ມຜ່ອນຜັນການລົງໂທດຕໍ່ມຽນມາ ໂດຍໄວ.
ໃນການໃຫ້ສໍາພາດຢູ່ສໍານັກງານໃຫຍ່ຂອງວີໂອເອທີ່ວໍຊິງຕັນເມື່ອວັນອັງ ຄານອາທິດແລ້ວນີ້ ທ່ານນາງອອງຊານ ຊູຈີ ເວົ້າວ່າ ທ່ານນາງສະໜັບ ສະໜຸນການຍົກເລີກການລົງໂທດດ້ານການຄ້າຂອງສະຫະລັດຕໍ່ມຽນມາ ຍ້ອນວ່າ ມັນເຖິງເວລາແລ້ວ ສໍາລັບຊາວມຽນມາຈະເພິ່ງພາຕົນເອັງໄດ້.
ທ່ານນາງ ຊູຈີເວົ້າວ່າ: “ມີຫຼາຍຝ່າຍອ້າງວ່າ ການລົງໂທດຕໍ່ມຽນມານັ້ນ ແມ່ນໄດ້ສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ແກ່ເສດຖະກິດຂອງມຽນມາຢ່າງໜັກ ຊຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຫັນພ້ອມນໍາທັດສະນະດັ່ງກ່າວນັ້ນ. ຖ້າເຮົາສຶກສາເບິ່ງລາຍງານຂອງກອງທຶນສາກົນ ຫຼື IMF ຍົກຕົວຢ່າງເນາະ IMF ໄດ້ລະບຸອອກມາຢ່າງແຈ້ງຂາວວ່າ ຜົນກະທົບຕໍ່ເສດຖະກິດຂອງມຽນມາບໍ່ຮຸນແຮງເຖິງປານນັ້ນ. ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ຜົນກະທົບຕໍ່ດ້ານການເມືອງແມ່ນຮຸນແຮງຫຼາຍກວ່າ ແລະນັ້ນແມ່ນໄດ້ຊ່ວຍໃນການດິ້ນຮົນຕໍ່ສູ້ຂອງພວກເຮົາ.”
.
ທ່ານນາງ ອອງຊານ ຊູຈີ ໃນຖານະຜູ້ນໍາຝ່າຍຄ້ານ ກໍຄືພັກສັນນິບາດ ແຫ່ງຊາດເພື່ອປະຊາທິປະໄຕນັ້ນ ໄດ້ໃຊ້ເວລາເກືອບ 20 ປີ ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ພາຍໃຕ້ການຖືກກັກບໍລິເວນ. ທ່ານນາງກ່າວວ່າ ໃນຊ່ວງຊຸມປີເຫລົ່ານັ້ນ ທ່ານນາງເຊື່ອຢູ່ຕະຫລອດມາວ່າ ທ່ານນາງກໍາລັງກ້າວເດີນໄປບົນເສັ້ນ ທາງ ທີ່ທ່ານນາງໄດ້ເລືອກເອົາ ຊຶ່ງຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານນາງໄດ້ມີການຕຽມຕົວ ຢ່າງດີເລີດ ເພື່ອກ້າວເດີນໄປບົນເສ້ນທາງນັ້ນ ຕໍ່ໄປ.
ນັກຂ່າວວີໂອເອໄດ້ຖາມທ່ານນາງ ຊູຈີ ວ່າ ທ່ານນາງຈະເວົ້າແນວໃດຕໍ່ ປະຊາຊົນໃນປະເທດອື່ນໆ ທີ່ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ສະຖານະການທໍານອງດຽວກັນ ທີ່ໄດ້ຍົກເອົາທ່ານນາງເປັນສິ່ງດົນບັນດານໃຈນັ້ນ?
ທ່ານນາງ ຊູຈີ ຕອບວ່າ: “ກ່ອນອື່ນໝົດ ຂ້າພະເຈົ້າຈະເວົ້າວ່າ ຈົ່ງຢ່າສິ້ນຫວັງ. ໃນຂະນະດຽວກັນ ຂ້າພະເຈົ້າກໍຈະເວົ້າວ່າ ບໍ່ມີຄວາມຫວັງໃດໆທີ່ປາດສະຈາກຄວາມບາກບັ່ນພະຍາຍາມ. ເຮົາຕ້ອງຕັ້ງໜ້າທໍາງານ ເຮົາຕ້ອງມີຄວາມບຸກບືນ ພະຍາຍາມ. ຈະນັ່ງແລະຫວັງຢ່າງດຽວບໍ່ໄດ້ ເຮົາຕ້ອງທໍາງານເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄວາມຫວັງຂອງພວກເຮົາ ເປັນຄວາມຈິງຂຶ້ນມາ.”
ໃນອາທິດທໍາອິດ ຄືອາທິດແລ້ວນີ້ ຂອງການຢ້ຽມຢາມສະຫະລັດເທື່ອທໍາອິດຂອງທ່ານນາງໃນໄລຍະຫຼາຍກວ່າ 20 ປີນັ້ນ ທ່ານນາງ ອອງຊານ ຊູຈີ ໄດ້ຮັບຫຼຽນຄໍາກຽດຕິຍົດອັນສູງສົ່ງສໍາລັບພົນລະເຮືອນຂອງລັດຖະສະ ພາສະຫະລັດ ໄດ້ພົບປະກັບປະທານາທິບໍດີ ບາຣັກ ໂອບາມາ ແລະໄດ້ເປັນແຂກໃນງານລ້ຽງອາຫານຄໍ່າ ທີ່ເປັນທ່ານນາງ ຮິລແລຣີ ຄລິນຕັນ ລັດຖະມົນຕີຕ່າງປະເທດສະຫະລັດ ໄດ້ຈັດຂຶ້ນເພື່ອເປັນກຽດໃຫ້ທ່ານນາງ.
ນອກນັ້ນແລ້ວ ທ່ານນາງຍັງໄດ້ພົບປະກັບປະຊາຄົມມຽນມາໃນເຂດນະຄອນຫລວງວໍຊິງຕັນ ແລະໄດ້ຮັບລາງວັນກຽດຕິຍົດອີກຫລາຍໆອັນ.
