ຄະນະກໍາມາທິການເສດຖະກິດສັງຄົມແຫ່ງຂົງເຂດເອເຊຍແລະປາຊິຟິກຂອງອົງການ
ສະຫະປະຊາຊາດ ຫລື UNESCAP ກ່າວວ່າ ການປະຄັບປະຄອງການເຕີບໂຕຂອງ
ເສດຖະກິດໃນຂົງເຂດດັ່ງກ່າວເອົາໄວ້ ຍັງເປັນສິ່ງທ້າທາຍຢູ່ຕໍ່ມາ ລຸນຫລັງຈາກວິກິດ ການການເງິນຂອງໂລກນັ້ນ.
ພາກສ່ວນການສົ່ງອອກຂອງຂົງເຂດເອເຊຍ ແມ່ນເພິ່ງພາຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງການ
ຢ່າງໜັກຈາກພາກພື້ນຢຸໂຣບ ສະຫະລັດ ແລະຍີ່ປຸ່ນ ແຕ່ການ ເຕີບໂຕທີ່ຊັກຊ້າຂອງເສດຖະກິດໃນພວກປະເທດເຫລົ່ານັ້ນ ໝາຍເຖິງຕະຫລາດທີ່ນ້ອຍລົງ ສໍາລັບສິນຄ້າ
ຈາກຂົງເຂດເອເຊຍ.
ໃນລາຍງານສະບັບນຶ່ງທີ່ນໍາອອກເຜີຍແຜ່ ເມື່ອວັນຈັນທ້າຍເດືອນແລ້ວນີ້ ອົງການ
ສະຫະປະຊາຊາດກ່າວວ່າ ບັນດາເສດຖະກິດທີ່ພວມພັທະນາທັງຫລາຍຂອງຂົງເຂດ
ເອເຊຍ ແລະປາຊິຟິກນັ້ນ ອາດຈະເຫັນການເຕີບໂຕດ້ານການສົ່ງອອກ ຕົກຕໍ່າລົງ
ເກືອບເຄິ່ງນຶ່ງ ລົງມາເປັນ 9 ເປີເຊັນໃນປີ 2011 ນີ້ ຈາກ 17 ເປີເຊັນຂອງປີແລ້ວນີ້.
ໃນປີ 2009 ຊຶ່ງເປັນປີທີ່ ວິກິດການເສດຖະກິດຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດນັ້ນ ປະລິມານການ
ສົ່ງອອກຂອງເອເຊຍ ຕົກຕໍ່າລົງໄປ 8 ເປີເຊັນ.
ເຖິງແມ່ນຂົງເຂດນີ້ຍັງດຶງດູດເອົາການລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດຢູ່ກໍຕາມ ແຕ່ 75
ເປີເຊັນຂອງການລົງທຶນນັ້ນ ແມ່ນຕົກໄປຫາແຕ່ຫ້າປະເທດ ກໍຄື ຈີນ ຮ່ອງກົງ ອິນເດຍ
ສະຫະພັນລັດເຊຍ ແລະສິງຄະໂປ ເທົ່ານັ້ນ.
ທ່ານນາງ ນໍລີນ ເຮເຊີ ເລຂາ
ທິການຝ່າຍບໍລິການຂອງອົງ
ການ UNESCAP ກ່າວວ່າ
ການຟື້ນໂຕຄືນຂອງການຄ້າ
ໂລກ ແມ່ນໄດ້ຮັບພະລັງຂັບ
ດັນໂດຍການຂາຍຢູ່ພາຍໃນ
ເອເຊຍເປັນສ່ວນໃຫຍ່. ທ່ານ
ນາງກ່າວດັ່ງນີ້:
“ສິ່ງທີ່ລາຍງານສະບັບນີ້
ເວົ້ານັ້ນ ກໍຄືວ່າ ການຄ້າ
ດ້ານການສົ່ງອອກ ແມ່ນ
ໄດ້ກັບຄືນມາຢູ່ໃນລະດັບ
ກ່ອນເກີດວິກິດການແລ້ວ.
ແຕ່ສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວ ແມ່ນ
ເປັນຍ້ອນການຄ້າພາຍໃນ
ຂົງເຂດເອງ. ທີ່ຈິງແລ້ວ ການຄ້າພາຍໃນຂົງເຂດແມ່ນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນ ຄືເພີ່ມຂຶ້ນ
ເປັນປະມານ 51 ເປີເຊັນຂອງການຄ້າທັງໝົດຢູ່ໃນຂົງເຂດເອເຊຍ-ປາຊິຟິກນັ້ນ.”
ລາຍງານສະບັບນີ້ຍັງເວົ້າອີກວ່າ ຫລາຍໆປະເທດໃນຂົງເຂດກໍາລັງຫລຸດການເພິ່ງພາກາງ
ຕໍ່ການສົ່ງອອກ ລົງໄປເທື່ອລະໜ້ອຍ ຄືພວກເຂົາເຈົ້າພາກັນຊອກຫາການເຕີບໂຕທາງເສດ
ຖະກິດຈາກການເຕີບໃຫຍ່ຂອງຫົວເມືອງ ທີ່ຂະຫຍາຍກວ້າງອອກນັບມື້ ໂດຍສະເພາະ ໃນ
ຈີນແລະອິນເດຍນັ້ນ ແລະຈາກການຖີບຕົວສູງຂຶ້ນຂອງລາຍໄດ້ພາຍໃນປະເທດ ການເພີ່ມ
ຂຶ້ນໃນການນໍາເຂົ້າສິນຄ້າຈາກພວກປະເທດຂົງເຂດເອເຊຍທີ່ມີລາຍໄດ້ຕໍ່າ ແລະ ການຫັນ
ປ່ຽນໄປສູ່ການລົງທຶນໂດຍກົງຫລາຍຂຶ້ນ ຢູ່ພາຍໃນຂົງເຂດເອງ.
ແຕ່ທ່ານນາງ ເຮເຊີ ກ່າວວ່າ
ຄວາມສາມາດບົ່ມຊ້ອນໂດຍ
ເຕັມຂອງຂົງເຂດນີ້ ໃນດ້ານ
ການຄ້າແມ່ນໄດ້ຖືກບັ່ນທອນ
ໂດຍອຸບປະສັກຂີດຂວາງຕ່າງໆ
ເຊ່ນລະບົບເຮັດໜັງສືແລ່ນເຈ້ຍ
ແລ່ນສໍ ທີ່ມີຫລາຍຂັ້ນຫລາຍ
ຕອນ ຊຶ່ງພາໃຫ້ລາຄາເຄຶ່ອງ
ຂອງແພງຂຶ້ນນັ້ນ. ທ່ານນາງ
ເຮເຊີ ກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ:
“ມັນຍາກລໍາບາກຫລາຍທີ່ສຸດ
ທີ່ຈະທໍາການຄ້າຂ້າມຊາຍ
ແດນ ຊຶ່ງຄວາມຈິງແລ້ວ ມັນ
ແພງກວ່າກັນຫລາຍ ຄືສໍາ
ລັບພວກເສດຖະກິດໃນຂົງ
ເຂດເອເຊຍຕາເວັນອອກສຽງເໜືອ ທີ່ຈະທໍາມາຄ້າຂາຍກັບພວກປະເທດໃນສະມາ
ຄົມອາຊ່ຽນນັ້ນ ແມ່ນແພງຫລາຍກວ່າ ທີ່ພວກເສດຖະກິດແຫ່ງຂົງເຂດເອເຊຍຕາ
ເວັນອອກສຽງເໜືອ ຈະທໍາມາຄ້າຂາຍກັບສະຫະລັດນັ້ນ ເຖິງ 30 ເປີເຊັນ.”
ທ່ານນາງ ເຮເຊີ ກ່າວຕໍ່ໄປວ່າ ຂົງເຂດເອເຊຍປາຊີຟິກ ແມ່ນປະເຊີນກັບຄວາມບໍ່ແນ່ນອນ
ຕ່າງໆ ນາໆ ໂຮມທັງສະພາບດິນຟ້າອາກາດປ່ຽນແປງ ລາຄາອາຫານແລະພະລັງງານ
ທີ່ແພງຂຶ້ນນັບມື້ ຕະຫລອດທັງອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ຂຶ້ນໆລົງໆ ແລະຄວາມຮຽກຮ້ອງຕ້ອງ
ການສິນຄ້າທີ່ຊົບເຊົາຢູ່ໃນພວກເສດຖະກິດທີ່ຈະເລີນແລ້ວທັງຫລາຍນັ້ນ.
ນອກນີ້ແລ້ວ ທ່ານນາງ ເຮເຊີ ຍັງຕັກເຕືອນວ່າ ຄວາມໝັ້ນໃຈດ້ານທຸລະກິດແຫ່ງຂົງເຂດ
ແມ່ນໄດ້ຖືກບັ່ນທອນໃຫ້ລຸດນ້ອຍລົງໄປ ຍ້ອນບັນຫາໜີ້ສິນຂອງສະຫະລັດ. ຫລາຍປະ
ເທດເອເຊຍ ໂດຍມີຈີນ ແລະຍີ່ປຸ່ນນໍາໜ້າ ແມ່ນຮວມຢູ່ໃນຈໍານວນຕ່າງປະເທດ ທີ່ຖືພັນ
ທະບັດກະຊວງການເງິນຂອງສະຫະລັດຫລາຍທີ່ສຸດ.
